တမန္ေတာ္ဝတၳဳ အခန္းၾကီး ၅
၁ သို႔ရာတြင္ အာနနိႏွင့္ ရွာဖိေရ အမည္ရွိေသာလင္မယားႏွစ္ေယာက္တို႔မူကား ဥစၥာတစံုတခုကို ေရာင္းၿပီး လွ်င္၊
၂ ထိုသူသည္ မိမိခင္ပြန္းႏွင့္သေဘာတူလ်က္၊ အဘိုး၏တဘို႔ကိုထိမ္ဝွက္သျဖင့္၊ တဘို႔ကိုသာ ယူေဆာင္ခဲ့၍ တမန္ေတာ္တို႔၏ ေျခရင္း၌ထားေလ၏။
၃ ေပတရုကလည္း၊ အာနနိ၊ သင္သည္သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ကိုလွည့္ စား၍၊ ေျမကိုေရာင္းေသာအဘိုး၏ တဘို႔ကိုထိမ္ဝွက္မည္အေၾကာင္း၊ စာတန္သည္ သင္၏ စိတ္ႏွလံုးကို အဘယ္ေၾကာင့္ျပည့္ေစရသနည္း။
၄ ထုိေျမရွိစဥ္တြင္ ကုိယ္ပိုင္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ေရာင္း၍ရေသာ အဘုိးသည္ ကိုယ္ဥစၥာျဖစ္သည္မဟုတ္ေလာ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဤသို႔ႀကံစည္သနည္း။ လူကိုသာမုသာေျပာၿပီ မဟုတ္၊ ဘုရား သခင္ကိုလည္းမုသာေျပာၿပီဟု ေပတရုဆို၏။
၅ ထုိစကားကို ၾကားလွ်င္၊ အာနနိသည္လဲ၍ေသ၏။ ထုိအေၾကာင္း အရာကို ၾကားေသာသူအေပါင္းတို႔သည္ အလြန္ေၾကာက္လန္႔ျခင္းသို႔ေရာက္ၾက၏။
၆ လုလင္တို႔ သည္လည္း ထ၍အေလာင္းေကာင္ကိုအဝတ္ႏွင့္ ပတ္ရစ္ၿပီးလွ်င္ ေဆာင္သြား၍သၿဂႋဳဟ္ၾက၏။
၇ ထိုေနာက္သံုးနာရီခန္႔ေလာက္ၾကာလွ်င္၊ သူ၏ခင္ပြန္းသည္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီးေသာအမႈအရာကိုမသိဘဲလ်က္ ဝင္လာ ၏။
၈ ေပတရုကလည္း၊ ဤမွ်ေလာက္ႏွင့္ေျမကိုေရာင္းသေလာ၊ ငါ့အားေျပာေလာ့ဟု ေမးလွ်င္၊ ထိုမိန္းမက၊ ဟုတ္ပါ၏။ ဤမွ်ေလာက္ႏွင့္ပင္ေရာင္းပါသည္ဟုဆို၏။
၉ ေပတရုကလည္း၊ ထာဝရဘုရား၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို စံုစမ္းမည္ဟု သေဘာတူႏွင့္အဘယ္ေၾကာင့္ႀကံစည္ၾကသနည္း။ ၾကည့္ရႈေလာ့။ သင္၏ခင္ပြန္းကို သၿဂႋဳဟ္ေသာ သူတို႔၏ေျခသည္ တံခါးနားမွာရွိသည္ျဖစ္၍၊ သင့္ကိုလည္းေဆာင္သြားေလဦးမည္ဟု ဆိုေသာခဏျခင္းတြင္၊
၁၀ ထိုမိန္းမသည္ ေပတရု၏ ေျခရင္း၌လဲ၍ေသေလ၏။ လုလင္တို႔သည္လည္း ဝင္၍ထိုမိန္းမေသသည္ကို ေတြ႔လွ်င္ ေဆာင္သြား၍ သူ၏ခင္ပြန္း အနားမွာ သၿဂႋဳဟ္ၾက၏။
၁၁ သင္းဝင္သူအေပါင္းမွစ၍ ထိုအေၾကာင္းအရာကို ၾကားရေသာသူအေပါင္းတို႔သည္ အလြန္ေၾကာက္လန္႔ျခင္းသို႔ ေရာက္ၾက၏။
၁၂ တမန္ေတာ္တို႔သည္လည္း လူမ်ားေရွ႔မွာ နိမိတ္လကၡဏာ၊ အံ့ဘြယ္ေသာအမႈအရာမ်ားကို ျပဳၾက၏။ ထိုသူအေပါင္းတို႔သည္ ေရွာလမုန္ကနားျပင္၌ တညီတညြတ္တည္းေနၾကသျဖင့္၊
၁၃ ၾကြင္းေသာသူတစံု တေယာက္မွ် မေပါင္းေဘာ္ဝံ့ေသာ္လည္း၊ လူမ်ားတို႔သည္ ေကာင္းႀကီးေပးၾက၏။
၁၄ သခင္ဘုရား၌ ယံုၾကည္ ေသာေယာက္်ားမိန္းမ၊ အေပါင္းတို႔သည္ သင္းဝင္ၾက၏။
၁၅ ေပတရုသည္ လမ္း၌ေရွာက္သြားစဥ္ အနာစြဲေသာ သူတို႔တြင္တေယာက္ေယာက္ကို သူ၏အရိပ္လႊမ္းမိုးေစျခင္းငွါ၊ လူနာတို႔ကိုလမ္းနားသို႔ထုတ္၍ ခုတင္ေမြ႔ယာ ေပၚမွာတင္ထားၾက၏။
၁၆ ပတ္လည္ဝန္းက်င္၌ရွိသေသာ ၿမိဳ႔သူရြာသားအေပါင္းတို႔သည္ အနာစြဲေသာသူ၊ နတ္ဆိုးညွဥ္းဆဲေသာသူတို႔ကို ေဆာင္ခဲ့လ်က္၊ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔သို႔ စုေဝးလာၾက၍၊ ထိုလူနာအေပါင္းတို႔သည္ အနာကင္းလြတ္ျခင္းသို႔ ေရာက္ၾက၏။
၁၇ ထိုအခါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းႏွင့္ ဇဒၵဳကဲျဖစ္ေသာ ထိုမင္း၏အေပါင္းေဘာ္ရွိသမွ်တို႔သည္ ထ၍ ေဒါသအမ်က္ႏွင့္ျပည့္ၾကသျဖင့္၊
၁၈ တမန္ေတာ္တို႔ကိုဘမ္းဆီး၍ ေထာင္ထဲ၌ေလွာင္ထားၾက၏။
၁၉ ညဥ့္အခါ ထာဝရဘုရား၏ ေကာင္းကင္တမန္သည္ ေထာင္တံခါးကိုဖြင့္ၿပီးလွ်င္၊ ထိုသူတို႔ကိုႏႈတ္၍၊ သင္တို႔သြားၾကေလာ့။
၂၀ ဗိမာန္ေတာ္၌ရပ္၍ အသက္ရွင္ျခင္းတရားစကား အလံုးစံုကို လူမ်ားတို႔အား ေဟာေျပာၾကေလာ့ဟု မွာထား၏။ ထိုစကားကိုၾကားလွ်င္၊ နံနက္ေစာေစာဗိမာန္ေတာ္သို႔ဝင္၍ ဆံုးမၾသဝါဒေပးၾက၏။
၂၁ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ မင္းႏွင့္ သူ၏အေပါင္းအေဘာ္တို႔သည္ လာၾကသျဖင့္၊ လႊတ္အရာရွိမွစ၍ ဣသေရလလူတို႔တြင္ အသက္ႀကီး ေသာသူအေပါင္းတို႔ကို စုေဝးေစၿပီးမွ၊ တမန္ေတာ္တို႔ကိုေခၚေစျခင္းငွါ လုလင္တို႔ကို ေထာင္သို႔ေစလႊတ္ၾက၏။
၂၂ မင္းလုလင္တို႔သည္ ေထာင္သို႔ေရာက္လွ်င္၊ တမန္ေတာ္တို႔ကို ေထာင္ထဲမွာမေတြ႔ရွိသည္ရွိေသာ္ ျပန္ၾက၍၊
၂၃ ေထာင္တံခါးလည္း အထူးသျဖင့္လံုၿခံဳစြာပိတ္လ်က္၊ ေထာင္ကိုေစာင့္ေသာသူတို႔လည္း တံခါးျပင္မွာရပ္လ်က္ ရွိၾကသည္ကို အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ေတြ႔ပါ၏။ ဖြင့္ၿပီးမွအထဲ၌ အဘယ္သူကိုမွ်မေတြ႔ပါဟု ၾကားေလွ်ာက္ၾက၏။
၂၄ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းႏွင့္ ဗိမာန္ေတာ္မႉးအစရွိေသာ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔သည္ ထိုစကားကိုၾကားလွ်င္၊ ထိုအမႈသည္ အဘယ္သို႔ေသာအမႈျဖစ္လိမ့္မည္နည္းဟူ၍ ေတြးေတာျခင္းရွိၾက၏။
၂၅ ထိုအခါ လူတေယာက္သည္ လာ၍ ေထာင္ထဲမွာေလွာင္ထားေသာသူတို႔သည္ ဗိမာန္ေတာ္၌ရပ္လ်က္၊ လူမ်ားတို႔အား ဆံုမၾသဝါဒေပးၾက ပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။
၂၆ ထိုအခါ ဗိမာန္ေတာ္မႉးသည္ မင္းလုလင္တို႔ႏွင့္အတူ သြားျပန္လွ်င္၊ မိမိတို႔ကိုလူမ်ားတို႔သည္ ေက်ာက္ခဲ ႏွင့္ပစ္မည္ကိုစိုးရိမ္ေသာေၾကာင့္၊ တမန္ေတာ္တို႔ကို အႏိုင္အထက္မျပဳဘဲ ေခၚေဆာင္ေလ၏။
၂၇ ထိုသို႔ေခၚ ေဆာင္ၿပီးလွ်င္၊ လႊတ္အရာရွိတို႔ေရွ႔မွာထား၍ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းက၊
၂၈ ထိုနာမကို အမွီျပဳ၍ မဆံုးမ မသြန္သင္ မည္အေၾကာင္း ငါတို႔သည္သင္တို႔အား က်ပ္တည္းစြာစီရင္မွာထားသည္မဟုတ္ေလာ။ ယခုၾကည့္ၾက။ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔ကို သင္တို႔အယူဝါဒႏွင့္ျပည့္စသည္ျဖစ္၍၊ ငါတို႔အေပၚသို႔ ထိုသူ၏အေသြးကို ေရာက္ေစျခင္းငွါ သင္တို႔ႀကံစည္ပါသည္တကားဟု ေမးျမန္းေျပာဆိုၾက၏။
၂၉ ေပတရုႏွင့္အျခားေသာတမန္ေတာ္တို႔ကလည္း၊ လူ၏စကားထက္ ဘုရားသခင္၏စကားကို နားေထာင္သင့္ပါ၏။
၃၀ သင္တို႔သည္ သစ္တိုင္၌စြဲ၍ ကြပ္မ်က္ေသာ ေယရႈကို ငါတို႔ဘိုးေဘးမ်ား၏ ဘုရားသခင္သည္ ထေျမာက္ေစေတာ္မူၿပီ။
၃၁ ဣသေရလလူတို႔အား ေနာင္တ တရားႏွင့္ အျပစ္လႊတ္ျခင္းအခြင့္ကို ေပးေစျခင္းငွါ၊ ထိုသူကိုအစိုးရေသာအရွင္အရာ၌၎၊ ကယ္တင္ေသာသခင္ အရာ၌၎၊ ဘုရားသခင္ခန္႔ထား၍ မိမိလက္်ာလက္ေတာ္ႏွင့္ ခ်ီးျမွင့္ေတာ္မူၿပီ။
၃၂ ထိုအေၾကာင္းအရာတို႔သည္ အမွန္ျဖစ္ေၾကာင္း ကို ငါတို႔သည္သက္ေသခံျဖစ္ၾက၏။ ဘုရားသခင္၏စကားေတာ္ကို နားေထာင္ေသာသူတို႔အား ေပးသနားေတာ္မူ ေသာ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္သည္လည္း သက္ေသခံျဖစ္ေတာ္မူသည္ဟု ေျပာဆိုၾက၏။
၃၃ ထိုစကားကိုၾကားလွ်င္၊ ထိုသူတို႔ႏွလံုးသည္ ကြဲျပားမတတ္ျဖစ္၍၊ တမန္ေတာ္တို႔ကို ကြပ္မ်က္ျခင္းငွါ အခ်င္းခ်င္းတိုင္ပင္ေျပာဆိုၾက၏။
၃၄ ထိုအခါ လူအေပါင္းတို႔ရိုေသေသာသူ၊ ဂါမေလ်လအမည္ရွိေသာ နိႆရည္း ဆရာ၊ ဖာရိရွဲတေယာက္သည္ လႊတ္ေတာ္ေပၚ၌ထ၍၊ တမန္ေတာ္တို႔ကို ျပင္သို႔ခဏထြက္ေစၿပီးလွ်င္၊
၃၅ ဣသေရလလူတို႔၊ ဤသူတို႔အား အဘယ္သို႔ျပဳမည္အရာကို သတိႏွင့္ဆင္ျခင္ၾကေလာ့။
၃၆ အေၾကာင္းမူကား၊ အထက္က သုဒအမည္ရွိေသာသူတေယာက္သည္ ထသျဖင့္ ငါသည္လူသာမညမဟုတ္ဟု ဆိုသည္ျဖစ္၍၊ သူ၌လူေလးရာမွ် ေလာက္ ဆည္းကပ္ၾက၏။ ထိုသူသည္ ပ်က္ဆီးျခင္းသို႔ေရာက္၍ သူ႔ကိုယံုၾကည္သမွ်ေသာ သူတို႔သည္ ကြဲျပားေပ်ာက္ပ်က္ၾက၏။
၃၇ ထိုသူေနာက္ ေငြေတာ္ခြဲစဥ္ကာလ၊ ယုအမည္ရွိေသာ ဂါလိလဲလူ တေယာက္သည္လည္း ထ၍၊ မိမိေနာက္သို႔ လူမ်ားကိုေသြးေဆာင္ေလ၏။ ထိုသူသည္လည္း ပ်က္ဆီးျခင္းသို႔ ေရာက္၍ သူ႔ကိုယံုၾကည္သမွ် ေသာသူတို႔သည္ ေပ်ာက္လြင့္ၾက၏။
၃၈ ယခုလည္း ဤသူတို႔ကို ေရွာင္ရွား၍ အလိုအေလ်ာက္ရွိၾကပါေစဟု ငါဆို၏။ ဤအႀကံဤအမႈသည္ လူ၏အႀကံလူ၏အမႈျဖစ္လွ်င္ ပ်က္ဆီးျခင္းသို႔ ေရာက္လိမ့္မည္။
၃၉ ဘုရားသခင္၏ အႀကံအမႈျဖစ္ လွ်င္ သင္တို႔သည္မဖ်က္ဆီးႏိုင္ၾက။ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ ၏အာဏာေတာ္ကို ဆန္ေသာသူမျဖစ္မည္အေၾကာင္း သတိျပဳၾကေလာ့ဟု ေျပာဆို၏။
၄၀ ထိုစကားကို နားေထာင္သျဖင့္၊ တမန္ေတာ္တို႔ကိုေခၚ၍ ရိုက္ႏွက္ၿပီးမွ၊ ေယရႈ၏နာမကိုအမွီျပဳလ်က္ မေဟာမေျပာမည္အေၾကာင္း ျမစ္တား၍ လႊတ္ၾက၏။
၄၁ တမန္ေတာ္တို႔သည္လည္း၊ သခင္ေယရႈ၏နာမေတာ္ေၾကာင့္ မိမိတို႔သည္ အရွက္ကြဲ ျခင္းကိုခံထိုက္ၾကသည္ဟု မွတ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ဝမ္းေျမာက္ေသာစိတ္ရွိ၍ လႊတ္ေတာ္မွထြက္သြားၾက၏။
၄၂ ဗိမာန္ေတာ္၌၎၊ အိမ္၌၎ ေန႔တိုင္းအစဥ္ဆံုးမ သြန္သင္လ်က္၊ ေယရႈသည္ခရစ္ေတာ္ျဖစ္၏ဟူ၍ ဧဝံေဂလိ တရားကို မျပတ္ေဟာေျပာလ်က္ေနၾက၏။