သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၂၀

၁ စပ်စ္ရည္သည္ လွည့္စားတတ္၏၊၊ ေသရည္ေသရက္သည္ ရုန္းရင္းခတ္ျပဳျခင္း အမႈကို ျဖစ္ေစတတ္၏၊၊ ထိုသို႔ေသာ အားျဖင့္ မွားယြင္းေသာသူသည္ ပညာမရွိ၊၊

၂ ရွင္ဘုရင္ေၾကာက္ေစေသာ အမႈအရာသည္ ျခေသၤ့ ေဟာက္ျခင္းႏွင့္ တူ၏၊၊ အမ်က္ေတာ္ကို ႏႈိးေဆာ္ေသာသူသည္ မိမိအသက္ကို ျပစ္မွား၏၊၊

၃ ရန္ေတြ႔ျခင္းကို ၿငိမ္းေစေသာ သူသည္ ဂုဏ္အသေရရွိ၏၊၊ မိုက္ေသာသူမူကား၊ အမႈႏွင့္ ေရာေႏွာတတ္၏၊၊

၄ ခ်မ္းေသာေၾကာင့္ ပ်င္းရိ ေသာသူသည္ လယ္မလုပ္လို၊၊ ထိုေၾကာင့္ စပါးရိတ္ေသာကာလ၌ သူတပါးကို ေတာင္းေသာ္လည္း မရရာ၊၊

၅ လူစိတ္ ႏွလံုး၌ ပညာ အႀကံသည္ နက္ေသာေရႏွင့္ တူေသာ္လည္း၊ ဥာဏ္ေကာင္းေသာသူသည္ ခပ္ယူလိမ့္မည္၊၊

၆ လူမ်ား တို႔သည္ မိမိတို႔ျပဳေသာ ေက်းဇူးကို ၾကားေျပာတတ္၏၊၊ သစၥာရိွေသာ သူကိုကား၊ အဘယ္သူ ရွာ၍ ေတြ႔ႏိုင္သနည္း။

၇ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူသည္ မိမိေျဖာင့္မတ္ျခင္းလမ္းသို႔ လိုက္၍၊ သူ၏ သားစဥ္ ေျမးဆက္တို႔သည္ မဂၤလာရွိၾက၏၊၊

၈ တရားပလႅင္ေပၚမွာ ထိုင္ေသာ ရွင္ဘုရင္သည္ မေကာင္းေသာ အမႈအရာရွိသမွ်တို႔ကို မ်က္စိေတာ္ႏွင့္ ပယ္ရွင္းတတ္ ၏။

၉ ငါသည္ ကိုယ္စိတ္ႏွလံုးကို စင္ၾကယ္ေစၿပီ၊၊ အျပစ္ႏွင့္ ကင္းလြတ္၏ ဟု အဘယ္သူဆုိႏိုင္သနည္း၊၊

၁၀ အေလးခ်င္း မတူ ေသာ အေလး၊ အဝင္ခ်င္းမတူ ေသာ တင္းေတာင္းတို႔ကို ထာဝရဘုရား စက္ဆုပ္ရြံရွာေတာ္မူ၏၊၊

၁၁ သူငယ္ေသာ္ လည္း မိမိျပဳေသာအမႈသည္ စင္သည္ မစင္သည္ မွန္သည္မမွန္သည္ကို မိမိအျခင္းအရာအားျဖင့္ ျပ၍ မိမိသေဘာကို ထင္ရွားေစ၏။

၁၂ ၾကားတတ္ေသာ နားကိုင္း၊ ျမင္တတ္ေသာမ်က္စိကိုင္း၊ ထာဝရဘုရားဖန္ဆင္း ေတာ္မူၿပီ။

၁၃ ဆင္းရဲမည္ဟု စိုးရိမ္စရာရွိသည္ ျဖစ္၍ အိပ္ျခင္းကိုမတပ္မက္ႏွင့္၊၊ ႏိုးတတ္လွ်င္ ဝစြာစားရ၏၊၊

၁၄ ယ္ ေသာသူကား မေကာင္းဘူး၊ မေကာင္းဘူးဟု ဆိုတတ္၏၊၊ ဝယ္၍သြားၿပီးမွ ဝါၾကြားတတ္၏၊၊

၁၅ ေရႊရွိ၏၊၊ ပတၱျမားလည္း ရွိ၏၊၊ ပညာအတတ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာႏႈတ္မူကား၊ အလြန္အဘိုးထုိက္ေသာ ရတနာျဖစ္၏၊၊

၁၆ မကြၽမ္းေသာသူအတြက္ ၊အမ်ိဳးပ်က္ေသာ မိန္းမအတြက္၊ အာမခံတတ္ေသာ သူသည္ အဝတ္အစရွိေသာ ဥစၥာတစံုတခုကို ေပါင္ထားေစ၊၊

၁၇ လွည့္စား၍ ရေသာအစာသည္ ခ်ိဳျမိန္ေသာ္လည္း၊ စားေသာသူ၏ ႏႈတ္သည္ ေက်ာက္စရစ္ႏွင့္ ျပည့္လိမ့္ မည္။

၁၈ အႀကံရွိေသာသူသည္ သူတပါးႏွင့္ တိုင္ပင္လွ်င္ အႀကံထေျမာက္တတ္၏၊၊ ေကာင္းေသာတိုင္ပင္ျခင္း ရွိမွသာ စစ္မႈကို ျပဳရမည္၊၊

၁၉ လည္၍ စကားမ်ားေသာသူသည္ လိွ်ဳ႔ဝွက္တတ္ေသာ အရာကို ေဘာ္ျပတတ္၏၊၊ သို႔ျဖစ္၍ ေခ်ာ့ေမာ့တတ္ ေသာသူႏွင့္ မေပါင္းေဘာ္ႏွင့္၊၊ 

၂၀ အၾကင္သူသည္ မိဘကို က်ိန္ဆဲ၏၊၊ ထုိသူ၏ မီးခြက္သည္ ထူထပ္ေသာ ေမွာင္မွိက္၌ ေသလိမ့္မည္၊၊

၂၁ အေမြဥစၥာကို အစဦး၌ အလ်င္ရႏိုင္ေသာ္လည္း၊ အဆံုး၌ အမဂၤလာ ျဖစ္လိမ့္မည္၊၊

၂၂ ငါသည္ ရန္တံုျပဳမည္ ဟု မဆိုႏွင့္၊ ထာဝရဘုရားကို ငံ့လင့္ေလာ့၊၊ သို႔ျပဳလွ်င္ ကယ္တင္ေတာ္မူလိမ့္မည္။

၂၃ အေလးခ်င္း မတူေသာ အေလးတို႔ ကို ထာဝရဘုရား စက္ဆုပ္ရြ႔ံရွာေတာ္မူ၏၊၊ စဥ္းလဲေသာ ခ်ိန္ခြင္လည္း အျပစ္ ရွိ၏၊၊

၂၄ လူသြားရာ လမ္းကို ထာဝရဘုရား စီရင္ေတာ္မူ၏၊၊ သုိ႔ျဖစ္၍ သူသည္ မိမိသြားရာလမ္းတို႔ကို အဘယ္သို႔ နားလည္ႏိုင္သနည္း။

၂၅ ဘုရားအမႈ၌ စကားလြန္ မိေသာသူ သစၥာဂတိထားၿပီးမွ ေမးျမန္းေသာသူသည္ ေက်ာ့ကြင္းႏွင့္ ေတြ႔မိၿပီ၊၊

၂၆ ပညာရွိေသာ ရွင္ဘုရင္သည္ လူဆိုး တို႔ကို ကဲြျပားေစ၍၊ ဘီးႏွင့္ ဖိတတ္၏။

၂၇ လူ၏စိတ္ဝိညာဥ္သည္ ကိုယ္အတြင္း၌ ရွိရွိသမွ်တို႔ကို စစ္ေဆးေသာ ထာဝရဘုရား၏ မီးခြက္ျဖစ္၏။

၂၈ ကရုဏာ တရားႏွင့္သစၥာတရားသည္ ရွင္ဘုရင္ကို ေစာင္မတတ္၏။ ရာဇပလႅင္ေတာ္သည္  ကရုုဏာတရားအားျဖင့္ ျမဲျမံတတ္၏။

၂၉ လူပ်ိဳ၏ ဘုန္းကားအစြမ္းသတၱိ၊ လူအုိ၏ ဂုဏ္အသေရသည္ကား ျဖဴေသာဆံပင္ျဖစ္၏။

၃၀ အနာကိုေမႊေႏွာက္ ျခင္းအားျဖင့္ အဆိုးအညစ္ႏွင့္ ကင္းစင္တတ္၏။ ဒဏ္ခ်က္ရာတို႔သည္လည္း၊ ကိုယ့္အတြင္းအရပ္တို႔၌ ထိုသို႔ေသာ ေက်းဇူးကို ျပဳတတ္၏။