Thursday, March 15, 2018

ေယရမိျမည္တမ္းစကား အခန္းၾကီး ၄
၁ ေရႊသည္ အလြန္ သမ္းညိဳသည္တကား။ အေကာင္းဆံုးေသာ ေရႊသည္ အလြန္ေဖာက္ျပန္ သည္တကား၊ သန္႔ရွင္းေသာ ေက်ာက္တို႔သုည္ ခပ္သိမ္းေသာ လမ္းဝတို႔၌ ဖရုိဖရဲ ကဲြျပားလ်က္ ရွိၾက၏။
၂ အျမတ္ဆံုးေသာ ေရႊႏွင့္အမွ် အလြန္အဘိုးထိုက္ေသာ ဇိအုန္ၿမိဳ႔သားတို႔ကို၊ အိုးထိန္းသမားလုပ္ေသာ ေျမအိုးကဲ့သို႔ မွတ္တတ္သည္တ ကား၊၊
၃ ေျမေခြးမတို႔ပင္ မိမိတို႔သားငယ္တို႔အား ႏို႔သီးကို ေပး၍ ႏို႔တိုက္တတ္၏။ ငါ၏လူမ်ိဳးသတို႔သမီးမူကား ေတာ၌ ေနေသာကုလားအုပ္ ငွက္ကဲ့သို႔ ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ သေဘာရွိ၏။
၄ ႏို႔စို႔ကေလးသည္ ႏို႔ငတ္ေသာေၾကာင့္ လွ်ာသည္ အာေခါင္၌ ကပ္လ်က္ရွိ၏။ သူငယ္တို႔သည္ မုန္႔ကိုေတာင္း၍ အဘယ္သူမွ်မေပး။
၅ ေကာင္းမြန္စြာ စားတတ္ ေသာသူတို႔သည္ ကိုးကြယ္ရာမရွိ၊ လမ္း၌ ေနၾက၏။ နီေမာင္းေသာ အိပ္ရာေပၚမွာ ေပ်ာ္ေမြ႔ဘူးေသာ သူတို႔သည္ ေနာက္ေခ်းပံုကိုဘက္ရၾက၏။
၆ အဘယ္သူမွ် အားမထုတ္ဘဲခ်က္ျခင္း ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္ေသာ၊ ေသာဒံုၿမိဳ႔ခံရ ေသာအျပစ္ဒဏ္ထက္၊ ငါ၏ လူမ်ိဳးသတို႔သမီးခံရေသာအျပစ္ဒဏ္သည္ သာ၍ ႀကီးေပ၏။
၇ သူ၏ မႉးမတ္တို႔သည္ မိုဃ္းပြင့္ထက္သန္႔ရွင္း၍ ႏို႔ရည္ထက္လည္း ျဖဴၾက၏။ သူတို႔အသားသည္ ေက်ာက္နီထက္နီ၏။ ေသြးေၾကာလည္း နီလာႏွင့္တူ၏၊
၈ ယခုမူကား၊ သူတို႔အဆင္းသည္ ေမွာင္မိုက္ထက္ မည္းသည္ျဖစ္၍ လမး္၌ မထင္ရွား။ သူတို႔အေရ သည္ အရုိး၌ကပ္၍ ထင္းကဲ့သို႔ ေသြ႔ေျခာက္ေလ၏။
၉ ထားျဖင့္ေသေသာသူသည္၊ ငတ္မြတ္၍ ေသေသာသူသည္ ထက္သာ၍ မဂၤလာရွိ၏။ ငတ္မြတ္၍ ေသေသာသူသည္ အသီးအႏွံျပတ္ျခင္းအားျဖင့္ ထိုးေဖာက္၍ ပိန္ႀကံဳရ၏၊၊ 
၁၀ စိတ္ၾကင္နာေသာတတ္ေသာ မိန္းမတို႔သည္ မိမိတို႔သားကိုပင္ ျပဳတ္ရၾက၏၊၊ ငါ၏ လူမ်ဳိးသတို႔သမီးသည္ ပ်က္စီး ေသာကာလ၌ မိမိတို႔သားကိုပင္ စားရၾက၏။
၁၁ ထာဝရဘုရားသည္ အမ်က္ေတာ္ကို စံုလင္ေစေတာ္မူၿပီ။ ျပင္းစြာ ေသာ အမ်က္အရွိန္ကို လႊတ္ေတာ္မူၿပီ။ ဇိအုန္ၿမိဳ႔ကို မီးရႈိ႔၍ ၿမိဳ႔ရုိးအျမစ္တိုင္ေအာင္ ေလာင္ေစတာ္မူၿပီ၊၊
၁၂ ရန္ျပဳေသာ သူႏွင့္ စစ္တိုက္ေသာ သူသည္ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔တံခါးအတြင္းသို႔ ဝင္ႏိုင္သည္ဟု ေလာကီရွင္ဘုရင္ႏွင့္ ေလာကီသတၱဝါ တစုံတေယာက္မွ် မယံုၾက။
၁၃ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔အလယ္၌ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔ကို သတ္တတ္ေသာ ၿမိဳ႔သားပေရာဖက္တို႔၏ ဒုစရုိက္ မ်ားႏွင့္၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ တို႔၏ အျပစ္မ်ားေၾကာင့္ ဤအမႈသည္ ေရာက္ေလၿပီ။
၁၄ ထိုသူတို႔သည္ အရႈးကဲ့သိုု႔ လမ္း ၌ လွည့္လည္၍ လူအေသြးႏွင့္ လူးေသာေၾကာင့္ သူတို႔အဝတ္ကို အဘယ္သူမွ် မထိဝံ့။
၁၅ သြားၾက။ မစင္ၾကယ္ ေသာသူတို႔၊ သြားၾက၊ သြားၾက။ မထိၾကႏွင့္ဟု သူတပါးတို႔သည္ ဟစ္တတ္ၾက၏။ အေဝးသို႔ေျပး၍ အရပ္ရပ္သို႔ လွည့္လွည္ရေသာအခါ သာသနာပလူတို႔သည္က၊ သူတို႔သည္ မတည္းမနရဟု ဆိုတတ္ၾက၏။
၁၆ ထာဝရဘုုရား သည္ အမ်က္ေတာ္ထြက္၍ သူတို႔ကို ကဲြျပားေစေတာ္မူၿပီ၊၊ သူတို႔အမႈကို ၾကည့္ရႈေတာ္မမူ၊၊ သူတပါးတို႔သည္လည္း ယဇ္ ပုေရာဟိတ္တို႔ကို မရုိေသ၊ အသက္ႀကီးသူတို႔ကို အားမနာဘဲ ေနၾက၏၊၊
၁၇ ငါတို႔သည္ ရွိစဥ္တြင္ မစမည့္သူကို ေျမာ္လင့္၍ မျမင္ရၾက။ မကယ္တင္ႏိုင္ေသာ လူမ်ိဳးတို႔ကို ကင္းစင္ေပၚမွာ အက်ဳိးမရွိဘဲေစာင့္ၾကၿပီ။
၁၈ ငါတို႔သည္ လမ္း၌ မသြားရမည္အေၾကာင္း ငါတို႔ေျခရာကို လိုက္ရွာၾက၏။ ငါတို႔သည္ ဆံုးခိ်န္နီးၿပ။
၁၉ ငါတို႔ကို လိုက္၍ ရွာေသာ သူတို႔သည္ မိုဃ္းေကာင္းကင္ေရႊလင္းတ ထက္သာ၍ လ်င္ျမန္ၾက၏။ ေတာင္ရုိးေပၚမွာ  လိုက္ရွာၾက၏၊၊ ေတာ၌လည္း ေခ်ာင္းေျမာင္းၾက၏။
၂၀ ဝင္သက္ထြက္သက္တည္းဟူေသာ ထာဝရဘုရားေပးေတာ္မူ၍ ဘိသိက္ခံေသာ အရွင္တို႔ကို ေျမတြင္း၌ ဘမ္းမိၾကၿပီ။ ထိုအရွင္၏ ဘုန္းေတာ္ကို ခိုလႈံ၍၊ ငါတို႔သည္ သာသနာပ လူတို႔တြင္ အသက္ခ်မ္းသာရလိမ့္ မည္ ဟု အထက္ကဆိုတတ္ၾက၏။
၂၁ ဥဇျပည္၌ေနေသာ ဧဒံုသတို႔သမီး၊ဝမ္းေျမာက္ရႊင္လန္းေလာ။ ဖလားေတာ္သည္ သင္ရွိရာသို႔ ကူးသြား လိမ့္မည္။ သင္သည္ ယစ္မူး၍ အဝတ္အခ်ည္းစည္းရွိရလိမ့္မည။
၂၂ အုဇိအုန္သတို႔သမီး သင္ခံထိုက္သမွ်ေသာ အျပစ္ဒဏ္ကုန္ၿပီ။ သင္သည္ ေနာက္တဖန္ သိမ္းသြားျခင္းကို မခံရ။ အိုဧဒံုသတို႔သမီး သင္ျပဳေသာ ဒုစရုိက္ကို စစ္ေၾကာ၍ သင္၏ အျပစ္ကို ေဘာ္ျပေတာ္္မူမည္။