ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း အခန္းၾကီး ၃၈
၁-၃ ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ဤၿမိဳ႔ထဲမွာေနေသာသူသည္ ထားေဘး၊ မြတ္သိပ္ျခင္းေဘး၊ ကာလနာေဘးတို႔ႏွင့္ ေသလိမ့္မည္။ ခါလဒဲလူတို႔ဘက္သို႔ ထြက္သြားေသာသူသည္ အသက္ခ်မ္းသာ၍၊ လက္ရ ဥစၥာကဲ့သို႔ ကိုယ္အသက္ကို ရလိမ့္မည္ဟူ၍၎၊ ဤၿမိဳ႔ကို ဗာဗုလုန္ရွင္ဘုရင္၏ ဗိုလ္ေျခလက္သို႔ ဆက္ဆက္အပ္၍၊ သူသည္သိမ္းယူလိမ့္မည္ ဟူ၍၎၊ ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူ၏ဟု၊ ေယရမိသည္ လူအေပါင္းတို႔အား ေဟာေျပာ တတ္ေသာစကားမ်ားကို မႆန္သားေရွဖတိ၊ ပါရႈရသားေဂဒလိ၊ ေရွလမိသား ေယဟုကလ၊ မာလခိသား ပါရႈရတို႔သည္ ၾကားေသာအခါ၊
၄ ထိုမွဴးမတ္တို႔သည္ ရွင္ဘုရင္ထံသို႔ဝင္၍၊ ဤသူသည္ ဤသို႔ေသာစကားကို ေျပာသျဖင့္၊ ၿမိဳ႔ထဲမွာက်န္ၾကြင္းေသးေသာ စစ္သူရဲအစရွိေသာ လူအေပါင္းတို႔၏လက္ကို အားေလ်ာ့ေစတတ္ပါ၏။ သူသည္ ဤလူမ်ိဳး၏အက်ိဳးကို မျပဳစုတတ္၊ ဖ်က္ဆီးတတ္ပါ၏။ ထိုေၾကာင့္၊ သူ႔ကိုကြပ္မ်က္ပါမည္အေၾကာင္း အခြင့္ေတာင္းပန္ပါ၏ဟု ေလ်ာက္လွ်င္၊
၅ ေဇဒကိမင္းႀကီးက၊ သူသည္ သင္တို႔လက္၌ရွိ၏။ ရွင္ဘုရင္သည္ သင္တို႔ အလိုကို မဆီးတားႏိုင္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၆ ထိုအခါ ေယရမိကိုယူ၍၊ ေထာင္ဝင္းထဲမွာရွိေသာ သားေတာ္မာလခိ၏ ေျမတြင္း၌ ႀကိဳးႏွင့္ေလ်ာ့ခ်ၾက၏။ ထိုေျမတြင္း၌ေရမရွိ၊ ရႊံ႔သာရွိ၍၊ ေယရမိသည္ ရႊံ႔၌ကြၽံလ်က္ေန၏။
၇ ထိုသို႔ ေယရမိကိုေျမတြင္း၌ ခ်ထားေၾကာင္းကို နန္းေတာ္အရာရွိျဖစ္ေသာသူ၊ ကုရွအမ်ိဳးသား ဧဗဒေမလက္ သည္ ၾကားသိေသာအခါ၊ ရွင္ဘုရင္သည္ ဗယၤာမိန္တံခါးဝ၌ ထိုင္ေနေတာ္မူစဥ္တြင္၊
၈ ထိုသူသည္ နန္းေတာ္ထဲက ထြက္၍ အထံေတာ္သို႔ သြားၿပီးလွ်င္၊
၉ အကြၽႏ္ုပ္သခင္ အရွင္မင္းႀကီး၊ ထိုသူတို႔သည္ ပေရာဖက္ေယရမိကို ျပဳေလသမွ် တို႔၌ မွားၾကပါၿပီ။ ေျမတြင္း၌ခ်ထားၾကပါၿပီ။ ၿမိဳ႔၌မုန္႔ကုန္ေသာေၾကာင့္၊ ထိုတြင္း၌ ငတ္မြတ္၍ေသပါလိမ့္မည္ဟု ေလွ်ာက္ေသာ္၊
၁၀ ရွင္ဘုရင္က၊ ပေရာဖက္ေယရမိမေသမွီ ဤအရပ္မွ လူသံုးဆယ္ကိုေခၚသြား၍၊ ေျမတြင္းထဲက ႏႈတ္ယူေလာ့ဟု၊ ကုရွအမ်ိဳးသား ဧဗဒေမလက္ကို အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။
၁၁ ဧဗဒေမလက္သည္လည္း လူတို႔ကိုေခၚ၍ နန္းေတာ္အတြင္း ဘ႑ာတိုက္ေအာက္သို႔ ဝင္ၿပီးလွ်င္၊ ေဟာင္းႏြမ္းေသာအဝတ္စုတ္မ်ားကို ယူၿပီးမွ၊ ေယရမိရွိရာ ေျမတြင္း၌ ႀကိဳးႏွင့္ေလ်ာ့ခ်ေလ၏။
၁၂ ထိုအခါ ကုရွအမ်ိဳးသား ဧဗဒေမလက္က၊ ေဟာင္းႏြမ္းေသာ ဤအဝတ္စုတ္ တို႔ႏွင့္ သင္၏လက္ကတီးၾကား၌ ႀကိဳးကိုခုခံပါေလာ့ဟု ဆိုသည္အတိုင္း ေယရမိျပဳေလ၏။
၁၃ ထိုသို႔ ေယရမိကို ေျမတြင္းထဲကႀကိဳးႏွင့္ ဆြဲတင္ၾက၏။ ထိုေနာက္ ေယရမိသည္ ေထာင္ဝင္းထဲမွာေနေလ၏။
၁၄ တဖန္ ေဇဒကိမင္းႀကီးသည္ လူကိုေစလႊတ္၍၊ ဗိမာန္ေတာ္၌ တတိယအတြင္းခန္းထဲသုိ႔ ေယရမိကုိ ေခၚၿပီးလွ်င္၊ သင္၌ တစံုတခုကို ငါေမးျမန္းမည္။ အဘယ္အရာကိုမွ် မထိမ္မဝွက္ႏွင့္ ဟု ဆုိေသာ္၊
၁၅ ေယရမိက၊ အကြၽႏု္ပ္ေလွ်ာက္လွ်င္၊ အကြၽႏု္ပ္ကို မသတ္ဘဲ အမွန္ေနေတာ္မူမည္ေလာ။ အကြၽႏု္ပ္သည္ အၾကံေပးလွ်င္၊ အကြၽႏ္ုပ္စကားကုိ နားေထာင္ေတာ္မူမည္ေလာဟု ေဇဒကိကို ေမးေလွ်ာက္ေလ၏။
၁၆ ေဇဒကိမင္းႀကီးကလည္း၊ ငါတို႔ကို အသက္ရွင္ေသာ သတၱဝါျဖစ္ေစျခင္းငွါ ဖန္ဆင္းေသာ ထာဝရဘုရားအသက္ရွင္ေတာ္မူသည္အတိုင္း၊ သင့္ကုိငါမသတ္။ သင့္အသက္ကုိရွာေသာ ထုိလူတို႔လက္သို႔ သင့္ကိုငါမအပ္ဟု ေယရမိအား တိတ္ဆိတ္စြာက်ိန္ဆုိ ေလ၏။
၁၇ ေယရမိကလည္း၊ ဣသေရလအမ်ဳိး၏ ဘုရားသခင္၊ ေကာင္းကင္ဗုိလ္ေျခအရွင္ဘုရားမိန္႔ေတာ္မူသည္ကား ကိုယ္ေတာ္သည္ ဗာဗုလုန္ရွင္ဘုရင္၏ မွဴးမတ္တို႔ထံသို႔ အမွန္ထြက္သြားလွ်င္ အသက္ခ်မ္းသာရေတာ္မူမည္။ ဤၿမိဳ႔သည္လည္း မီးရႈိ႔ျခင္းႏွင့္ လြတ္လိမ့္မည္။ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ တကြ ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္တို႔သည္ အသက္ခ်မ္းသာ ရၾကလိမ့္မည္။
၁၈ သို႔မဟုတ္၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဗာဗုလုန္ရွင္ဘုရင္၏ မွဴးမတ္တို႔ထံသို႔ မထြက္မသြားလွ်င္၊ ဤၿမိဳ႔ကုိ ခါလဒဲလူတို႔လက္သုိ႔အပ္၍၊ သူတို႔သည္ မီးရႈိ႔ၾကလိမ့္မည္။ ကုိယ္ေတာ္သည္လည္း၊ သူတို႔လက္ႏွင့္ မလြတ္ရဟု ေဇဒကိကိုေလွ်ာက္ဆို၏။
၁၉ ေဇဒကိမင္းႀကီးကလည္း၊ ခါလဒဲလူတို႔ဘက္သို႔ ကူးသြားေသာ ယုဒလူတို႔ကို ငါေၾကာက္၏။ ငါ့ကုိသူတို႔လက္သုိ႔အပ္၍၊ ငါသည္ကဲ့ရဲ႔ျခင္းကို ခံရမည္ စိုးရိမ္သည္ဟုဆိုလွ်င္၊
၂၀ ေယရမိက၊ ကုိယ္ေတာ္ကုိမအပ္ရ။ အကြၽႏု္ပ္ဆင့္ဆုိေသာ ထာဝရဘုရား၏ အမိန္႔ေတာ္ကို နားေထာင္ေတာ္မူပါ။ ထုိသို႔ျပဳလွ်င္ ခ်မ္းသာရ၍ အသက္ရွင္ေတာ္မူမည္။
၂၁ သုိ႔မဟုတ္၊ ကိုယ္ေတာ္က၊ ငါမထြက္မသြားဟု ျငင္းလွ်င္၊ အကြၽႏု္ပ္အား ထာဝရဘုရားျပေတာ္မူေသာ အရာဟူမူကား၊
၂၂ နန္းေတာ္၌ က်န္ၾကြင္းသမွ်ေသာ မိန္းမတို႔သည္ ဗာဗုလုန္ရွင္ဘုရင္ ၏ မွဴးမတ္တို႔ထံသို႔ ထုတ္ေဆာင္ၾကလိမ့္မည္။ ထုိမိန္းမတို႔ကလည္း၊ ကိုယ္ေတာ္၏ အေဆြခင္ပြန္းတို႔သည္ ေသြးေဆာင္၍ ႏုိင္ၾကၿပီ။ ေျခေတာ္သည္ ရႊံ႔၌ကြၽံ၍၊ သူတို႔သည္ ဆုတ္သြားၾကၿပီဟု ကိုယ္ေတာ္အား ဆိုၾကလိမ့္မည္။
၂၃ ထုိသုိ႔ ကိုယ္ေတာ္၏ မယားႏွင့္ သားသမီးရွိသမွ်တို႔ကို ခါလဒဲလူတို႔ထံသုိ႔ ထုတ္ေဆာင္ၾကလိမ့္မည္။ ကိုယ္ေတာ္လည္း သူတို႔လက္ႏွင့္ မလြတ္ဘဲ၊ ဗာဗုလုန္ရွင္ဘုရင္ လက္သုိ႔ေရာက္၍၊ ဤၿမိဳ႔ကုိမီးရႈိ႔ေစေတာ္မူမည္ဟု ေလွ်ာက္၏။
၂၄ ေဇဒကိကလည္း၊ ဤစကားကုိ အဘယ္သူမွ် မၾကားမသိေစႏွင့္။ သို႔ျပဳလွ်င္၊ သင္သည္မေသရ။
၂၅ ငါသည္သင္ႏွင့္ စကားေျပာေၾကာင္းကုိ မွဴးမတ္တုိ႔သည္ ၾကား၍ သင္ရွိရာသုိ႔ လာလွ်က္၊ သင္သည္ ရွင္ဘုရင္အား အဘယ္သုိ႔ေလွ်ာက္သည္ကို၎၊ ရွင္ဘုရင္သည္ သင့္အားအဘယ္သုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္ကုိ၎၊ ငါတို႔အားၾကားေျပာ ပါေလာ့။ မထိမ္မဝွက္ပါႏွင့္ဟု ဆိုလွ်င္၊
၂၆ သင္ကလည္း၊ ငါ့ကုိေသေစျခင္းငွါ၊ ေယာနသန္အိမ္သုိ႔ ျပန္ေစေတာ္မမူမည္ အေၾကာင္း၊ ရွင္ဘုရင္ထံ၌ ငါအသနားေတာ္ခံၿပီဟု သူတို႔အား ျပန္ေျပာေလာ့ဟု ေယရမိအား မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၇ ထုိအခါ မွဴးမတ္အေပါင္းတို႔သည္ ေယရမိရွိရာသို႔လာ၍ ေမးစစ္ၾက၏။ သူသည္လည္း၊ ရွင္ဘုရင္မွာထားသမွ်အတုိင္း ျပန္ေျပာၿပီးမွ၊ သူတို႔သည္ မေမးမစစ္ဘဲေနၾက၏။ ထုိအမႈကုိ အဘယ္သူမွ်မရိပ္မိၾက။
၂၈ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔ကိုတိုက္၍ ရေသာေန႔တိုင္ေအာင္၊ ေယရမိသည္ ေထာင္ဝင္းထဲမွာ ေနရ၏။ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔သည္ ရန္သူလက္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ၊ ေထာင္ဝင္းထဲမွာ ရွိေသး၏။