ဂလာတိၾသဝါဒစာ အခန္းၾကီး ၅
၁ ထုိေၾကာင့္ခရစ္ေတာ္သည္ငါတို႔ကိုလႊတ္ေတာ္မူေသာလႊတ္ျခင္းအခြင့္၌ တည္ေနသျဖင့္၊ ကြၽန္ခံရာထမ္းဘုိး ကိုထမ္း၍ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္းကို တဖန္မခံၾကႏွင့္။
၂ ငါေပါလုဆိုသည္ကား၊ သင္တို႔သည္ အေရဖ်ားလွီးျခင္းကိုခံလွ်င္၊ ခရစ္ေတာ္အားျဖင့္အဘယ္ အက်ဳိးကိုမွ် မရႏုိင္ၾက။
၃ အေရဖ်ားလွီးျခင္းကိုခံေသာသူအေပါင္းတို႔အား ငါတဖန္သက္ေသခံသည္ကား၊ ထုိသို႔ေသာသူသည္ ပညတ္တရားကိုအၾကြင္းမဲ့ က်င့္အံ့ေသာငွါ ေၾကြးတင္ေသာသူျဖစ္၏။
၄ ပညတ္တရားအားျဖင့္ ေျဖာင့္မတ္ရာသို႔ ေရာက္သမွ်ေသာသင္တို႔သည္ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ ကြာ၍ ေက်းဇူးတရား၌မတည္၊ ေရြ႔ေလ်ာ့ၾကၿပီ။
၅ ငါတို႔မူကား၊ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ေျဖာင့္မတ္ရာသို႔ေရာက္မည္ဟု ေျမာ္လင့္ ေသာေက်းဇူးေတာ္ကို ဝိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ ငံ့လင့္၍ေနၾက၏။
၆ ေယရႈခရစ္ထံ၌ အေရဖ်ားလွီးျခင္းအက်ဳိးမရွိ။ မခံဘဲေနျခင္းလည္း အက်ဳိးမရွိ။ ေမတၱာအားျဖင့္ ျပဳျပင္တတ္ေသာ ယံုၾကည္ျခင္းသာ အက်ဳိးရွိ၏။
၇ အထက္ကသင္တို႔သည္ ေကာင္းမြန္စြာေျပးၾက၏။ သို႔ျဖစ္၍ သမၼာတရားကိုနားမေထာင္ေစျခင္းငွါ အဘယ္သူဆီးတားသနည္း။
၈ ယခုယူေသာအယူကား၊ သင္တို႔ကုိ ေခၚေတာ္မူေသာ သူ၏ၾသဝါဒကို အမွီျပဳ၍ ယူေသာ အယူမဟုတ္။
၉ အနည္းငယ္ေသာတေဆးသည္ မုန္႔စိမ္းတပံုလံုး ကိုေဖာင္းၾကြေစတတ္၏။
၁၀ သင္တို႔သည္ ကဲြျပားေသာအယူရွိသမွ်ကို ပယ္လိမ့္မည္ဟု သခင္ဘုရားကို ငါအမွီျပဳ၍ စိတ္စဲြလမ္းျခင္းရွိ၏။ သင္တို႔ကိုေႏွာင့္ရွက္ေသာသူမည္သည္ကား၊ မိမိအျပစ္ဒဏ္ကို ခံရလိမ့္မည္။
၁၁ တဖန္တံု၊ ညီအစ္ကိုတို႔၊ ငါသည္ အေရဖ်ားလွီးျခင္း တရားကိုေဟာေျပာေသးသည္မွန္လွ်င္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ညွဥ္းဆဲျခင္းကို ခံရေသးသနည္း။ ထုိသို႔ေဟာေျပာလွ်င္၊ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေတာ္ကို ထိမိ၍လဲစရာအေၾကာင္းပယ္ရွင္းလ်က္ရွိ၏။
၁၂ သင္တို႔ကိုေမွာက္မွားေစေသာသူတို႔ကို ပယ္ရွားႏွင္ထုတ္ေစျခင္းငွါငါအလုိရွိ၏။
၁၃ ညီအစ္ကိုတို႔၊ သင္တို႔သည္လႊတ္ျခင္းအခြင့္ကုိရေသာသူျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္လည္းဇာတိပကတိအားအခြင့္ ကိုေပး၍၊ ထုိလႊတ္ျခင္းကို မသံုးၾကႏွင့္။ အခ်င္းခ်င္းခ်စ္၍ အမႈခ်င္းကို ေဆာင္ရြက္ၾကေလာ့။
၁၄ အေၾကာင္းမူကား၊ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ဆိုင္ေသာသူကိုကိုယ္ႏွင့္ အမွ်ခ်စ္ေလာ့ဟူေသာ ပညတ္တပါးကိုက်င့္လွ်င္၊ ပညတ္တရားရွိသမွ်ကို အၾကြင္းမဲ့က်င့္ရာေရာက္၏။
၁၅ သို႔မဟုတ္ အခ်င္းခ်င္းကိုက္စားလွ်င္ အခ်င္းခ်င္းဖ်က္ဆီးမည္ ဟုစိုးရိမ္၍ သတိရွိၾကေလာ့။
၁၆ ငါပညတ္သည္ကား၊ ဝိညာဥ္ပကတိအတိုင္းက်င့္ၾကေလာ့။ ထုိသို႔က်င့္လွ်င္ ဇာတိပကတိ၏ အလုိသို႔ မလုိက္ဘဲေနၾကလိမ့္မည္။
၁၇ အေၾကာင္းမူကား၊ ဇာတိပကတိႏွင့္ ဝိညာဥ္ပကတိသည္ တပါးႏွင့္တပါးဆန္႔က်င္ေသာ အလိုရွိၾက၏။ တပါးႏွင္တပါးဆန္႔က်င့္ဘက္ျဖစ္၍၊ သင္တို႔သည္ က်င့္ခ်င္ေသာအက်င့္ကုိ မက်င့္ႏိုင္ၾက။
၁၈ သို႔ေသာ္လည္း ဝိညာဥ္ပကတိအလိုသို႔ လုိက္လွ်င္ ပညတ္တရားႏွင့္ လြတ္ၾက၏။
၁၉ ဇာတိပကတိအက်င့္တို႔သည္ ထင္ရွားၾက၏။ ထုိအက်င့္တို႔မူကား၊ သူ႔မယားကို ျပစ္မွားျခင္း၊ မတရားေသာ ေမထုန္၌မွီဝဲျခင္း၊ ညစ္ၫဴးစြာက်င့္ျခင္း၊ ကိေလသာလြန္က်ဴးျခင္း၊
၂၀ ရုပ္တုကိုကိုးကြယ္ျခင္း၊ သူတပါးကိုျပဳစားျခင္း၊ ရန္ၿငိဳးဖဲြ႔ျခင္း၊ ရန္ေတြ႔ျခင္း၊ ဂုဏ္ၿပိဳင္ျခင္း၊ အမ်က္ထြက္ျခင္း၊ ျငင္းခံုျခင္း၊ အခ်င္းခ်င္းကဲြျပားျခင္း၊ သင္းခဲြျခင္း၊
၂၁ သူ႔အက်ဳိးကိုျငဴစူျခင္း၊ လူအသက္ကုိသတ္ျခင္း၊၊ ယစ္မ်ဳိးကိုေသာက္ၾကဴးျခင္း၊ ပဲြလုပ္ျခင္းမွစ၍ ထုိသို႔ေသာ အက်င့္ေပတည္း။ ထိုသို႔ေသာအက်င့္ကို က်င့္ေသာ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏုိင္ငံေတာ္ကို အေမြမခံရၾကဟု အထက္က ငါေျပာႏွင့္ခဲ့ၿပီးသည္အတိုင္း ယခုပင္လည္း ငါေျပာႏွင့္၏။
၂၂ ိ၀ိညာဥ္ ပကတိ၏အက်ဳိးမူကား၊ ခ်စ္ျခင္း၊ ဝမ္းေျမာက္ျခင္း၊ ၿငိမ္သက္ျခင္း၊ စိတ္ရွည္ျခင္း၊ ေက်းဇူးျပဳျခင္း၊ ေကာင္းျမတ္ျခင္း၊ သစၥာေစာင့္ျခင္း၊
၂၃ ႏူးည့ံသိမ္ေမြ႔ျခင္း၊ ကာမဂုဏ္ခ်ဳပ္တည္းျခင္းေပတည္း။ ထုိသို႔ေသာ အက်င့္ ကိုအဘယ္တရားမွ်မျမစ္တား။
၂၄ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္စပ္ဆုိင္ေသာသူတို႔သည္ ဇာတိပကတိကို၎၊ ဇာတိပကတိစိတ္ မ်ားႏွင့္ အလိုဆႏၵမ်ားကို၎၊ လက္ဝါး ကပ္တိုင္မွာ ရုိက္ထားထားၾကၿပီ။
၂၅ သို႔ျဖစ္၍ ငါတို႔သည္ ဝိညာဥ္ပကတိေၾကာင့္ အသက္ရွင္လွ်င္၊ ဝိညာဥ္ပကတိ အတိုင္း က်င့္ၾကကုန္အံ့။
၂၆ အခ်ည္းႏွီးေသာ ေက်ာ္ေစာကိတၱိကိုတပ္မက္ျခင္း၊ အခ်င္းခ်င္းခ်ဳပ္ခ်ယ္ေႏွာင့္ရွက္ျခင္း၊ အခ်င္းခ်င္း ျငဴစူျခင္းတို႔ကိုေရွာင္၍ ေနၾကကုန္အံ့။