ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၂၆
၁ ထိုေဒသနာေတာ္ရွိသမွ်တို႔ကို ေယရႈသည္ အကုန္အစင္ေဟာေတာ္မူၿပီးလွ်င္၊ တပည့္ေတာ္တို႔အား၊
၂ ႏွစ္ရက္လြန္မွ ပသခါပြဲေန႔ေရာက္မည္ကို သင္တို႔သိၾက၏။ ထိုအခါ လူသားကို လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာ ရိုက္သတ္ေစျခင္းငွါအပ္ႏွံၾကလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၃ ထိုအခါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီး က်မ္းျပဳဆရာတို႔ႏွင့္ လူတို႔တြင္ အႀကီးအကဲျဖစ္ေသာသူတို႔သည္၊ ကယာဖ အမည္ရွိေသာ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္း၏ အိမ္ဦး၌ စည္းေဝး ၾကၿပီးလွ်င္၊
၄ ေယရႈကို ပရိယာယ္အားျဖင့္ ဘမ္းဆီး၍ သတ္အံ့ေသာငွါတိုင္ပင္ၾက၏။
၅ သို႔ေသာ္လည္း လူမ်ားတို႔သည္ ရုန္းရင္းခတ္ျဖစ္မည္ကိုစိုးရိမ္၍ ပြဲေန႔တြင္ မျပဳႏွင့္ဦးဟုေျပာဆိုၾက၏။
၆ ေဗသနိရြာတြင္ ရွိမုန္အမည္ရွိေသာ လူႏူ၏အိမ္၌ ေယရႈရွိေတာ္မူသည္ျဖစ္၍၊
၇ မိန္းမတေယာက္ သည္ အဘိုးမ်ားစြာထိုက္ေသာ ဆီေမႊးေက်ာက္ျဖဴခြက္တလံုးကို အထံေတာ္သို႔ယူခဲ့၍၊ စားပြဲနားမွာေလ်ာင္း ေတာ္မူေသာ ကိုယ္ေတာ္၏ေခါင္းေပၚ၌ သြန္းေလာင္းေလ၏။
၈ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ျမင္လွ်င္ ေဒါသစိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ အဘယ္ေၾကာင့္အက်ိဳးမဲ့ဆံုးေစသနည္း။
၉ ထိုဆီေမႊးကို အဘိုးမ်ားစြာႏွင့္ေရာင္း၍ ဆင္းရဲေသာသူတို႔အား ေပးစရာ ေကာင္းသည္ဟု ဆိုၾက၏။
၁၀ ေယရႈသည္ သိေတာ္မူလွ်င္၊ ထိုမိန္းမကို အဘယ္ေၾကာင့္ေႏွာင့္ရွက္ၾကသနည္း။ သူသည္ငါ၌ ေကာင္းေသာအမႈကိုျပဳၿပီ။
၁၁ ဆင္းရဲေသာသူတို႔သည္ သင္တို႔၌အစဥ္ရွိၾက၏။ ငါမူကား သင္တို႔၌အစဥ္ ရွိသည္မဟုတ္။
၁၂ ဤဆီေမႊးကို ငါ့ကိုယ္အေပၚ၌ သြန္းေလာင္းသည္မွာ ငါ့အေလာင္းကိုသၿဂိဳလ္မည္ဟု ျပင္ဆင္ျခင္းငွါ ျပဳသတည္း။
၁၃ ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ ဧဝံေဂလိတရားကို ေျမတျပင္လံုးတြင္ေဟာေသာ အရပ္ရပ္တို႔၌ ဤမိန္းမကိုေအာက္ေမ့စရာဘို႔ သူျပဳေသာ ဤအမႈကိုၾကားေျပာရလတံ့ဟု မိန္းေတာ္မူ၏။
၁၄ ထုိအခါ တပည့္ေတာ္တက်ိပ္ႏွစ္ပါးအဝင္ျဖစ္ေသာ ယုဒရွကာရုတ္သည္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီး တို႔ထံသို႔ သြား၍၊
၁၅ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ေယရႈကိုကိုယ္ေတာ္တို႔လက္သို႔အပ္လွ်င္ အဘယ္မွ်ေလာက္ ေပးပါမည္နည္းဟု ေလွ်ာက္ ေသာ္၊ ထုိသူတို႔က ေငြအက်ပ္သံုးဆယ္ေပးမည္ဟု ဝန္ခံၾက၏။
၁၆ ထုိအခါမွစ၍ ကိုယ္ေတာ္ကုိ အပ္ျခင္းငွါအဆင္သင့္ ေသာအခ်ိန္ကာလကိုရွာၾကံလ်က္ေန၏။
၁၇ အဇုမပဲြပဌမေန႔၌ တပည့္ေတာ္တို႔သည္အထံေတာ္သို႔ခ်ဥ္းကပ္၍၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ပသခါပြဲကိုစား ေတာ္မူဘုိ႔ရာ အဘယ္အရပ္၌ အကြၽႏု္ပ္တို႔သည္ ျပင္ဆင္ေစျခင္းငွါ အလိုရွိေတာ္မူသနည္းဟုေမးေလွ်ာက္ ၾကေသာ္၊
၁၈ ကိုယ္ေတာ္က၊ ၿမိဳ႔တြင္ဤမည္ေသာသူ၏ အိမ္သို႔သြားၾက၊ ဆရာမွာလုိက္သည္ကား ငါ့အခ်ိန္နီးၿပီး၊ သင့္အိမ္၌ ငါ့တပည့္ တို႔ႏွင့္တကြ ပသခါပဲြကုိငါခံမည္ဟု ထုိသူကိုေျပာၾကေလာ့ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၉ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ စီရင္ေတာ္မူသည္အတိုင္းျပဳ၍ ပသခါပြဲကိုျပင္ဆင္ၾက၏။
၂၀ ညဦးယံအခ်ိန္ေရာက္မွ တပည့္ေတာ္တက်ိပ္ႏွစ္ပါးတို႔ႏွင့္အတူ စားပဲြ၌ေလ်ာင္းေတာ္မူ၏။
၂၁ စား၍ေနၾကစဥ္ ကို္ယ္ေတာ္က၊ ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ သင္တုိ႔တြင္တစံုတေယာက္ေသာသူသည္ ငါ့ကိုအပ္ႏွံလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ လွ်င္၊
၂၂ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ အလြန္ဝမ္းနည္း၍ သခင္၊ အကြၽႏု္ပ္ေလာဟု အသီးအသီး ေမးေလွ်ာက္ၾက၏။
၂၃ ကုိယ္ေတာ္ကလည္း ငါႏွင့္အတူပုကန္တြင္လက္ႏႈိက္ေသာ သူသည္ငါ့ကိုအပ္ႏွံလိမ့္မည္။
၂၄ က်မ္းစာလာသည္ အတိုင္းလူသားသည္သြားရမည္။ သို႔ေသာ္လည္း လူသားကိုအပ္ႏွံေသာသူသည္အမဂၤလာရွိ၏။ ထုိသူသည္ဘြားျမင္ ျခင္းကိုမခံရလွ်င္အေနသာ၍ ေကာင္းသည္ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၅ ကိုယ္ေတာ္ကုိအပ္ႏွံမည့္သူယုဒရွကာရုတ္ကလည္း၊ အရွင္ဘုရား၊ အကြၽႏု္ပ္ေလာဟု ေမးေလွ်ာက္လွ်င္၊ သင္ဆုိသည္အတုိင္း မွန္သည္ဟုျပန္ေျပာေတာ္မူ၏။
၂၆ ထုိအခါစားလ်က္ေနၾကစဥ္တြင္၊ ေယရႈသည္မုန္႔ကိုယူ၍ ေက်းဇူးေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းၿပီးမွ မုန္႔ကိုဖဲ့၍၊ ဤမုန္႔ကားငါ၏ကိုယ္ျဖစ္၏။ ယူ၍စားၾကေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူလ်က္၊ တပည့္ေတာ္တို႔အားေပးေတာ္မူ၏။
၂၇ ခြက္ကိုလည္းယူ၍ ေက်းဇူးေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းၿပီးမွ သူတို႔အားေပးေတာ္မူ၍၊ သင္တို႔ရွိသမွ်သည္ ေသာက္ၾကေလာ့။¬
၂၈ ဤခြက္ကားပဋိိညာဥ္တရားသစ္ႏွင့္ဆုိင္၍ လူမ်ားတို႔၏အျပစ္ကိုလြတ္ေစျခင္းငွါ သြန္းေသာငါ၏အေသြးျဖစ္၏။
၂၉ ငါဆိုသည္ကား၊ ဤစပ်စ္ရည္မ်ဳိးအသစ္ကို ငါ့ခမည္းေတာ္၏ႏိုင္ငံ၌ သင္တို႔ႏွင့္အတူငါမေသာက္မွီေန႔ တုိင္ေအာင္ယခုမွစ၍ တဖန္ငါမေသာက္ရဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၃၀ ထုိေနာက္သီခ်င္းဆုိၾကၿပီးမွ သံလြင္ေတာင္သို႔ ထြက္သြားၾက၏။
၃၁ ထုိအခါ ေယရႈကလည္း၊ က်မ္းစာလာသည္ကား၊ သိုးထိန္းကိုငါရုိက္သတ္၍ သိုးတို႔သည္ကဲြလြင့္ ရၾကလိမ့္ မည္ဟု ေရးထားသည္ႏွင့္ အညီ၊ ယေန႔ညဥ္႔တြင္ သင္တို႔ရွိသမွ်သည္ ငါ့ေၾကာင့္စိတ္ပ်က္ၾက လိမ့္မည္။
၃၂ သို႔ေသာ္လည္း ငါသည္ထေျမာက္ၿပီးမွ သင္တို႔ေရွ႔ဂါလိလဲျပည္သို႔သြားမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူေသာ္၊
၃၃ ေပတရုက၊ ဤသူရွိသမွ်တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္ၾကေသာ္လည္း၊ အကြၽႏု္ပ္သည္ စိတ္အလွ်င္းမပ်က္ပါဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။
၃၄ ေယရႈကလည္း၊ ငါအမွန္ဆုိသည္ကား၊ ယေန႔ညဥ္႔တြင္ ၾကက္မတြန္မွီသင္သည္သံုးႀကိမ္ေျမာက္ ေအာင္ငါ့ကိုျငင္းပယ္လိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူလွ်င္၊
၃၅ ေပတရုက၊ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္တကြ ေသရေသာ္လည္း အကြၽႏု္ပ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုမျငင္းမပယ္ပါဟု ေလွ်ာက္ျပန္၏။ တပည့္ေတာ္အေပါင္းတို႔သည္လည္း ထုိနည္းတူေလွ်ာက္ၾက၏။
၃၆ ထုိအခါ ေယရႈသည္ သူတို႔ႏွင့္အတူ ေဂသေရွမန္အရပ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူလွ်င္၊ ငါသည္ ဟုိအရပ္သို႔သြား၍ ဆုေတာင္းစဥ္တြင္ ဤအရပ္၌ ထိုင္ေနၾကေလာ့ ဟုတပည့္ေတာ္တို႔အား မိန္႔ေတာ္မူၿပီးမွ၊
၃၇ ေပတရုႏွင့္ ေဇေဗဒဲ၏ သားႏွစ္ေယာက္တို႔ကိုေခၚသြား၍၊ ႏွလံုးမသာစိတ္ပူပန္ျခင္းသို႔ေရာက္ေတာ္မူ၏။
၃၈ ထုိအခါ ေယရႈက၊ ငါသည္ေသေလာက္ေအာင္စိတ္ႏွလံုးအလြန္ညိွဳးငယ္ျခင္းရွိ၏။ ဤအရပ္၌ ငါႏွင့္အတူ ေစာင့္၍ေနၾကေလာ့ဟု တပည့္ေတာ္သံုးေယာက္တို႔အားမိန္႔ေတာ္မူ၍၊
၃၉ ထုိမွအနည္းငယ္လြန္ျပန္လွ်င္ ျပပ္ဝပ္၍ အကြၽႏု္ပ္အဘ၊ ဤခြက္သည္ အကြၽႏု္ပ္ကိုလြန္သြားႏုိင္လွ်င္ လြန္သြားပါေစေသာ။ သို႔ေသာ္လည္း အကြၽႏု္ပ္အလိုရွိသည္အတိုင္း မျဖစ္ပါေစႏွင့္။ ကိုယ္ေတာ္အလုိရွိသည္အတုိင္းျဖစ္ပါေစေသာဟု ဆုေတာင္း ေတာ္မူ၏။
၄၀ တပည့္ေတာ္တို႔ရွိရာသို႔ျပန္၍ သူတို႔သည္ အိပ္ေပ်ာ္လ်က္ ေနၾကသည္ကို ေတြ႔ေတာ္မူလွ်င္၊ သင္တို႔သည္ တနာရီခန္႔မွ်ငါႏွင့္အတူ ေစာင့္၍ ေနျခင္းငွါ ဤသို႔မစြမ္းႏုိင္သေလာ့။
၄၁ စံုစမ္းေႏွာင့္ရွက္ျခင္း ႏွင့္ကင္းလြတ္မည္အေၾကာင္းဆုေတာင္းလ်က္ ေစာင့္ေနၾကေလာ့။ စိတ္ဝိညာဥ္ကား ေစတနာရွိျငား ေသာ္လည္း ကုိယ္မူကား အားနည္းသည္ ဟုေပတရုအား မိန္႔ေတာ္မူၿပီးမွ၊
၄၂ တဖန္သြား၍ အကြၽႏ္ုပ္အဘ၊ ဤခြက္ကို အကြၽႏ္ုပ္မေသာက္ဘဲလြန္၍မသြားရလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္အလိုရွိသည္အတုိင္း ျဖစ္ပါေစေသာဟု ဆုေတာင္းျပန္၏။
၄၃ ထုိေနာက္တပည့္ေတာ္တို႔ရွိရာသို႔လာ၍ သူတို႔သည္ မ်က္စိေလးလံသျဖင့္ တဖန္အိပ္ေပ်ာ္လ်က္ေနၾကသည္ကို ေတြ႔ေတာ္မူလွ်င္၊
၄၄ သူတို႔ကို ထားခဲ့၍ တဖန္သြားၿပီးလွ်င္ ေရွ႔ျမြက္ဆိုသည္နည္းတူ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ေအာင္ဆုေတာင္းေတာ္မူ၏။
၄၅ ထုိေနာက္တပည့္ေတာ္တို႔ရွိရာ သို႔ျပန္လာလွ်င္၊ ယခုအိပ္ေပ်ာ္၍ ၿငိမ္ဝပ္စြာ ေနၾကေလာ့။ လူသားကိုဆုိးေသာသူတို႔ လက္သို႔ အပ္ႏွံရေသာအခ်ိန္ေရာက္လာၿပီ။
၄၆ ထၾက၊ ငါတို႔သည္ သြားၾကကုန္အံ့။ ငါ့ကိုအပ္ႏွံေသာသူသည္ ေရာက္လာၿပီဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၄၇ ထုိသို႔မိန္႔ေတာ္မူစဥ္တြင္ တပည့္ေတာ္ တက်ိပ္ႏွစ္ပါးအဝင္ျဖစ္ေသာ ယုဒရွကာရုတ္လာ၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔ႏွင့္ လူတို႔တြင္အႀကီးအကဲျဖစ္ေသာသူမ်ားေစလႊတ္ေသာလူ အစုအေဝး အေပါင္းတ႔ိုသည္ ထားႏွင့္ဒုတ္မ်ားကိုကိုင္လ်က္ပါၾက၏။
၄၈ ကုိယ္ေတာ္ကုိ အပ္ႏွံေသာသူက၊ ငါနမ္းေသာသူသည္ ေယရႈပင္ျဖစ္၏။ သူ႔ကိုဘမ္းၾကဟု ထုိသူတို႔အားအမွတ္ေပးခဲ့သည္အတိုင္း၊
၄၉ ကိုယ္ေတာ္ရင္းသို႔ ခ်က္ျခင္းခ်ဥ္းကပ္၍အရွင္ဘုရား၊ မဂၤလာရွိပါေစေသာ ဟုဆိုလ်က္နမ္းေလ၏။
၅၀ ေယရႈကလည္း၊ အေဆြ၊ အဘယ္အခင္းရွိ၍ လာသနည္းဟု ေမးေတာ္မူၿပီးမွ၊ ထုိသူမ်ားတို႔သည္ လာ၍ကိုယ္ေတာ္ကိုဆဲြကုိင္ဘမ္းဆီးၾက၏။
၅၂ ထုိအခါ ေယရႈႏွင့္ ပါေသာသူ တေယာက္သည္ လက္ကိုဆန္႔၍ ထားကိုဆဲြထုတ္ၿပီးလွ်င္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္း၏ ကြၽန္တေယာက္ကို ခုတ္သျဖင့္ နားရြက္ျပတ္ေလ၏။
၅၃ ယခုပင္ငါ့အဘကို ငါ့ေတာင္းႏုိင္သည္ကို၎၊ ေတာင္းလွ်င္ ေကာင္းကင္တမန္တဆယ္ႏွစ္တပ္မက ငါ့ထံသို႔ေစလႊတ္ေတာ္မူမည္ကို၎၊ သင္သည္ မထင္သေလာ။
၅၃ ယခုပင္ငါ့အဘကို ငါ့ေတာင္းႏုိင္သည္ကို၎၊ ေတာင္းလွ်င္ ေကာင္းကင္တမန္တဆယ္ႏွစ္တပ္မက ငါ့ထံသို႔ေစလႊတ္ေတာ္မူမည္ကို၎၊ သင္သည္ မထင္သေလာ။
၅၄ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဤသို႔ေသာအမႈအရာ တို႔သည္ျဖစ္ရမည္ဟူေသာက်မ္းစာခ်က္သည္ အဘယ္သို႔ ျပည့္စံုအံ့နည္းဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၅၅ ထုိအခါ ေယရႈက၊ သင္တို႔သည္ထားျပကိုဘမ္းသကဲ့သို႔ ငါ့ကိုဘမ္းအ့ံေသာငွါ ထားႏွင့္ဒုတ္မ်ားကုိ လက္စဲြလ်က္ လာၾကသည္တကား။ ငါသည္ဗိမာန္ေတာ္၌ ေန႔တိုင္းဆံုးမၾသဝါဒေပးလ်က္သင္တို႔အလယ္၌ ထုိင္ေနစဥ္အခါ၊ သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုမဘမ္းဆီးၾက။
၅၆ ထုိအေၾကာင္းအရာမူကား၊ အနာဂတၱိက်မ္းစာျပည့္စံုမည္အေၾကာင္းတည္း ဟု လူအစုအေဝးတို႔ကို မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထုိအခါ တပည့္ေတာ္အေပါင္းတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုစြန္႔ပစ္၍ ေျပးၾက၏။
၅၇ ကုိယ္ေတာ္ကိုဘမ္းဆီးေသာသူတို႔သည္ က်မ္းျပဳဆရာ၊ လူအႀကီးအကဲမ်ားစည္းေဝးရာ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္း ကယာဖ ထံသို႔ေဆာင္သြားၾက၏။
၅၈ ေပတရုသည္လည္း၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္း၏ အိမ္ဦးတိုင္ေအာင္ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ ေဝးစြာလုိက္၍အတြင္းသို႔ဝင္းၿပီးလွ်င္၊ ထိုအမႈ၏ အဆံုးကိုသိျမင္ျခင္းငွါ မင္းလုလင္တို႔ ႏွင့္ အတူထုိင္ေန၏။
၅၉ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔ႏွင့္ လူအႀကီးအကဲ၊ လႊတ္အရာရွိအေပါင္း တို႔သည္ ေယရႈကိုသတ္ရ မည္အေၾကာင္းမမွန္ေသာ သက္ေသကိုရွာေသာ္လည္းမေတြ႔ၾက။
၆၀ မမွန္ေသာ သက္ေသခံအမ်ားလာေသာ္လည္း သက္ေသကိုမေတြ႔ၾက။ ေနာက္ဆံုး၌ မမွန္ေသာသက္ေသခံ ႏွစ္ေယာက္တို႔သည္လာ၍၊
၆၁ ဤသူက ငါသည္ဘုရားသခင္၏ ဗိမာန္ေတာ္ကိုၿဖိဳဖ်က္၍ သံုးရက္အတြင္း တြင္တည္ေဆာက္ႏုိင္သည္ဟု ေျပာပါသည္ဟု သက္ေသခံၾက၏။
၆၂ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းသည္ ထ၍၊ သင္သည္တခြန္းမွ်ျပန္၍ မေျပာသေလာ။ ဤသူတို႔သည္ အဘယ္သို႔သက္ေသခံသနည္းဟုဆိုလွ်င္၊
၆၃ ေယရႈသည္ တိတ္ဆိတ္စြာ ေနေတာ္မူ၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းကလည္း၊ သင္သည္ခရစ္ေတာ္တည္း ဟူေသာဘုရားသခင္၏ သားေတာ္မွန္သည္ မမွန္သည္ကိုငါတို႔အားေျပာေစျခင္းငွါ၊ အသက္ရွင္ေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္ကိုငါတိုင္တည္၍ သင့္ကိုက်ိန္ဆုိေစ၏ ဟုဆုိလွ်င္၊
၆၄ ေယရႈက၊ သင္ဆိုသည္အတုိင္းမွန္၏။ ထုိမွ်မကငါဆုိသည္ကား၊ ေနာင္ကာလ၌ လူသားသည္ တန္ခိုးေတာ္၏ လက်္ာဘက္၌ ထုိင္လ်က္မိုဃ္းတိမ္ကို စီး၍ ၾကြလာသည္ကိုသင္တို႔ျမင္ရၾကလတံ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၆၅ ထုိအခါယဇ္ပုေရာ ဟိတ္မင္းသည္ မိမိအဝတ္ကို ဆုတ္လ်က္ဤသူသည္ ဘုရားကုိလြန္က်ဴး၍ ေျပာၿပီ။ အဘယ္သက္ေသကိုလုိေသး သနည္း။ ဘုရားကိုလြန္က်ဴး၍ေျပာေသာစကားကုိယခုပင္သင္တို႔ၾကားရၿပီ။
၆၆ အဘယ္သို႔ထင္မွတ္ ၾကသနည္းဟု ေမးျမန္းလွ်င္၊ ထုိသူတုိ႔ကဤသူသည္ အေသခံထုိက္ေပ၏ ဟုျပန္၍စီရင္ၾက၏။
၆၇ ထုိအခါမ်က္ႏွာ ေတာ္ကိုတံေထြးႏွင့္ေထြးၾက၏။ လက္သီးႏွင့္ထုိးၾက၏။
၆၈ အခ်ဳိ႔တို႔သည္လည္းပါးေတာ္ကိုလက္ႏွင့္ ပုတ္၍၊ အခ်င္း ခရစ္ေတာ္၊ ကိုယ္ေတာ္ကို အဘယ္သူပုတ္သည္ကုိပေရာဖက္ျပဳ၍ ေဟာေတာ္မူပါဟု ဆုိၾက၏။
၆၉ ေပတရုသည္ျပင္မွာအိမ္ဦး၌ ထုိင္ေနစဥ္၊ အေစအပါ မိန္းမတေယာက္သည္သူရွိရာသို႔လာ၍ သင္သည္လည္း ဂါလိလဲလူေယရႈႏွင့္ ေပါင္းေဘာ္ေသာသူျဖစ္သည္ဟုဆုိလွ်င္၊
၇၀ ေပတရုက၊ သင္ေျပာေသာ အရာကိုငါမသိဟု လူအေပါင္းတို႔ေရွ႔၌ျငင္းခံုေလ၏။
၇၁ ထုိေနာက္ ေပတရုသည္ အိမ္ဦးေရွ႔သို႔ထြက္ၿပီးမွ အျခားေသာမိန္းမသည္ သူ႔ကုိျမင္၍ ထုိအရပ္၌ရိွေသာသူတို႔အား၊ ဤသူလည္းနာဇရက္ ၿမိဳ႔သား ေယရႈႏွင့္ အေပါင္းေဘာ္ေသာသူျဖစ္သည္ ဟုဆုိလွ်င္၊
၇၂ ေပတရုက၊ ထုိသူကိုငါမသိဟု က်ိန္ဆုိလ်က္ တဖန္ျငင္းခံုျပန္၏။
၇၃ ထုိေနာက္မ်ားမၾကာထုိအရပ္၌ ရပ္ေနေသာသူတို႔သည္ ေပတရုအနီးသို႔လာ၍၊ အကယ္စင္စစ္ သင္သည္လည္း ထုိသူတို႔အဝင္ျဖစ္၏။ သင့္စကားသည္ သင့္အေၾကာင္းကိုထင္ရွားေစ၏ ဟုဆိုၾကလွ်င္၊
၇၄ ေပတရုက၊ ထုိသူကိုငါမသိဟု ဓိ႒ာန္ျပဳ၍ က်ိန္ဆုိ၏။ ထုိခဏျခင္းတြင္ ၾကက္တြန္ေလ၏။
၇၅ ေယရႈက၊ၾကက္မတြန္မွီ သင္သည္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ ေအာင္ငါ့ကိုျငင္းပယ္လိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူေသာ စကားကုိေပတရုသည္ သတိရသျဖင့္ျပင္သို႔ထြက္၍ ျပင္းစြာငိုေၾကြးေလ၏။
