ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၂၀
၁ ဥပမာကား၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သည္ စပ်စ္ဥယ်ာဥ္ကိုလုပ္ေဆာင္ေသာသူတို႔ ငွါးျခင္းငွါ နံနက္ေစာေစာ ထြက္သြားေသာ အိမ္ရွင္ႏွင့္တူ၏။
၂ ထိုသူသည္ တေန႔လွ်င္ ေဒနာရိတျပားစီေပးမည္ဟူ၍ လုပ္ေဆာင္ေသာသူ တို႔ႏွင့္ ဝန္ခံၿပီးမွ စပ်စ္ဥယ်ာဥ္သို႔ ေစလႊတ္ေလ၏။
၃ နံနက္တခ်က္တီးအခ်ိန္၌ ထြက္ျပန္လွ်င္၊ အျခားေသာသူတို႔သည္ အလုပ္ကိုမလုပ္၊ ေစ်း၌ရပ္ေနသည္ကိုျမင္၍၊
၄ သင္တို႔လည္း ငါ့စပ်စ္ဥယ်ာဥ္သို႔သြားၾက၊ ေတာ္ေလ်ာ္စြာ ငါေပးမည္ဟု ဆိုလွ်င္ ထိုသူတို႔သည္သြားၾက၏။
၅ တဖန္ ႏွစ္ခ်က္တီးအခ်ိန္၊ တဖန္သံုးခ်က္တီးအခ်ိန္၌ ထြက္၍ ေရွ႔နည္းအတူ ျပဳေလ၏။
၆ ဆယ္တနာရီအခ်ိန္၌လည္း ထြက္ျပန္လွ်င္ အျခားေသာသူတို႔သည္ အလုပ္ကိုမလုပ္၊ ရပ္ေနသည္ကိုေတြ႔၍၊ သင္တို႔သည္ တေန႔လံုးအလုပ္ကိုမလုပ္ဘဲ ဤအရပ္၌အဘယ္ေၾကာင့္ ေနၾကသနည္းဟုေမးေသာ္၊
၇ ထိုသူတို႔က၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို အဘယ္သူမွ်မငွါးပါဟု ေျပာဆိုၾကလွ်င္၊ သင္တို႔လည္း ငါ့စပ်စ္ဥယ်ာဥ္သို႔သြားၾက၊ ေတာ္ေလ်ာ္ စြာရၾကလိမ့္မည္ဟု ဆိုေလ၏။
၈ ညအခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ စပ်စ္ဥယ်ာဥ္ရွင္က၊ လုပ္ေဆာင္ေသာသူတို႔ကို ေခၚခဲ့ေလာ့။ ေနာက္ဝင္ေသာ သူမွစ၍ အရင္အဦးဝင္ေသာသူတိုင္ေအာင္ အခကိုေပးေလာ့ဟု မိမိစာေရးကို မွာလိုက္ေလ၏။
၉ ထိုေၾကာင့္ ဆယ္တနာရီအခ်ိန္၌ ဝင္ေသာသူတို႔သည္ လာ၍ေဒနာရိတျပားစီ ခံၾက၏။
၁၀ အရင္ဝင္ေသာသူတို႔သည္ လာၾက ေသာအခါ ငါတို႔သည္ သာ၍ရမည္ဟု စိတ္ထဲမွာထင္မွတ္ေသာ္လည္း ေဒနာရိတျပားစီခံရၾက၏။
၁၁ ထိုသို႔ခံၿပီးလွ်င္ အိမ္ရွင္ကိုကဲ့ရဲ႔ျပစ္တင္၍၊
၁၂ ေနာက္ဝင္ေသာသူတို႔သည္ တနာရီခန္႔မွ်သာ လုပ္ေဆာင္ေသာ္လည္း တေန႔လံုးအမႈ ဝန္ကိုထမ္းရြက္၍ ေနပူဆင္းရဲခံရေသာ အကြၽႏ္ုပ္တုိ႔ႏွင့္ အညီအမွ်ကိုယ္ေတာ္စီရင္ပါၿပီတကားဟု ဆိုၾက၏။
၁၃ အိမ္ရွင္ကလည္း အေဆြ၊ သင္၌မတရားေသာအမႈကို ငါမျပဳ၊ ေဒနာရိတျပားကို အမွတ္ျပဳ၍ သင္သည္ ငါႏွင့္ဝန္ခံသည္ မဟုတ္ေလာ။
၁၄ သင္၏ဥစၥာကို ယူ၍သြားေလာ့။ ေနာက္ဝင္ေသာသူတို႔အား သင္ႏွင့္အညီအမွ်ေပးျခင္းငွါ ငါအလို ရွိ၏။
၁၅ ငါသည္ ကိုယ္ဥစၥာကို ျပဳလိုသမွ် မျပဳရာသေလာ၊ ငါ့သေဘာေကာင္းေသာေၾကာင့္ သင္သည္မ်က္မုန္း ႀကိဳးရသေလာဟု ဆို၏။
၁၆ ထိုနည္းတူ ေနာက္က်ေသာသူတို႔သည္ အရင္က်ၾကလိမ့္မည္။ အရင္က်ေသာသူတို႔သည္ ေနာက္က်ၾကလိမ့္မည္။ ေခၚေတာ္မူေသာသူအမ်ားရွိေသာ္လည္း၊ ေရြးေကာက္ ေတာ္မူေသာ သူနည္းသည္ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၇ ေယရႈသည္ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔သို႔ တက္ၾကြေတာ္မူစဥ္၊ လမ္းခရီး၌ တက်ိပ္ႏွစ္ပါးေသာ တပည့္ေတာ္တို႔ကို ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္သို႔ေခၚ၍၊
၁၈ ငါတို႔သည္ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔သို႔ ယခုသြားၾက၏။ လူသားသည္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီး၊ က်မ္းျပဳဆရာတို႔လက္သို႔ ေရာက္လိမ့္မည္။ ထိုသူတို႔သည္ ေသျပစ္ကိုစီရင္ၾကလိမ့္မည္။
၁၉ လူသားအား ျပက္ယယ္ ျပဳျခင္း၊ ရိုက္ပုတ္ျခင္း၊ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာရိုက္ထား ျခင္းကို ျပဳေစျခင္းငွါ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔လက္သို႔ အပ္ႏွံၾကလိမ့္မည္။ သံုးရက္ေျမာက္ေသာေန႔၌ ထေျမာက္လိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၀ ထိုအခါ ေဇေဗဒဲ၏သားတို႔အမိသည္ သားတို႔ႏွင့္အတူ အထံေတာ္သို႔ခ်ဥ္း၍ ျပပ္ဝပ္လ်က္ ဆုေက်းဇူးကို ေတာင္းပန္ေလ၏။ ကိုယ္ေတာ္က သင္သည္ အဘယ္ဆုေက်းဇူးကို အလိုရွိသနည္းဟု ေမးေတာ္ မူေသာ္၊
၂၁ ကိုယ္ေတာ္၏ႏိုင္ငံတြင္ ကြၽန္မ၌ ဤသားႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ လက်္ာေတာ္ဘက္၌ တေယာက္၊ လက္ဝဲ ေတာ္ဘက္၌ တေယာက္ ထိုင္ရေသာအခြင့္ကို ေပးေတာ္မူပါဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။
၂၂ ေယရႈကလည္း၊ သင္တို႔သည္ အဘယ္သို႔ ေတာင္းပန္သည္ကို သင္တို႔မသိၾက။ ငါေသာက္ရအံ့ေသာ ခြက္ကို ေသာက္ျခင္းငွာ၎၊ ငါခံေသာ ဗတၱိဇံ ကို ခံျခင္းငွာ၎၊ သင္တို႔သည္ တတ္စြမ္းႏိုင္သေလာဟု ေမးေတာ္မူလွ်င္၊ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ တတ္စြမ္းႏိုင္ပါ၏ ဟု ေလွ်ာက္ၾကေသာ္၊
၂၃ ငါ၏ခြက္ကို သင္တို႔သည္ ေသာက္ရၾကလိမ့္မည္။ ငါခံေသာ ဗတၱိဇံ ကိုလည္း သင္တို႔သည္ ခံရၾကလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္လည္း ငါ၏လက္်ာဘက္၊ လက္ဝဲဘက္မွာ ထိုင္ရေသာအခြင့္ကိုကား အၾကင္သူတို႔အဘို႔ အလိုငွါ ငါ့ခမည္း ေတာ္သည္ ျပင္ဆင္၏၊ ထိုသူတုိ႔အားသာ ငါေပးပိုင္သည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၄ အျခားေသာတပည့္ေတာ္တက်ိပ္တို႔သည္ ၾကားသိလွ်င္၊ ထိုညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္တို႔ကို အမ်က္ထြက္ ၾက၏။
၂၅ ေယရႈသည္ ထိုသူတို႔ကိုေခၚေတာ္မူ၍၊ သင္တို႔သိသည္အတိုင္း ေလာကီမင္းတို႔သည္ အစိုးတရျပဳတတ္ ၾက၏။
၂၆ အကဲအမႉးတို႔သည္ အာဏာထားတတ္ၾက၏။
၂၇ သင္တို႔အမႈကား ထိုသို႔မျပဳၾကႏွင့္။ လူသားသည္ သူတပါး ကို ေစစားျခင္းငွါမလာ၊
၂၈ သူတပါးအေစကိုခံျခင္းငွာ၎၊ မိမိအသက္ကိုစြန္႔၍ လူအမ်ားကိုေရြးျခင္းငွာ၎၊ ၾကြလာ သည္ျဖစ္၍၊ ထိုနည္းတူ သင္တို႔တြင္ အကဲအမႉးျပဳလိုေသာသူကို သင္တို႔အေစခံျဖစ္ေစ။ သင္တို႔တြင္ အထြဋ္အျမတ္ လုပ္ခ်င္ေသာသူကိုလည္း သင္တုိ႔ကြၽန္ျဖစ္ေစဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၉ ေယရိေခါၿမိဳ႔မွ ထြက္သြားၾကစဥ္တြင္ လူမ်ားအေပါင္းတို႔သည္ ေနာက္ေတာ္သို႔လုိက္ၾက၏။
၃၁ ထိုသူတို႔ကို တိတ္ဆိတ္စြာေနေစျခင္းငွာ လူအစုအေဝးတို႔သည္ ေငါက္၍ဆိုၾကေသာ္လည္း၊ ဒါဝိဒ္၏သားေတာ္အရွင္၊ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို ကယ္မသနားေတာ္ မူပါဟု သာ၍ဟစ္ေၾကာ္ၾက၏။
၃၂ ေယရႈသည္လည္း ရပ္ေတာ္မူလ်က္ ထိုသူတို႔ကိုေခၚ၍ သင္တုိ႔၌ အဘယ္ သို႔ျပဳေစလိုသနည္းဟု ေမးေတာ္မူလွ်င္၊
၃၃ သခင္၊ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ မ်က္စိကို ပြင့္လင္းေစျခင္းငွာ ျပဳေတာ္မူပါဟု ေလွ်ာက္ၾကေသာ္၊
၃၄ ေယရႈသည္ သနား ျခင္းစိတ္ေတာ္ရွိ၍ သူတို႔မ်က္စိကို လက္ႏွင့္တို႔ေတာ္မူ၏၊ ထိုခဏျခင္းတြင္ ထိုသူတို႔သည္ မ်က္စိျမင္၍ ေနာက္ေတာ္ သို႔လိုက္ၾက၏။
၃၀၀ ေယရႈသည္ ၾကြသြားေတာ္မူေၾကာင္းကို လမ္းနားမွာထိုင္ေနေသာလူကန္းႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ ၾကားရလွ်င္၊ ဒါဝိဒ္၏သားေတာ္ အရွင္၊ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို ကယ္မသနားေတာ္မူပါဟု ဟစ္ေၾကာ္ေလ၏။
