၁ ထိုေနာက္ေပါလုသည္ အာသင္ၿမိဳ႔မွထြက္သြား၍ ေကာရိသုၿမိဳ႔သို႔ေရာက္ေလ၏။
၂ ထိုအခါ ယုဒလူ အေပါင္းတို႔သည္ ေယာမၿမိဳ႔မွထြက္သြားရမည္အေၾကာင္း၊ ကေလာဒိမင္းအမိန္႔ေတာ္ရွိသည္ျဖစ္၍၊ ပုႏၱဳျပည္သား အာကုလအမည္ရွိသာ ယုဒလူတေယာက္သည္ ဣတလိျပည္မွလာ၍၊ မိမိမယားျပစ္ကိလႏွင့္တကြ မၾကာမျမင့္မွီေရာက္လာသည္ကို ေပါလုေတြ႔လွ်င္ သူတို႔ဆီသို႔ဝင္၍၊
၃ အလုပ္ခ်င္းတူေသာေၾကာင့္ သူတို႔ႏွင့္ေန၍ အလုပ္လုပ္ေလ၏။ ထိုသူတို႔သည္ တဲရွင္ကိုခ်ဳပ္တပ္ေသာ အခ်ဳပ္သမားျဖစ္ၾက၏။
၄ ေပါလုသည္လည္း ဥပုသ္ေန႔မျပတ္ တရားစရပ္၌ ေဆြးေႏႊးေဟာေျပာ၍၊ ယုဒလူႏွင့္ ေဟလသလူတို႔ကို ျဖားေယာင္းေသြး ေဆာင္ေလ၏။
၅ သိလႏွင့္တိေမာေသတို႔သည္ မာေကေဒါနိျပည္မွ ေရာက္ေလာေသာအခါ၊ ေပါလုသည္ သူတို႔ ႏွင့္တကြ တရားေဟာျခင္းအမႈကိုသာ ေဆာင္ရြက္၍၊ ေယရႈခရစ္၏အေၾကာင္းကို ယုဒလူတို႔အားႀကိဳးစား၍ သက္ေသခံေလ၏။
၆ ယုဒလူတို႔သည္ ျငင္းခံုဆဲေရးျခင္းကို ျပဳသည္ရွိေသာ္၊ ေပါလုသည္ မိမိအဝတ္ကိုခါလိုက္လ်က္၊ သင္တို႔၏အေသြးသည္ သင္တို႔၏ေခါင္းေပၚ၌တည္ေစ။ ငါမူကားကင္းလြတ္၏။ ယခုမွစ၍ တပါးအမ်ိဳး သားတို႔ဆီသို႔ သြားမည္ဟုဆိုၿပီးလွ်င္၊
၇ ထိုအရပ္မွထြက္၍ ဘုရားသခင္ကိုကိုးကြယ္ေသာ ယုတၱဳအမည္ရွိေသာ သူ၏အိမ္သို႔သြား၏။ ထိုအိမ္သည္ တရားစရပ္ႏွင့္စပ္လ်က္ရွိသတည္း။
၈ ကရိပၸဳအမည္ရွိေသာ တရားစရပ္ မွဴးသည္ မိမိအိမ္သူအိမ္သားအေပါင္း တို႔ႏွင့္တကြ သခင္ဘုရားကိုယံုၾကည္ေလ၏။ ေကရိသုျပည္သားအမ်ားတို႔ သည္လည္း ယံုၾကည္၍ ဗတၱိဇံ ကိုခံၾက၏။
၉ ညဥ့္အခါ သခင္ဘုရားသည္ ေပါလုအား ဗ်ာဒိတ္ရူပါရံုကိုျပ၍၊ သင္သည္မေၾကာက္ႏွင့္။ တိတ္ဆိတ္ စြာမေနႏွင့္။ ေဟာေျပာေလာ့။
၁၀ ငါသည္ သင္ႏွင့္အတူရွိ၏။ သင့္ကိုညွဥ္းဆဲျခင္းငွါ အဘယ္သူမွ် အႏိုင္အထက္ မျပဳရ။ ဤၿမိဳ႔၌ ငါ၏လူအမ်ားရွိၾကသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၁ ေပါလုသည္ ထိုၿမိဳ႔သူၿမိဳ႔သားတို႔အား ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္တရားေတာ္ကို ေဟာေျပာသြန္သင္၍ တႏွစ္ႏွင့္ေျခာက္လပတ္လံုး ေနေလ၏။
၁၂ အခါယျပည္ကို ဂါလ်ဳန္မင္းသည္ ဝန္အရာႏွင့္အုပ္စိုးေသာအခါ ယုဒလူမ်ားသည္ တညီတညြတ္တည္း ေပါလုကို အႏိုင္အထက္ျပဳ၍ တရားပလႅင္ေရွ႔သို႔ယူသြားၿပီးလွ်င္၊
၁၃ လူတို႔သည္ ဘုရားကို မတရားသျဖင့္ ကိုးကြယ္ေစျခင္းငွါ၊ ဤသူသည္ ျဖားေယာင္းတတ္ပါသည္ဟု ဆိုၾက၏။
၁၄ ေပါလုသည္ ႏႈတ္ကိုဖြင့္မည္ျပဳေသာ္၊ ဂါလ်ဳန္မင္းက၊ အခ်င္းယုဒလူတို႔၊ မတရားေသာအမႈ၊ ဆိုးယုတ္ညစ္ညဴးေသာအမႈျဖစ္လွ်င္၊ ငါသည္သင္တို႔ကို အေၾကာင္းရွိသည္အတိုင္း သည္းခံရမည္။
၁၅ သို႔မဟုတ္ စကားေသာ္၎၊ ေခၚေဝၚသမုတ္ျခင္းေသာ္၎၊ သင္တို႔၏ ဘာသာတရားေသာ္၎၊ သင္တို႔သည္ အစီရင္ခံလွ်င္ ကိုယ္အမႈကို ေစာင့္ၾကေလာ့။ ထိုသို႔ေသာအမႈကို စီရင္ျခင္းငွါ ငါအလိုမရွိဟုဆိုလ်က္၊
၁၆ ယုဒလူတို႔ကို တရားပလႅင္မွ ပယ္ရွားေစ၏။
၁၇ ထိုအခါ ေဟလသလူ အေပါင္းတို႔သည္ တရားစရပ္မွဴး သုႆင္ကိုယူ၍ တရားပလႅင္ေရွ႔မွာရိုက္ၾက၏။ ထိုအမႈကိုလည္း ဂါလ်ဳန္မင္း သည္ အမႈမထားဘဲေန၏။
၁၈ ထိုေနာက္မွ ေပါလုသည္ တာရွည္စြာေနၿပီးမွ ညီအစ္ကိုတို႔ကို အခြင့္ေတာင္း၍ ထိုၿမိဳ႔မွထြက္သြား၏။ အထက္က သစၥာကတိျပဳသည္ႏွင့္အညီ ကင္ေျခၿမိဳ႔၌ ေခါင္းရိတ္ျခင္းကိုခံၿပီးလွ်င္၊ ျပစ္ကိလႏွင့္အာကုလကို ေခၚ၍ရႈရိျပည္သို႔ သေဘၤာႏွင့္လႊင့္ေလ၏။
၁၉ ဧဖက္ၿမိဳ႔သို႔ေရာက္လွ်င္၊ တရားစရပ္သို႔ဝင္၍ ယုဒလူတို႔ႏွင့္ ေဆြးေႏႊးႏွီးေႏွာေလ၏။
၂၀ ထိုသူတို႔သည္ မိမိတို႔ႏွင့္အတူ ေပါလုေနပါဦးမည္အေၾကာင္း ေတာင္းပန္ေသာအခါ၊ ေပါလုသည္ ဝန္မခံဘဲလွ်က္၊
၂၁ ယခုေရာက္လုနီးေသာပြဲကို ေယရႈရွလင္ၿမိဳ႔၌ ငါအမွန္ခံရမည္။ ဘုရားသခင္ အလိုေတာ္ရွိလွ်င္၊ ေနာက္တဖန္ သင္တို႔ရွိရာသို႔ ငါျပန္ဦးမည္ဟူ၍ အခြင့္ေတာင္းၿပီးမွ၊ ျပစ္ကိလႏွင့္အာကုလကို ဧဖက္ၿမိဳ႔၌ထား၍ သေဘၤာႏွင့္လႊင့္ျပန္ေလ၏။
၂၂ ကဲသရိၿမိဳ႔သို႔ေရာက္လွ်င္ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔သို႔တက္၍ အသင္းေတာ္ႏွင့္ ႏႈတ္္ဆက္ၿပီးမွ အႏၱိအုတ္ၿမိဳ႔သို႔သြားျပန္၏။
၂၃ ထိုၿမိဳ႔၌ အတန္အရာေနၿပီးလွ်င္၊ ထြက္ျပန္၍ ဂလာတိျပည္၊ ျဖဴဂိျပည္ကို အစဥ္အတိုင္း ေရွာက္သြားသျဖင့္ တပည့္အေပါင္းတို႔ကို ၿမဲၿမံခုိင္ခံ့ေစ၏။
၂၄ အာေပါလုအမည္ရွိေသာ အာေလဇျႏၵိၿမိဳ႔သား၊ ယုဒလူတေယာက္သည္ ဧဖက္ၿမိဳ႔သို႔ေရာက္လာ၏။ ထိုသူသည္ ႏႈတ္သတၱိႏွင့္ျပည့္စံု၍ က်မ္းစာ၌ အားႀကီးေသာသူျဖစ္၏။
၂၅ သခင္ဘုရား၏ဘာသာ၌ ေလ့က်က္၍ စိတ္အားႀကီးသျဖင့္၊ သခင္ဘုရား၏အေၾကာင္းမ်ားကို ေစ့ေစ့ေဟာေျပာ၍ ဆံုးမၾသဝါဒေပး၏။ သို႔ေသာ္လည္း၊ ေယာဟန္၏ ဗတၱိဇံ ကိုသာသိ၏။
၂၆ ထိုသူသည္ တရားစရပ္၌ ရဲရင့္စြာေဟာေျပာစျပဳသျဖင့္၊ အာကုလႏွင့္ ျပစ္ကိလတို႔သည္ သူ၏စကားကို ၾကားေသာအခါ၊ သူ႔ကိုယူ၍ ဘုရားသခင္၏ ဘာသာတရားကိုသာ၍ ေသခ်ာစြာ သင္ၾကားၾက၏။
၂၇ ထိုသူသည္ အခါယျပည္သို႔ သြားျခင္းငွါ အလိုရွိသည္ျဖစ္၍ တပည့္ေတာ္ခ်င္း တို႔သည္ သူ႔ကိုလက္ခံမည္အေၾကာင္း ညီအစ္ကိုတို႔သည္ မွာစာကိုေပးလိုက္ၾက၏။ သူသည္ေရာက္လာလွ်င္၊ ေက်းဇူးေတာ္အားျဖင့္ ယံုၾကည္ေသာသူတို႔ကို အလြန္ေထာက္မေလ၏။
၂၈ ေယရႈသည္ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္ေတာ္ မူေၾကာင္းကို က်မ္းစာအားျဖင့္ ထင္ရွားစြာျပ၍၊ လူအေပါင္းတို႔ေရွ႔မွာ ယုဒလူတို႔၏စကားကို အားႀကီးစြာ ပယ္ဖ်က္ေလ၏။