ေဟာေရွအနာဂတၱိက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၀
၁ ဣသေရလသည္ အသီးမ်ားစြာသီးေသာ စပ်စ္ႏြယ္ပင္ျဖစ္၏။ ကိုယ္အလိုအေလ်ာက္သီးတတ္၏။ အသီး တိုးပြားသည္အတိုင္း အမ်ိဳးသားတို႔သည္ ယဇ္ပလႅင္တို႔ကိုမ်ားျပားေစၾက၏။ သူတို႔ျပည္ေကာင္းသည္ အတိုင္း ေကာင္းေသာရုပ္တု ဆင္းတုတို႔ကို လုပ္ၾကသည္တကား။
၂ သူတို႔၌ စိတ္ႏွစ္ခြရွိ၏။ ခ်က္ျခင္း အျပစ္ဒဏ္ကိုခံရၾကမည္။ သူတို႔ယဇ္ပလႅင္တို႔ကို ကိုယ္ေတာ္တိုင္ၿဖိဳခ်၍၊ ရုပ္တုဆင္းတုတို႔ကိုလည္း ဖ်က္ဆီးေတာ္မူမည္။
၃ ငါတို႔သည္ ထာဝရ ဘုရားကို မေၾကာက္ရြံ႔ေသာေၾကာင့္ ရွင္ဘုရင္မရွိ။ ရွင္ဘုရင္ရွိ ေသာ္လည္း၊ ငါတို႔အဘို႔ အဘယ္သို႔ျပဳႏိုင္မည္နည္းဟု ခ်က္ျခင္းဆိုရၾကမည္။
၄ သူတို႔က်ိန္ဆို ေသာစကား သည္ စကားသက္သက္ျဖစ္၍၊ မိႆဟာယဖြဲ႔ေသာအခါ မုသာ စကားကိုသာ ေျပာတတ္ၾက၏။ တရားစီရင္ျခင္းအမႈသည္ လယ္ကန္ဆည္ရိုးေပၚမွာ ဘင္းခါးပင္ကဲ့သို႔ ေပါက္ရလိမ့္ မည္။
၅ ရွမာရိၿမိဳ႔သား တို႔သည္ ေဗသဝင္ႏြားသငယ္ကဲ့သို႔ ေၾကာက္ၾကလိမ့္မည္။ ထိုႏြားသငယ္၏ဘုန္းအတြက္ သူ၏တကာ တို႔သည္ ငိုေကြၽးမည္တမ္း၍၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္တို႔သည္ တုန္လႈပ္ၾကလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား၊ ရန္သူ တို႔သည္ ထိုဘုန္းကိုလုယူ၍၊
၆ ႏြားသငယ္ႏွင့္အတူ အာရႈရိျပည္သို႔ယူသြားၿပီးလွ်င္၊ ရွင္ဘုရင္ယာရက္အား ဆက္ရ ၾကလိမ့္မည္။ ဧဖရိမ္သည္ အသေရပ်က္၍ ဣသေရလသည္ မိမိအႀကံအစည္အားျဖင့္ ရွက္ေၾကာက္ရလိမ့္မည္။
၇ ရွမာရိသည္ပ်က္ရ၏။ ရွမာရိရွင္ဘုရင္သည္ ေရျမ‡ဳပ္သက္သက္ျဖစ္၏။
၈ ဣသေရလျပစ္မွားရာ အာဝင္ၿမိဳ႔ကုန္းတို႔ သည္ၿပိဳက်၍၊ ဆူးပင္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔သည္ သူတို႔ယဇ္ပလႅင္မ်ားကို လႊမ္းမိုးၾကလိမ့္မည္။ ၿမိဳ႔သားတို႔ကလည္း၊ အိုေတာင္ မ်ားတို႔၊ ငါတိုိ႔ကိုဖံုးအုပ္ၾကပါ။ အိုကုန္းမ်ားတို႔၊ ငါတို႔အေပၚ၌ က်ၾကပါဟု ေခၚၾကလိမ့္မည္။
၉ ဂိဗာၿမိဳ႔လက္ထက္၌ အျပစ္ႀကီးသည္ထက္ ဣသေရလသည္ အျပစ္သာ၍ႀကီး၏။ ထိုၿမိဳ႔၌ ရပ္ေနၾက၏။ ဂိဗာၿမိဳ႔၌ အဓမၼလူတို႔ကို စစ္တိုက္ေသာအခါ မရႈံးၾက။
၁၀ ငါသည္ ကိုယ္အလိုအေလ်ာက္သူတို႔ကို ဆံုးမမည္။ သူတို႔ အျပစ္ႏွစ္ပါးေၾကာင့္ ခ်ည္ထားလ်က္ရွိေသာအခါ၊ သူတို႔တဘက္၌ လူမ်ားစည္းေဝး ရၾကလိမ့္မည္။
၁၁ ဧဖရိမ္သည္ ယဥ္၍စပါးကိုနင္းခ်င္ေသာ ႏြားမပ်ိဳျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ငါသည္ထမ္းဘိုးကို ထမ္းေစသျဖင့္၊ ဧဖရိမ္သည္ကျခင္းကိုခံ၍၊ ယုဒသည္ထြန္လ်က္၊ ယာကုပ္သည္လည္း ေျမစိုင္ကိုခြဲလ်က္ ရွိရလိမ့္မည္။
၁၂ ကိုယ္အဘို႔ေျဖာင့္မတ္ျခင္း မ်ိဳးေစ့ကို ႀကဲ၍၊ ကရုဏာေတာ္အသီးအႏွံကို ရိတ္ၾကေလာ့။ မလုပ္ေသးေသာလယ္ကို ထြန္ၾကေလာ့။ ထာဝရဘုရားသည္ ၾကြလာ၍၊ သင္တို႔အေပၚသို႔ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းမိုဃ္းကို ရြာေစေတာ္မမူမည္တိုင္ေအာင္၊ ကိုယ္ေတာ္ကိုရွာရေသာအခ်ိန္ ေရာက္ေလၿပီ။
၁၃ သင္တို႔သည္ ဒုစရိုက္မ်ိဳးေစ့ကိုႀကဲလို၍ လယ္ထြန္ေသာေၾကာင့္၊ အျပစ္စပါးကိုရိတ္ရၾက၏။ မုသာ အသီးအႏွံကို စားရၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ကိုယ္ႀကံစည္ျပဳမူျခင္းကိုင္း၊ ကိုယ္၌မ်ားစြာေသာ သူရဲတို႔ကိုင္း၊ ကိုးစားတတ္၏။
၁၄ ထိုေၾကာင့္၊ သင္၏လူတို႔သည္ ရုန္းရင္းခတ္ၾကလိမ့္မည္။ ရွာလမန္မင္းသည္ ေဗသာေဗလၿမိဳ႔ကို စစ္တိုက္ေသာအခါ ဖ်က္ဆီးသကဲ့သို႔၊ သင္၏ရဲတိုက္ရွိသမွ်တို႔သည္ ပ်က္စီးရၾကလိမ့္မည္။ အမိသည္သားတို႔ႏွင့္ အတူ ေျမေပၚမွာ ေဆာင့္ဖြပ္ျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။
၁၅ ထိုသို႔ေဗသလသည္ သင္တို႔ဒုစရိုက္အျပစ္မ်ားေၾကာင့္ သင္တို႔၌ ျပဳလိမ့္မည္။ နံနက္အခ်ိန္သည္ လြန္တတ္သကဲ့သို႔၊ ဣသေရလရွင္ဘုရင္သည္ ရွင္းရွင္းကြယ္ေပ်ာက္ရလိမ့္မည္။
