ဗ်ာဒိတ္က်မ္း အခန္းၾကီး ၂၀
၁ တဖန္ ေကာင္းကင္တမန္သည္ အနက္ဆံုးေသာတြင္း၏ ေသာ့ႏွင့္သံႀကိဳးႀကီးကိုကိုင္လ်က္ ေကာင္းကင္က ဆင္းသက္သည္ကိုငါျမင္၏။
၂ ေရွးေျမြေဟာင္း၊ မာရ္နတ္စာတန္တည္းဟူေသာ နဂါးကို ကိုင္ဘမ္း၍၊ အႏွစ္တေထာင္ဘို႔ ခ်ည္ေႏွာင္ေလ၏။
၃ အႏွစ္တေထာင္မကုန္မီတိုင္ေအာင္၊ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို မလွည့္ျဖားရမည္အေၾကာင္း အနက္ဆံုး ေသာတြင္းထဲသို႔ ခ်ပစ္ေလွာင္ထား၍ တံဆိပ္ခပ္ေလ၏။ အႏွစ္တေထာင္ကုန္ၿပီးမွ တဖန္ခဏလႊတ္ရဦးမည္။
၄ ပလႅင္မ်ားကိုလည္း ငါျမင္၏၊ ပလႅင္ေပၚမွာထိုင္ေသာသူတို႔သည္ တရားစီရင္ရေသာအခြင့္ကို ရၾက၏။ သားရဲႏွင့္ သူ၏ရုပ္တုကို မကိုးကြယ္၊ သူ၏တံဆိပ္လက္မွတ္ကို နဖူး၌မခံ၊ လက္၌မခံဘဲေန၍၊ ေယရႈ၏သက္ေသခံေတာ္မူခ်က္ႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ၾကာင့္၊ လည္ပင္းျဖတ္ျခင္းကို ခံရေသာသူတို႔၏ ဝိညာဥ္မ်ားကိုငါျမင္၏။ သူတို႔သည္ အသက္ရွင္၍ အႏွစ္တေထာင္ပတ္လံုး ခရစ္ေတာ္ ႏွင့္အတူ စိုးစံရၾက၏။
၅ ၾကြင္းေသာလူေသတို႔သည္ ထိုအႏွစ္ တေထာင္မကုန္မီ အသက္မရွင္ရၾက။ ဤထေျမာက္ျခင္းကား၊ ပဌမထေျမာက္ျခင္းျဖစ္သတည္း။
၆ ပဌမထေျမာက္ ျခင္းကို ဝင္စားေသာသူသည္ မဂၤလာရွိေသာသူ၊ သန္႔ရွင္းေသာသူျဖစ္၏။ ထိုသို႔ေသာသူသည္ ဒုတိယေသျခင္း၏ လက္ႏွင့္ကင္းလြတ္လ်က္၊ ဘုရားသခင္၏ယဇ္ပုေရာဟိတ္၊ ခရစ္ေတာ္၏ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ျဖစ္၍၊ အႏွစ္တေထာင္ ပတ္လံုး ခရစ္ေတာ္ႏွင့္အတူ စိုးစံရၾကလိမ့္မည္။
၇ ထိုအႏွစ္တေထာင္ကုန္ၿပီးမွ စာတန္သည္ေထာင္ထဲက လြတ္ေသာအခြင့္ကိုရ၍၊
၈ အေရအတြက္ အားျဖင့္ သမုဒၵရာသဲလံုးႏွင့္အမွ် မ်ားေသာေဂါဂ၊ မာေဂါဂတည္းဟူေသာ ေျမႀကီးေလးမ်က္ႏွာေပၚမွာ ေနေသာလူအမ်ိဳးမ်ိဳး တို႔ကို လွည့္ျဖားအံ့ေသာငွါ၎၊ စစ္တိုက္ဘို႔ စည္းေဝးေစျခင္းငွါ၎ တက္လိမ့္မည္။
၉ ထိုသူမ်ားတို႔သည္ ေျမႀကီး မ်က္ႏွာေပၚသို႔တက္၍၊ သန္႔ရွင္းသူတို႔၏တပ္ကို၎၊ ခ်စ္ဘြယ္ေသာၿမိဳ႔ ေတာ္ကို၎၊ ဝိုင္းၾက၏။ ထိုအခါ ဘုရားသခင့္ အထံေတာ္၊ ေကာင္းကင္မွမီးက်၍ သူတို႔ကိုမ်ိဳေလ၏။
၁၀ သူတို႔ကို လွည့္ျဖားေသာမာရ္နတ္ကိုလည္း သားရဲႏွင့္ မိစာၦပေရာဖက္ရွိရာ ကန္႔ႏွင့္ေရာေႏွာေသာ မီးအုိင္ထဲသို႔ခ်ပစ္လွ်င္၊ သူတို႔သည္ ေန႔ညဥ့္မျပတ္ ကမၻာအဆက္ဆက္ ျပင္းစြာေသာ ေဝဒနာကိုခံရၾကလတံ့။
၁၁ တဖန္တံု၊ ျဖဴေသာပုလႅင္ႀကီးကို၎၊ ပလႅင္ေပၚမွာထိုင္ေတာ္မူေသာသူကို၎ ငါျမင္၏။ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးသည္ မ်က္ႏွာေတာ္ေရွ႔မွ ေျပးလြင့္၍ သူတို႔ေနစရာအရပ္မရွိ။
၁၂ ေသလြန္ေသာသူ အႀကီးအငယ္တို႔သည္ ပလႅင္ေတာ္ေရွ႔မွာ ရပ္ေနၾကသည္ကို ငါျမင္၏။ စာေစာင္မ်ားကို ဖြင့္ထား၏။ အသက္စာေစာင္တည္းဟူေသာ အျခားတပါးေသာစာေစာင္ ကိုလည္း ဖြင့္ေလ၏။ ေသလြန္ေသာသူတို႔သည္ မိမိတို႔အက်င့္အတိုင္း၊ စာေစာင္တို႔၌ ေရးထားခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ တရားစီရင္ျခင္းကုိ ခံရၾက၏။
၁၃ သမုဒၵရာသည္ မိမိ၌ရွိေသာ လူေသတို႔ကိုအပ္ေပး၏။ မရဏာႏွင့္မရဏာႏိုင္ငံသည္လည္း မိမိတို႔၌ရွိေသာ လူေသတို႔ကို အပ္ေပးၾက၏။ လူအသီးသီးတို႔သည္ မိမိတို႔ အက်င့္အတိုင္း တရားစီရင္ျခင္းကို ခံရၾက၏။
၁၄ ထိုအခါ မရဏာႏွင့္မရဏာႏိုင္ငံကို မီးအုိင္ထဲသို႔ ခ်ပစ္ေလ၏။ ထိုေသျခင္းကား ဒုတိယေသျခင္းျဖစ္သ တည္း။
၁၅ အသက္စာေစာင္၌ စာရင္းမဝင္ေသာသူ ရွိသမွ်တို႔ကိုလည္း မီးအုိင္ ထဲသို႔ ခ်ပစ္ေလ၏။