ဗ်ာဒိတ္က်မ္း အခန္းၾကီး ၅
၁ ထိုအခါ တဘက္တခ်က္၌ အကၡရာတင္၍ တံဆိပ္ခုႏွစ္ခ်က္ခတ္ေသာ စာေစာင္ကို ပလႅင္ေတာ္ေပၚမွာ ထိုင္ေတာ္မူေသာသူ၏ လက္က္်ာလက္၌ ငါျမင္၏။
၂ အားႀကီးေသာ ေကာင္းကင္တမန္ တပါးက၊ ထိုစာေစာင္ကို ဖြင့္၍ တံဆိပ္တို႔ကိုခြါျခင္းငွါ အဘယ္သူထိုက္သနည္းဟု ႀကီးေသာအသံႏွင့္ ေၾကြးေၾကာ္လ်က္ရွိသည္ကို ငါျမင္၏။
၃ ထိုစာေစာင္ကို ဖြင့္၍ၾကည့္ျခင္းငွါ၊ ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီး၊ ေျမႀကီးေအာက္၌ အဘယ္သူမွ်မတတ္ႏိုင္။ ထိုစာေစာင္ ကိုဖြင့္၍ ၾကည့္ထိုက္ေသာသူ တေယာက္ကိုမွ် ရွာ၍မေတြ႔ေသာေၾကာင့္၊ ငါသည္မ်ားစြာ ငိုေၾကြးေလ၏။
၄ ထိုအခါ အသက္ႀကီးေသာသူတပါးက၊ မငိုေၾကြးႏွင့္။ ယုဒအမ်ိဳးျခေသၤ့တည္းဟူေသာ ဒါဝိဒ္၏အျမစ္သည္ ထိုစာေစာင္ကို၎၊
၅ တံဆိပ္ခုႏွစ္ခ်က္ တို႔ကို၎၊ ဖြင့္ျခင္းငွါ ေအာင္ျမင္ေလၿပီဟု ငါ့ကိုေျပာဆို၏။
၆ ထိုအခါ ပလႅင္ေတာ္မွစေသာ သတၱဝါေလးပါးႏွင့္ အသက္ႀကီးသူတို႔အလယ္၌၊ အေသသတ္ၿပီး သကဲ့သို႔ေသာ သိုးသငယ္သည္ ရပ္လ်က္ရွိသည္ကို ငါျမင္၏။ ထိုသိုးသငယ္သည္ ေျမႀကီး တျပင္လံုး၌ လႊတ္ေသာဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ခုနစ္ပါးတည္းဟူေသာ မ်က္စိခုနစ္လံုးႏွင့္ ခ်ိဳခုနစ္ေခ်ာင္းရွိ၏။
၇ သူသည္ လာ၍ ပလႅင္ေတာ္ေပၚမွာ ထိုင္ေတာ္မူေသာ သူ၏လက္်ာလက္မွစာေစာင္ကို ခံယူေလ၏။
၈ ထိုစာေစာင္ကို ခံယူေသာအခါ၊ သတၱဝါေလးပါးႏွင့္ အသက္ႀကီးသူ ႏွစ္ဆယ္ေလးပါးတို႔သည္၊ သန္႔ရွင္းသူတို႔၏ ပဌနာတည္းဟူေသာ  မီးရိႈ႔ရာနံ႔သာေပါင္းႏွင့္ျပည့္ေသာ  ေရႊဖလားတို႔ကို၎၊ ေစာင္းတို႔ကို၎၊ အသီးသီး ကိုင္၍၊ သိုးသငယ္ေရွ႔၌ ျပပ္ဝပ္လ်က္၊
၉ ကိုယ္ေတာ္သည္ အေသသတ္ျခင္းကို ခံေတာ္မူေသာအားျဖင့္၊ အသီးအသီး ဘာသာစကားကိုေျပာေသာ လူအမ်ိဳးအႏႊယ္ခပ္သိမ္း တို႔အထဲမွ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကိုယူ၍၊ အေသြးေတာ္ႏွင့္ ဘုရားသခင္အဘို႔ ေရြးႏႈတ္ေတာ္မူ၏။
၁၀ အကြၽႏ္ုပ္တို႔၏ ဘုရားသခင့္ေရွ႔မွာ၊ ရွင္ဘုရင္အရာ၌၎၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အရာ၌၎၊ ခန္႔ထား၍၊ ေျမႀကီးေပၚမွာ စိုးစံရေသာအခြင့္ကို ေပးေတာ္မူ၏။ ထိုေၾကာင့္၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ စာေစာင္ကိုခံယူ၍ တံဆိပ္တို႔ကို ဖြင့္ထိုက္ေတာ္မူ၏ဟု အသစ္ေသာသီခ်င္းကိုသီ၍ ေလွ်ာက္ဆိုၾက၏။
၁၁ ထိုအခါငါၾကည့္၍၊ ပလႅင္ေတာ္မွစေသာ သတၱဝါတို႔ႏွင့္ အသက္ႀကီးသူတို႔၏ ပတ္ဝန္းက်င္၌၊ ကုေဋသေခၤ်မက အတိုင္းမသိမ်ားစြာေသာ ေကာင္းကင္တမန္တို႔၏အသံကို ငါၾကား၏။
၁၂ ထိုသူတို႔ကလည္း၊ အေသသတ္ျခင္းကို ခံခဲ့ၿပီးေသာသိုးသငယ္သည္၊ တန္ခိုး၊ စည္းစိမ္၊ ပညာ၊ အစြမ္းသတၱိ၊ ဂုဏ္အသေရ၊ ဘုန္းအာႏုေဘာ္၊ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာကို ခံထိုက္ေတာ္မူ၏ဟု၊ ႀကီးေသာအသံႏွင့္ ေျပာဆိုၾက၏။
၁၃ ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီး၊ ေျမႀကီးေအာက္၊ သမုဒၵရာအထဲ၊ အရပ္ရပ္တို႔၌ ရွိရွိသမွ်ေသာ ေဝေနယ်သတၱဝါအေပါင္းတို႔က၊ ပလႅင္ေတာ္ေပၚမွာ ထိုင္ေတာ္မူေသာသူႏွင့္ သိုးသငယ္သည္ ကမၻာ အဆက္ဆက္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာ၊ ဂုဏ္အသေရ၊ ဘုန္းအာႏုေဘာ္၊ အစြမ္းသတၱိရွိေတာ္မူ ေစသတည္းဟု ေျပာဆိုၾကသည္ကို ငါၾကားေလ၏။
၁၄ သတၱဝါေလးပါးတို႔ကလည္း အာမင္ဟု ေခၚေဝၚၾက၏။ အသက္ႀကီးသူတို႔သည္လည္း ျပပ္ဝပ္၍ ကိုးကြယ္ၾက၏။