ရွင္မာကုခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၁
၁ ဘုရားသခင္သားေတာ္ေယရႈခရစ္၏ ဧဝံေဂလိတရား၏ အစကိုဆိုေပအံ့။
၂ အနာဂတၱိက်မ္းစာ၌ လာသည္ကား၊ ၾကည့္ရႈေလာ့။ သင္သြားရာလမ္းကိုျပင္ရေသာ ငါ၏တမန္ကို သင့္ေရွ႔၌ ငါေစလႊတ္၏။
၃ ေတာ၌ဟစ္ ေၾကာ္ေသာသူ၏အသံမွာ၊ ထာဝရဘုရားၾကြေတာ္မူရာလမ္းကို ျပင္ၾကေလာ့။ လမ္းခရီးေတာ္ကို ေျဖာင့္ေစ ၾကေလာ့ဟု လာသည္ႏွင့္အညီ၊
၄ ေယာဟန္သည္ ေတာ၌ ဗတၱိဇံ ကိုေပးလွ်က္၊ အျပစ္လႊတ္ျခင္း အဘို႔အလိုငွါ ေနာင္တ ႏွင့္စပ္ဆိုင္ေသာ ဗတၱိဇံ တရားကို ေဟာလ်က္ေပၚထြန္း၏။
၅ ေယရႈရွလင္ၿမိဳ႔သားမ်ားမွ စ၍ ယုဒျပည္သူျပည္သား အေပါင္းတို႔သည္၊ ေယာဟန္ထံသို႔ထြက္သြား၍ မိမိတို႔အျပစ္မ်ားကို ေဘာ္ျပလွ်က္ ေယာ္ဒန္ျမစ္၌ ဗတၱိဇံ ကိုခံၾက၏။
၆ ေယာဟန္သည္ ကုလားအုတ္အေမႊးႏွင့္ရက္ေသာ အဝတ္ကိုဝတ္လ်က္၊ ခါး၌ သားေရခါးပန္းကို စည္းလ်က္၊ က်ိဳင္းေကာင္ႏွင့္ ေတာ၌ျဖစ္ေသာပ်ားရည္ကိုစားလ်က္ေန၏။
၇ ေဟာခ်က္ စကားဟူမူကား၊ ငါ့ထက္ တတ္စြမ္းႏိုင္ေသာ သူသည္ ငါ့ေနာက္ၾကြလာ၏။ ထိုသူ၏ေျခနင္းေတာ္ႀကိဳးကိုမွ် ငံု႔၍ျဖည္ျခင္းငွါ ငါမထိုက္။
၈ ငါသည္ သင္တို႔အား ေရ၌ ဗတၱိဇံ ကိုေပး၏။ ထိုသူသည္ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ ေတာ္၌ သင္တို႔ကို ဗတၱိဇံ ေပးမည္ဟု ေဟာသတည္း။
၉ ထိုအခါ ေယရႈသည္ ဂါလိလဲျပည္ နာဇရက္ၿမိဳ႔မွၾကြလာ၍ ေယာဟန္လက္ျဖင့္ ေယာ္ဒန္ျမစ္၌ ဗတၱိဇံ ကို ခံေတာ္မူ၏။
၁၀ ေရမွေပၚထစဥ္တြင္ ေကာင္းကင္ကြဲ၍ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ခ်ိဳးငွက္ကဲ့သို႔ ကိုယ္ေတာ္အေပၚ၌ ဆင္းသက္ေတာ္မူသည္ကို ျမင္ရ၍၊
၁၁ သင္ကား ငါႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးရာ၊ ငါ၏ခ်စ္သားေပတည္း ဟု ေကာင္းကင္က အသံေတာ္ျဖစ္ေလ၏။
၁၂ ထိုခဏျခင္းတြင္ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ေယရႈကို ေတာသို႔သြားေစေတာ္မူ၏။
၁၃ အရက္ ေလးဆယ္ပတ္လံုး ထိုေတာ၌ေန၍ စာတန္၏စံုစမ္းေသြးေဆာင္ျခင္းကို ခံေတာ္မူ၏။ သားရဲတို႔ႏွင့္အတူ ရွိေတာ္မူ၏။ ေကာင္းကင္တမန္တို႔သည္လည္း လုပ္ေကြၽးၾက၏။
၁၄ ေယာဟန္သည္ ေထာင္ထဲသို႔ေရာက္သည္ ေနာက္၊ ေယရႈသည္ ဂါလိလဲျပည္သို႔ၾကြေတာ္မူလွ်င္၊
၁၅ အခ်ိန္ျပည့္စံုၿပီ၊ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သည္ တည္လုနီးၿပီ၊ ေနာင္တရၾကေလာ့။ ဧဝံေဂလိတရားကို ယံုၾကည္ၾကေလာ့ ဟူေသာ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ဧဝံေဂလိတရားကို ေဟာေတာ္မူ၏။
၁၆ ဂါလိလဲအိုင္နားမွာ ၾကြေတာ္မူစဥ္၊ ရွိမုန္ႏွင့္ အေျႏၵညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္သည္ တံငါျဖစ္၍၊ အိုင္တြင္ ပိုက္ကြန္ျဖန္႔ခ်သည္ကို ျမင္ေတာ္မူလွ်င္၊
၁၇ ထိုသူတို႔အား ငါ့ေနာက္သို႔လိုက္ၾကေလာ့။ သင္တို႔သည္ လူကို မွ်ားေသာတံငါျဖစ္ေစျခင္းငွါ ငါျပဳမည္ဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိေသာ္၊
၁၈ ထိုသူတို႔သည္ ခ်က္ျခင္းပိုက္ကြန္ကိုစြန္႔ပစ္၍ ေနာက္ေတာ္သို႔လိုက္ၾက၏။
၁၉ ထိုမွအနည္းငယ္လြန္ျပန္လွ်င္၊ ေဇေဗဒဲ၏သား ယာကုပ္ႏွင့္ ေယာဟန္ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ ေလွေပၚမွာပိုက္ကြန္ျပင္ေနသည္ကိုျမင္၍ ခ်က္ျခင္းေခၚေတာ္မူ၏။
၂၀ ထိုသူတို႔သည္လည္း ေလွေပၚမွာရွိေသာ သူငွါးတို႔ႏွင့္တကြ အဘေဇေဗဒဲကို စြန္႔ပစ္၍ေနာက္ေတာ္သို႔လိုက္ၾက၏။
၂၁ ကေပရေနာင္ၿမိဳ႔သို႔သြားၾကလွ်င္၊ ဥပုသ္ေန႔၌ ကိုယ္ေတာ္သည္ခ်က္ျခင္း တရားစရပ္သို႔ဝင္၍ ဆံုးမ ၾသဝါဒေပးေတာ္မူ၏။
၂၂ ပရိသတ္တို႔သည္လည္း ဆံုးမၾသဝါဒေပးေတာ္မူျခင္းကို အလြန္အံ့ၾသၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ က်မ္းျပဳဆရာနည္းတူမဟုတ္၊ အစိုးရေသာသူနည္းတူ ဆံုးမၾသဝါဒေပးေတာ္မူ၏။
၂၃ ထိုသူတို႔၏ တရားစရပ္၌ ညစ္ညဴး ေသာနတ္စြဲေသာသူရွိ၍၊
၂၄ ေၾသာ္ နာဇရက္ၿမိဳ႔သားေယရႈ၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္ အဘယ္သို႔ ဆိုင္သနည္း။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကို ဖ်က္ဆီးျခင္းငွါလာသေလာ။ ကိုယ္ေတာ္သည္ အဘယ္သူျဖစ္သည္ကို အကြၽႏ္ုပ္သိပါ၏။ ဘုရား သခင္၏ သန္႔ရွင္းေတာ္မူေသာသူျဖစ္ပါသည္ဟု ဟစ္ေၾကာ္ေလ၏။
၂၅ ေယရႈကလည္း၊တိတ္ဆိတ္စြာေနေလာ့။ ထိုသူ၏ အထဲကထြက္သြားေလာ့ဟု ဆံုးမေတာ္မူလွ်င္၊
၂၆ ညစ္ညဴးေသာနတ္သည္ ထိုသူကို ေတာင့္မာေစၿပီးမွ၊ ႀကီးေသာ အသံႏွင့္ေအာ္ဟစ္၍ ထြက္သြား၏။
၂၇ လူအေပါင္းတို႔သည္ မိန္းေမာေတြေဝ၍၊ ဤအမႈသည္ အဘယ္သို႔နည္း။ ဤဆံုးမျခင္းအသစ္သည္ အဘယ္သို႔နည္း။ ညစ္ညဴးေသာနတ္တို႔ကိုပင္ အာဏာႏွင့္မွာထား၍၊ သူတို႔သည္ နားေထာင္ၾကသည္တကား ဟု အခ်င္းခ်င္းေမးျမန္းေျပာဆိုၾက၏။
၂၈ သိတင္းေတာ္သည္လည္း ဂါလိလဲျပည္ အရပ္ရပ္ တို႔၌ ခ်က္ျခင္းႏွံ႔ျပား ေက်ာ္ေစာေလ၏။
၂၉ တရားစရပ္မွထြက္ၾကလွ်င္၊ ရွိမုန္၊ အျႏၵတို႔အိမ္သို႔ ယာကုပ္၊ ေယာဟန္ႏွင့္တကြ ခ်က္ျခင္းသြားၾက၏။
၃၀ ရွိမုန္၏ ေယာကၡမသည္ ဖ်ားနာစြဲ၍ တံုးလံုးေနသည္အေၾကာင္းကို အလွ်င္အျမန္ေလွ်ာက္ၾက၏။
၃၁ ကိုယ္ေတာ္ သည္လာ၍ ထိုမိန္းမ၏လက္ကိုကိုင္လ်က္ ခ်ီၾကြေတာ္မူသည္ခဏခ်င္းတြင္ သူသည္အဖ်ား ေပ်ာက္၍ ဧည့္သည္ ဝတ္ကို ျပဳေလ၏။
၃၂ ေနဝင္၍ ညအခ်ိန္ေရာက္လွ်င္၊ မက်န္းမမာေသာသူႏွင့္ နတ္ဆိုးစြဲေသာသူရွိသမွ်တို႔ကို အထံေတာ္ သို႔ေဆာင္ခဲ့၍၊
၃၃ တၿမိဳ႔လံုးသည္ တံခါးနားမွာစုေဝးလ်က္ရွိၾက၏။
၃၄ အထူးထူးအျပားျပားေသာ အနာစြဲေသာ သူမ်ား တို႔ကို သက္သာေစေတာ္မူ၏။ နတ္ဆိုးမ်ားတို႔ကိုလည္း ႏွင္ထုတ္ေတာ္မူ၏။ နတ္ဆိုးတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို သိၾကေသာေၾကာင့္၊ စကားတခြန္းကိုမွ် ေျပာေစျခင္းငွါ အခြင့္ေပးေတာ္မမူ။
၃၅ နံနက္အခ်ိန္၊ မိုဃ္းမလင္းမွီ ကိုယ္ေတာ္သည္ ထၿပီးလွ်င္ ေတာအရပ္သို႔ထြက္ၾကြ၍ ဆုေတာင္း ေတာ္မူ၏။
၃၆ ရွိမုန္ႏွင့္ သူ၏အေပါင္းအေဘာ္တို႔သည္ လိုက္၍ရွာၾကေသာ္၊
၃၇ ကိုယ္ေတာ္ကိုေတြ႔လွ်င္ လူအေပါင္းတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုရွာၾကပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ဆို၏။
၃၈ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း ငါသည္ နီးစပ္ေသာ ၿမိဳ႔ရြာတို႔၌ တရား ေဟာျခင္းငွါ သြားၾကကုန္အံ့။ ထိုသို႔အလိုငွါ ငါၾကြလာၿပီဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၃၉ ဂါလိလဲျပည္ အရပ္ရပ္ တရားစရပ္တို႔၌ တရားေဟာလ်က္ နတ္ဆိုးတို႔ကို ႏွင္ထုတ္လ်က္ေနေတာ္မူ၏။
၄၀ ႏူနာစြဲေသာသူတေယာက္သည္ အထံေတာ္သို႔လာ၍ ဒူးေထာက္လ်က္၊ ကိုယ္ေတာ္အလိုရွိလွ်င္ ကြၽန္ေတာ္ကို သန္႔ရွင္းေစႏိုင္ေတာ္မူသည္ ဟု ေတာင္းပန္ေလ၏။
၄၁ ေယရႈသည္ သနားေသာစိတ္ရွိသျဖင့္ လက္ေတာ္ ကိုဆန္႔၍ ထိုသူကို တို႔လ်က္၊ ငါအလိုရွိ၏။ သန္႔ရွင္းျခင္းသို႔ေရာက္ေစဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၄၂ ထိုသို႔မိန္႔ေတာ္မူသည္ ခဏျခင္းတြင္ ႏူနာေပ်ာက္၍သန္႔ရွင္းျခင္းသို႔ ေရာက္ေလ၏။
၄၃ ေယရႈကလည္း၊ သင္သတိျပဳ။ အဘယ္သူအား စကားတခြန္းကိုမွ်မေျပာႏွင့္။ ယဇ္ပေရာဟိတ္ထံသို႔သြား၍ ကိုယ္ကိုျပေလာ့။ သူတပါး၌ သက္ေသျဖစ္ေစျခင္းငွါ သန္႔ရွင္းျခင္းသို႔ေရာက္သည္အတြက္၊ ေမာေရွစီရင္မွာထားေသာ ပူေဇာ္သကၠာကို ဆက္ေလာ့ ဟု ျမစ္တား၍ ခ်က္ျခင္းလႊတ္လိုက္ေတာ္မူ၏။
၄၄ ထိုသူသည္ ထြက္သြား၍ စကားမ်ားေသာအားျဖင့္ ထိုအေၾကာင္းကို အႏွံ႔အျပား ေက်ာ္ေစာေစ၏။ ထိုေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေနာက္တဖန္ၿမိဳ႔ထဲသို႔ ထင္ရွားစြာ မဝင္ရဘဲ၊ ၿမိဳ႔ျပင္ေတာအရပ္၌သာ ေနေတာ္မူ၍ အရပ္ရပ္တို႔မွ အထံေတာ္သို႔ေရာက္လာၾက၏။
