တမန္ေတာ္ဝတၳဳ အခန္းၾကီး ၂၆
၁ ထိုအခါ အၿဂိပၸမင္းက၊ သင္သည္ ကိုယ္အဘို႔အလိုငွါ ေျပာရေသာအခြင့္ရွိသည္ဟု ေပါလုအားဆိုလွ်င္၊ ေပါလုသည္ လက္ကိုဆန္႔၍ အျပစ္ေျဖရာစကားကို ဤသို႔ေျပာ၏။
၂-၃ အၿဂိပၸမင္းႀကီး၊ ယုဒလူတို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္ ကိုအမႈလုပ္သမွ်ေသာအရာမွာ၊ ေရွ႔ေတာ္၌အျပစ္ေျဖစရာစကားကို ယေန႔ေျပာရမည္အေၾကာင္းကို၎၊ ထိုမွ် မက ကိုယ္ေတာ္သည္ ယုဒထံုးတမ္း၊ ပုစၥာအေမးမ်ားကို ေလ့က်က္ေတာ္မူေၾကာင္းကို၎ အကြၽႏ္ုပ္ေထာက္၍ ကိုယ္၌ မဂၤလာရွိသည္ဟု ကိုယ္ကိုထင္မွတ္ပါ၏။ ထိုေၾကာင့္ သည္းခံေသာစိတ္ေတာ္ႏွင့္ အကြၽႏ္ုပ္စကားကို နားေထာင္ေတာ္ မူမည္အေၾကာင္း အသနားေတာ္ခံပါ၏။
၄ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔တြင္ ကိုယ္အမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔၏အထဲ၌ အကြၽႏ္ုပ္ေနသျဖင့္၊ ငယ္ေသာအသက္ရြယ္မွ စ၍၊ အကြၽႏ္ုပ္၏အေနအထိုင္အျပဳအမူမ်ားကို ယုဒလူအေပါင္းတို႔သည္ သိၾကပါ၏။
၅ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ယုဒဘာသာ၌ အလြန္ၾကပ္တည္းစြာေသာ နည္းဥပေဒသကို ခံ၍၊ ဖာရိရွဲျဖစ္သည္ကို ထိုသူတို႔သည္ သက္ေသခံျခင္းငွါ အလိုရွိလွ်င္ ေရွ႔ဦးစြာကပင္သိၾကပါ၏။
၆ ဘုရားသခင္သည္ ဘုိးေဘးမ်ားတို႔အား ေပးေတာ္မူေသာဂတိေတာ္ကို ေထာက္၍ ေျမာ္လင့္ျခင္းတရား အေၾကာင္းေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ယခုတြင္စစ္ေၾကာစီရင္ျခင္းကို ခံရပါ၏။
၇ ယုဒလူ တဆယ္ႏွစ္မ်ိဳးတုိ႔သည္ ေန႔ညဥ့္မျပတ္ႀကိဳးစား၍ ဘုရားဝတ္ကိုျပဳသျဖင့္၊ ထိုဂတိေတာ္အတိုင္း ခံရမည္ ဟုေျမာ္လင့္ျခင္းရွိၾက၏။ အိုအၿဂိပၸမင္းႀကီး၊ ထိုေျမာ္လင့္ျခင္းတရားကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ယုဒလူတို႔သည္ အကြၽႏ္ုပ္ကို အမႈလုပ္ၾကပါ၏။
၈ ေသလြန္ေသာသူတို႔ကို ဘုရားသခင္ထေျမာက္ေစေတာ္မူမည္ဟူေသာ အယူကို မယူအပ္ဟု သင္တို႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ထင္ၾကပါသနည္း။
၉ နာဇရက္ၿမိဳ႔သားေယရႈ၏ နာမေတာ္ႏွင့္ဆန္႔က်င္ေသာအမႈမ်ားကို ျပဳေကာင္း၏ဟု အကြၽႏ္ုပ္သည္ စိတ္ထင္လ်က္၊
၁၀ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔၌ ထိုအမႈကိုျပဳမိပါ၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔ထံ၌ အခြင့္ရၿပီးလွ်င္၊ သန္႔ရွင္း သူအမ်ားတို႔ကို ေထာင္ထဲမွာေလွာင္ထားပါ၏။ သူတို႔သည္ အေသသတ္ျခင္းကိုခံရေသာအခါ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဝန္ခံပါ၏။
၁၁ ထိုသူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကုိ ႏႈတ္ျဖင့္ျပစ္မွားေစျခင္းငွါ၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အႏိုင္အထက္ျပဳ၍၊ ခပ္သိမ္းေသာ တရားစရပ္တို႔၌ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာဒဏ္ေပးပါ၏။ ျပင္းစြာေသာအမ်က္ေဒါသႏွင့္ ယစ္မူးသျဖင့္ တကြၽန္းတႏိုင္ငံတိုင္ေအာင္ သူတို႔ကိုညွဥ္းဆဲႏွိပ္စက္ပါ၏။
၁၂ ထိုသို႔ျပဳ၍ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔ ေပးေသာအခြင့္အရာႏွင့္ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ဒမာသက္ၿမိဳ႔သို႔ သြားစဥ္တြင္၊
၁၃ ေန၏အေရာင္ထက္မကေသာ အလင္းသည္ အကြၽႏ္ုပ္မွစ၍ အကြၽႏ္ုပ္ႏွင့္အတူသြားေသာသူ မ်ားပတ္လည္၌ ေကာင္းကင္ထဲကထြန္းေတာက္သည္ကို၊ မြန္းတည့္အခ်ိန္တြင္ လမ္းထဲမွာအကြၽႏ္ုပ္ျမင္ရပါသည္၊  အရွင္မင္းႀကီး။
၁၄ အကြၽႏ္ုပ္ႏွင့္ ထိုသူအေပါင္းတို႔သည္ ေျမေပၚမွာလဲ၍ေနၾကစဥ္၊ ေရွာလု၊ ေရွာလု၊ ငါ့ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ညွဥ္းဆဲသနည္း။ ဒုတ္ခြၽန္ကို ေျခႏွင့္ေက်ာက္လွ်င္ခက္လွသည္ဟု ေဟၿဗဲဘာသာအားျဖင့္ ေျပာေသာစကားသံကို အကြၽႏ္ုပ္ၾကားလွ်င္၊
၁၅ သခင္၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ အဘယ္သူနည္းဟု အကြၽႏ္ုပ္ေမး ေလွ်ာက္ေသာ္၊ ငါကား၊ သင္ညွဥ္းဆဲေသာ နာဇရက္ၿမိဳ႔သား ေယရႈျဖစ္သတည္း။
၁၆ သို႔ေသာ္လည္း၊ ထ၍ မတ္တပ္ေနေလာ့။
၁၇ ငါသည္ ယုဒအမိ်ဳးသား၊ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔လက္မွ သင့္ကိုကယ္လႊတ္၍၊
၁၈ သင္သည္ ယခုျမင္ရေသာအေၾကာင္းအရာတို႔ႏွင့္၊ ေနာက္မွငါသည္ သင့္အားထင္ရွားလတံ့ေသာ အေၾကာင္းအရာတို႔မွာ အမႈေဆာင္ရြက္ေသာသူ၊ သက္ေသခံေသာ သူအရာ၌ သင့္ကိုခန္႔ထားေစျခင္းငွါ ငါသည္သင့္အားထင္ရွား၏။ တပါးအမိ်ဳးသားတို႔သည္ ေမွာင္မိုက္မွအလင္း သို႔ကူးေျမာက္၍၊ စာတန္၏အာဏာထဲမွ ဘုရားသခင့္အထံေတာ္သို႔ ေျပာင္းလဲေသာအားျဖင့္ အျပစ္လႊတ္ျခင္း ေက်းဇူးကို ခံရမည္အေၾကာင္းႏွင့္၊ ငါ့ကိုယံုၾကည္ေသာအားျဖင့္ သန္႔ရွင္းျခင္းသို႔ ေရာက္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ဆက္ဆံ၍ အေမြခံရမည္အေၾကာင္း၊ သူတို႔၏မ်က္စိကို ဖြင့္ေစျခင္းငွါ သူတို႔ဆီသို႔ သင့္ကိုငါေစလႊတ္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၉ အိုအၿဂိပၸမင္းႀကီး၊ ေကာင္းကင္ကျဖစ္ေသာ ထိုဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကို အကြၽႏ္ုပ္သည္ နားမေထာင္ဘဲ မေနရပါ။
၂၀ လူတို႔သည္ ေနာင္တရရမည္။ ေနာင္တရျခင္းႏွင့္ထိုက္တန္ေသာ အက်င့္ကိုက်င့္ရမည္။ ဘုရားသခင္ အထံေတာ္သို႔ ေျပာင္းလဲရမည္ဟူ၍ ဒမာသက္ၿမိဳ႔၌ ေရွ႔ဦးစြာေဟာေျပာၿပီးလွ်င္၊ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔မွစ၍ ယုဒျပည္ အရပ္ရပ္၌ ေနေသာသူတို႔အား၎၊ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔အား၎၊ ေဟာေျပာပါ၏။
၂၁ ထိုအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္၊ ယုဒလူတို႔သည္ ဗိမာန္ေတာ္၌ အကြၽႏ္ုပ္ကိုဘမ္းဆီး၍ ကြပ္မ်က္ျခင္းငွါ အားထုတ္ၾကပါ၏။
၂၂ သို႔ရာတြင္ ဘုရားသခင္မစေတာ္မူေသာ ေက်းဇူးေတာ္ကို အကြၽႏု္ပ္ခံရ၍၊
၂၃ ယခုတိုင္ေအာင္ ရွိေနရပါ၏။ ခရစ္ေတာ္သည္ အေသ သတ္ျခင္းကို ခံရမည္ဟူ၍၎၊ ေသျခင္းမွအဦးဆံုးထေျမာက္၍ ယုဒအမ်ိဳးသား၊ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔အား အလင္းကိုေပးမည္ဟူ၍၎၊ ေမာေရွ မွစေသာ ပေရာဖက္မ်ားတို႔ ေဟာေျပာေသာစကားထက္ အကြၽႏ္ုပ္သည္ မလြန္ဘဲ၊ လူအႀကီးအငယ္တို႔အား သက္ေသခံ၍ ေနပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။
၂၄ ထိုသို႔ေပါလုသည္ အျပစ္ေျဖရာစကားကို ေလွ်ာက္ေသာအခါ၊ ေဖတၱဳမင္းက၊ ေပါလု၊ သင္သည္ သူရူးျဖစ္၏။ သိပၸံအတတ္မ်ားကိုသင္၍ သူရူးအျဖစ္သို႔ေရာက္ခဲ့ၿပီဟု ႀကီးေသာအသံႏွင့္ဆို၏။
၂၅ ေပါလုကလည္း၊ ျမတ္ေတာ္မူေသာ ေဖတၱဳမင္း၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ သူရူးမဟုတ္ပါ သမၼာတရားႏွင့္၎၊ ေကာင္းေသာစိတ္ႏွင့္၎၊ ယွဥ္ေသာစကားကိုေျပာပါ၏။
၂၆ ဤအရာမ်ားကို အၿဂိပၸမင္းႀကီးသိေတာ္မူ၏။ ထိုမင္းအေရွ႔၌ အကြၽႏ္ုပ္အတည့္ အလင္းေလွ်ာက္ဝံ့ပါ၏။ ဤအမႈအရာတစံုတခုကိုမွ် မင္းႀကီးမသိဘဲ ေနေတာ္မမူဟု အကြၽႏ္ုပ္ထင္ပါ၏။ ဤအေၾကာင္းမူကား၊ ဤအမႈသည္ စိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ ျပဳေသာအမႈမဟုတ္ပါ။
၂၇ အိုအၿဂိပၸမင္းႀကီး၊ ကိုယ္ေတာ္ သည္ အနာဂတၱိက်မ္းစာကို ယံုေတာ္မူသေလာ။ ယံုေတာ္မူသည္ကို အကြၽႏ္ုပ္သိပါသည္ဟု ေလွ်ာက္၏။
၂၈ အၿဂိပၸမင္းကလည္း၊ သင္သည္ ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္ေသာအားျဖင့္ ငါသည္ခရစ္ယာန္ျဖစ္လုၿပီဟု ေပါလု အားေျပာဆိုလွ်င္၊
၂၉ ေပါလုက၊ ကိုယ္ေတာ္မွစ၍ ယေန႔တြင္ အကြၽႏ္ုပ္၏စကားကို ၾကားေသာသူအေပါင္းတို႔သည္၊ ဤသံႀကိဳးကိုထား၍ အကြၽႏ္ုပ္ကဲ့သို႔ေသာသူ ျဖစ္လုသည္သာမက လံုးလံုးျဖစ္ေစျခင္းငွါ ဘုရားသခင္ကို အကြၽႏ္ုပ္ဆုေတာင္းပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။
၃၀ ထိုအခါ မင္းႀကီးႏွင့္ ေဗရနိတ္သည္ထ၍ ၿမိဳ႔ဝန္မင္းမွစေသာ အေပါင္းအေဘာ္မ်ားတို႔ႏွင့္တကြ၊
၃၁ အျခားသို႔သြားၿပီးလွ်င္၊ ဤသူသည္ အေသသတ္ျခင္း၊ အက်ဥ္းထားျခင္းခံ ထိုက္ေသာအမႈကို မျပဳဟုအခ်င္းခ်င္း ေျပာဆိုၾက၏။
၃၂ အၿဂိပၸမင္းကလည္း၊ ဤသူသည္ ကဲသာဘုရင္၏အယူ ေတာ္ကို ခံပါမည္ဟု မဆိုမိလွ်င္ လႊတ္သင့္သည္ဟု ေဖတုမင္းအားဆို၏။