တၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၇

၁ တအိမ္လံုးျပည့္ေသာ ယဇ္ပူေဇာ္ပဲြကို ရန္ေတြ႔ေသာစိတ္ႏွင့္ စားရသည္ထက္၊ ၿငိမ္သက္ျခင္းႏွင့္ ယွဥ္ေသာ မုန္႔တလုပ္စာသည္ သာ၍ ေကာင္း၏၊၊ 

၂ ပညာရွိေသာကြၽန္သည္ အရွက္ခဲြေသာသား ကို အုပ္စိုး၍ ညီအစ္ကို တို႔ႏွင့္ အတူအေမြခံတတ္၏၊၊

၃ ေငြစစ္စရာဘို႔ မိုက္ကိုင္း၊ ေရႊစစ္စရာဘို႔ မီးဖိုကိုင္း၊ သံုးတတ္၏ စိတ္ႏွလံုးကိုကား ထာဝရဘုရား စစ္ေတာ္မူ၏၊၊

၄ မတရားသျဖင့္ျပဳေသာသူသည္ မုသာစကားကုိ ယံုတတ္၏။ မုသာသံုးေသာ သူသည္လည္း စိုးညစ္ေသာစကားကုိနားေထာင္တတ္၏။ 

၅ ဆင္းရဲသားတို႔ကို မထီေလးစားျပဳေသာသူ သည္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ ဘုရားကို ကဲ့ရဲ႔၏။ သူတပါး၌ ေဘးေရာက္လွ်င္ ဝမ္းေျမာက္တတ္ေသာသူသည္လည္း အျပစ္ဒဏ္ႏွင့္ မလြတ္ရ။

၆ ေျမးတို့သည္ အသက္ႀကီးေသာသူ၏ သရဖူ ျဖစ္၏။ သားတို႔၏ ဘုန္းကား အဘတည္္း။ 

၇ ျမတ္ေသာစကားသည္ မိုက္ေသာသူႏွင့္ မေတာ္တသင့္။ ထိုမွ်မက၊ မုသာစကားသည္မင္းႏွင့္မေတာ္မသင့္။

၈ လက္ေဆာင္သည္ ခံေသာသူအထင္ အတိုင္း ေက်ာက္ျမတ္ကဲ့သို႔ ျဖစ္၍၊ မ်က္ႏွာျပဳေလရာရာ၌ ေအာင္တတ္၏။

၉ သူတပါးျပစ္မွားေသာ အမႈကို ဝွက္ထားေသာသူသည္ေမတၱာကိုျပဳစု၏။ ၾကားေျပာေသာသူမူကား၊ မိတ္ေဆြတို႔ကို ကြဲျပားေစ၏။

၁၀ မိုက္ေသာသူသည္ ဒဏ္ခ်က္ တရာကို အမႈထားသည္ထက္၊ ပညာရွိေသာ သူသည္ ဆံုးမေသာ စကားကိုသာ၍ အမႈထားတတ္၏။

၁၁ ပုန္ကန္ေသာသူသည္ မတရားေသာအမႈကိုသာျပဳစုတတ္၏။ ထုိေၾကာင့္ ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ တမန္ကို သူ႔ဆီသို႔ေစလႊတ္ရ၏။

၁၂ မိုက္ေသာစိတ္ ထဆဲရွိေသာ လူမိုက္ႏွင့္ မေတြ႔ပါ ေစႏွင့္။ သားငယ္ေပ်ာက္ေသာဝံမႏွင့္သာ၍ေတြ႔ပါေစေသာ။

၁၃ အၾကင္သူသည္ေက်းဇူးကိုမသိ၊ မေကာင္းေသာ အမႈႏွင့္ဆပ္ ၏၊ ထိုသူ၏ အိမ္သည္မေကာင္းေသာ အမႈႏွင့္ မကင္းမလြတ္ရ။

၁၄ ရန္ေတြ႔စ အမႈသည္ ေရကန္ေပါင္ေပါက္ စကဲ့သို႔ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ရန္မေတြ႔မွီေတြ႔စရာ အေၾကာင္းကို ေရွာင္ေလာ့။

၁၅ မတရား ေသာသူတို႔ကို အျပစ္မွ လႊတ္ေသာသူႏွင့္၊ ေျဖာင္မတ္ေသာသူတို႔ကိုအျပစ္စီရင္ေသာ သူႏွစ္ေယာက္လုံးတုိ႔ ကိုိ ထာဝရ ဘုရား စက္ဆုပ္ရြံရွာ ေတာ္မူ၏။

၁၆ မိုက္မဲေသာသူသည္ ပညာကို အလုိမရွိသည္ ျဖစ္၍၊ ပညာအဘိုးကို အဘယ္ေၾကာင့္ သူ၌အပ္ရသနည္း။

၁၇ အေဆြခင္ပြန္းသည္ အခါ ခပ္သိမ္းခ်စ္တတ္၏။ ညီအစ္ကိုသည္ ဒုကၡကာလ အဘို႔ေမြးဖြားလ်က္ရွိ၏။

၁၈ ဥာဏ္ မဲ့ေသာသူသည္လက္ဝါးခ်င္းရုိက္၍၊ အေဆြခင္ပြန္း အေရွ႔မွာ အာမခံတတ္၏။

၁၉ ရန္ေတြ႔ျခင္းကိုႏွစ္သက္ေသာ သူသည္ လြန္က်ဴးျခင္းကိုလည္း ႏွစ္သက္တတ္၏။ မိမိတံခါးကိုခ်ီးျမ‡င့္ေသာ သူသည္ပ်က္စီးျခင္းကို ရွာတတ္၏။

၂၀ သေဘာေကာက္ေသာသူသည္ ေကာင္းေသာအကိ်ဳးကိုမေတြ႔တက္။ စကားလိမ္ေသာသူသည္ ေဘးဥပေဒႏွင့္ ေတြ႔ႀကံဳတတ္၏။

၂၁ မိုက္ေသာသူကို ျဖစ္ဘြားေစေသာသူသည္မိမိကိုု မိမိ ဝမ္းနည္းေစတတ္၏။ မိုက္ေသာသူ၏အဘ၌ ဝမ္းေျမာက္စရာ အေၾကာင္းမရွိ။

၂၂ စိတ္ရႊင္လန္းျခင္းသည္ က်န္းမာ ေစတတ္၏။ စိတ္ပ်က္ျခင္းမူကား၊ အရုိးတုိ႔ကိုေသြ႔ေျခာက္ေစတတ္၏။

၂၃ မတရား ေသာသူသည္ တရားလမ္းကို ဖ်က္ေသာအဘိုးတံစိုးကို သူတပါး၏ ခါးပုိက္အိတ္ထဲက ႏႈိက္ယူတတ္။

၂၄ ဥာဏ္ရွိ ေသာသူသည္ပညာကိုမ်က္ေမွာက္ ျပဳတတ္၏။ မိုက္ေသာသူ၏ မ်က္စိမူကား၊ ေျမႀကီးစြန္း တိုင္ေအာင္လွည့္၍ ၾကည့္ရႈတတ္၏။

၂၅ မိုက္ေသာသူသည္ အဘဝမ္းနည္းစရာ အေၾကာင္း၊ ေမြးေသာအမိစိတ္ညစ္စရာ အေၾကာင္း ျဖစ္၏။

၂၆ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူကိုအျပစ္ဒဏ္ မေပးေကာင္း။ တရားသျဖင့္စီရင္ေသာ မင္းကိုလည္း မထိခုိက္ေကာင္း။ 

၂၇ သိပၸံအတတ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာသူသည္စကာမမ်ားတတ္။ ဥာဏ္ေကာင္းေသာသူသည္လည္း ဧေသာ စိတ္ရွိတတ္၏၊

၂၈ မိုက္ေသာသူပင္ တိတ္ဆိတ္စြာေနလွ်င္ ပညာရွိဟူ၍င္း၊ မိမိႏႈတ္ကို မဖြင့္ဘဲ ေနေသာသူကိုလည္း ဥာဏ္ေကာင္း ေသာသူဟူ၍င္း သူတပါးထင္တတ္၏၊၊