ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း အခန္းၾကီး ၅၁
၁ ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔တဘက္၌၎၊ ငါ၏ ရန္သူတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဘာ္ေသာသူတို႔ တဘက္၌၎၊ ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာေလကို ငါထေစမည္။
၂ စံေကာႏွင့္ျပာတတ္ေသာ သူတို႔ကို ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔သို႔ ငါေစ လႊတ္သျဖင့္၊ သူတို႔သည္ တျပည္လံုး၌ျပာ၍ ရွင္းလင္းၾကလိမ့္မည္။ အမႈေရာက္ေသာကာလ၊ သူတို႔သည္ ၿမိဳ႔ပတ္ဝန္း က်င္တို႔၌ ရန္ဘက္ျပဳလ်က္ ေနၾကလိမ့္မည္။
၃ ေလးကို ကိုင္ေသာသူ၊ သံခ်ပ္အက်ႌကို ဝတ္ေသာသူတို႔ကို ေလးတင္၍ ပစ္ၾကေလာ့။ ၿမိဳ႔သားလုလင္တို႔ကို မႏွေျမာဘဲ ၿမိဳ႔သားအလံုးအရင္းရွိသမွ်တို႔ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းဖ်က္ဆီးၾကေလာ့၊
၄ ထုိသို႔ သူရဲတို႔သည္ ခါလဒဲျပည္တြင္ လမ္းမတို႔၌ လဲ၍ အထိုးခံရၾကလိမ့္မည္။
၅ ဣသေရအမ်ိဳးႏွင့္ ယုဒအမ်ိဳးေနရာ ျပည္သည္ ဣသေရလအမ်ိဳး၏ သန္႔ရွင္းေတာ္မူေသာ ဘုရားကို ျပစ္မွားေသာအျပစ္ႏွင့္ ျပည့္ေသာ္လည္း၊ သူတို႔ဘုရား သခင္ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခ အရွင္ထာဝရဘုရားသည္ ထိုအမ်ဳိးတို႔ကို စြန္႔ပစ္ေတာ္မမူ။
၆ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔ထဲက ထြက္ေျပး ၍၊ အသီးအသီးကိုယ့္အသက္ကို ကယ္ႏႈတ္ၾကေလာ့။ ၿမိဳ႔သားတို႔၏ အျပစ္ႏွင့္ေရာ၍ ဆံုးရႈံးျခင္းကို မခံၾကႏွင့္။ ဤ အခ်ိန္ကား ထာဝရဘုရား၏ အမ်က္ေတာ္ကို ေျဖခ်ိန္ျဖစ္၍၊ အက်ိဳးအျပစ္ႏွင့္အေလ်ာက္ စီရင္ေတာ္မူမည္။
၇ ဗာဗုလုန္ ၿမိဳ႔သည္၊ ထာဝရဘုရား ကိုင္ေတာ္မူ၍ ေျမႀကီးတျပင္လံုးကို ယစ္မူးေစေသာ ေရႊဖလားျဖစ္၏။ ထုိဖလား၌ပါေသာ စပ်စ္ရည္ကို လူအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔သည္ ေသာက္၍ အရႈးျဖစ္ၾက၏။
၈ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔သည္ ခ်က္ျခင္းၿပိဳလဲ၍ ပ်က္စီးၿပီ။ သူ၏အတြက္ငိုေၾကြးျမည္တမ္းၾကေလာ့။ သူ၏ အနာေပ်ာက္ႏိုင္လွ်င္၊ ေပ်ာက္ေစျခင္းငွါ ဗာလစံေစးကို ယူၾကေလာ့။
၉ ငါတို႔သည္ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔၏ အနာကို ေပ်ာက္ေစျခင္းငွါ ျပဳေသာ္လည္း အနာမေပ်ာက္ႏိုင္။ သူ႔ကိုစြန္႔ပစ္၍၊ အသီးအသီးငါ့တို႔ ေနရင္းျပည္သို႔ သြားၾကကုန္အံ့။ သူခံရေသာ အျပစ္သည္ ေကာင္းကင္တိုင္ေအာင္ေရာက္၍၊ မိုဃ္းတမ္းကိုထိလ်က္ ရွိ၏။
၁၀ ထာဝရဘုရားသည္ ငါတို႔ေျဖာင့္မတ္ေၾကာင္းကို ေဘာ္ျပေတာ္မူၿပီ။ လာၾကေလာ့။ ငါတို႔ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရား အမႈေတာ္ကို ဇိအုန္ၿမိဳ႔၌ ေၾကားေျပာၾကကုန္အံ့။
၁၁ ျမွားတို႔ ကို ပြတ္ၾကေလာ့့။ ဒိုင္းလႊားတို့ကို ကိုင္စြဲၾကေလာ့။ ထာဝရဘုရားသည္ ေမဒိရွင္ဘုရင္ကိုႏႈိးေဆာ္ ေတာ္မူၿပီ။ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ့ ကိုဖ်က္ဆီးမည္အႀကံ ရွိေတာ္မူ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ထာဝရဘုရား၏ အမ်က္ေတာ္ ကိုေျဖျခင္း၊ ဗိမာန္ေတာ္ကို ဖ်က္ဆီးေသာအျပစ္ႏွင့္ အေလ်ာက္ ဒဏ္ေပးျခင္းအမႈျဖစ္သတည္း။
၁၂ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔ရုိးေရွ႕မွာ အလံကိုထူၾကေလာ။ မ်ားစြာေသာ လူေစာင့္တို႔ကို ထား၍ ကင္းထုိးၾကေလာ့။ ေခ်ာင္းေျမာင္းေသာ တပ္သား တို႔ကို ျပင္ၾကေလာ့၊ ထာဝရဘုရား သည္ ဗာဗုလုန္ ၿမိဳ႔သားတို႔ကို ၿခိမ္းသည္အတိုင္း ႀကံစည္၍ လက္စသတ္ ေတာ္မူမည္။
၁၃ မ်ားစြာေသာ ေရအနားမွာ ေန၍ စည္းစိမ္ႀကီးေသာသူ၊ သင္၏ ဆံုးရႈံးခ်ိန္၊ သင္၏ ေလာဘအလိုပ်က္ခ်ိန္ ေရာက္ေလၿပီ။
၁၄ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ထာဝရဘုရားသည္ ကိုယ္ကို တုိင္တည္၍ က်ိန္ဆိုေတာ္မူသည္ကား၊သင့္ကို က်ိဳင္းေကာင္မ်ားႏွင့္ ျပည့္ေစသကဲ့သို႔ လူမ်ားႏွင့္ ျပည့္ေစမည္။ သူတို႔သည္ သင့္တဘက္၌ ေၾကြးေၾကာ္သံကို လႊင့္ၾကလိမ့္မည္။
၁၅ တန္ခိုးေတာ္အားျဖင့္ ေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူၿပီ။ ပညာေတာ္အားျဖင့္ ေလာကဓါတ္ကို တည္ေတာ္မူၿပီ။ ဥာဏ္ေတာ္အားျဖင့္ မိုဃ္းေကာင္းကင္ကို ၾကက္ေတာ္မူၿပီ။
၁၆ အသံေတာ္ကို လႊတ္ေတာ္မူေသာ အခါ ၊ မိုဃ္းေရအသံဗလံျဖစ္တတ္၏၊၊ ေျမႀကီးစြန္းမွ မိုဃ္းတိမ္ကို တက္ေစေတာ္မူ၏။ မိုဃး္ရြာသည္နွင့္ လွ်ပ္စစ္ျပက္ေစ ေတာ္မူ၏၊၊ ေလကိုလည္း ဘ႑ာေတာ္တိုက္ထဲက ထုတ္ေတာ္မူ၏၊၊
၁၇ လူမည္သည္ကား၊ မိမိဥာဏ္အားျဖင့္ တိရစာၦန္ ကဲ့သို႔ျဖစ္၏၊၊ ရုပ္တုကိုသြန္းေသာသူတိုင္း မိမိလုပ္ေသာ ရုပ္တုအားျဖင့္ ေမွာက္မွားလ်က္ရွိ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ သြန္းေသာရုပ္တုသည္ မုသာျဖစ္၏။ သူ၌လည္း ထြက္သက္ဝင္သက္မရွိ။
၁၈ ထိုသို႔ေသာအရာတို႔သည္ အခ်ည္းႏွီးသက္သက္ျဖစ္ၾက၏။ လွည့္စားေသာအရာလည္းျဖစ္ၾက၏။ စစ္ေၾကာျခင္းကုိခံရသည္ ကာလ ကြယ္ေပ်ာက္ ၾကလိမ့္မည္။
၁၉ ယာကုပ္ အမ်ဳိးအဘုိ႔ျဖစ္ေသာ ဘုရားသည္ ထုိသုိ႔ေသာအရာတို႔ႏွင့္ တူေတာ္မမူ။ ခပ္သိမ္းေသာ အရာတို႔ကို ဖန္ဆင္းေသာ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ဣသေရလအမ်ိဳးသည္ အေမြခံေတာ္မူရာျဖစ္၏။ နာမေတာ္သည္ ေကာင္းကင္ဗုိလ္ေျခအရွင္ထာဝရဘုရားေပတည္း။
၂၀ အိုသံတူႀကီး၊ သင္သည္ ငါစစ္တိုက္စရာလက္နက္ျဖစ္၏၊၊ သင့္ကို ငါကိုင္၍ အတိုင္းတိုင္း အျပည္ျပည္တို႔ ကို ခ်ိဳးဖဲ႔ၿပီ။
၂၁ သင့္ကိုကိုင္၍ ျမင္းႏွင့္ ျမင္းစီးသူရဲကို၎၊ ရထားႏွင့္ ရထားစီးသူရဲကို၎ ငါခ်ိဳးဖဲ့ၿပီ။
၂၂ သင့္ကို ကိုင္၍ ေယာက္်ားမိန္းမတို႔ကို၎၊ အသက္ႀကီးေသာသူႏွင့္ အသက္ငယ္သူတို႔ကို၎၊ လူပ်ိဳႏွင့္အပ်ိဳမတို႔ကို၎ ငါခ်ိဳးဖဲ့ၿပီ။
၂၃ သင့္ကိုလည္း ကိုင္၍သုိးထိန္းႏွင့္ သိုးစုကို၎ လယ္လုပ္ေသာသူနွင့္ ႏြားယွဥ္ကို၎ ဗိုလ္မ်ားႏွင့္မင္းမ်ား ကို၎၊ ငါခ်ိဳးဖဲ့ၿပီ။
၂၄ သို႔ရာတြင္ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔သူ၊ ခါလဒဲျပည္သားအေပါင္းတို႔သည္ ဇိအုန္ၿမိဳ႔၌ ျပဳေလသမွ်ေသာ ဒုစရုိက္ရွိသည္အတိုင္း၊ ငါသည္သင္တို႔မ်က္ေမွာက္၌ သူတို႔အားအျပစ္ေပးမည္ဟု ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၅ ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာ သေဘာရွိ၍၊ ေျမႀကီးတျပင္လံုး ကို ဖ်က္ဆီး တတ္ေသာေတာင္ႀကီး၊ သင့္တဘက္၌ငါေန၏။ သင့္အေပၚမွာငါ၏ လက္ကို ဆန္႔လ်က္ ေက်ာက္တို႔မွ သင့္ကို လွိမ့္ခ်၍၊မီးႏွင့္ကြၽမ္းေလာင္ေသာေတာင္ ျဖစ္ေစမည္။
၂၆ တိုက္ေထာင့္ အထြဋိ္ေက်ာက္၊ တိုက္ျမစ္ေက်ာက္တစံုတခု ကိုမွ် သင္၏ အထဲကမႏႈတ္မယူရ၊ အစဥ္မျပတ္ပ်က္စီးလ်က္ ေနရလိမ့္မည္ဟု ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူ၏၊၊
၂၇ ထိုျပည္၌ အလံကို ထူၾကေလာ့။ အျပည္ျပည္တို႔၌ တံပိုးကိုမႈတ္၍၊ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို သူ၏ တဘက္၌ ျပင္ဆင္ၾကေလာ့။ အာရ ရတ္ျပည္၊ မိႏၷိျပည္၊ အာရွေကနတ္ျပည္တို႔ကို သူ၏တဘက္၌စည္းေဝးေစၾကေလာ့၊၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မင္းကို ခန္႔ထား၍၊ အေမြး ၾကမ္းေသာ က်ိဳင္းေကာင္ကဲ့သုိ႔ ျမင္းစီးသူရဲတို႔ကို စစ္ခ်ီေစၾကေလာ။
၂၈ လူမ်ိဳးမ်ားတို႔ႏွင့္တကြ၊ ေမဒိရွင္ဘုရင္မွစ၍ ဗိုလ္မ်ား၊ မင္းမ်ား၊ ေမဒိႏိုင္ငံသားမ်ား အေပါင္းတို႔ကို သူ၏တဘက္၌ ျပင္ဆင္ၾကေလာ။
၂၉ ဗာဗုလုန္ ျပည္သည္ တုန္လႈပ္၍ လိမ့္လိမ့္မည္။ ထိုျပည္သည္ေနသူမရွိ။ သုတ္သင္ပယ္ရွားရာျဖစ္ေစျခင္းငွါ၊ ထာဝရဘုရား ႀကံစည္ေတာ္မ ေသာ အႀကံရွိသမွ်သည္ ျပည့္စံုရလိမ့္မည္။
၃၀ ဗာဗုလုန္စစ္သူရဲတို႔သည္ စစ္မျပိဳင္ဘဲ ရဲတိုက္မ်ား၌ ေနၾက၏၊၊ အားေလ်ာ့၍၊ မိန္းမကဲ့သို႔ ျဖစ္ၾက၏။ ၿမိဳ႔သားတို႔ေနရာတို႔ကို မီးရႈိ႔၍၊ တံခါးက်င္တို႔ကို ခ်ိဳးဖဲ့ၾက၏။
၃၁-၃၂ ရန္သူတို႔သည္ ၿမိဳ႔ေတာ္ကို တဘက္တခ်က္ တိုက္ဝင္ၾကၿပီဟူ၍၎၊ လမ္းဝကို ပိတ္ထား၍ ေရကန္နားမွာ မီးရႈိ႔ေၾကာင္းႏွင့္ စစ္သူရဲတို႔သည္ ေၾကာက္လန္႔လ်က္ရွိၾကၿပီဟူ၍၎၊ ဗာဗုလုန္ရွင္ဘုရင္အား ၾကားေလွ်ာက္အံ့ေသာငွါ၊ မင္းလုလင္ခ်င္းတေယာက္ကို တေယာက္ ေတြ႔ႀကံဳလ်က္ ေျပးလာၾက၏။
၃၃ ဣသေရလအမ်ိဳး၏ ဘုရားသခင္ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ဗာဗုလုန္သတို႔သမီးသည္ စပါးနယ္ရေသာ ေကာက္နတ္တလင္းကဲ့သို႔ ျဖစ္၏။ စပါးရိတ္ရာ အခ်ိန္နီးၿပီ။
၃၄ ဗာဗုလုန္ရွင္ဘုရင္ ေနဗုခဒ္ေနဇာသည္ ငါတို႔ကို ကိုက္စား၍ ႏွိပ္စက္ပါၿပီ။ ငါတို႔ကို ဟင္းလင္းေသာ အိုး ျဖစ္ေစပါၿပီ၊၊ နဂါးမ်ိဳတတ္သကဲ့သို႔ ငါတို႔ကို မ်ိဳ၍၊ ငါတို႔ေပ်ာ္ေမြ႔စရာတို႔ႏွင့္ မိမိဝမ္းကိုျပည့္ေစပါၿပီ။ ငါတို႔ကို ႏွင္ထုတ္ပါၿပီ။
၃၅ ဇိအုန္ၿမိဳ႔သမီးက ငါ၏ကိုယ္ႏွင့္ငါ၏အသား၌ျပဳေသာ အဓမၼအမႈတို႔သည္ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔အေပၚသို႔ ေရာက္ပါေစဟူ၍၎၊ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔အေပၚသို႔ ေရာက္ပါေစဟူ၍၎၊ ငါ၏အေသြးသည္ ခါလဒဲျပည္သားတို႔အေပၚသို႔ေရာက္ပါေစ ဟူ၍၎ ဆုိရ၏။
၃၆ သို႔ျဖစ္၍ ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ သင္၏အမႈကို ငါေစာင့္မည္။ သင္ခံရေသာအျပစ္ကို ျပန္ေပးမည္။ သူ၏ ပင္လယ္ကို၎၊ သူ၏ စမ္းေရတြင္းကို၎ ငါခန္းေျခာက္ေစမည္။
၃၇ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔သည္ အမႈိက္ပံု၊ ေျမေခြးေနရာတြင္ အံ့ၾသဘြယ္ရာ ကဲ့ရဲ႕သံျပဳရာ၊ လူဆိတ္ညံရာ အရပ္ျဖစ္လိမ့္မည္။
၃၈ ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ ကား၊ ၿမိဳ႔သားတို႔သည္ ျခေသၤ့ကဲ့သို႔ ေဟာက္ေသာအသံ၊ ျခေသၤ့ငယ္ကဲ့သို႔ ျမည္ေသာအသံကို တညီတည္း ျပဳၾကလိမ့္ မည္။
၃၉ သူတို႔သည္ ေပ်ာ္ေမြ႔ၾကမည္အေၾကာင္းႏွင့္ ေနာက္တဖန္မႏႈိးဘဲ အစဥ္မျပတ္အိပ္ေပ်ာ္မည့္ အေၾကာင္း၊ သူတို႔ သည္ရႊင္လန္းအားႀကီးေသာအခါ ေသာက္စရာတို႔ငါတိုက္၍ ယစ္မူးေစမည္၊
၄၀ အေသသတ္ျခင္းငွါ ဆဲြ၍ ခ်ေသာ သိုး သူငယ္ကိုကဲ့သို႔င္း သိုးထီး၊ ဆိတ္ထီးတို႔ကဲ့သို႔၎ ငါဆဲြ၍ ခ်မည္။
၄၁ ေရွရွက္ၿမိဳ႔ကိုတိုက္၍ ရေလၿပီတကား။ ေျမတျပင္လံုး၌ ေက်ာ္ေစာေသာ ၿမိဳ႔ကို လုယူေလၿပီတကား။ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔သည္ အျပည္ျပည္တို႔တြင္ အံ့ၾသရာ ျဖစ္ ေလၿပီတကား၊၊
၄၂ ပင္လယ္သည္ ဗာဗုလုနျပည္အေပၚသို႔တက္၍၊ မ်ားစြာေသာ လိႈင္းတံပိုးတို႔သည္ လႊမ္းမိုးၾကၿပီ၊၊
၄၃ ၿမိဳ႔မ်ားတို႔သည္ သုတ္သင္ပယ္ရွားရာအရပ္၊ ေသြ႔ေျခာက္ေသာလြင္ျပင္ ျဖစ္ၾကၿပီ၊၊ အဘယ္သူ မွ်မေနရ၊၊ လူသားတစံု တေယာက္၌ထိုလမ္းကို မေလွ်ာက္ရ။
၄၄ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔၌ ေဗလဘုရားကိုလည္း ငါသည္ ဒဏ္ေပးမည္။ သူမ်ိဳေသာ အရာတို႔ကိုလည္း အန္ေစမည္၊၊ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔သည္ ေနာက္တဖန္ သူ႔ထံမွ မစည္းေဝးရၾက။ ၿမိဳ႔ရုိးလည္း ၿပိဳလဲလ်က္ ရွိရလိမ့္မည္။
၄၅ ငါ၏ လူတို႔ ဗာဗုလုန္ ၿမိဳ႔ထဲက ထြက္ၾကေလာ့။ ထာဝရဘုရား၏ ျပင္းစြာေသာ အမ်က္ေတာ္မွ အသီးအသီးကိုယ့္အသက္ကို ကယ္ႏႈတ္ၾက ေလာ့။
၄၆ ထိုျပည္၌ ၾကားရေသာ သိတင္းေၾကာင့္ စိတ္မပ်က္၊ ေၾကာက္လန္႔ျခင္းမရွိၾကႏွင့္။ တႏွစ္ထက္တႏွစ္သိတင္း ၾကားရလွ်င္ မင္းခ်င္းတေယာက္ကို တေယာက္လုယူ၍ ညွဥ္းဆဲျခင္းအမႈရွိရလိမ့္မည္။
၄၇ ထိုေနာက္မွ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔၌ ျပဳလုပ္ေသာ ရုပ္တုဆင္းတုတို႔ကို ငါသည္ဒဏ္ေပးသျဖင့္၊ တျပည္လံုးမိန္းေမာေတြေဝ၍၊ သူရဲအေပါင္းတို႔သည္ ၿမိဳ႔ဳထဲမွာ လဲလ်က္ေသၾကေသာ အခ်ိန္ေရာက္လာလိမ့္မည္။
၄၈ ထိုသို႔ ေျမာက္မ်က္ႏွာအရပ္က လုယူေသာသူတို႔သည္ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔သို႔ ေရာက္လာေသာအခါ မိုးေျမမွစ၍၊ အရပ္ရပ္၌ ရွိသမွ်တို႔သည္ ရႊင္လန္းေသာအသံကို ျပဳၾကလိမ့္မည္ ဟု ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၄၉ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔ေၾကာင့္ ဣသေရလအမ်ိဳးသူရဲတို႔သည္လဲ၍ ေသသကဲ့သို႔၊ ဗာဗုလုန္ ၿမိဳ႔ထဲမွာ ျပည္သားသူရဲ အေပါင္းတို႔သည္လဲ၍ ေသၾကလိမ့္မည္။
၅၀ ထားေဘးႏွင့္ လႊတ္ေသာသူတို႔ သြားၾကေလာ့၊ရပ္၍မေနၾကႏွင့္၊ ေဝးေသာအရပ္၌၊ ထာဝရဘုရားကို ေအာက္ေမ့၍၊ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔ကို စိတ္စဲြလမ္းၾကေလာ။
၅၁ ငါတို႔သည္ ကဲ့ရဲ႕ေသာအသံကို ၾကားေသာေၾကာင့္ အရွက္ကဲြလ်က္၊ မ်က္ႏွာပ်က္လ်က္၊ ေနၾကရပါ၏။ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔သည္ ဗိမာန္ေတာ္တြင္ သန္႔ရွင္းရာအရပ္ဌာနေတာ္တို႔၏ အထဲကို ဝင္ၾကပါ၏။
၅၂ သုိ႔ျဖစ္၍၊ ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ဗာဗုလုန္ျပည္ကိုးကြယ္ေသာ ရုပ္တုဆင္းတုတို႔ကို ငါသည္ဒဏ္ေပး၍၊ တျပည္လံုး၌ ဒဏ္ခ်က္ထိေသာသူတို႔သည္ ညည္းတြားၾကေသာ အခ်ိန္ေရာက္လိမ့္မည္။
၅၃ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔သည္ မိုဃ္းေကာင္းကင္သို႔တက္၍ ၿမိဳု႔ရုိးအထြဋ္ကို ခိုင္ခံ့စြာ တည္ေသာ္လည္း ငါေစလႊတ္၍၊ လုယူေသာသူတို႔သည္ သူရွိရာသို႔ ေရာက္ၾကလိမ့္မည္ဟု ထာဝရဘုရား မိန္႔ ေတာ္မူ၏။
၅၄ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔မွ ငိုေၾကြးသံကို၎၊ ခါလဒဲျပည္မွ ျပင္းစြာေသာ ပ်က္စီးသံကို၎၊ ၾကားရ၏။
၅၅ အေၾကာင္းမူကား ထာဝရဘုရား သည္ ဗာဗုုလုန္ၿမိဳ႔ကို ဖ်က္ဆီး၍၊ သူျပဳတတ္ေသာ အသံႀကီးကို ၿငိမ္းေစေတာ္မူ၏။ သူ၏လႈိင္းတံပိုးတို႔သည္ အားႀကီးေသာေရကဲ့သို႔ ဟုန္းဟုန္းျမည္သျဖင့္ ႀကီးစြာေသာ အသံဗလံကို ျပဳတတ္ၾက၏။
၅၆ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔ကိုတုိက္ဖ်က္လုယူေသာသူသည္ ေရာက္လွ်င္၊ ၿမိဳ႔သား စစ္သူရဲတို႔သည္ ရန္သူတို႔လက္သို႔ ေရာက္၍ သူတို႔ဆဲြကိုင္ေသာ ေလရွိသမွ်တို႔သည္က်ိဳးၾက၏။ အက်ိဳးအျပစ္ကို ေပးတတ္ေသာ ထာဝရဘုရား သည္ ဆက္စပ္ေပးတတ္သည္။
၅၇ ဗာဗုလုန္မင္းသားသည္ တိုင္ပင္မႉးမတ္၊ စစ္ကဲ၊ မင္းအရာရွိ၊ ခြန္အားႀကီးေသာ သူတို႔ကို ငါယစ္မူးေစသျဖင့္၊ သူတို႔သည္ ေနာက္တဖန္မႏႈိးဘဲ အစဥ္မျပတ္အိပ္ေပ်ာ္ ၾကလိမ့္မည္ဟု ေကာင္းကင္ဗုိလ္ေျခအရွင္ ထာဝရဘုရားဟူ၍၊ ဘဲြ႔နာမ မရွိေသာ ရွင္ဘုရင္မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၅၈ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္ မူသည္ကား၊ ဒုႀကီးေသာ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔ရုိးကို အကုန္အစင္ၿဖိဳဖ်က္၍ ျမင့္ေသာ ၿမိဳ႔တံခါးတို႔ကို လည္း မီးရႈိ႔ၾကလိမ့္မည္။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔သည္ အခ်ည္းႏွီး၍ လုပ္ေဆာင္၍ မီး၌ပင္ပန္းျခင္းကို ခံရၾကၿပီ။
၅၉ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔အေပၚမွာ ေရာက္လတံ့ေသာ ေဘးဥပဒ္အေပါင္းတည္းဟူေသာ၊ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔ကို ရည္မွတ္၍ ေရးထားေသာ ဤစာကားလံုးအစံုတို႔ကို ပေရာဖက္ေယရမိသည္ ေရးကူး၍၊
၆၀ ယုဒရွင္ဘုရင္ ေဇဒကိနန္းစံေလး ႏွစ္တြင္၊ ရွင္ဘုရင္ႏွင့္အတူ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔သို႔ လုိက္သြားေသာ၊ မာေသယ၏သားျဖစ္ေသာ ေနရိ၏သားအတြင္း ဝန္စရာယကိုမွာထားေသာ စကားဟူမူကား၊
၆၁ သင္သည္ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔ကိုေရာက္ေသာ အခါ၊ ဤစကားအလံုးစံု တို႔ကို ၾကည့္ရႈ၍ ဖတ္ရမည္။
၆၂ ထိုအခါ သင္က၊ ထိုထာဝရဘုရားကိုယ္ေတာ္သည္ ဤအရပ္၌ လူမရွိ။ တိရစာၦန္မရွိ၊ အစဥ္မျပတ္ ဆိတ္ညံရာအရပ္ျဖစ္ေစ၍၊ သုတ္သင္ပယ္ရွင္း မည့္အေၾကာင္းကို ခ်ိန္းေတာ္မူမည္ဟု ေလွ်ာက္ဆိုရမည္။
၆၃ ဤစာကို အကုန္အစင္ ဖတ္ၿပီးလွ်င္၊ စာေပၚမွာ ေက်ာက္ကိုခ်ည္ထား၍၊ ဥဖရတ္ျမစ္အလယ္မွာခ်ပစ္လ်က္၊
၆၄ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔သည္ ဤသို႔နစ္ရလိမ့္မည္။ ငါေရာက္ေစေသာ ေဘးဥပဒ္ထဲက ေနာက္တဖန္ မထေျမာက္ရ၊၊ ၿမိဳ႔သူၿမိဳ႔သားတို႔သည္ အားကုန္ လ်က္ေနရၾကလိမ့္မည္ဟု ညြတ္ဆိုရမည့္အေၾကာင္းကို ေယရမိသည္မွာ ထားေလ၏။ ဤေရြ႔ကား ေယရမိစကားေပ တည္း။
