တမန္ေတာ္ဝတၳဳ အခန္းၾကီး ၁၉
၁ အာေပါလုသည္ ေကာရိသုၿမိဳ႔၌ေနစဥ္၊ ေပါလုသည္ အထက္အရပ္မ်ားသို႔ ေရွာက္သြားၿပီးမွ ဧဖက္ၿမိဳ႔ သို႔ေရာက္၍၊ တပည့္ေတာ္အခ်ိဳ႔တို႔ကိုေတြ႔လွ်င္၊
၂ သင္တို႔သည္ ယံုၾကည္သည္ေနာက္၊ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ ေတာ္ကိုခံၾကၿပီေလာဟု ေမးသည္ရွိေသာ္၊ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ သက္ေရာက္သည္ကို အကြၽႏ္ုပ္တို႔ မသိပါဟု ေျပာဆိုၾက၏။
၃ ေပါလုကလည္း၊ သို႔ျဖင္လွ်င္၊ သင္တို႔သည္ အဘယ္မည္ေသာ ဗတၱိဇံ ကိုခံၾကသနည္း ဟု ေမးလွ်င္ ေယာဟန္၏ ဗတၱိဇံ ကိုခံပါသည္ဟု ေျပာဆိုၾက၏။
၄ ေပါလုကလည္း၊ ေယာဟန္က၊ ငါ့ေနာက္ၾကြ လာေသာသူကို ယံုၾကည္ရမည္ဟု လူမ်ားတို႔အားေျပာဆိုလ်က္၊ ေနာင္တႏွင့္စပ္ဆိုင္ေသာ ဗတၱိဇံ ကိုေပး၏။ ထိုသို႔ဆိုရာ၌ ေယရႈခရစ္ကိုဆိုလိုသည္၊
၅ ဟူေသာစကားကို ၾကားလွ်င္၊ ထိုသူတို႔သည္ သခင္ေယရႈ၏နာမ၌ ဗတၱိဇံ ကိုခံၾက၏။
၆ ေပါလုသည္လည္း၊ သူတို႔အေပၚ၌ လက္ကိုတင္လွ်င္၊ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ဆင္းသက္ေတာ္မူသျဖင့္၊ ထိုသူတို႔သည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ဘာသာစကားကိုေျပာ၍ ပေရာဖက္ျပဳၾက၏။
၇ ထိုသူ တို႔သည္ အေရအတြက္အားျဖင့္ တက်ိတ္ႏွစ္ေယာက္မွ်ေလာက္ ရွိသတည္း။
၈ ထိုေနာက္မွ ေပါလုသည္ တရားစရပ္သို႔ဝင္၍ သံုးလပတ္လံုး ဘုရားသခင္၏ ႏိုင္ငံေတာ္အေၾကာင္း မ်ားကို ေဆြးေႏႊးႏွီးေႏွာ၍ ျဖားေယာင္းေသြး ေဆာင္သျဖင့္ ရဲရင့္စြာေဟာေျပာေလ၏။
၉ အခ်ိဳ႔ေသာသူတို႔သည္ ခိုင္မာေသာစိတ္ရွိ၍ မယံုၾကည္ဘဲေနလ်က္၊ လူမ်ားေရွ႔မွာ ထိုဘာသာကိုကဲ့ရဲ႔ေသာအခါ၊ ေပါလုသည္ သူတို႔ အထဲမွ ထြက္သြား၍ တပည့္ေတာ္တို႔ကို အသီးအျခားခြဲထားၿပီးမွ၊
၁၀ တုရႏၷဳအမည္ရွိေသာသူ၏ စာသင္စရပ္၌ ႏွစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ေန႔တိုင္းေဟာေျပာေသာအားျဖင့္၊ အာရွိျပည္သားျဖစ္ေသာ ယုဒလူ၊ ေဟလသလူ အေပါင္းတို႔သည္ သခင္ေယရႈ၏ ႏႈတ္ကပတ္တရားေတာ္ကို ၾကားရၾက၏။
၁၁ ဘုရားသခင္သည္ ေပါလုလက္ျဖင့္ အလြန္တရာ ထူးဆန္းေသာ တန္ခိုးမ်ားကို ျပေတာ္မူသည္ျဖစ္၍၊
၁၂ ေပါလုသံုးေသာပုဝါ၊ ခါးပန္း တခုခုကို အနာေရာဂါရွိေသာ သူတို႔ဆီသို႔၊ ေပးလိုက္၍၊ သူတို႔သည္ အနာေရာဂါႏွင့္ ကင္းလြတ္ၾက၏။ နတ္ဆိုးတို႔လည္း ထြက္သြား ၾက၏။
၁၃ ထိုအခါ အရပ္ရပ္သို႔လွည့္လည္၍ ဓိ႒ာန္သစၥာေပးတတ္ေသာ ယုဒလူအခ်ိဳ႔တို႔က၊ ေပါလုေဟာေျပာ ေသာ ေယရႈကိုငါတိုင္တည္၍ သင္တို႔ကို ဓိ႒ာန္သစၥာေပး၏ဟုဆိုလ်က္၊ နတ္ဆိုးစြဲေသာသူတို႔၏အေပၚ၌ သခင္ေယရႈ၏ နာမေတာ္ကိုျမြက္စမ္းၾက၏။
၁၄ သေကဝအမည္ရွိေသာ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္း၏ သားခုနစ္ေယာက္တို႔သည္ ထိုသို႔ျပဳၾက၏။
၁၅ နတ္ဆိုးကလည္း၊ ေယရႈကို ငါသိ၏။ ေပါလုကိုလည္း ငါသိ၏။ သင္တို႔ကား၊ အဘယ္ သူနည္းဟု ေျပာဆိုၿပီးလွ်င္၊
၁၆ နတ္ဆိုးစြဲေသာသူသည္ ထိုသူတို႔အေပၚသို႔ ခုန္တက္၍ႏိုင္သျဖင့္ လုယက္ႏွိပ္စက္ ေသာေၾကာင့္၊ ထိုအိမ္မွအဝတ္မပါဘဲ အနာမ်ားႏွင့္ထြက္ေျပးေစ၏။
၁၇ ထိုအေၾကာင္းအရာကို ဧဖက္ၿမိဳ႔၌ေနေသာ ယုဒလူႏွင့္ ေဟလသလူအေပါင္းတို႔သည္ ၾကားသိလွ်င္၊ ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္းသို႔ေရာက္၍ သခင္ေယရႈ၏ နာမေတာ္ ကိုခ်ီးမြမ္းၾက၏။
၁၈ ယံုၾကည္ေသာသူ အမ်ားတို႔သည္လည္း လာ၍မိမိတို႔အက်င့္ကို ေဘာ္ျပလ်က္ ေတာင္းပန္ ၾက၏။
၁၉ နတ္ဝိဇၨာအတတ္ကိုသံုးေဆာင္ေသာ သူအမ်ားတို႔သည္လည္း မိမိတို႔စာေစာင္ကုိယူခဲ့၍ လူအေပါင္း တို႔ေရွ႔မွာမီးရႈိ႔ၾက၏။ စာေစာင္အဘိုးကိုခ်င့္တြက္ေသာ္၊ ေငြအသျပာငါးေသာင္းထိုက္သည္ကို သိၾက၏။
၂၀ ထိုသို႔ ဘုရားသခင္၏ သာသနာေတာ္သည္ တန္ခိုးႏွင့္တိုးပြား၍ ေအာင္ျမင္ေလ၏။
၂၁ ထိုေနာက္မွ ေပါလုက၊ ငါသည္ မာေကေဒါနိျပည္၌ အခါယျပည္ကို ေရွာက္သြားၿပီးလွ်င္၊ ေယရႈရွလင္ ၿမိဳ႔သို႔သြားမည္။ ထိုၿမိဳ႔သို႔ေရာက္ၿပီးသည္ေနာက္၊ ေရာမၿမိဳ႔ကို ျမင္ရမည္ဟု စိတ္ထဲ၌ အႀကံရွိသည္ျဖစ္၍၊
၂၂ မိမိအား လုပ္ေၾကြးေသာသူႏွစ္ေယာက္၊ တိေမာေသႏွင့္ ဧရတၱဳတို႔ကို မာေကေဒါနိျပည္သို႔ ေစလႊတ္ၿပီးမွ မိမိသည္ အာရွိျပည္၌ ခဏေနေသး၏။
၂၃ ထိုအခါ ဘာသာတရားေၾကာင့္ေရာက္ေသာ အမႈႀကီးဟူမူကား၊
၂၄ ေဒေမတရိအမည္ရွိေသာ ပန္းတိမ္ သမားတေယာက္သည္ အာေတမိနတ္သမီး၏ ေငြဗိမာန္ငယ္တို႔ကို လုပ္သျဖင့္၊ ပန္းတိမ္သမားတို႔အား စီးပြား မ်ားကို ျပဳတတ္၏။
၂၅ ထိုသူသည္ ပန္းတိမ္သမားတို႔ႏွင့္ ထိုသို႔ေသာအတတ္သမားမ်ားကို စုရံုးေစၿပီးလွ်င္၊ အခ်င္းလူတို႔၊ ဤအတတ္ကိုအမွီျပဳ၍ ငါတို႔၌အက်ိဳးစီးပြားျဖစ္သည္ကို သင္တို႔သိၾက၏။
၂၆ ယခုတြင္ ထိုေပါလုက၊ လူလက္ျဖင့္လုပ္သမွ်တို႔သည္ ဘုရားမဟုတ္ဟုဆိုသျဖင့္၊ ဧဖက္ၿမိဳ႔မွစ၍ အာရွိျပည္တေရွာက္လံုး ကုန္မတတ္၊ လူအေပါင္းတို႔ကို ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္သည္ကို သင္တို႔သည္ျမင္လွ်က္၊ ၾကားလွ်က္ ရွိၾက၏။
၂၇ ထိုသို႔ လူမ်ားတို႔သည္ ငါတို႔၏အတတ္ကို ကဲ့ရဲ႔သည္သာမက၊ ႀကီးျမတ္ေသာနတ္သမီး အာေတမိ၏ဗိမာန္ေတာ္ကို ပမာဏမျပဳသျဖင့္၊ အာရွိျပည္တေရွာက္လံုးမွစ၍ ေလာကီႏိုင္ငံသားတို႔ကိုးကြယ္ေသာ ဘုန္းအသေရေတာ္ကို ပ်က္ဆီးျခင္းသို႔ေရာက္မည္ကို စိုးရိမ္စရာအေၾကာင္းရွိပါသည္ဟု ေျပာဆို၏။
၂၈ ထိုစကားကိုၾကားလွ်င္၊ ထိုသူတို႔သည္ ေဒါသအမ်က္ႏွင့္ျပည့္သျဖင့္၊ ဧဖက္လူတို႔၏ အာေတမိသည္ ႀကီးျမတ္ေတာ္မူ၏ဟု ေအာ္ဟစ္ၾက၏။
၂၉ တၿမိဳ႔လံုး ရုန္းရင္ခတ္မွ်ျဖစ္၍ ေပါလုႏွင့္အတူ ေဒသစာရီလွည့္လည္ေသာ မာေကေဒါနိလူ ဂါယုႏွင့္ အာရိတၱာခု တို႔ကို ဆြဲယူၿပီးလွ်င္၊ ပြဲခံရာစရပ္ထဲသို႔ ညီညြတ္စြာတဟုန္တည္း ေျပးဝင္ၾက၏။
၃၀ ေပါလုသည္ လူစုထဲသို႔ဝင္ ျခင္းငွါ အလိုရွိလွ်င္ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ျမစ္တားၾက၏။
၃၁ ေပါလု၏အေဆြျဖစ္ေသာ အာရွိပြဲမင္းအခ်ိဳ႔ကလည္း၊ ပြဲခံရာစရပ္ထဲသို႔ ကိုယ္ကိုမအပ္ပါႏွင့္ဟု သူ႔ထံသို႔ေစလႊတ္၍ ေတာင္းပန္ေလ၏။
၃၂ စုေဝးေသာလူတို႔သည္ ရုန္းရင္းခတ္မွ်ျဖစ္၍ တေယာက္တျခားစီ ေအာ္ဟစ္သျဖင့္၊ လူအမ်ားတို႔သည္ မိမိတို႔စုေဝးရသည္အေၾကာင္း ကိုပင္ မိမိတို႔မသိၾက။
၃၃ ယုဒလူတို႔သည္ အေလဇျႏၵဳကိုအခြင့္ေပး၍ သူတပါးတို႔သည္ လူစုေရွ႔သို႔သြားေစသျဖင့္၊ သူသည္ လက္ႏွင့္ အမွတ္ေပး၍ အျပစ္ေျဖစရာစကားကို လူမ်ားတို႔အား ေျပာျခင္းငွါအလိုရွိ၏။
၃၄ သူသည္ ယုဒလူျဖစ္ သည္ကိုသိၾကလွ်င္၊ ဧဖက္လူတို႔၏ အာေတမိသည္ ႀကီးျမတ္ေတာ္မူ၏ဟု ႏွစ္နာရီခန္႔မွ်ေလာက္ လူအေပါင္း တို႔သည္ တသံတည္းႏွင့္ဟစ္ၾက၏။
၃၅ ၿမိဳ႔စာေရးသည္ လူမ်ားကိုတိတ္ေစၿပီးလွ်င္၊ ဧဖက္လူတို႔၊ ဧဖက္ၿမိဳ႔သည္ ဇုသဘုရားထံမွ က်ေသာရုပ္တုေတာ္တည္းဟူေသာ ႀကီးျမတ္ေတာ္မူေသာ အာေတမိကိုလုပ္ေၾကြးေသာ ဘုရား ကြၽန္ျဖစ္သည္ကို မသိေသာသူ တစံုတေယာက္ရွိသေလာ။
၃၆ ဤအရာမ်ားတို႔သည္ ျငင္းခုံုဘြယ္မရွိိသည္ျဖစ္၍၊ သင္တို႔သည္ တိတ္ဆိတ္စြာေနသင့္ၾက၏။
၃၇ သတိႏွင့္မဆင္ျခင္ဘဲ အဘယ္သူကိုမွ်မျပဳသင့္ၾက။ ဗိမာန္ေတာ္ကို လုယူဖ်က္ဆီးျခင္းမရွိ၊ သင္တို႔သည္ ဘုရားကိုမကဲ့ရဲ႔ေသာ ဤသူတို႔ကိုသင္တို႔သည္ ေဆာင္ယူခဲ့ၾကၿပီတကား။
၃၈ ေဒေမတရိမွစ၍ သူႏွင့္အတူရွိေသာ ပန္းတိမ္သမားတို႔သည္ တစံုတေယာက္ေသာသူ၌ အမႈရွိလွ်င္ ရံုးေတာ္ရွိ၏။ ၿမိဳ႔ဝန္မင္းလည္းရွိ၏။ အမႈသည္ခ်င္းတရားေတြ႔ၾကေစ။
၃၉ သို႔မဟုတ္ သင္တို႔သည္ အျခားအမႈကို အစီရင္ခံလိုလွ်င္၊ တရားေသာအစည္းအေဝး၌ စီရင္ရလိမ့္မည္။
၄၀ ယေန႔ရုန္းရင္းခတ္သည္ကို ျပဳေသာေၾကာင့္ အမႈေရာက္မည္ဟု စိုးရိမ္စရာရွိ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ဤမတရားေသာစည္းေဝးျခင္း အေၾကာင္းကို ေျပာစရာတစံုတခုမွ်မရွိဟု၊
၄၁ ဆိုၿပီးလွ်င္ အစည္းအေဝးကိုဖ်က္ေလ၏။