ဗ်ာဒိတ္က်မ္း အခန္းၾကီး ၁၅
၁ တဖန္တံု၊ ဘုရားသခင္၏အမ်က္ေတာ္ကို ၿပီးစီးေစေသာ ေနာက္ဆံုးေဘးဒဏ္ခုနစ္ပါးရွိေသာ ေကာင္းကင္ တမန္ခုနစ္ပါးတည္း ဟူေသာ ေကာင္းကင္၌အံ့ဘြယ္ေသာ နိမိတ္ႀကီးအျခားတပါးကို ငါျမင္ရ၏။
၂ မီးႏွင့္ေရာေသာ ဖန္ေရကန္ကဲ့သို႔ ရွိသည္ကိုလည္း ျမင္ရ၏။ သားရဲႏွင့္၎၊ သူ၏ရုပ္တုႏွင့္၎၊ သူ၏နာမအေရအတြက္ႏွင့္၎၊ လြတ္၍ေအာင္ျမင္ေသာသူတို႔သည္၊ ဘုရားသခင္၏ ေစာင္းေတာ္တို႔ကို ကိုင္လ်က္၊ ဖန္ေရကန္နားမွာ ရပ္ေနၾကသည္ကို ျမင္ရ၏။
၃ ထိုသူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ကြၽန္ ေမာေရွ၏ သီခ်င္းႏွင့္ သိုးသငယ္၏သီခ်င္းကိုသီ၍ အနႏၱတန္ခိုးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္၊ ကိုယ္ေတာ္၏အျပဳအမူတို႔သည္ ေကာင္းျမတ္၍ အံ့ၾသဘြယ္ျဖစ္ၾကပါ၏။ လူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္၊ ကိုယ္ေတာ္၏ အက်င့္ဓေလ့တို႔သည္ ေျဖာင့္မတ္ဟုတ္မွန္ၾကပါ၏။
၄ အိုထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္ကိုမေၾကာက္ရြံ႔ဘဲ၊ နာမေတာ္ကို မခ်ီးမြမ္းဘဲ အဘယ္သူေနရပါအံ့နည္း၊ ကိုယ္ေတာ္တပါးတည္းသာလွ်င္ သန္႔ရွင္းေတာ္မူ၏။ တရားသျဖင့္စီရင္ေတာ္မူျခင္းအရာတို႔သည္ ထင္ရွားသည္ျဖစ္၍၊ လူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔သည္ လာ၍ ေရွ႔ေတာ္၌ ကိုးကြယ္ၾကပါလိမ့္မည္ဟု ေလွ်ာက္ဆိုၾက၏။
၅ ထိုေနာက္ ငါၾကည့္လွ်င္၊ ေကာင္းကင္ဘံု၌ သက္ေသခံေတာ္မူခ်က္ ဌာပနာရာတဲေတာ္ရွိေသာ ဗိမာန္ေတာ္ ကိုဖြင့္ထားၿပီ။
၆ ေဘးဒဏ္ခုနစ္ပါးရွိေသာ ေကာင္းကင္တမန္ခုနစ္ပါးတို႔သည္ စင္ၾကယ္ေျပာင္ လက္ေသာ ပိုက္ဆန္ အဝတ္ကိုဝတ္လ်က္၊ ရင္၌ေရႊရင္စည္းကိုစည္းလ်က္ ဗိမာန္ေတာ္ထဲက ထြက္လာၾက၏။
၇ သတၱဝါေလးပါးတြင္ တပါးသည္ ကမၻာအဆက္ဆက္ အသက္ရွင္ေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေတာ္ ႏွင့္ျပည့္ေသာေရႊဖလား ခုနစ္လံုးကို ေကာင္းကင္တမန္ခုနစ္ပါးတို႔အား ေပး၏။
၈ ဘုရားသခင္၏ ဘုန္းတန္ခိုးအာႏုေဘာ္ေတာ္ေၾကာင့္၊ ဗိမာန္ေတာ္သည္ မီးခုိးႏွင့္ျပည့္စံု၍ ေကာင္းကင္တမန္ခုနစ္ပါး၏ ေဘးဒဏ္ခုနစ္ပါး မကုန္မီတိုင္ေအာင္ ဗိမာန္ေတာ္ ထဲသို႔ အဘယ္သူမွ်မဝင္ႏိုင္။
