ဗ်ာဒိတ္က်မ္း အခန္းၾကီး ၁၃
၁ ပင္လယ္နား၌ သဲေပၚမွာငါရပ္၍၊ သားရဲတေကာင္သည္ ေခါင္းခုနစ္လံုး၊ ခ်ိဳဆယ္ေခ်ာင္းႏွင့္တကြ ခ်ိဳေပၚ၌ သရဖူဆယ္ဆူကို ေဆာင္းလ်က္၊ ေခါင္းေပၚ၌လည္း ဘုရားသခင္၏ အသေရေတာ္ကို ရႈတ္ခ်ေသာ နာမရွိလ်က္၊ ပင္လယ္ထဲက တက္သည္ကိုျမင္၏။
၂ ထိုသို႔ ငါျမင္ေသာသားရဲသည္ က်ားသစ္ႏွင့္တူ၏။ သူ၏ေျခသည္ ဝံေျခကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ သူ၏ႏႈတ္သည္လည္း ျခေသၤ့ႏႈတ္ကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ နဂါးသည္ မိမိတန္ခိုးႏွင့္ မိမိပလႅင္ကို၎ ႀကီးစြာ ေသာအာဏာစက္ကို၎ သားရဲ၌အပ္ေပး၏။
၃ သားရဲ၏ေခါင္းတလံုးသည္ ေသေအာင္ကြပ္မ်က္ၿပီးသကဲ့သို႔ ျဖစ္၍၊ ေသေစေသာဒဏ္ခ်က္သည္ ေပ်ာက္လ်က္ရွိ၏။ ေျမႀကီးသား အေပါင္းတို႔သည္ သားရဲေနာက္သို႔လိုက္၍ အံ့ၾသၾက၏။
၄ ထိုသားရဲ၌ အာဏာစက္ကိုအပ္ေပးေသာ နဂါးကိုကိုး ကြယ္ၾက၏။ သားရဲကိုလည္း ကိုးကြယ္၍။ အဘယ္သူသည္ သားရဲႏွင့္တူသနည္း။ အဘယ္သူသည္ သူ႔ကိုစစ္ၿပိဳင္ႏိုင္သနည္းဟု ေျပာဆိုၾက၏။
၅ ထိုသားရဲသည္လည္း ႀကီးစြာေသာစကားကို၎၊ ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေသာစကားကို၎ ေျပာတတ္ေသာႏႈတ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၍ လေလး ဆယ္ႏွစ္လပတ္လံုး စီရင္ရေသာ အခြင့္ကို ရ၏။
၆ ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေသာစကားအားျဖင့္ နာမေတာ္ႏွင့္ တဲေတာ္ကို၎၊ ေကာင္းကင္သားတို႔ကို၎ ျပစ္မွားျခင္းငွါ ႏႈတ္ကိုဖြင့္ထား၏။
၇ သန္႔ရွင္းသူတို႔ကိုစစ္တိုက္၍ ႏိုင္ရေသာ အခြင့္ကုိရ၏။ အသီးအသီးဘာသာစကားကို ေျပာေသာလူအမ်ိဳးအႏႊယ္ခပ္သိမ္းတို႔ကို အုပ္စိုးရေသာ အခြင့္ကို လည္းရ၏။
၈ ကြပ္မ်က္ေသာ သိုးသငယ္၏အသက္စာေစာင္၌ ကမၻာဦးကပင္ စာရင္းမဝင္ေသာ ေျမႀကီးသားအေပါင္း တို႔သည္ သားရဲကိုကိုးကြယ္ၾက၏။
၉ နားရွိေသာသူမည္သည္ကား ၾကားပါေစ။
၁၀ သူတပါးကို ဘမ္းဆီးယူသြားေသာ သူသည္ ကိုယ္တိုင္ဘမ္းဆီးယူသြားျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။ ထားျဖင့္သတ္တတ္ေသာသူသည္လည္း ကိုယ္တိုင္ထား ျဖင့္ေသရမည္။ ဤအရာ၌ သန္႔ရွင္းသူတို႔ သည္လည္း ခံရာအေၾကာင္း၊ ယံုၾကည္စရာအေၾကာင္းရွိ၏။
၁၁ အျခားေသာ သားရဲတေကာင္သည္၊ သိုးသားငယ္၏ခ်ိဳႏွင့္ တူေသာခ်ိဳႏွစ္ေခ်ာင္းရွိ၍၊ နဂါးကဲ့သို႔ စကား ေျပာလ်က္၊ ေျမႀကီးထဲကထြက္သည္ကို ငါျမင္၏။
၁၂ ထိုသားရဲသည္ သူ႔အရင္ျဖစ္ေသာ ပဌမသားရဲ၏ အာဏာစက္ ရွိသမွ်ကို သံုးစြဲ၏။ ေသေစေသာဒဏ္ခ်က္ ေပ်ာက္ခဲ့ၿပီးေသာ ပဌမသားရဲကို ေျမႀကီးမွစ၍ ေျမႀကီးသားတို႔သည္ ကိုးကြယ္ေစျခင္းငွါ ျပဳ၏။
၁၃ ႀကီးစြာေသာ နိမိတ္လကၡဏာတို႔ကိုလည္း ျပ၏။ လူတို႔မ်က္ေမွာက္၌ ေကာင္းကင္က ေျမႀကီးအေပၚသို႔ မီးကိုဆင္းေစ၏။
၁၄ ပထမသားရဲေရွ႔၌ ျပပိုင္ေသာနိမိတ္ လကၡဏာတို႔အားျဖင့္ ေျမႀကီးသားတို႔ကို လွည့္ျဖား၏။ ထားႏွင့္ခုတ္ေသာဒဏ္ခ်က္ကို ခံရ၍ အသက္ရွင္ ေသးေသာသားရဲ၏ ရုတ္တုကိုလုပ္ေစျခင္းငွါ ေျမႀကီး သားတို႔ကိုမွာထား၏။
၁၅ သားရဲ၏ရုတ္တုသည္ စကားေျပာႏိုင္မည္အေၾကာင္းႏွင့္၊ မိမိကိုမကိုးကြယ္ေသာသူ ရွိသမွ် တို႔ကို သတ္ျခင္းငွါ ျပဳႏိုင္မည္အေၾကာင္း၊ ရုတ္တု၌ အသက္ကိုသြင္းေပးရေသာ အခြင့္ကိုလည္းရ၏။
၁၆ ေငြရတတ္ ေသာသူ၊ ဆင္းရဲေသာသူ၊ ကြၽန္ခံရေသာသူ၊ လြတ္ေသာသူ၊ အႀကီးအငယ္ရွိသမွ်တို႔သည္ လက္်ာလက္၌ျဖစ္ေစ၊ နဖူး၌ျဖစ္ေစ၊ တံဆိပ္လက္မွတ္ကို ခံေစျခင္းငွါ၎၊
၁၇ ထိုတံဆိပ္လက္မွတ္တည္းဟူေသာ သားရဲ၏နာမျဖစ္ေစ၊ နာမ၏အေရအတြက္ျဖစ္ေစ၊ တခုခုကိုမခံေသာသူတေယာက္မွ် မေရာင္းမဝယ္ေစျခင္းငွါ၎ စီရင္၏။
၁၈ ဤအရာ၌ ပညာရွိ၏ ဥာဏ္ရွိေသာသူသည္ သားရဲ၏အေရအတြက္ကို ေရတြက္ေစ။ လူ၏အေရအတြက္ျဖစ္၏။ ေျခာက္ရာေျခာက္ဆယ္ေျခာက္ လည္းျဖစ္၏။
၁ ပင္လယ္နား၌ သဲေပၚမွာငါရပ္၍၊ သားရဲတေကာင္သည္ ေခါင္းခုနစ္လံုး၊ ခ်ိဳဆယ္ေခ်ာင္းႏွင့္တကြ ခ်ိဳေပၚ၌ သရဖူဆယ္ဆူကို ေဆာင္းလ်က္၊ ေခါင္းေပၚ၌လည္း ဘုရားသခင္၏ အသေရေတာ္ကို ရႈတ္ခ်ေသာ နာမရွိလ်က္၊ ပင္လယ္ထဲက တက္သည္ကိုျမင္၏။
၂ ထိုသို႔ ငါျမင္ေသာသားရဲသည္ က်ားသစ္ႏွင့္တူ၏။ သူ၏ေျခသည္ ဝံေျခကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ သူ၏ႏႈတ္သည္လည္း ျခေသၤ့ႏႈတ္ကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ နဂါးသည္ မိမိတန္ခိုးႏွင့္ မိမိပလႅင္ကို၎ ႀကီးစြာ ေသာအာဏာစက္ကို၎ သားရဲ၌အပ္ေပး၏။
၃ သားရဲ၏ေခါင္းတလံုးသည္ ေသေအာင္ကြပ္မ်က္ၿပီးသကဲ့သို႔ ျဖစ္၍၊ ေသေစေသာဒဏ္ခ်က္သည္ ေပ်ာက္လ်က္ရွိ၏။ ေျမႀကီးသား အေပါင္းတို႔သည္ သားရဲေနာက္သို႔လိုက္၍ အံ့ၾသၾက၏။
၄ ထိုသားရဲ၌ အာဏာစက္ကိုအပ္ေပးေသာ နဂါးကိုကိုး ကြယ္ၾက၏။ သားရဲကိုလည္း ကိုးကြယ္၍။ အဘယ္သူသည္ သားရဲႏွင့္တူသနည္း။ အဘယ္သူသည္ သူ႔ကိုစစ္ၿပိဳင္ႏိုင္သနည္းဟု ေျပာဆိုၾက၏။
၅ ထိုသားရဲသည္လည္း ႀကီးစြာေသာစကားကို၎၊ ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေသာစကားကို၎ ေျပာတတ္ေသာႏႈတ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၍ လေလး ဆယ္ႏွစ္လပတ္လံုး စီရင္ရေသာ အခြင့္ကို ရ၏။
၆ ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေသာစကားအားျဖင့္ နာမေတာ္ႏွင့္ တဲေတာ္ကို၎၊ ေကာင္းကင္သားတို႔ကို၎ ျပစ္မွားျခင္းငွါ ႏႈတ္ကိုဖြင့္ထား၏။
၇ သန္႔ရွင္းသူတို႔ကိုစစ္တိုက္၍ ႏိုင္ရေသာ အခြင့္ကုိရ၏။ အသီးအသီးဘာသာစကားကို ေျပာေသာလူအမ်ိဳးအႏႊယ္ခပ္သိမ္းတို႔ကို အုပ္စိုးရေသာ အခြင့္ကို လည္းရ၏။
၈ ကြပ္မ်က္ေသာ သိုးသငယ္၏အသက္စာေစာင္၌ ကမၻာဦးကပင္ စာရင္းမဝင္ေသာ ေျမႀကီးသားအေပါင္း တို႔သည္ သားရဲကိုကိုးကြယ္ၾက၏။
၉ နားရွိေသာသူမည္သည္ကား ၾကားပါေစ။
၁၀ သူတပါးကို ဘမ္းဆီးယူသြားေသာ သူသည္ ကိုယ္တိုင္ဘမ္းဆီးယူသြားျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။ ထားျဖင့္သတ္တတ္ေသာသူသည္လည္း ကိုယ္တိုင္ထား ျဖင့္ေသရမည္။ ဤအရာ၌ သန္႔ရွင္းသူတို႔ သည္လည္း ခံရာအေၾကာင္း၊ ယံုၾကည္စရာအေၾကာင္းရွိ၏။
၁၁ အျခားေသာ သားရဲတေကာင္သည္၊ သိုးသားငယ္၏ခ်ိဳႏွင့္ တူေသာခ်ိဳႏွစ္ေခ်ာင္းရွိ၍၊ နဂါးကဲ့သို႔ စကား ေျပာလ်က္၊ ေျမႀကီးထဲကထြက္သည္ကို ငါျမင္၏။
၁၂ ထိုသားရဲသည္ သူ႔အရင္ျဖစ္ေသာ ပဌမသားရဲ၏ အာဏာစက္ ရွိသမွ်ကို သံုးစြဲ၏။ ေသေစေသာဒဏ္ခ်က္ ေပ်ာက္ခဲ့ၿပီးေသာ ပဌမသားရဲကို ေျမႀကီးမွစ၍ ေျမႀကီးသားတို႔သည္ ကိုးကြယ္ေစျခင္းငွါ ျပဳ၏။
၁၃ ႀကီးစြာေသာ နိမိတ္လကၡဏာတို႔ကိုလည္း ျပ၏။ လူတို႔မ်က္ေမွာက္၌ ေကာင္းကင္က ေျမႀကီးအေပၚသို႔ မီးကိုဆင္းေစ၏။
၁၄ ပထမသားရဲေရွ႔၌ ျပပိုင္ေသာနိမိတ္ လကၡဏာတို႔အားျဖင့္ ေျမႀကီးသားတို႔ကို လွည့္ျဖား၏။ ထားႏွင့္ခုတ္ေသာဒဏ္ခ်က္ကို ခံရ၍ အသက္ရွင္ ေသးေသာသားရဲ၏ ရုတ္တုကိုလုပ္ေစျခင္းငွါ ေျမႀကီး သားတို႔ကိုမွာထား၏။
၁၅ သားရဲ၏ရုတ္တုသည္ စကားေျပာႏိုင္မည္အေၾကာင္းႏွင့္၊ မိမိကိုမကိုးကြယ္ေသာသူ ရွိသမွ် တို႔ကို သတ္ျခင္းငွါ ျပဳႏိုင္မည္အေၾကာင္း၊ ရုတ္တု၌ အသက္ကိုသြင္းေပးရေသာ အခြင့္ကိုလည္းရ၏။
၁၆ ေငြရတတ္ ေသာသူ၊ ဆင္းရဲေသာသူ၊ ကြၽန္ခံရေသာသူ၊ လြတ္ေသာသူ၊ အႀကီးအငယ္ရွိသမွ်တို႔သည္ လက္်ာလက္၌ျဖစ္ေစ၊ နဖူး၌ျဖစ္ေစ၊ တံဆိပ္လက္မွတ္ကို ခံေစျခင္းငွါ၎၊
၁၇ ထိုတံဆိပ္လက္မွတ္တည္းဟူေသာ သားရဲ၏နာမျဖစ္ေစ၊ နာမ၏အေရအတြက္ျဖစ္ေစ၊ တခုခုကိုမခံေသာသူတေယာက္မွ် မေရာင္းမဝယ္ေစျခင္းငွါ၎ စီရင္၏။
၁၈ ဤအရာ၌ ပညာရွိ၏ ဥာဏ္ရွိေသာသူသည္ သားရဲ၏အေရအတြက္ကို ေရတြက္ေစ။ လူ၏အေရအတြက္ျဖစ္၏။ ေျခာက္ရာေျခာက္ဆယ္ေျခာက္ လည္းျဖစ္၏။