ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း အခန္းၾကီး ၂
၁ တဖန္ထာဝရဘုရား၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ ငါ့ဆီသို႔ေရာက္၍၊ သင္သည္ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔ သို႔သြားၿပီးလွ်င္၊
၂ ေအာ္ဟစ္ရမည္အရာဟူမူကား၊ ထာဝရဘုရားက၊ လယ္မလုပ္ေသာေတာအရပ္၌ သင္သည္ငါ့ေနာက္သို႔လုိက္ေသာ အခါ၊ အသက္အရြယ္ႏုငယ္၍ ခံရေသာေက်းဇူးကို၎၊ ထိမ္းျမားေပးစား ျခင္းႏွင့္ ယွဥ္ေသာခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို၎ ငါေအာက္ေမ့၏။
၃ ထုိအခါ ဣသေရလအမ်ဳိးသည္ ထာဝရဘုရားအဘုိ႔ သန္႔ရွင္း၏။ စီးပြါးေတာ္အဘုိ႔ အဦးသီးေသာ အသီးျဖစ္၏။ သူတို႔ကိုလုယူေသာသူအေပါင္းတုိ႔သည္ အျပစ္ရွိၾက၏။ ထုိသူတို႔အေပၚမွာ ေဘးဥပဒ္ေရာက္ရသည္ဟု ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူ၏။
၄ အုိယာကုပ္အမ်ဳိးႏွင့္ ဣသေရလအမ်ဳိးအႏႊယ္အေပါင္းတို႔၊ ထာဝရဘုရား၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို နားေထာင္ၾကေလာ့။
၅ ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ သင္တို႔၏ ဘိုးေဘးတို႔သည္ ငါ့ထံမွ ေဝးစြာထြက္သြား၍၊ အနတၱလမ္းသို႔လိုက္လ်က္၊ အနတၱသက္သက္ျဖစ္ရမည္အေၾကာင္း၊ ငါ၌အဘယ္ မည္ေသာ အျပစ္ကို ေတြ႔ၾကသနည္း။
၆ သူတို႔က၊ ငါတို႔ကို အဲဂုတၱဳျပည္မွ ကယ္ႏႈတ္၍၊ ေတာတေရွာက္လံုး၊ လြင္ျပင္၊ ေျမတြင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာသူ၊ ေသြ႔ေျခာက္၍ေသမင္းအရိပ္လႊမ္းမိုးေသာျပည္၊ ခရီးသြားေသာသူ၊ ေနရာက်ေသာသူမရွိေသာ ျပည္တေရွာက္လံုး သို႔ပို႔ေဆာင္ေသာ ထာဝရဘုရားသည္ အဘယ္မွာရွိ ေတာ္မူသနည္းဟု မေမးၾက။
၇ ေျပာေသာျပည္၏ အသီးအႏွံ ဆီဥဆီၾကည္ကို စားေစျခင္းငွါ သင္တုိ႔ကို ငါေဆာင္သြား၍၊ သင္တို႔သည္ ဝင္စားေသာအခါ၊ ငါ့ျပည္ကိုညစ္ညဴးေစ၍၊ ငါ၏အေမြကို ရြ႔ံရွာဘြယ္ျဖစ္ေစၾကသည္တကား။
၈ ယဇ္ပုေရာဟိတ္တို႔က၊ ထာဝရဘုရားသည္ အဘယ္မွာရွိေတာ္ မူသနည္းဟု မေမးၾက။ က်မ္းတတ္တို႔သည္ ငါ့ကိုမသိၾက။ သင္းအုပ္တုိ႔သည္ ငါ့ကိုျပစ္မွားၾက၏။ ပေရာဖက္တို႔သည္ ဗာလကုိအမွီျပဳ၍ ေဟာေျပာလ်က္၊ ေက်းဇူးမဲ့ေသာလမ္းသို႔လုိက္ၾက၏။
၉ ထုိေၾကာင့္၊ သင္တို႔ႏွင့္ သင္တုိ႔သားသမီးမ်ားကို ငါစစ္ေၾကာမည္ဟု ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၀ ခိတၱိမ္ ကြၽန္းတို႔သို႔ ကူး၍ ၾကည့္ရႈၾကေလာ့။ ေကဒါျပည္သုိ႔ လူကိုေစလႊတ္၍၊ ထုိသုိ႔ျဖစ္ဖူးၿပီေလာဟု ေစ့ေစ့ၾကည့္ရႈဆင္ျခင္ ၾကေလာ့။
၁၁ အျခားတပါးေသာလူမ်ဳိးကိုးကြယ္ေသာ ဘုရားသည္ဘုရား မဟုတ္ေသာ္လည္း၊ ေျပာင္းလဲဘူးၿပီေလာ့။ ငါ၏လူမ်ဳိးသည္ ေက်းဇူးမျပဳႏုိင္ေသာအရာဘို႔ မိမိတို႔ဘုန္းကို ေျပာင္းလဲၾကၿပီတကား။
၁၂ ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူ သည္ကား၊ အိုမိုဃ္းေကာင္းကင္တို႔၊ ထုိအမႈကုိ မိန္းေမာေတြေဝ၍၊ ၾကက္သီးေမြးညွင္းထသည္တိုင္ေအာင္ ထိတ္လန္႔ လ်က္ေနၾကေလာ့။
၁၃ ငါ၏လူတို႔သည္ အသက္စမ္းေရတြင္းတည္းဟူေသာ၊ ငါ့ကုိစြန္႔ပယ္၍၊ ေရမလံု၊ ပဲ့ပ်က္ေသာ ေရက်င္းတို႔ကုိ တူးေသာအားျဖင့္ ဒုစရုိက္ႏွစ္ပါးကိုျပဳၾကၿပီ။
၁၄ ဣသေရလသည္ ကြၽန္ျဖစ္သေလာ။ ကြၽန္သားေပါက္ျဖစ္သေလာ။ အဘယ္ေၾကာင့္လုယူျခင္းကိုခံရ သနည္း။
၁၅ ျခေသ့ၤတို႔သည္ သူ႔ကိုေဟာက္၍ အသံျမည္ၾကၿပီ။ သူ၏ျပည္ကို ဖ်က္ဆီးၾကၿပီ။ သူ၏ၿမိဳ႔တို႔သည္ မီးေလာင္ေသာေၾကာင့္၊ အဘယ္သူမွ်မေနရ။
၁၆ ေနာဖၿမိဳ႔သားႏွင့္ တာပနက္ၿမိဳ႔သားတို႔သည္ သင္၏ဦးထိပ္ကို စားၾကၿပီ။
၁၇ သင့္ကိုပုိ႔ေဆာင္ေတာ္မူေသာသင္၏ ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားကုိ သင္သည္စြန္႔ေသာေၾကာင့္၊ ထုိသုိ႔ ေသာအျပစ္ေရာက္သည္ မဟုတ္ေလာ။
၁၈ ယခုမွာ သင္သည္ရွိေဟာရ ျမစ္ေရကို ေသာက္အံ့ေသာငွါ၊ အဲဂုတၱဳလမ္း သို႔ အဘယ္ေၾကာင့္လုိက္သနည္း။ ဥဖရတ္ျမစ္ေရကို ေသာက္အံ့ေသာငွါ၊ အာရႈရိလမ္းသို႔ အဘယ္ေၾကာင့္ လုိက္သနည္း။
၁၉ သင္၏ ဒုစရုိက္သည္ သင့္ကုိဆံုးမမည္။ သင္၏ေဖာက္ျပန္ျခင္းသည္ သင့္ကုိအျပစ္ေပးမည္။ သို႔ျဖစ္၍ သင္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားကုိ စြန္႔ပစ္ေသာအမႈ၊ ငါ့ကိုမေၾကာက္ဘဲေနေသာအမႈသည္၊ မေကာင္းေသာအမႈ၊ ခါးေသာအမႈျဖစ္သည္ကို သိျမင္ရမည္ဟု ေကာင္းကင္ဗုိလ္ေျခအရွင္ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၀ ေရွးကာလ၌ သင္ထမ္းရေသာထမ္းဘုိး၊ သင္၌ခ်ည္ေသာေႏွာင္ဖဲြ႔ျခင္းကို ငါခ်ဳိးခြၽတ္၍ သင္က၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ မမွားယြင္းဘဲ ေနပါမည္ဟု သတိထားေသာ္လည္း၊ ျမင့္ေသာေတာင္ေသာရွိသမွ်အေပၚ၌င္း၊ စိမ္းေသာသစ္ပင္ရွိသမွ်ေအာက္၌င္း၊ ကိုယ္ကိုခ်၍ ျပည္တန္ဆာလုပ္ေလ၏။
၂၁ အေကာင္းဆံုးေသာ စပ်စ္ႏႊယ္ပင္ အမ်ဳိးစစ္ျဖစ္ေသာ သင့္ကို ငါစိုက္ပ်ဳိးေသာ္လည္း၊ သင္သည္ ငါ့ေရွ႔မွာ အဘယ္မွ်ေလာက္ ေဖာက္ျပန္၍၊ အမ်ဳိးမစစ္ေသာ စပ်စ္ႏႊယ္ပင္ျဖစ္ပါသည္တကား။
၂၂ သင္သည္ ေပါက္ဆပ္ျပာႏွင့္ ေရခ်ဳိး၍၊ ခ်က္ေသာဆပ္ျပာအမ်ားကုိ သံုးေသာ္လည္း၊ သင္၏အျပစ္သည္ ငါ့ေရွ႔မွာထင္ရွားသည္ဟု အရွင္ ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၃ သင္ကလည္း၊ ငါသည္ ညစ္ညဴးျခင္းမရွိ၊ ဗာလဘုရားတို႔ေနာက္သို႔မလိုက္ဟု အဘယ္သို႔ဆိုႏုိင္သနည္း။ ခ်ဳိင့္၌ သင္လုိက္ေသာလမ္း ကို ၾကည့္ရႈေလာ့။ သင္ျပဳေသာအမႈတို႔ကို ဝန္ခံေလာ့။ လ်င္ျမန္စြာေျပး၍ လွည့္လည္တတ္ေသာ ကုးလားအုပ္မပါ တကား။
၂၄ ေတာ၌လွည့္လည္၍ ကိေလသာရာဂစိတ္ႏွင့္ ေလကိုရႉတတ္ေသာ ျမည္းရုိင္းမပါတကား။ အခ်ိန္ေရာက္ သာအခါ အဘယ္သူဆီတားႏုိင္သည္နည္း။ သူ႔ကိုရွာအံ့ေသာငွါ အဘယ္သူမွ်ပင္ပန္းျခင္းကို မခံရ။ အခ်ိန္ေစ့ေသာအခါ သူ႔ကုိေတြ႔လိမ့္မည္။
၂၅ သင္၏ေျခနင္းကိုမပ်က္ေစႏွင့္။ ေရငတ္ျခင္းအေၾကာင္းကုိ မျပဳႏွင့္ဟု ဆုိေသာ္လည္း၊ သင္ကေျမာ္လင့္စရာမရွိ၊ အလွ်င္းမရွိ။ သူတပါးတို႔ကို ငါခ်စ္၍၊ သူတို႔ေနာက္သို႔လုိက္မည္ဟု ျပန္ေျပာ၏။
၂၆ ဘမ္းမိေသာသူခုိးသည္ ရွက္သကဲ့သို႔၊ ဣသေရလအမ်ဳိး၏ရွင္ဘုရင္၊ မင္းသား၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္၊ ပုေရာဖက္ႏွင့္ တကြ အမ်ဳိးသားမ်ားတို႔သည္ ရွက္ၾက၏။
၂၇ သစ္တံုးအား၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ အကြၽႏု္ပ္အဘျဖစ္ေတာ္ မူ၏ဟူ၍၎၊ ေက်ာက္အားလည္း၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ အကြၽႏု္ပ္ကုိဘြားျမင္ေတာ္မူၿပီဟူ၍၎ ဆုိလ်က္၊ စင္စစ္ငါ့ကုိ မ်က္ႏွာမျပဳ၊ ေက်ာခုိင္းၾကေသာ္လည္း၊ အမႈေရာက္လွ်င္မူကား၊ ထေတာ္မူပါ၊ အကြၽႏု္ပ္တို႔ကုိ ကယ္မေတာ္မူပါဟု ေလွ်ာက္တတ္ၾက၏။
၂၈ ကိုယ္အဘုိ႔ သင္လုပ္ေသာဘုရားတို႔သည္ အဘယ္မွာရွိၾကသနည္း။ အမႈေရာက္ေသာအခါ သူတို႔သည္ တတ္ႏုိင္လွ်င္ ထား၍ ကယ္ၾကပါေလေစဟု အုိယုဒျပည္၊ သင္သည္ ၿမိဳ႔မ်ားအရည္အတြက္ရွိသည္ အတုိင္း၊ သင္၏ဘုရားမ်ားရွိပါသည္ တကား။
၂၉ ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ သင္တို႔သည္ အဘယ္အက်ဳိး အလိုငွါ ငါႏွင့္တရားေတြ႔ၾကမည္နည္း။ သင္တုိ႔ရွိသမွ်သည္ ငါ့ကိုျပစ္မွားၾကၿပီ။
၃၀ ငါသည္သင္တို႔သားမ်ားကို အခ်ည္းႏွီးဒဏ္ေပးၿပီ။ သူတို႔သည္ ဆံုးမျခင္းကိုမခံၾက။ သင္တို႔၏ ထားသည္ လုယူဖ်က္ဆီးတတ္ေသာ ျခေသ့ၤကဲ့သုိ႔၊ သင္တို႔၏ ပုေရာဖက္မ်ားကို ဖ်က္ဆီးေလၿပီ။
၃၁ ယခုျဖစ္ေသာအမ်ဳိးသားတို႔၊ ထာဝရဘုရား၏ အမိန္႔ေတာ္ကို ဆင္ျခင္ၾကေလာ့။ ငါသည္ဣသေရလ အမ်ဳိး၌ေတာကဲ့သို႔၎၊ ေမွာင္မုိက္ႏုိင္ငံကဲ့သုိ႔၎ ျဖစ္ဘူးသေလာ။ ငါ၏လူတို႔က၊ ငါတုိ႔သည္ အရပ္ရပ္သို႔လည္မည္။ ကိုယ္ေတာ္ထံသုိ႔ ေနာက္တဖန္မခ်ည္းကပ္ဟု အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိၾကသနည္း။
၃၂ အပ်ဳိမသည္ မိမိ၌ဆင္ေသာတန္ဆာ ကို၎၊ မဂၤလာေဆာင္သတို႔သမီးသည္ မိမိခါးပန္းကို၎ ေမ့ေလ်ာ့ႏုိင္သေလာ။ သို႔ေသာ္လည္း၊ ငါ၏လူတို႔သည္ မေရတြက္ႏုိင္ေအာင္မ်ားစြာေသာကာလပတ္လံုး ငါ့ကုိေမ့ေလ်ာ့ၾကၿပီ။
၃၃ သင္သည္ ရည္းစားကုိရွာျခင္းငွါ၊ သင္တို႔ ဘာသာဓေလ့တို႔ကုိ အဘယ္ေၾကာင့္္ ျပဳျပင္သနည္း။ သင္၏အသိအကြၽမ္းတို႔ကိုေသြးေဆာင္ေလၿပီတကား။
၃၄ ထုိမွတပါး၊ အႏုိင္အထက္ျပဳသည္ကုိ သင္မေတြ႔။ အျပစ္မရွိေသာ ဆင္းရဲသားတုိ႔ကုိ အေသသတ္၍၊ သြန္းေသာအေသြးသည္ သင္၏အဝတ္စြန္း၌ ထင္ရွား၏။
၃၅ ထုိသုိ႔ေသာအျပစ္မ်ားရွိေသာ္လည္း သင္က၊ ငါ၌အျပစ္မရွိေသာေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေတာ္သည္ ငါမွလႊဲသြားလိမ့္မည္ဟု ဆိုပါသည္တကား။ ငါ၌အျပစ္မရွိဟု ဆုိေသာေၾကာင့္၊ သင့္ကုိငါစစ္ေၾကာစီရင္မည္။
၃၆ သင္သည္အရပ္ရပ္သို႔ ေျပာင္းလဲျခင္းငွါ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဤမွ်ေလာက္ လွည့္လည္ သနည္း။ အာရႈရိျပည္ကုိ ရွက္ေၾကာက္သည္နည္းတူ၊ အဲဂုတၱဳျပည္ကုိ ရွက္ေၾကာက္လိမ့္မည္။
၃၇ သင္သည္မိမိလက္ကို မိမိေခါင္းေပၚမွာတင္လ်က္၊ ထုိျပည္မွ အမွန္ထြက္သြားရလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား၊ သင္ခုိလႈံေသာအရာတို႔ကို ထာဝရဘုရားသည္ ပယ္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္၊ ခုိလႈံ၍ အက်ဳိးကုိမရႏုိင္ရာ။
