သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၆

၁ ငါ့သား၊ သင္သည္ အေဆြခင္ပြန္းအတြက္ အာမခံမိေသာ္င္း၊ သူတပါးႏွင့္ လက္ဝါးခ်င္း ရိုက္မိေသာ္င္း၊

၂ ကိုုယ္ႏႈတ္ထြက္စကားျဖင့္ ေက်ာ့မိၿပီ။ ကိုယ္ႏႈတ္ေျပာေသာစကားေၾကာင့္ အမႈေရာက္ေလၿပီ။

၃ ငါ့သား၊ သင္သည္ အေဆြ ခင္ပြန္းလက္သုိ႔ ေရာက္မိလွ်င္၊ ကိုယ္ကို ႏႈတ္အံ့ေသာငွါ အဘယ္သို႔ျပဳရမည္နည္းဟူမူကား အေဆြခင္ပြန္းထံ သြား၍ ကိုယ္ကိုႏွိမ့္ခ်လ်က္ သူ႔ကို ႏႈိးေဆာ္ေလာ့။

၄ အိပ္မေပ်ာ္ႏွင့္။ မ်က္စိမိွတ္၍ မငိုက္ႏွင့္။

၅ မုဆိုးလက္မွ သမင္ဒရယ္ကို င္း၊ ငွက္ကိုင္း ႏႈတ္ရသကဲ့သုိ႔ ကိုယ္ကိုႏႈတ္ေလာ့။

၆ အခ်င္းလူပ်င္း၊ ပရြက္ဆိတ္ထံသုိ႔ သြား၍၊ သူ၏ အျပဳအမူတုိ႔ကို ဆင္ျခင္သျဖင့္ ပညာရွိေစေလာ့။

၇ ပရြတ္ဆိတ္သည္ ဆရာမရွိ၊ ပဲ့ျပင္ေသာ သူမရွိ၊ မင္းမရွိဘဲလ်က္၊

၈ ေႏြကာလႏွင့္ စပါးရိတ္ရာကာလ၌ မိမိစားစရာ အစာကို ရွာေဖြသိုထားတတ္၏။

၉ အိုလူပ်င္း၊ သင္သည္ အဘယ္မွ်ကာလပတ္လံုး အိပ္လ်က္ ေနလိမ့္မည္နည္း။ အဘယ္ေသာအခါ ႏိုးလိမ့္မည္နည္း။

၁၀ ခဏအိပ္လ်က္၊ ခဏေပ်ာ္လ်က္၊ အိပ္ေပ်ာ္အံ့ေသာ ငွါခဏ လက္ခ်င္း ပိုက္လ်က္ေနစဥ္တြင္၊

၁၁ ဆင္းရဲျခင္းသည္ ခရီးသြားေသာသူကဲ့သုိ႔င္း၊  ဥစၥာျပဳန္းတီးျခင္း သည္ သူရဲကဲ့သုိ႔င္း ေရာက္လာလိမ့္မည္။

၁၂ ဆိုးယုတ္ေသာသူႏွင့္ မတရားေသာသူသည္ ေကာက္လိမ္ေသာ စကား၌  က်င္လည္တတ္၏။

၁၃ မ်က္ ေတာင္ခတ္လ်က္၊ ေျချဖင့္အမွတ္ေပးလ်က္၊ လက္ေခ်ာင္းတုိ႔ျဖင့္ သြန္သင္လ်က္ျပဳတတ္၏။

၁၄ ေကာက္ေသာစိတ္  သေဘာႏွင့္ ျပည့္စံု၍၊ မေကာင္းေသာ အႀကံကို အစဥ္အႀကံစည္တတ္၏။ သူတပါးခ်င္း ရန္ေတြ႔ေစျခင္းငွာ ျပဳတတ္၏။

၁၅ ထုိေၾကာင့္သူသည္ အမွတ္တမဲ့ အမႈေရာက္၍၊ ကိုးကြယ္ရာမရဘဲ ခ်က္ျခင္းက်ိဳးပဲ့ ပ်က္စီးရလိမ့္မည္။

၁၆ ထာဝရဘုရား မုန္းေတာ္မူေသာ အရာေျခာက္ပါးမက၊ စက္ဆုပ္ရြံ႕ရွာေတာ္မူေသာအရာ ခုႏွစ္ပါးဟူမႈကား၊

၁၇ ေထာင္လႊားေသာ မ်က္ႏွာတပါး၊ မုသာ၌ က်င္လည္ေသာလွ်ာတပါး၊ အျပစ္မရွိေသာ သူ၏ အသက္ကိုသတ္ေသာ လက္တပါး၊

၁၈ မေကာင္းေသာ အႀကံကို ႀကံစည္ေသာ ႏွလံုးတပါး၊ အျပစ္ျပဳရာသို႔ အလ်င္အျမန္ ေျပးတတ္ေသာ ေျခတပါး၊

၁၉ မုသာစကားကိုေျပာ၍ မမွန္ေသာ သက္ေသတပါး၊ အေပါင္းေဘာ္ခ်င္း ရန္ေတြ႔ေစျခင္းငွာ ျပဳတတ္ေသာ သူတပါးတည္း။

၂၀ ငါ့သား၊ အဘ၏ ပညတ္စကားကိုနားေထာင္ေလာ့။ အမိေပးေသာ တရားကို မပယ္ႏွင့္။

၂၁ ႏွလံုးေပၚမွာ အၿမဲခ်ည္၍ လည္ပင္း၌ ဆြဲထားေလာ့။

၂၂ သင္သည္ အျခားသို႔ သြားေသာအခါ၊ ထုိပညတ္တရားသည္ လမ္းျပ လိမ့္မည္။ အိပ္ေသာအခါ သင့္ကိုေစာင့္လိမ့္မည္။ ႏိုးေသာအခါ သင္ႏွင့္ ႏႈတ္ဆက္လိမ့္မည္။

၂၃ အေၾကာင္းမူကား၊  ပညတ္ေတာ္သည္ မီးခြက္ျဖစ္၏။  တရားေတာ္သည္ အလင္းျဖစ္၏။ အျပစ္ကို ျပတတ္ေသာၾသဝါဒစကား သည္ အသက္လမ္းျဖစ္၏။

၂၄ ဆိုးေသာမိန္းမႏွင့္င္း၊ အမ်ိဳးပ်က္ေသာမိန္းမေခ်ာ့ေမာ့တတ္ေသာႏႈတ္ႏွင့္င္း လြတ္ေစ ျခင္းငွာ၊ သင့္ကိုေစာင့္ဘို႔ရာ ျဖစ္သတည္း။

၂၅ ထိုသုိ႔ေသာမိန္းမသည္ အဆင္းလွေသာ္လည္း၊ တပ္မက္ေသာစိတ္ မရွိွႏွင့္။ သူသည္ မ်က္ခမ္းတုိ႔ျဖင့္ သင့္ကို မေက်ာ့မိေစႏွင့္။

၂၆ အေၾကာင္းမူကား၊ ျပည္တန္ဆာမကို မွီဝဲေသာ ေယာက်္ား သည္ ဆင္းရဲ၍၊ မုန္႔တလံုးကိုသာရတတ္၏။ ေမ်ာက္မထားေသာ မိန္းမသည္လည္း ျမတ္ေသာ အသက္ကို ဘမ္းတတ္ ၏။

၂၇ လူသည္ အဝတ္မေလာင္ဘဲ မီးကို ပိုက္တက္ႏုိင္သေလာ။

၂၈ ေျခမေလာင္ဘဲ မီးခဲေပၚမွာ နင္းႏိုင္သေလာ။

၂၉ သူမယားထံသုိ႔ ဝင္ေသာသူသည္ ထိုနည္းတူျဖစ္၏။ သူ႔မယားကို ျပစ္မွားေသာသူမည္သည္ကား၊ အျပစ္ႏွင့္ မကင္း မလြတ္ႏိုင္ရာ၊

၃၀ မြတ္သိပ္ေသာစိတ္ေျပေစျခင္းငွာ၊ ခိုးေသာသူပင္ အျပစ္မလြတ္ရ။

၃၁ ေတြ႔မိလွ်င္ ခုနစ္ဆျပန္ေပးရ မည္။ ကိုယ္အိမ္၌ရွိသမွ်ေသာ ဥစၥာတုိ႔ကို ေလ်ာ္ရမည္။

၃၂ သူ႔မယားကို ျပစ္မွားေသာ သူသည္ ဥာဏ္မရွိ။ ထုိသုိ႔ျပဳ ေသာ သူသည္ မိမိအသက္ကို ဖ်က္ဆီးတတ္၏။

၃၃ နာက်င္စြာ ထိခိုက္ျခင္းႏွင့္ အသေရရႈတ္ခ်ျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။ သူ၏ အရွက္ကြဲျခင္းသည္ မေျပႏုိင္။ 

၃၄ အေၾကာင္းမူကား၊ ေယာက်္ားသည္ မယားကို မယံုေသာစိတ္ရွိလွ်င္၊ ျပင္းထန္စြာ အမ်က္ထြက္တတ္၏။ အျပစ္ေပးခ်ိန္ ေရာက္ေသာအခါ သနားျခင္းမရွိတတ္၏။

၃၅ ေလ်ာ္ျပစ္ေငြ မည္မွ်ကို ပမာဏ မျပဳတတ္။ မ်ားစြာေသာ လက္ေဆာင္တို႔ကို ေပးေသာ္လည္း စိတ္မေျပတတ္။