၁ ေယရႈသည္ ကိုယ္တိုင္ ဗတၱိဇံ ကိုေပးေတာ္မမူ။
၂ တပည့္ေတာ္တို႔သာလွ်င္ ေပးၾကေသာ္လည္း၊ ေယရႈသည္ ေယာဟန္ထက္သာ၍ မ်ားေသာသူတို႔ကို တပည့္ေတာ္ျဖစ္ေစ၍ ဗတၱိဇံ ကို ေပးေၾကာင္းကို ဖာရိရွဲတို႔သည္ ၾကားၿပီဟု သခင္ဘုရားသိေတာ္မူေသာအခါ၊
၃ ယုဒျပည္မွထြက္သြား၍ ဂါလိလဲျပည္သို႔တဖန္ ၾကြေတာ္မူစဥ္တြင္၊
၄ ရွမာရိျပည္အလယ္၌ ေရွာက္သြားရ၏။
၅ ယာကုပ္သည္ မိမိသားေယာသပ္အား ေပးေသာေျမအကြက္ႏွင့္ အနီး၊ ရွမာရိနယ္၊ ရႈခါအမည္ရွိေသာ ၿမိဳ႔သို႔ေရာက္ေတာ္မူ၏။
၆ ထိုအရပ္၌ ယာကုပ္၏ေရတြင္းရွိ၏။ ေယရႈသည္ ခရီးသြား၍ ပင္ပန္းေသာေၾကာင့္ ေရတြင္းနားမွာ ထိုင္ေတာ္မူ၏။ ထိုအခ်ိန္သည္ ေျခာက္နာရီအခ်ိန္ျဖစ္၏။
၇ ရွမာရိမိန္းမတေယာက္သည္ ေရခပ္ျခင္းငွါလာ၍၊ ေယရႈက၊ ငါေသာက္ဘို႔ေရေပးပါဟု ထိုမိန္းမအား မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၈ အေၾကာင္းမူကား၊ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ စားစရာကိုဝယ္ျခင္းငွါ ၿမိဳ႔ထဲသို႔သြား ၾကသည္ အခိုက္ ျဖစ္သတည္း။
၉ ထိုမိန္းမကလည္း၊ သင္သည္ ယုဒလူျဖစ္လ်က္ပင္၊ ရွမာရိမိန္းမ ျဖစ္ေသာ အကြၽႏ္ုပ္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ေသာက္ဘို႔ ေတာင္းသနည္းဟု ဆို၏။ ဆိုသည္အေၾကာင္းကား၊ ယုဒလူတို႔သည္ ရွမာရိလူတိုို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဘာ္ ျခင္းမရွိ။
၁၀ ေယရႈကလည္း၊ ဘုရားသခင့္ေက်းဇူးေတာ္ကို၎၊ ငါေသာက္ဘို႔ ေရေပးပါဟု ဆိုေသာသူကား အဘယ္ သူျဖစ္သည္ကို၎ သင္သည္သိလွ်င္ ထိုသူကိုေတာင္း လိမ့္မည္။ ထိုသူသည္လည္း အသက္ေရကို ေပးလိမ့္မည္ဟု ျပန္၍မိန္႔ေတာ္မူေသာ္၊
၁၁ မိန္းမက၊ သခင္၌ ေရခပ္စရာမရွိ ေရတြင္းလည္းနက္သည္ျဖစ္၍ အသက္ေရကို အဘယ္သို႔ ရပါမည္နည္း။
၁၂ ဤေရတြင္းကို ငါတို႔အဘ ယာကုပ္သည္ ငါတို႔အားေပး၏။ သူ႔ကိုယ္တိုင္မွစ၍ သားသမီး၊ တိရစာၦန္မ်ားတို႔သည္ ဤတြင္းေရကို ေသာက္ၾကၿပီ။ သခင္သည္ ထိုသူထက္ ႀကီးျမတ္သေလာဟု ဆို၏။
၁၃ ေယရႈကလည္း၊ ဤေရကိုေသာက္ေသာ သူသည္ ေနာက္တဖန္ေရငတ္ဦးမည္။
၁၄ ငါေပးေသာေရကို ေသာက္ေသာ သူမူကား၊ ေရငတ္ျခင္း ႏွင့္အစဥ္မျပတ္ ကင္းလြတ္လိမ့္မည္။ ငါေပးေသာေရသည္ ထိုသူ၌ ထာဝရအသက္ရွင္ျခင္း အလိုငွါ ထြက္ေသာစမ္းေရ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၅ မိန္းမကလည္း၊ သခင္၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ေရငတ္ျခင္းႏွင့္၎၊ သည္ကိုလာ၍ ေရခပ္ျခင္းႏွင့္၎ ကင္းလြတ္မည္အေၾကာင္း ထိုေရကိုေပးပါဟု ေတာင္းလွ်င္၊
၁၆ ေယရႈက၊ သြားေလာ့။ သင္၏လင္ကိုေခၚ၍ သည္ကိုလာဦးေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၇ မိန္းမကလည္း၊ အကြၽႏ္ုပ္၌ လင္မရွိဟုဆိုလွ်င္၊ ေယရႈက၊ လင္မရွိဟူေသာစကားသည္ မွန္၏။
၁၈ အေၾကာင္းမူကား၊ သင္၌ လင္ငါး ေယာက္ရွိဘူးၿပီ။ ယခုသင္ႏွင့္ေနေသာသူသည္ သင္၏လင္မဟုတ္။ ဤအရာ၌ သင္သည္ မွန္ေသာစကားကို ေျပာၿပီဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၉ ထိုမိန္းမကလည္း၊ သခင္၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ပေရာဖက္ျဖစ္သည္ကို အကြၽႏ္ုပ္ရိပ္မိပါ၏။
၂၀ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ ဘိုးေဘးမ်ားသည္ ဤေတာင္ေပၚ၌ ကိုးကြယ္ေလ့ရွိၾက၏။ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔၌သာ ကိုးကြယ္ ရမည္ဟု သင္တို႔သည္ ဆိုတတ္ၾက၏ဟု ေလွ်ာက္လွ်င္၊
၂၁ ေယရႈက၊ အခ်င္းမိန္းမ၊ ငါ့စကားကိုယံုေလာ့။ ဤေတာင္သို႔မလာ၊ ေယရႈရွလင္ ၿမိဳ႔သို႔မသြားဘဲ ခမည္းေတာ္ကို ကိုးကြယ္ရမည္အခ်ိန္ကာလ ေရာက္ဆဲ ရွိ၏။
၂၂ သင္တို႔သည္ ကိုယ္မသိေသာအရာကို ကိုးကြယ္ၾက၏။ ငါတို႔သည္ ကိုယ္သိေသာအရာကို ကိုးကြယ္ၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ယုဒလူတို႔၌ ကယ္တင္ျခင္း အေၾကာင္းရွိ၏။
၂၃ ကိုးကြယ္ေသာသူ မွန္သမွ်တို႔သည္ ခမည္းေတာ္ကို နံဝိညာဥ္ႏွင့္၎၊ သစၥာတရားႏွင့္၎၊ ကိုးကြယ္ရမည့္အခ်ိန္ကာလသည္ လာ၍ယခုပင္ေရာက္လ်က္ရွိ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ထိုသို႔ကိုးကြယ္ေသာသူ တို႔ကို ခမည္းေတာ္သည္ အလိုရွိေတာ္မူ၏။
၂၄ ဘုရားသခင္သည္ နံဝိညာဥ္ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ ေသာသူတုိ႔သည္၊ နံဝိညာဥ္ႏွင့္၎၊ သစၥာႏွင့္၎၊ ကိုးကြယ္ရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၅ မိန္းမကလည္း၊ ေမရွိၾကြလာ ေတာ္မူသည္ဟု အကြၽႏ္ုပ္သိပါ၏။ ေရာက္ေတာ္မူေသာအခါ အကြၽႏ္ုပ္တို႔အား အလံုးစံုတို႔ကို ေဘာ္ျပေတာ္မူမည္ဟု ေလွ်ာက္ျပန္၏။ ေမရွိအနက္ကား၊ ခရစ္ေတာ္ဟုဆိုလိုသတည္း။
၂၆ ေယရႈကလည္း၊ သင္ႏွင့္စကားေျပာေသာ ငါသည္ ေမရွိပင္ျဖစ္သည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၇ ထိုအခါ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ေရာက္လာ၍၊ ထိုမိန္းမႏွင့္ စကားေျပာ ေတာ္မူသည္ကို အံ့ၾသျခင္းရွိၾက၏။ သို႔ေသာ္လည္း၊ အဘယ္အလိုေတာ္ရွိသနည္း၊ ထိုမိန္းမႏွင့္ အဘယ္ေၾကာင့္ စကားေျပာ ေတာ္မူသနည္းဟု အဘယ္သူမွ် မေလွ်ာက္ၾက။
၂၈ ထိုမိန္းမသည္လည္း ေရအိုးကိုထားခဲ့၍ ၿမိဳ႔ထဲသို႔သြား ၿပီးလွ်င္၊
၂၉ အကြၽႏ္ုပ္ျပဳဘူး သမွ်ေသာ အမႈအရာတို႔ကို ထုတ္ေဘာ္ေသာသူကို လာ၍ၾကည့္ၾကပါ။ ထိုသူသည္ ခရစ္ေတာ္မွန္လိမ့္မည္ေလာဟု လူမ်ားတို႔အား ေျပာဆိုေသာ္၊
၃၀ သူတို႔သည္ ၿမိဳ႔ထဲမွထြက္၍ အထံေတာ္သို႔သြားၾက၏။
၃၁ မေရာက္မွီတြင္ တပည့္ေတာ္တို႔က၊ အရွင္ဘုရား၊ အစာကို သံုးေဆာင္ေတာ္မူပါ ဟု ေတာင္းပန္ၾကလွ်င္၊
၃၂ သင္တုိ႔မသိေသာ စားစရာသည္ ငါ၌ရွိသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၃၃ ထိုေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္တို႔က၊ တစံုတေယာက္ေသာသူသည္ စားစရာကို ပို႔ၿပီေလာ ဟု အခ်င္းခ်င္းေမးျမန္းၾကလွ်င္၊
၃၄ ေယရႈက၊ ငါ့ကိုေစလႊတ္ေတာ္မူေသာသူ၏ အလုိေတာ္ကို ေဆာင္ျခင္း၊ သူ၏အမႈ ေတာ္ကို ၿပီးစီးျခင္းအမႈသည္ ငါ့စားစရာျဖစ္၏။
၃၅ ယခုမွစ၍ ေလးလလြန္လွ်င္၊ စပါးရိတ္ရာကာလ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု သင္တို႔ဆိုတတ္သည္မဟုတ္ေလာ။ ငါဆိုသည္ကား၊ စပါးရိတ္ျခင္း အလိုငွါ လယ္ျပင္တို႔သည္ ယခုပင္ဝင္းဝင္း ရွိသည္ကိုေမွ်ာ္၍ ၾကည့္ၾကေလာ့။
၃၆ စပါးရိတ္ေသာသူသည္ အခကိုခံရ၍ ထာဝရ အသက္ရွင္ျခင္းအလိုငွါ အသီးအႏွံ ကိုစုသိမ္း၏။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ပ်ိဳးႀကဲေသာသူႏွင့္ စပါးရိတ္ေသာသူတို႔သည္ အတူဝမ္းေျမာက္ၾက လိမ့္မည္။
၃၇ တဦးကား ပ်ိဳးႀကဲ၏။ တဦးကား စပါးရိတ္၏ ဟူေသာစကားသည္ ဤအရာ၌ အမွန္က်သတည္း။
၃၈ သင္တို႔သည္ လယ္မလုပ္ ေသာအရပ္၌ စပါးရိတ္ေစျခင္းငွါ သင္တို႔ကို ငါေစလႊတ္၏။ အျခားေသာသူတို႔ သည္ လယ္လုပ္ၾက၍၊ သင္တို႔သည္ ထိုသူတို႔၏အလုပ္ထဲသို႔ ဝင္ရၾက၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၃၉ ရွမာရိမိန္းမက၊ အကြၽႏ္ုပ္ျပဳဘူးသမွ်ေသာ အမႈအရာတို႔ကို သူသည္ ထုတ္ေဘာ္ၿပီဟု သက္ေသ ခံေသာ စကားေၾကာင့္၊ ထိုၿမိဳ႔၌ေနေသာ ရွမာရိလူအမ်ားတို႔သည္ ေယရႈကို ယံုၾကည္ၾက၏။
၄၀ ထိုေၾကာင့္၊ ရွမာရိလူတို႔သည္ အထံေတာ္သို႔ေရာက္လွ်င္၊ မိမိတို႔အရပ္၌ ေနေတာ္မူမည္အေၾကာင္း ေတာင္းပန္ၾက၏။ ထိုအရပ္၌ ႏွစ္ရက္ေန ေတာ္မူ၏။
၄၁ အျခားေသာသူအမ်ားတို႔သည္ ႏႈတ္ကပတ္စကားေတာ္ေၾကာင့္ ယံုၾကည္၍၊
၄၂ ထိုမိန္းမအား၊ ယခုျဖစ္လွ်င္ ငါတို႔သည္ သင္၏စကားေၾကာင့္သာ ယံုၾကည္သည္မဟုတ္။ စကားေတာ္ကို ကိုယ္တိုင္ၾကားနာရ၍၊ ဤသူသည္ ေလာကီသားတို႔ကို ကယ္တင္ေတာ္မူေသာ သခင္တည္းဟူေသာ ခရစ္ေတာ္အမွန္စင္စစ္ ျဖစ္ေတာ္မူေၾကာင္းကို သိသည္ဟု ဆိုၾက၏။
၄၃ ႏွစ္ရက္လြန္ၿပီးလွ်င္၊ ထိုအရပ္မွထြက္၍ နာဇနက္ၿမိဳ႔ကို ေရွာင္လ်က္ ဂါလိလဲျပည္သို႔ ၾကြေတာ္မူ၏။
၄၄ အေၾကာင္းမူကား၊ ပေရာဖက္သည္ မိမိေနရင္းျပည္၌ အသေရမရွိဟု ေယရႈသည္ ကိုယ္တုိင္သက္ေသ ခံေတာ္မူ၏။
၄၅ ဂါလိလဲျပည္သုိ႔ေရာက္ေတာ္မူေသာအခါ၊ ဂါလိလဲလူတို႔သည္ ကုိယ္ေတာ္ကိုလက္ခံၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ထုိသူတို႔သည္ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔၌ ခံေသာပဲြသို႔သြားတတ္သျဖင့္၊ ထုိပဲြအတြင္းတြင္ ျပဳေတာ္မူ သမွ်တုိ႔ကိုျမင္ခဲ့ၾက၏။
၄၆ ေရကိုစပ်စ္ရည္ ျဖစ္ေစေသာအရပ္၊ ဂါလိလဲျပည္ကာနၿမိဳ႔သို႔တဖန္ၾကြေတာ္မူ၏။ ကေပရေနာင္ၿမိဳ႔၌ အမတ္တေယာက္၏ သားသည္ အနာေရာဂါစဲြလ်က္ရွိ၏။
၄၇ ေယရႈသည္ယုဒျပည္မွ ဂါလိလဲျပည္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူသည္ကို ထုိအမတ္သည္ၾကားလွ်င္၊ အထံေတာ္သို႔သြား၍ ေသခါနီးျဖစ္ေသာ မိမိသားဆီသို႔ၾကြ၍ အနာေရာဂါကုိၿငိမ္း ေစေတာ္မူမည္အေၾကာင္း ေတာင္းပန္ေလ၏။
၄၈ ေယရႈကလည္း၊ သင္တို႔သည္ နိမိတ္လကၡဏာႏွင့္ အံ့ဘြယ္ေသာ အမႈတို႔ကို မျမင္ရလွ်င္ယံုျခင္းမရိွၾကဟု မိန္႔ေတာ္မူေသာ္၊
၄၉ သခင္၊ အကြၽႏ္ုပ္သားမေသမွီၾကြေတာ္မူပါဟု အမတ္ေလွ်ာက္ျပန္၏။
၅၀ ေယရႈကလည္း၊ သြားေလာ့။ သင္၏သားသည္ အသက္ခ်မ္းသာရၿပီဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထုိအမတ္သည္ ေယရႈမိန္႔ေတာ္မူေသာစကား ကိုယံု၍သြားေလ၏။
၅၁ လမ္း၍သြားစဥ္တြင္ မိမိငယ္သားတို႔သည္ ခရီးဦးႀကိဳလာ၍၊ ကုိယ္ေတာ္၏သားသည္ အသက္ခ်မ္းသာ ရပါၿပီဟု ၾကားေလွ်ာက္ၾက၏။
၅၂ အဘယ္အခ်ိန္၌သက္သာ ျခင္းသို႔ေရာက္သနည္းဟု ေမးလွ်င္၊ မေန႔ခုနစ္နာရီအခ်ိန္၌ ဖ်ားနာေပ်ာက္ပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။
၅၃ ထုိအခ်ိန္ကား၊ သင္၏သားသည္ အသက္ခ်မ္းသာရၿပီဟု ေယရႈမိန္႔ေတာ္မူေသာ အခ်ိန္ျဖစ္သည္ကိုအဘသိ၍၊ ကိုယ္တိုင္မွစေသာ မိမိအိမ္သူအိမ္သားအေပါင္းတို႔သည္ ယံုၾကည္ျခင္းသို႔ေရာက္ၾက၏။
၅၄ ဤနိမိတ္ လကၡဏာေတာ္ကား၊ ေယရႈသည္ ယုဒျပည္မွ ဂါလိလဲျပည္သို႔ၾကြသည္ေနာက္၊ ျပေတာ္မူေသာဒုတိယ နိမိတ္လကၡဏာ ျဖစ္သတည္း။
