၁ သင္သည္ ေတာဆိပ္ေမြးရေသာကာလကုိ သိသေလာ၊၊ သမင္ဒရယ္မသားဘြားျခင္းေဝဒနာ ခံရေသာအခ်ိန္ကုိ မွတ္ႏုိင္သေလာ၊၊
၂ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ရေသာေန႔လတုိ႔ကုိ ေရတြက္၍ ဘြားရေသာအခ်ိန္ ကာလကုိ သိသေလာ၊၊
၃ သူတုိ႔သည္ ေက်ာကုိင္း၍ သားငယ္ကုိေမြးဘြားသျဖင့္ ေဝဒနာၿငိမ္းၾက၏၊၊
၄ သားငယ္တုိ႔သည္ က်န္းမာ၍ လြင္ျပင္၌ ႀကီးပြားတတ္ၾက၏၊၊ အျခားသို႔သြား၍ အမိထံသို႔ျပန္မလာဘဲ ေနတက္ၾက၏။ ေတာျမည္းကုိအဆီးအတားမရွိေစျခင္းငွါ အဘယ္သူလႊတ္သနည္း၊၊
၅ ေတာျမင္း၌ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္း ကုိ အဘယ္သူေျဖသနည္း၊၊
၆ ေတာကုိသူ႔အိမ္ဘုိ႔င္း၊ လြင္ျပင္ကုိ သူ႔ေနရာဘုိ႔င္း၊ ငါခန္႔ထားၿပီ၊၊
၇ ၿမိဳ႔၌ျဖစ္ေသာလူတုိ႔ ၏အသံဗလံကုိ သူသည္ မထီမဲ့ျမင္ျပဳတတ္၏၊၊ ႏွင္ေသာသူ ေအာ္ဟစ္ႏႈိးေဆာ္သံကုိ မမွတ္တတ္၊၊
၈ ေတာင္ရုိး၌က်က္စား ၍ စိမ္းေသာ အပင္အမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ရွာတတ္၏။
၉ ႀကံ႕သည္ သင္၏အမႈကုိ ေဆာင္ရြက္၍ သင္၏တင္းကုပ္၌ ေနျခင္းငွါ အလုိရွိလိမ့္မည္ေလာ၊၊
၁၀ ႀကံ႕ကုိ ထြန္ေၾကာင္းသုိ႔ လုိက္ေစျခင္းငွါ ႀကိဳးႏွင့္ ခ်ည္ႏုိင္သေလာ၊၊ သုိ႔မဟုတ္ သင့္ေနာက္သုိ႔လုိက္၍ ခ်ဳိင့္၌ လယ္ထြန္း လိမ့္မည္ေလာ၊၊
၁၁ ႀကံ႕သည္အားႀကီးေသာေၾကာင့္ သူ႔ကုိယုံမည္ေလာ၊၊ သင္လုပ္ရေသာ အလုပ္ကုိသူ၌ အပ္မည္ေလာ၊၊
၁၂ သင္၏ စပါးကို ေဆာင္ခဲ့၍ စပါးက်ီ၌ စုသိမ္းလိမ့္မည္ဟု ယုံသေလာ။
၁၃ ကုလားအုပ္ငွက္သည္ အေတာင္ခတ္လ်က္ ေနတတ္၏၊၊ ေတာငန္းသည္ အေမြးအေတာင္ႏွင့္ ျပည့္စုံ၏။
၁၄ သုိ႔ေသာ္လည္း ေျမ၌ဥ၍ အဥတုိ႔ကုိ ေျမမႈန္႔၌ေႏြးေစတတ္၏၊၊
၁၅ သူ႔ေျခသည္ အဥတုိ႔ကို နင္းမိမည္၊၊ သားရဲခြဲလိမ့္မည္ ဟု မစုိးရိမ္၊၊
၁၆ သားငယ္တုိ႔ကုိ ကုိယ္သားကဲ့သုိ႔မမွတ္ ၾကမ္းတမ္းစြာျပဳတတ္၏၊၊ စုိးရိမ္ျခင္းမရွိ၊၊ သားဘြားျခင္း ေဝဒနာကုိ အခ်ည္းႏွီးခံတတ္၏၊၊
၁၇ အေၾကာင္းမူကား၊ ဘုရားသခင္သည္ ပညာမဲ့ေစျခင္းငွါ၊ ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏၊၊ ဥာဏ္ကုိေပး ေတာ္မမူ၊၊
၁၈ သုိ႔ေသာ္လည္းကုိယ္ကုိ ခ်ီၾကြေသာအခါ ျမင္းႏွင့္ ျမင္းစီးေသာ သူကုိပင္ရယ္တတ္၏၊၊
၁၉ သင္သည္ ့ျမင္းကို ခြန္အားႏွင့္ ျပည့္စံုေစသေလာ၊၊ သူ၏လည္ပင္း၌ မိုဃ္းႀကိဳး လကၡဏာကို သြင္းသေလာ။
၂၀ က်ိဳင္းေကာင္ခုန္သကဲ့သို႔ ခုန္တတ္ေစသေလာ၊၊ သူ၏ ႏွာေခါင္းျမည္သံသည္ ေၾကာက္မက္ဘြယ္ျဖစ္၏၊၊
၂၁ လြင္ျပင္ ကို ယက္၍ မိမိခြန္္အား၌ ဝါၾကြားလ်က္၊ သူရဲမ်ားကို ေတြ႔အံ့ေသာငွါ သြားတတ္၏၊၊
၂၂ ေၾကာက္စရာအေၾကာင္းကို ကဲ့ရဲ႕၍ ေၾကာက္လန္႔ေသာ သေဘာႏွင့္ ကင္းလြတ္သျဖင့္ ထားေဘးကို မေရွာင္တတ္၊၊
၂၃ သူ႔တဘက္၌ ျမ‡ားေတာင့္ လႈပ္သံျမည္၍ လွံႏွင့္ ဒိုင္းလႊားသည္ ေျပာင္လက္လ်က္ရွိ၏၊၊
၂၄ မာနႀကီး၍ ျပင္းထန္ေသာစိတ္ႏွင့္ ေျမကို မ်ိဳတတ္၏။ တံပိုးသံကို ၾကားေသာအခါ ၿငိမ္ဝပ္စြာမေနႏိုင္၊၊
၂၅ တံပိုးမ်ား အလယ္သို႔ေရာက္၍ ေအ့ေဟ ၊ ေအ့ေဟ ဟု ဆိုတတ္၏။ ဗိုလ္ေျခေအာ္ဟစ္၍ အသံဗလံျပဳျခင္းႏွင့္ တကြ ၊ စစ္တိုက္ပဲြကို အေဝးက အနံံ‹ခံတတ္၏၊၊
၂၆ သင္ေပးေသာ ဥာဏ္အားျဖင့္ သိမ္းဌက္သည္ အေတာင္ကိုျဖန္႔၍ ေတာင္မ်က္ႏွာသို႔ ပ်ံသြားတတ္သေလာ။
၂၇ သင္စီရင္ေသာေၾကာင့္ ေရႊလင္းတသည္ အထက္သို႔တက္၍၊ ျမင့္ေသာအရပ္၌ အသိုက္ကို လုပ္တတ္သေလာ။
၂၈ သူသည္ ေက်ာက္ေပၚမွာေန၍ ေတာင္ထိပ္ႏွင့္ ေက်ာက္ငူေပၚမွာ ေနရာက်တတ္၏၊၊
၂၉ ထိုအရပ္က ၾကည့္၍ ကိုက္စားစရာအေကာင္ကို အေဝးကပင္ျမင္တတ္၏၊၊
၃၀ သူ၏ သားငယ္တုိ႔သည္ အေသြးကို ေသာက္တတ္၏၊၊ အေသေကာင္ ရွိရာအရပ္၌ ထိုဌက္ရွိသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏၊၊
