သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၁၃

၁ ပညာရွိေသာသားသည္ အဘ၏ သြန္သင္ျခင္းကို နားေထာင္တတ္၏။ မထီမဲ့ျမင္ျပဳေသာသား မူကား၊ အျပစ္ တင္ျခင္းကို နားမေထာင္တတ္။

၂ လူသည္ မိမိႏႈတ္၏ အသီးတည္းဟူေသာ ေကာင္းေသာအရာကို စားရ၏။ျပစ္မွားတက္ေသာ သူမူကား၊ညွဥ္းဆဲျခင္းအျပစ္၏အသီးကို စားရ၏။

၃ မိမိႏႈတ္ကိုေစာင့္ေသာ သူသည္ မိမိ၏အသက္ကို ေစာင့္၏။မိမိႏႈတ္ကို က်ယ္က်ယ္ဖြင့္ေသာသူမူကား၊ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ေရာက္တက္၏။

၄ ပ်င္းရိေသာသူသည္ အဘယ္အရာကိုမွ်ေတာင့္တ၍ မရတက္။လုံ႔လဝိရိယ ျပဳေသာသူမူကား၊ မိမိအလိုဆႏၵျပည္စံုရ၏။

၅ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူသည္ မုသာစကားကို မုန္းတက္၏။ မတရားေသာသူမူကား၊ စက္ဆုပ္ဘြယ္ ျဖစ္၍၊ အရွက္ကြဲျခင္း သို႔ ေရာက္တက္၏။

၆ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရား သည္ လမ္းမလႊဲ ေသာသူကိုေစာင့္တက္၏။ဒုစရိုက္ တရားမူကား၊ အျပစ္ရိွေသာသူကို လွဲတတ္၏။

၇ အလြန္ဆင္းရဲလ်က္ႏွင့္ ရတတ္လ်က္ဟန္ေဆာင္ေသာသူရွိ၏။ အလြန္ရတတ္လ်က္ႏွင့္ ဆင္းရဲဟန္ေဆာင္ ေသာ သူလည္းရွိ၏။ 

၈ စည္းစိမ္ရတတ္ ေသာသူ၏ အသက္ကို ေရြးဘို႔ျဖစ္၏၊၊ ဆင္းရဲေသာသူမူကား၊ အျပစ္တင္ေသာ စကားကိုမႀကားဘဲ ေန၏။ 

၉ ေျဖာင့္မတ္ ေသာသူ၏ အလင္းသည္ရႊင္လန္း၏။ မတရားေသာသူ၏ မီးခြက္မူကား၊ေသရလိမ့္မည္။

၁၀ မာနေၾကာင့္သာ ရန္ေတြ႔ျခင္းျဖစ္၏။ သတိေပးေသာ စကားကို နားခံေသာသူမူကား ပညာရွိ၏။

၁၁ လွ်ပ္ေပၚျခင္းအားျဖင့္ ဥစၥာသည္ ေလ်ာ့တက္၏။ ႀကိဳးစားအားထုတ္၍ ဆည္းဖူးေသာသူ၏ ဥစၥာမူကား၊ ျပန္႔ပြားတက္၏။

၁၂ ေျမာ္လင့္ေသာအရာသည္  ဖင့္ႏႊဲလွ်င္၊ စိတ္ႏွလံုးကို ပူပန္ေစတတ္၏။ အလိုျပည့္စံုေသာအခါမူကား၊ အသက္ပင္ျဖစ္၏။

၁၃ ႏႈတ္ကပတ္ေဟာ္ကို မထီမဲ့ျမင္ ျပဳေသာသူသည္ ပ်က္စီးလိမ့္မည္။ ပညတ္တရားေတာ္ကို ခန္႔ညားေသာ သူမူကား၊ ခ်မ္းသာရလိမ့္မည္။

၁၄ ပညာရွိေသာသူ၏ တရားသည္ အေသခံရာ ေက်ာ့ကြင္းတို႔မွ၊ လႊဲေရွာင္ရာ အသက္စမ္းေရတြင္း ျဖစ္၏။

၁၅ ေကာင္းေသာဉာဏ္ ရွိေသာသူသည္ မ်က္ႏွာရတက္၏။ ျပစ္မွားေသာ သူတို႔ လမ္းမူကား၊ ခက္ေသာလမ္း ျဖစ္၏။

၁၆ သမၼာသတိရွိေသာ သူအေပါင္းတို႔သည္ ပညာအတက္ႏွင့္ ျပဳမူတက္ၾက၏။ မိုက္ေသာသူမူကား၊ မိမိမိုက္ေသာအျပစ္ကုိ ထင္ရွားေစတက္၏။

၁၇ မတရားေသာအေစခံသည္ မိမိေစာင့္ေသာ အမႈကို ဖ်တ္တက္၏။ သစၥာရွိေသာ သံတမန္မူကား၊ က်န္းမာျခင္းအေၾကာင္းျဖစ္၏။

၁၈ သြန္သင္ျခင္းကိုျငင္းပယ္ေသာ သူသည္ ဆင္းရဲျခင္းႏွင့္ ရွက္ေၾကာက္ျခင္းသို႔ ေရာက္လိမ့္မည္။ ဆံုးမေသာစကားကို နားေထာင္ေသာသူမူကား၊ ဂုဏ္အသေရကို ရလိမ့္မည္။

၁၉ အလိုဆႏၵ ျပည္စံုျခင္းအရာသည္ ခ်ိဳၿမိန္၏။ ဒုစရိုက္ကို ေရွာင္ေသာအရာမူကား၊ မိုက္ေသာသူတို႔ စက္ဆုပ္ေသာအရာ ျဖစ္၏။

၂၀ ပညာရွိတို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဘာ္ေသာသူသည္၊ ပညာရွိတတ္၏။ လူမိုက္တို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဘာ္ေသာသူမူကား၊ ပ်က္စီးတတ္၏။

၂၁ အျပစ္ရွိေသာသူတို႔ကို ေဘးလိုက္တတ္၏။ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူတို႔မူကား၊ ေကာင္းေသာအက်ိဳးကို ခံရလိမ့္မည္။

၂၂ သူေတာ္ေကာင္းသည္ သားေျမးတို႔အဘို႔ အေမြဥစၥာကို ခ်န္ထားတက္၏။ အျပစ္ရွိေသာသူ၏ စည္းစိမ္မူကား၊ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူတို႔အဘို႔ သိုထားလ်က္ရွိ၏။ 

၂၃ ဆင္းရဲသား လယ္လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ စားစရာပါြးမ်ား၏။ သို႔ရာတြင္၊ မတရားေသာအမႈေၾကာင့္  ပ်က္စီးျခင္းသို႔ေရာက္တက္၏။

၂၄ ႀကိမ္လံုးကိုမသံုးေသာသူသည္ မိမိသားကို မုန္းရာသို႔ေရာက္၏။ သားကိုခ်စ္ေသာသူမူကား၊ ငယ္ေသာအရြယ္မွစ၍ ဆံုးမတက္၏။

၂၅ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူသည္ ဝစြာ စားရေသာ အခြင့္ရွိ၏။ မတရားေသာသူမူကား၊ မြတ္သိပ္ျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။