ဂလာတိၾသဝါဒစာ အခန္းၾကီး ၄
၁ တဖန္တံု၊ အေမြခံမည္သည္ကား၊ ဥစၥာရွိသမွ်ကိုပိုင္ထုိက္ေသာသူျဖစ္ေသာ္လည္း၊ အရြယ္မေရာက္မွီ ကာလပတ္လံုး အေစအပါးကြၽန္ႏွင့္တူ၏။
၂ အဘစီရင္ႏွင့္ေသာ အခ်ိန္ကာမေရာက္မွီတိုင္ေအာင္ အေစာင့္အထိန္း အအုပ္အခ်ဳပ္တို႔လက္၌ ရွိ၏။
၃ ထုိနည္းတူငါတို႔သည္ အရြယ္မေရာက္မွီ ေလာကီတရားႏုလက္၌ ကြၽန္ခံရၾက၏။
၄ အခ်ိန္ကာလေစ့ေသာအခါ၊ ငါတို႔သည္သား၏ အခြင့္အရာကို ခံရမည္အေၾကာင္း၊
၅ ပညတ္တရားလက္၌ ရွိေသာ ငါတို႔ကို ေရြးႏႈတ္ေစျခင္းငွါ၊ မိန္းမဝမ္း၌ ပဋိိသေႏၶယူ၍ ပညတ္တရားေအာက္၌ ဘြားျမင္ရေသာသားေတာ္ကို ဘုရားသခင္သည္ ေစလႊတ္ေတာ္မူ၏။
၆ ထုိသုိ႔သင္တို႔သည္ သားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အဗၺအဘဟု ေခၚတတ္ေသာသား ေတာ္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို သင္တို႔စိတ္ႏွလံုးထဲသို႔ ဘုရားသခင္ေစလႊတ္ေတာ္မူ၏။
၇ သို႔ျဖစ္၍ သင္တို႔သည္ ေနာက္တဖန္အေစအပါကြၽန္မျဖစ္၊ သားပင္ျဖစ္ၾက၏။ သားျဖစ္လွ်င္ ခရစ္ေတာ္အားျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ အေမြခံလည္း ျဖစ္ၾက၏။
၈ သို႔ေသာ္လည္း အထက္ကသင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို မသိေသာအခါ၊ ဇာတိအားျဖင့္ ဘုရားမဟုတ္ ေသာ သူတို႔၏ အမႈကိုေဆာင္ရြက္ၾက၏။
၉ ယခုမူကားသင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို သိၿပီးမွဟူ၍ မဆုိ၊ ဘုရားသခင္ သည္ သင္တို႔ကို သိေတာ္မူၿပီးမွ၊ အားမရွိ၊ ခ်မ္းသာမေပးႏုိင္ေသာ တရားႏုဘက္သို႔ အဘယ္ေၾကာင့္တဖန္ေျပာင္းလဲ ၾကသနည္း။ ထုိေလာကီတရား၌ တဖန္ကြၽန္ခံျခင္းငွါ အလိုရွိၾကၿပီတကား။
၁၀ ႏွစ္၊ လ၊ ေန႔ရက္၊ အခ်ိန္ကာလမ်ားကို ေစာင့္ၾကၿပီတကား။
၁၁ ငါသည္သင္တို႔ဆီမွာ အခ်ည္းႏွီး ႀကိဳးစားအားထုတ္သည္ဟု သင္တို႔၏ အေၾကာင္းေၾကာင့္ စိုးရိမ္လ်က္ရွိ၏။
၁၂ ညီအစ္ကိုတို႔၊ သင္တုိ႔ကဲ့သို႔ ငါျဖစ္၏။ ငါကဲ့သို႔သင္တို႔ျဖစ္ၾကေလာ့ဟု ငါေတာင္းပန္၏။ သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုအလွ်င္းမျပစ္မွားၾက။
၁၃ ငါသည္ ကိုယ္နာျခင္းေရာဂါႏွင့္ တကြ၊ ဧဝံေဂလိတရားကို သင္တို႔အားအထက္ကေဟာ ေျပာေၾကာင္းကို သင္တို႔သိၾက၏။
၁၄ ကိုယ္ကာယ၌ ငါခံရေသာ စံုးစမ္းျခင္းကို သင္တို႔သည္မထီမဲ့ျမင္မျပဳ၊ ငါ့ကိုမပယ္၊ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းကင္တမန္ကဲ့သို႔၎၊ ေယရႈခရစ္ ကဲ့သို႔၎၊ လက္ခံၾက၏။
၁၅ သို႔ျဖစ္လွ်င္ သင္တို႔ခံရေသာ မဂၤလာကားအဘယ္မဂၤလာနည္း။ အထက္ကကိုယ္မ်က္စိကို ထုတ္၍ငါ့အားေပးႏုိင္လွ်င္၊ ေပးျခင္းငွါ သင္တို႔အလိုရွိ သည္ ဟု ငါသက္ေသခံ၏။
၁၆ ယခုမူကား၊ ငါသည္ သမၼာတရား ကိုသင္တို႔အား ေဟာေျပာေသာေၾကာင့္သင္တို႔၏ ရန္သူျဖစ္သေလာ။
၁၇ သူတထူးတို႔သည္ သင္တို႔ကိုအလြန္ခ်စ္ၾက သည္မွန္ေစေတာ့။ ေလ်ာက္ပတ္စြာ ခ်စ္ၾကသည္ မဟုတ္။ သင္တို႔သည္ သူတို႔ကိုအလြန္ခ်စ္မည္အေၾကာင္း၊ သူတို႔သည္ သင္တို႔ကိုပယ္ျခင္းငွါ အလိုရွိၾက၏။
၁၈ သို႔ေသာ္လည္း သင္တို႔နွင့္ အတူငါရွိစဥ္တြင္သာ ေကာင္းေသာအရာကို အလြန္ခ်စ္အပ္သည္မဟုတ္။ အစဥ္မျပတ္ အလြန္ခ်စ္အပ္၏။
၁၉ ခရစ္ေတာ္သည္ သင္တို႔အထဲ၌ တည္လ်က္ရွိေသာ္မူသည္တိုင္ေအာင္ သင္တို႔အဘို႔ သားဘြား ျခင္းေဝဒနာကို ငါခံရေသာ ငါ့ခ်စ္သားတို႔၊
၂၀ သင္တို႔ကို ငါယံုမွားျခင္းရွိေသာေၾကာင့္၊ ယခုသင္တို႔ကို ကိုယ္တိုင္ေတြ႔၍ ထူးျခားေသာစကားကို ေျပာျခင္းငွါအလိုရွိ၏။
၂၁ ပညတ္တရားေအာက္၌ေနခ်င္ေသာသူတို႔၊ သင္တို႔သည္ ပညတ္တရားကို နားမလည္ၾကသေလာ။
၂၂ ပညတၱိက်မ္းစာ၌လာသည္ကား၊ အာျဗဟံ၌ သားႏွစ္ေယာက္ရွိ၏။ သားတေယာက္ကား၊ ကြၽန္မ၏သားျဖစ္၏ တေယာက္ကား ကြၽန္မမဟုတ္ေသာ မိန္းမ၏သားျဖစ္၏ဟု လာသတည္း။
၂၃ ကြၽန္မ၏သားသည္ ဇာတိပကတိ အားျဖင္ ဘြားေသာသားျဖစ္၏။ ကြၽန္မမဟုတ္ေသာ မိန္းမ၏သားသည္ ဂတိေတာ္အားျဖင့္ ဘြားေသာသားျဖစ္၏။
၂၄ ထိုအေၾကာင္း အရာကို ပံုပမာအားျဖင့္ဆိုေသာ္၊ ထိုမိန္းမႏွစ္ေယာက္ကား၊ ပဋိိညာဥ္တရားႏွစ္ပါးကို ဆိုလိုသတည္း။ ဟာဂရ အမည္ရွိေသာ မိန္းမတည္းဟူေသာပဋိိညာဥ္တရားတပါးသည္ သိနာေတာင္ေပၚမွာ စီရင္၍၊ ကြၽန္မ်ားကို ဘြားတတ္ေသာတရားျဖစ္၏။
၂၅ အေၾကာင္းမူကား၊ ဟာဂရသည္ အာရပ္ျပည္၌ရွိေသာ သိနာေတာင္ျဖစ္၏။ ယခုရွိေသာေယရုရွလင္ၿမိဳ႔ႏွင့္တူ၏၊ မိမိသားမ်ားႏွင့္ တကြကြၽန္ခံရ၏။
၂၆ အေပၚမွာရွိေသာ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔မူကား၊ ခပ္သိမ္းေသာငါတို႔၏ အမိတည္းဟူေသာ ကြၽန္မမဟုတ္ေသာမိန္းမျဖစ္သတည္း။
၂၇ က်မ္းစာလာသည္ကား၊ သားမဘြားေသာအျမံဳမ၊ ဝမ္းေျမာက္ေလာ့။ သားဘြားျခင္းေဝဒနာကို မခံေသးေသာမိန္းမ၊ ေၾကြးေၾကာ္ေအာ္ဟစ္ ေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား၊ စြန္႔ထားေသာမိန္းမသည္ လင္ရွိေသာမိန္းမထက္သာ၍ မ်ားေသာ သားတို႔ကို ဘြားျမင္ ၿပီဟုလာသတည္း။
၂၈ ညီအစ္ကိုတို႔၊ ငါတို႔သည္ ဣဇာက္ကဲ့သို႔ ဂတိေတာ္ႏွင့္ စပ္ဆိုင္ေသာသားျဖစ္ၾက၏။
၂၉ ထုိအခါ ဇာတိပကတိအားျဖင့္ ဘြားေသာသားသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ ဘြားေသာသားကို ညွဥ္းဆဲကဲ့သို႔၊ ထုိနည္းတူ ယခုပင္ျဖစ္၏။
၃၀ သို႔ေသာ္လည္း အဘယ္သို႔ က်မ္းစာလာသနည္းဟူမူကား၊ ကြၽန္မႏွင့္ သူ၏သားကိုႏွင္ထုတ္ေလာ့။ ကြၽန္မ၏ သားသည္ကြၽန္မမဟုတ္ ေသာမိန္းမ၏ သားႏွင့္ အတူ အေမြမခံရဟုလာသတည္း။
၃၁ ယခုတြင္ ညီအစ္ကိုတို႔၊ ငါတို႔သည္ ကြၽန္မ၏သားမဟုတ္၊ ကြၽန္မမဟုတ္ေသာမိန္းမ၏ သားျဖစ္ၾက၏။