ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း အခန္းၾကီး ၄၈

၁ ဣသေရလအမ်ိဳး၏ ဘုရားသခင္ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ ထာဝရဘုရားသည္ ေမာဘျပည္ကို ရည္မွတ္၍ မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ေနေဗာၿမိဳ႔သည္ အမဂၤလာရွိ၏။ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ေရာက္ေလ၏။ ကိရယိ သိမ္ၿမိဳ႔သည္ ရႈံး၍ လုယူျခင္းကို ခံရ၏။ မိသဂပ္ၿမိဳ႔သည္လည္း ရံႈး၍ စိတ္ပ်က္ေလ၏။

၂ ေမာဘျပည္သည္ ေနာက္တဖန္ ေဟရွဘုန္ၿမိဳ႔၌ မဝါၾကြားရ။ ရန္သူတို႔က၊ ေမာဘျပည္ကို ျပည္မျဖစ္ေစျခင္းငွါ ပယ္ရွားၾကကုန္အံ့။ ရန္ျပဳမည့္အၾကံႏွင့္ ၾကံစည္ၾက၏။ အိုုမာဒေမနၿမိဳ႔၊ သင္သည္ လည္းပ်က္စီးရမည္။ ထားေဘးသည္သင့္ ကိုလိုက္လိမ့္မည္။

၃ ေဟာရနိမ္ၿမိဳ႔ ၌ လည္းညွဥ္းဆည္းျခင္းႏွင့္ျပင္းစြာေသာပ်က္စီးျခင္းရွိ၍ ေအာ္ဟစ္ေသာ အသံကို ၾကားရ၏။

၄ ေမာဘျပည္သည္ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ေရာက္၍၊ သူငယ္တို႔သည္ ျမည္တမ္းေသာ အသံကိုျပဳၾက၏။

၅ ငိုေၾကြးေသာ အသံသည္ လုဟိတ္ေတာင္ေပၚသို႔တက္ရ၏။ ေဟာရနိမ္ၿမိဳ႔သို႔ ဆင္းရာအရပ္၌လည္း၊ ဆံုးရံႈးျခင္းအသံကို ရန္သူတို႔သည္ ၾကားရ၏။

၆ အသက္လြတ္အံ့ေသာငွါ ေျပးၾကေလာ့။ လြင္ျပင္၌ ရရွိေသာ သစ္ပင္ေျခာက္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ၾက ေလာ့။

၇ သင္သည္ မိမိဆည္းဖူေသာ ဘ႑ာဥစၥာကို ကိုးစားေသာေၾကာင့္၊ သူတပါးလက္သို႔ ေရာက္ရလိမ့္မည္။ ေခမုရွဘုရားကိုလည္း သူ၏မင္း၊ သူ၏ယဇ္ပေရာဟိတ္တို႔ႏွင့္ တကြသိမ္းသြားၾကလိမ့္မည္။

၈ လုယူေသာသူသည္ ၿမိဳ႔မ်ားအစဥ္ အတိုင္းေရာက္လာ၍ ၿမိဳ႔တစ္ၿမိဳ႔မွမလြတ္ရ ခိ်ဳင့္ႏွင့္တကြ လြင္ျပင္သည္လည္း၊  ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္ရလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူၿပီး။

၉ ေမာဘျပည္ သည္ လြတ္ရာသို႔ေျပးရေအာင္ ငွက္ေတာင္တို႔ကို ေပးေလာ့။ ၿမိဳ႔တို႔သည္ေနေသာသူမရိွ။ လူဆိတ္ညံရာ ျဖစ္ရလိမ့္ မည္။

၁၀ ထာဝရ ဘုရား၏ အမႈေတာ္ကုိ ႀကိဳးစား၍ မေဆာင္ေသာသူသည္ ကိ်န္ဆဲျခင္းကိုခံေစ။ လူ႔အသက္ကို မသတ္ဘဲ မိမိထားကို သိမ္းရုပ္ေသာသူသည္              က်ိန္ဆဲျခင္းကို ခံေစ။

၁၁ ေမာဘသည္ အိုးတလံုမွ တလံုးသို႔မေျပာင္း၊ တကြၽန္းတႏိုင္ငံ သို႔ယူသြားျခင္းကို မခံ၊ ငယ္ေသာအရြယ္မွ စ၍ ၿငိမ္လ်က္၊ မိမိအဖတ္အနည္ေပၚ၌ ေနရာက်လ်က္ ရွိေသာေၾကာင့္ ၊ မိမိအရသာသည္ တည္ေန၏။ ေမႊးေသာအနံ႔ လည္းမပ်က္။

၁၂ သို႔ရာတြင္ ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ေစာင္း၍ထား တက္ေသာ သူတို႔ကို သူ႔ထံသို႔ငါေစ လြတ္ ရေသာ အခ်ိန္ေရာက္လိမ့္မည္။ သူတို႔သည္ေမာဘကို ေစာင္း၍ ထားၿပီးလွ်င္ သူ၏အိုးတို႔ကို သြန္၍ ေရဘူးတို႔ ကို ခြဲၾကလိမ့္မည္။

၁၃ ဣသေရလအမ်ိဳးသည္ မိမိခိုလႈံေသာ ေဗသလဘုရားေၾကာင့္ ရွက္ရသကဲ့သို႔၊ ေမာဘအမ်ိဳး သည္လည္း ေခမုရွဘုရားေၾကာင့္ ရွက္ရလိမ့္မည္။

၁၄ ငါတို႔သည္ အားႀကီးေသာသူ၊ စစ္တိုက္ျခင္းငွါ တက္စြမ္းႏိုင္ေသာ        ငွာ တက္ႏိုင္စြမ္ေသာသူျဖစ္ၾက၏ဟု သင္တို႔သည္ အဘယ္သို႔ ေျပာဆိုၾကလိမ့္နည္း။

၁၅ ေမာဘျပည္သည္ ပ်က္စီးၿပီ။ ၿမိဳ႔တို႔သည္ကြၽမ္းေလာက္ၾကၿပီ။ သူေရြးခ်ယ္ေသာ လုလင္တို႔သည္ ကြပ္မ်က္ျခင္းကို ခံအံ့ေသာငွါ ဆင္းသြားၾက ၿပီဟု၊ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ ထာဝရဘုရားဟူ၍ဘြဲ႔နာမရွိေသာ ရွင္ဘုရင္မိန္႔ေတာ္မူ၏။

၁၆ ေမာဘကို လုပ္ႀကံေသာ အခ်ိန္နီးၿပီ။ သူခံရေသာ ေဘးသည္ အလ်င္အျမန္လာ၏။

၁၇ သူ႔ပတ္လည္၌ေနေသာသူအေပါင္းတို႔၊သူ႔အတြက္ျမည္တမ္း ၾကေလာ့၊၊ သူ၏ နာမကိုသိေသာ သူအေပါင္းတို႔၊ တန္ခိုးႀကီးေသာလွံတံ၊ အသေရတင့္တယ္ ေသာ တံဖ်ာသည္ က်ိဳးေလၿပီတကား ဟုေျပာဆိုၾကေလာ့။

၁၈ ဒိဘုန္ၿမိဳ႔၌ ေနေသာသတို႔သမီး၊ သင္ခံစားရေသာ၊ စည္းစိမ္မွဆင္း၍ အငတ္ ခံလ်က္ထိုင္ေလာ့။ ေမာဘကို လုယူေသာသူသည္ သင္ရွိရာသို႔လာ၍၊ သင္၏ရဲတိုက္တို႔ကို ဖ်က္ဆီးလိမ့္မည္။

၁၉ အိုအာေရာ္ၿမိဳ႔စား၊ လမ္းနားမွာ ရပ္၍ၾကည့္ရႈၾကေလာ့။ အဘယ္အမႈရွိသနည္းဟု၊ ေျပးေသာေယာက္်ားႏွင့္ အသက္ လြတ္ေသာမိန္းမကို ေမးျမန္းေလာ့။

၂၀ ေမာဘသည္ စိတ္ပ်က္ေလ၏။ ၿပိဳလဲလ်က္ရွိ၏။ ငိုေၾကြးျမည္တမ္းၾကေလာ့။ ေမာဘသည္ပ်က္စီးေၾကာင္းကို အာႏုန္ၿမိဳ႔၌ ၾကားေျပာၾကေလာ့။

၂၁ လြင္ျပင္ႏွင့္တကြ  ေဟာလုန္ၿမိဳ႔၊ ယဟာဇၿမိဳ႔ ေမဖတ္ၿမိဳ႔၊

၂၂ ဒိဘုန္ၿမိဳ႔၊ ေနေဗာၿမိဳ႔၊ ဗက္ဒိဗလသိမ္ၿမိဳ႔၊

၂၃ ကိရယသိမ္ၿမိဳ႔ ဗကဂမုလၿမိဳ႔ ဗက္ေမာင္ၿမိဳ႔၊

၂၄ ေကရုတ္ၿမိဳ႔၊ ေဗာဇရ ၿမိဳ႔ မွစ၍ ေမာဘျပည္၌ ရွိေသာၿမိဳ႔၊ အနီးအေဝးရွိသမွ်တို႔သည္ အျပစ္ဒဏ္ကိုခံရၾက၏။

၂၅ ေမာဘ၏ ဦးခ်ိဳသည္ျပတ္ေလၿပီ။ သူ၏လက္ရံုးသည္က်ိဳးေလၿပီဟု ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူ၏။

၂၆ ေမာဘသည္ ထာဝရဘုရားတဘက္၌ ဝါၾကြားေသာ ေၾကာင့္ သူကိုယစ္မူးေစၾကေလာ့။ သူသည္ မိမိအန္ဖက္၌ လူလည္း၍ ကဲ့ရဲ႔ျခင္းကို ခံရ၏။

၂၇ သင္သည္ဣသေရလ ကဲ့ရဲ႔ၿပီမဟုတ္ေလာ။ သို႔ရာတြင္သူသည္ သူခိုးႏွင့္ေပါင္းေဘာ္ေသာ္ကုိေတြ႔ဘူးသေလာ။ သူ၏အေၾကာင္း ကိုေျပာ ေလရာ၌ သင္သည္ေခါင္းကို ညိတ္ပါသည္တကား။

၂၈ ေမာဘျပည္၌ ေနေသာ သူတို႔၊ ၿမိဳ႔တို႔ကိုစြန္႔၍၊ ေက်ာက္ၾကား၌ ေနၾကေလာ့။ ေျမတြင္းဝမွာ အသိုက္ လုက္တက္ေသာခ်ိဳးငွက္ကဲ့သို႔ ျပဳၾက ေလာ့။

၂၉ ေမာဘ၏ မာနကို ငါတို႔သည္ၾကားသိၾက၏။ အလြန္ႀကီးမားေသာမာနျဖစ္၏။မာနႀကီးျခင္း၊ ေထာင္လႊားေစာ္ကားျခင္း၊ စိတ္ႏွလံုးျမင့္ျခင္း ရွိေသာ္လည္း၊

၃၀ သူ၏ေဒါသအမ်က္ထြက္ျခင္းကိုငါသိသည္ျဖစ္၍   ၊ သူသည္အခ်ဥ္းႏွီးသက္သက္ ဝါၾကြားေသာ စကားကို ေျပာလ်က္ႏွင့္ မိမိအလို မျပည့္စံုရာဟု ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူ၏။

၃၁ ထို႔ေၾကာင့္၊ ေမာဘအတြက္ငါသည္ ညည္းတြားျမည္တမ္းမည္။ ေမာသျပည္တျပည္ လံုးအတြက္ ငိုေၾကြးမည္။  ကိရ ဟရက္ၿမိဳ႔သားတို႔အတြက္ ညည္းတြားျခင္းရွိရမည္။

၃၂ အို စိဗမာစပ်စ္ႏြယ္ပင္ ယာဇာၿမိဳ႔အတြက္ မ်က္ရည္က် သည္ထက္ သင့္အတြက္ ငါသည္မ်က္ရည္က်မည္။ သင္၏အၫြန္တို႔သည္ ႔ပင္လယ္ကိုလြန္၍၊ ယာဇာပင္လယ္တိုင္ ေအာင္ ေရာက္ၾက၏။ ဖ်က္ဆီးေသာ သူသည္ သင္၏သစ္သီးႏွင့္ စပ်စ္သီးတို႔ကိုလုယူ၏။

၃၃ ၀ေျပာေသာ လယ္ျပင္ႏွင့္ ေမာဘျပည္ထဲမွာဝမ္းေျမာက္ျခင္းပ်က္ေလၿပီ။ စပ်စ္သီး နယ္ရာ က်င္း၌ စပ်စ္ရည္ကုိ ငါပ်က္ေစၿပီ။ ေၾကြးေၾကာ္သံကိုျပဳ ၍ စပ်စ္သီးကို မနင္းရ။ ေၾကြးေၾကာ္ ေသာအသံလည္း ေၾကြးေၾကာ္ေသာ အသံမဟုတ္ရ။

၃၄ ေဟရွဘုုုုုန္ၿမိဳ႔ ငိုေၾကြးသံမွ စ၍ဧလာေလၿမိဳ႔ ၊ ယာဟတ္ၿမိဳ႔ တိုင္ေအာင္င္း၊ ေဇာရၿမိဳ႔ မွစ၍ ေဟာရနိမ္ၿမိဳ႔ တိုင္ေအာင္၎၊ သံုးႏွစ္အသက္ရွိေသာ ႏြားမျမည္သံကဲ့သို႔ အသံလြင့္ၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ နိမရိမ္ေရကန္တို႔သည္လည္း ဆိတ္ညံလ်က္ရွိၾက၏။

၃၅ ေမာဘျပည္၌ ျမင့္ေသာအရပ္ေပၚမွာပူေဇာ္ေသာသူ၊ မိမိဘုရားတို႔အား နံ႔သာေပါင္းကို မီးရိႈ႔ေသာ သူတို႔ကိုငါျပတ္ေစ မည္ဟု ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူ၏။

၃၆ ထို႔ေၾကာင့္၊ ငါႏွလံုးသည္ ေမာဘျပည္အတြက္ ပုေလြကဲ့သို႔ ျမည္ရလိမ့္မည္။ ငါ့ႏွလံုးသည္ ကိရဟရက္ၿမိဳ႔သားတို႔အတြက္ ပုေလြကဲ့သို႔ျမည္ရလိမ့္မည္။ သူတို႔ဆည္းပူေသာ ဘ႑ာဥစၥာ ပ်က္စီးၿပီ။

၃၇ လူတိုင္းဆံပင္တိုလ်က္၊ မုဆိတ္ကိုရိတ္လ်က္၊ လက္၌ရွနလ်က္၊ ခါး၌ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ကို ဝတ္လ်က္ရွိရ၏။

၃၈ အသံုးမရေသာအုိုးကိုခြဲတက္သကဲ့သို႔ ေမာဘျပည္ကိုငါခြဲ ေသာေၾကာင့္ ေမာဘျပည္ အိမ္အမိုးမ်ားအေပၚ၌၎၊ လမ္းမ်ား၌၎၊ ညည္းတြားျမည္တမ္းျခင္း၊ ႏွံ႔ျပားရမည္ဟု ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူ၏။

၃၉ သူတို႔ကလည္း ေမာဘသည္ ျပိဳပ်က္ေလၿပီတကား၊ ရွက္၍ ဆုတ္သြားေလၿပီတကားဟု ညည္းတြားျမည္တမ္းၾကလိမ့္မည္။ေမာဘသည္ အရွက္ကြဲ၍ ကဲ့ရဲ့ျခင္းကုိခံရလ်က္ ပတ္လည္၌ေနေသာသူအေပါင္းတို႔၏ ေၾကာက္လန္႔စရာ အေၾကာင္းျဖစ္ရလိမ့္မည္။

၄၀ ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူသည္ကား ရန္သူသည္ ေရႊလင္းတပ်ံသကဲ့သို႔ ပ်ံလာ၍၊ အေတာင္တို႔ႏွင့္ ေမာဘျပည္ကိုအုပ္မိုးလိမ့္မည္။

၄၁ ၿမိဳ႔တို႔ကိုုလုပ္ၾကံ၍ ရဲတိုက္တို႔ကိုတိုက္ယူေသာေၾကာင့္ ထိုေန႔၌ ေမာဘအမ်ိဳးသူရဲတို႔စိတ္ႏွလံုးသည္၊ သားဖြားျခင္းေဝဒနာကိုခံရေသာ မိန္းမ၏ စိတ္ႏွလံုးကဲ့သို႔ျဖစ္ရလိမ့္မည္။

၄၂ ေမာဘသည္ ထာဝရဘုရားတဘက္၌ ဝါၾကြားေသာေၾကာင့္၊ ေနာက္တဖန္ ျပည္မျဖစ္ႏိုင္ေအာင္ ပ်က္စီးရ လိမ့္မည္။

၄၃ အိုေမာဘ အမိ်ဳးသား၊ သင္သည္ ေၾကာက္လန္႔ဖြယ္ေသာအရာ၊ ေျမတြင္း၊ ေက်ာ့ကြင္းထဲသို႔ ေရာက္ေလၿပီ။

၄၄ ေၾကာက္လန္႔ဘြယ္ ေသာအရာမွ ေျပးေသာသူသည္ေျမတြင္းထဲသို႔ က်လိမ့္မည္။ ေျမတြင္းမွ လြတ္ေသာသူသည္ ေက်ာ့ကြင္း၌ ေက်ာ့မိလိမ့္မည္။ ဆံုးမျခင္းကိုခံရေသာႏွစ္ကာလကို ေမာဘျပည္သို႔ ငါေရာက္ေစမည္ဟု ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူ၏။

၄၅ ေျပးေသာသူတို႔သည္ အားကုန္ေသာေၾကာင့္၊ ေဟရွဘုန္ၿမိဳ႔ အရိပ္ကိုခိုၾကေသာ္လည္း ရွိဟုုန္ဘုရင္ေနရာ ေဟရွဘုန္ၿမိဳ႔မွ မီလွ်ံထြက္သျဖင့္၊ မာနေထာင္ လႊားေသာ သူတို႔၏ အထြဋ္မွစ၍ ေမာဘ ျပည္အစြန္းတိုင္ေအာင္ ေလာင္လိမ့္မည္။

၄၆ အိုေမာဘျပည္ သင္သည္ အမဂၤလာရိွ၏။ အိုေခမုရွ တပည့္တို႔၊ သင္တို႔သည္အက်ိဳးနည္းၾကၿပီ။ သင္တို႔၏သား သမီးမ်ားကို သိမ္းသြင္းၾကၿပီ။

၄၇ သို႔ရာတြင္၊ သိမ္းသြားျခင္းကိုခံရေသာ ေမာဘအမိ်ဳးသားတို႔ကို ေနာင္ကာလ၌ ငါေဆာင္ခဲ့ဦးမည္ဟုထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူ၏။ ဤေရြ႔ကား၊ ေမာဘ ခံရေသာ အျပစ္တရားေပတည္း။