ရွင္မာကုခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၁၃
၁ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဗိမာန္ေတာ္မွထြက္ၾကြေတာ္မူေသာ္၊ တပည့္ေတာ္တေယာက္က၊ အရွင္ဘုရား ၾကည့္ရႈေတာ္မူပါ။ ဧရာေက်ာက္ႀကီးတကား၊ ဧရာတိုက္ေဆာင္ႀကီးတကား ဟုေလွ်ာက္လွ်င္၊
၂ ေယရႈက၊ ဤႀကီးစြာေသာတိုက္ေဆာင္တို႔ကို သင္သည္ယခုျမင္ရ၏။ မၿဖိဳမခ်ဘဲ ေက်ာက္တခုေပၚမွာတခုမွ်မတည္ မေနရ ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။
၃ ထိုေနာက္ သံလြင္ေတာင္ေပၚမွာ ဗိမာန္ေတာ္ေရွ႔ရႈထိုင္ေတာ္မူစဥ္၊ ေပတရု၊ ယာကုပ္၊ ေယာဟန္၊ အေျႏၵတို႔က၊
၄ ထိုအမႈအရာတို႔သည္ အဘယ္ကာလမွျဖစ္မည္ကို၎၊ ထိုအမႈအရာရွိသမွ်တို႔သည္ ျပည့္စံုခ်ိန္ နီးေသာအခါ အဘယ္ပုပၸနိမိတ္ ေပၚထြန္းမည္ကို၎ အမိန္႔ရွိေတာ္မူပါဟု အျခားသူမပါဘဲေလွ်ာက္ၾက၏။
၅ ေယရႈကလည္း၊ သင္တို႔ကို အဘယ္သူမွ် မလွည့္ျဖားေစျခင္းငွါ သတိျပဳၾကေလာ့၊
၆ အမ်ားေသာသူတို႔က ငါသည္ဤမည္ေသာသူျဖစ္၏ဟုဆိုလွ်က္၊ ငါ၏အေယာင္ကိုေဆာင္၍ ေပၚလာသျဖင့္၊ လူမ်ားတို႔ကို လွည့္ျဖား ၾကလိမ့္မည္။
၇ သင္တို႔သည္ စစ္တိုက္ေၾကာင္းကို၎၊ စစ္တိုက္အံ့ေသာသိတင္းစကားကို၎ ၾကားရေသာအခါ စိုးရိမ္တုန္လႈပ္ျခင္းမရွိၾကႏွင့္၊ ထိုသို႔ျဖစ္ရမည္။ သို႔ေသာ္လည္း အဆံုးသည္မျဖစ္ေသး။
၈ လူတမ်ိဳးႏွင့္တမ်ိဳး၊ တႏိုင္ငံႏွင့္တႏိုင္ငံ ရန္ဘက္ျပဳၾကလိမ့္မည္။ အရပ္ရပ္တို႔၌ ေျမႀကီးလႈပ္ျခင္းျဖစ္လိမ့္ မည္။ အစာေခါင္းပါးျခင္းႏွင့္ မၿငိမ္မသက္ျခင္းတို႔သည္လည္းျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။ ထိုအမႈအရာတို႔သည္ ဒုကၡဆင္းရဲ ျခင္း၏အစအဦးျဖစ္သတည္း။
၉ သင္တို႔သည္ ကိုယ္ကိုကိုယ္သတိျပဳၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား၊ သင္တို႔ကို လႊတ္ရံုးသို႔အပ္ႏွံၾကလိမ့္မည္။ တရားစရပ္တို႔၌ရိုက္ၾကလိမ့္မည္။ ထိုသူတို႔အား သက္ေသျဖစ္မည္အေၾကာင္း၊ သင္တို႔သည္ ဝန္မင္း၊ ရွင္ဘုရင္ထံသို႔ ငါ့ေၾကာင့္ေရာက္ၾကလိမ့္မည္။
၁၀ ဧဝံေဂလိတရားကို ေရွ႔ဦးစြာ လူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔အား ေဟာရလိမ့္မည္။ သင္တို႔ကိုအပ္ႏွံျခင္းငွါပို႔ေဆာင္ၾကေသာအခါ အဘယ္သို႔ ေျပာဆိုရမည္ကို မစိုးရိမ္ၾကႏွင့္။
၁၁ ေရွ႔မဆြကမဆင္ျခင္ၾကႏွင့္။ ထိုခဏျခင္းတြင္ သင္တို႔ရေသာစကားကိုသာ ေျပာၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား၊ သင္တို႔အလိုအေလ်ာက္ေျပာၾကသည္မဟုတ္၊ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ သည္ေျပာေတာ္မူ၏။
၁၂ ထိုကာလ၌ ညီအစ္ကိုခ်င္း တေယာက္ကိုတေယာက္ေသေစျခင္းငွါ အပ္လိမ့္မည္။ အဘသည္လည္း သားကိုအပ္လိမ့္မည္။ သားသမီးတို႔သည္လည္း မိဘကို ရန္ဘက္ျပဳ၍ ေသေစၾကလိမ့္မည္။
၁၃ လူအေပါင္း တို႔သည္လည္း ငါ၏နာမေၾကာင့္သင္တို႔ကို မုန္းၾကလိမ့္မည္။ အၾကင္သူသည္ အဆံုးတိုင္ေအာင္ တည္ၾကည္၏၊ ထိုသူသည္ ကယ္တင္ျခင္းသို႔ေရာက္လိမ့္မည္။
၁၄ ပေရာဖက္ဒံေယလေဟာသည္အတိုင္း၊ ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာရြံရွာဘြယ္အရာသည္ မေနသင့္ေသာ အရပ္၌ စိုက္ေနသည္ကို သင္တို႔ျမင္ရလွ်င္၊ က်မ္းစာကိုၾကည့္ေသာသူသည္နားလည္ပါေစ။ ထိုသို႔ျမင္ရလွ်င္ ယုဒျပည္၌ရွိေသာသူတို႔သည္ ေတာင္ေပၚသို႔ေျပးၾကေစ။
၁၅ အိ္မ္မိုးေပၚမွာရွိေသာသူသည္ အိမ္ထဲသို႔မဆင္းေစႏွင့္။ အိမ္ထဲကတစံုတခုကိုယူျခင္းငွါ မဝင္ေစႏွင့္။
၁၆ လယ္၌ရွိေသာသူူလည္း မိမိအဝတ္ကိုယူျခင္းငွါ ေနာက္သို႔မျပန္ ေစႏွင့္။
၁၇ ထိုေန႔ရက္၌ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေသာ မိန္းမႏွင့္ ႏို႔စို႔သူငယ္ရွိေသာ မိန္းမတို႔သည္ အလြန္ခက္ၾကလိမ့္မည္။
၁၈ သင္တို႔ေျပးရေသာအခ်ိန္သည္ ေဆာင္းကာလ၌မက်ရမည္အေၾကာင္း ဆုေတာင္းၾကေလာ့။
၁၉ အေၾကာင္း မူကား၊ ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ ကမၻာဦးမွစ၍ ယခုတိုင္ေအာင္မျဖစ္စဖူး၊ ေနာက္ပိုင္း၌လည္း မျဖစ္လတံ့ေသာ ဒုကၡသည္ ထိုေန႔ရက္ကာလ၌ျဖစ္လိမ့္မည္။
၂၀ ထိုကာလကို ဘုရားသခင္သည္ တာရွည္ေစလွ်င္၊ အဘယ္သူမွ် မလြတ္ႏိုင္ရာ။ ေရြးခ်ယ္ေတာ္မူေသာသူတို႔အဘို႔အလိုငွါ ထိုကာလကို တိုေစေတာ္မူမည္။
၂၁ ထိုအခါ သူတပါးက၊ ဤအရပ္၌ခရစ္ေတာ္ရွိသည္၊ ထိုအရပ္၌ရွိသည္ဟုဆိုေသာ္လည္း မယုံၾကႏွင့္။
၂၂ အေၾကာင္းမူကား၊ ခရစ္ေတာ္၏အေယာင္ကိုေဆာင္ေသာသူႏွင့္ မိစာၦပေရာဖက္တို႔သည္ ေပၚလာ၍၊ ေရြးခ်ယ္ေသာ သူတို႔ကိုပင္ လွည့္ျဖားႏိုင္လွ်င္လွည့္ျဖားေလာက္ေအာင္ နိမိတ္လကၡဏာအံ့ဘြယ္ေသာ အမႈ တို႔ကိုျပၾကလိမ့္မည္။
၂၃ သင္တို႔သည္သတိျပဳၾကေလာ့၊ ထိုအေၾကာင္းအရာရွိသမွ်ကို ငါေျပာႏွင့္ၿပီ။
၂၄ ထိုကာလ၏ဒုကၡဆင္းရဲျခင္းေနာက္မွေနသည္ မိုက္လိမ့္မည္။ လသည္အေရာင္မေပး။
၂၅ ေကာင္းကင္ ၾကယ္တို႔သည္က်ၾကလိမ့္မည္။ ေကာင္းကင္တန္ခိုးတို႔သည္ တုန္လႈပ္ၾကလိမ့္မည္။
၂၆ ထိုအခါ လူသားသည္ ႀကီးစြာေသာ ဘုန္းတန္ခိုးအာႏုေဘာ္ကိုေဆာင္လ်က္၊ မိုဃ္းတိမ္ကိုစီး၍ၾကြလာေတာ္မူသည္ကို ျမင္ရၾကလိမ့္မည္။
၂၇ ထိုအခါလူသားသည္မိမိတမန္တို႔ကို ေစလႊတ္သျဖင့္ မိမိေရြးခ်ယ္ေသာသူတို႔ကို အရပ္ေလးမ်က္ႏွာ ေကာင္းကင္ ေအာက္ ထက္ဝန္းက်င္တို႔မွ ေခၚ၍စုရံုးေစေတာ္မူလတံ့။
၂၈ သေဘၤာသဖန္းပင္ကိုအစြဲျပဳ၍ ပံုသက္ေသတခုကိုမွတ္ၾကေလာ့။ သေဘၤာသဖန္းပင္သည္ အခက္ အလက္ႏု၍ အရြက္ေပါက္ေသာအခါ၊ ေႏြကာလနီးသည္ကို သင္တို႔သိၾက၏။
၂၉ ထိုနည္းတူ ထိုအေၾကာင္း အရာမ်ားျဖစ္သည္ကိုျမင္ရလွ်င္၊ လူသားသည္ တံခါးဝတိုင္ေအာင္ အနီးသို႔ေရာက္ေတာ္မူသည္ကို သိမွတ္ၾကေလာ့။
၃၀ ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ ယခုျဖစ္ေသာလူမ်ားမကုန္မွီ ထိုအေၾကာင္းအရာအလံုးစံုတို႔သည္ ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။
၃၁ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီး မတည္ေသာ္လည္း ငါ့စကားတည္လိမ့္မည္။
၃၂ ထိုအခ်ိန္နာရီကိုကား၊ ခမည္းေတာ္မွတပါး အဘယ္သူမွ်မသိ။ ေကာင္းကင္တမန္မ်ားမသိ။ သားေတာ္လည္းမသိ။
၃၃ ထိုအခ်ိန္ကာလသည္ အဘယ္အခါ၌ေရာက္မည္ကို သင္တို႔မသိေသာေၾကာင့္၊ သတိျပဳ၍ ဆုေတာင္းလ်က္ ေစာင့္ေနၾကေလာ့။
၃၄ ဥပမာကား၊ လူတဦးသည္ အျခားေသာျပည္သို႔ သြားမည္ အႀကံရွိသည္ႏွင့္ မိမိအိမ္ကို ငယ္သားတို႔လက္သို႔အပ္၍၊ သူတို႔ေဆာင္ရြက္စရာအမႈကို အသီးသီးခြဲခန္႔စီမံ၍၊ တံခါးမႉးကိုေစာင့္ေနေစဟု မွာထားၿပီးမွသြားသည္ျဖစ္၍၊
၃၅ အိမ္ရွင္သည္ ညဦးအခ်ိန္၊ သန္းေခါင္အခ်ိန္၊ ၾကက္ဦး တြန္ခ်ိန္၊ နံနက္အခ်ိန္တို႔တြင္ အဘယ္အခ်ိန္၌လာမည္ကို သင္တို႔မသိေသာေၾကာင့္ ေစာင့္ေနၾကေလာ့။
၃၆ သို႔မဟုတ္ အမွတ္တမဲ့လာ၍ သင္တို႔အိပ္ေပ်ာ္သည္ကိုေတြ႔လိမ့္မည္။
၃၇ ေစာင့္ေနၾကေလာ့ဟု သင္တို႔အား ငါဆိုသည္အတိုင္း၊ ခပ္သိမ္းေသာ သူတို႔အား ငါဆိုသည္ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။