ရွင္မာကုခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၁၄
၁ ထိုေနာက္ႏွစ္ရက္လြန္လွ်င္ ပသခါအဇုမပြဲရွိ၏။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔ႏွင့္ က်မ္းျပဳဆရာတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို အဘယ္သို႔ပရိယာယ္အားျဖင့္ ဘမ္းဆီး၍သတ္ရအံ့နည္းဟု ရွာႀကံၾက၏။
၂ သို႔ေသာ္လည္း လူမ်ားတို႔သည္ ရုန္းရင္းခတ္ျဖစ္မည္ကို စိုးရိမ္၍ပြဲေန႔တြင္ မျပဳႏွင့္ဦးဟုေျပာဆိုၾက၏။
၃ ေဗသနိရြာတြင္ ရွိမုန္အမည္ရွိေသာ လူႏူ၏အိမ္၌ ကိုယ္ေတာ္ရွိေတာ္မူသည္ျဖစ္၍၊ မိန္းမ တေယာက္သည္ အဘိုးမ်ားစြာထိုက္ေသာ နာဒုဆီေမႊးစစ္ႏွင့္ျပည့္ေသာ ေက်ာက္ျဖဴခြက္တလံုးကို ယူခဲ့၍ ကိုယ္ေတာ္သည္ စားပြဲနားမွာေလ်ာင္းေတာ္မူစဥ္၊ ေက်ာက္ျဖဴခြက္ကိုခြဲၿပီးမွ ေခါင္းေတာ္ေပၚ၌ သြန္းေလာင္း ေလ၏။
၄ အခ်ိဳ႔တို႔သည္ ေဒါသစိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍၊ ထိုဆီေမႊးကိုအဘယ္ေၾကာင့္ အက်ိဳးမဲ့ဆံုးေစသနည္း။
၅ ေဒနာရိအျပားသံုးရာ မကေသာအဘိုးႏွင့္ေရာင္း၍ ဆင္းရဲေသာသူတို႔အား ေပးစရာေကာင္းသည္ဟုဆို၍ ထိုမိန္းမကို အျပစ္တင္ၾက၏။
၆ ေယရႈကလည္း၊ ထိုမိန္းမကိုရွိေစေတာ့။ အဘယ္ေၾကာင့္ ေႏွာင့္ရွက္ၾကသနည္း။ သူသည္ငါ၌ေကာင္း ေသာအမႈကိုျပဳၿပီ။
၇ ဆင္းရဲေသာသူတို႔သည္ သင္တို႔၌အစဥ္ရွိၾက၏ သင္တို႔အလိုရွိသည္ အတိုင္း သူတို႔အား ေက်းဇူးျပဳႏိုင္၏။ ငါမူကား သင္တို႔၌ အစဥ္ရွိသည္မဟုတ္။
၈ ဤမိန္းမသည္ တတ္ႏိုင္သမွ် ျပဳၿပီ။ ငါ့အေလာင္းကို သၿဂႋဳလ္မည္ဟုျပင္ဆင္ျခင္းငွါ၊ ငါ့ကိုယ္ကိုဆီေမႊးႏွင့္လူးႏွင့္သတည္း။
၉ ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ ဧဝံေဂလိတရားကို ေျမတျပင္လံုးတြင္ေဟာေသာ အရပ္ရပ္တုိ႔၌ဤမိန္းမကို ေအာက္ေမ့စရာဘို႔ သူျပဳေသာ ဤအမႈကို ၾကားေျပာရ ၾကလတံ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၀ ထိုအခါ တပည့္ေတာ္တက်ိပ္ႏွစ္ပါးအဝင္ျဖစ္ေသာ ယုဒရွကာရုတ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုအပ္ျခင္းငွါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔ထံသို႔သြားေလ၏။
၁၁ ထိုသူတို႔သည္ၾကားလွ်င္ ဝမ္းေျမာက္ေသာစိတ္ရွိ၍ ေငြေပးမည္ ဟုဝန္ခံၾက၏။ ထိုေနာက္ အဆင္သင့္ေသာအခ်ိန္ကာလ၌ ကိုယ္ေတာ္ကိုအဘယ္သို႔အပ္ရမည္နည္းဟု ရွာႀကံလ်က္ ေန၏။
၁၂ ပသခါသိုးသငယ္ကို သတ္ေသာေန႔တည္းဟူေသာ အဇုမပြဲပဌမေန႔၌ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ အထံ ေတာ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ပသခါပြဲကိုစားေတာ္မူဘို႔ရာ အဘယ္အရပ္၌အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ သြား၍ ျပင္ဆင္ေစျခင္းငွါ အလိုရွိေတာ္မူသနည္းဟု ေမးေလွ်ာက္ၾကေသာ္။
၁၃ ကိုယ္ေတာ္သည္၊ တပည့္ေတာ္ႏွစ္ ေယာက္တို႔ကိုေစလႊတ္၍၊ သင္တို႔သည္ၿမိဳ႔ထဲသို႔သြားၾက။ ေရအိုးေဆာင္ေသာသူကိုေတြ႔လိမ့္မည္။ ထိုသူ ေနာက္သို႔လိုက္၍၊
၁၄ သူဝင္ေသာ အိမ္သို႔ဝင္ၿပီးမွ၊ ငါသည္ငါ့တပည့္တို႔ႏွင့္တကြ ပသခါပြဲကိုစားရေသာ ဧည့္သည္အခန္းကား၊ အဘယ္မွာရွိသနည္း၊ ဆရာကေမးသည္ဟု အိမ္ရွင္ကိုေျပာၾကေလာ့။
၁၅ ထိုသူသည္ အသင့္ျပင္ဆင္လ်က္ရွိေသာ အထက္အခန္း ႀကီးကိုျပလိမ့္မည္။ ထိုအခန္း၌ ငါတို႔ဘို႔ျပင္ဆင္ၾကေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၆ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ သြား၍ၿမိဳ႔ထဲ သို႔ဝင္လွ်င္၊ စကားေတာ္အတိုင္းေတြ႔၍ ပသခါပြဲကို ျပင္ဆင္ၾက၏။
၁၇ ညဦးယံအခ်ိန္ေရာက္မွ တပည့္ေတာ္တက်ိပ္ႏွစ္ပါးတို႔ႏွင့္အတူ ၾကြလာေတာ္မူ၏။
၁၈ စားပြဲ၌ ေလ်ာင္း၍စား ေနၾကစဥ္တြင္၊ ေယရႈက၊ ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ သင္တို႔အဝင္ျဖစ္၍ ငါႏွင့္အတူစားေသာသူ တစံုတေယာက္သည္ ငါ့ကိုအပ္ႏွံလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူလွ်င္၊
၁၉ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ဝမ္းနည္း၍၊ အကြၽႏ္ုေလာ၊ အကြၽႏ္ုပ္ေလာဟု တေယာက္ေနာက္တေယာက္အသီးသီး ေမးေလွ်ာက္ၾက၏။
၂၀ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း၊ တက်ိပ္ႏွစ္ပါးအဝင္ျဖစ္၍ ငါႏွင့္အတူပုကန္တြင္ႏႈိက္ေသာသူသည္ ငါ့ကိုအပ္ႏွံလိမ့္မည္။
၂၁ က်မ္းစာလာ သည္အတိုင္း လူသားသည္သြားရမည္။ သို႔ေသာ္လည္းလူသားကိုအပ္ႏွံေသာသူသည္ အမဂၤလာရွိ၏။ ထိုသူသည္ဘြား ျမင္ျခင္းကိုမခံရလွ်င္ အေနသာ၍ ေကာင္းသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၂ ထိုအခါ စားလ်က္ေနၾကစဥ္တြင္ ေယရႈသည္မုန္႔ကိုယူ၍၊ ေက်းဇူးေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းၿပီးမွ မုန္႔ကိုဖဲ့၍၊ ဤမုန္႔ကား ငါ၏ကိုယ္ျဖစ္၏။ ယူ၍စားၾကေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူလ်က္တပည့္ေတာ္တို႔အား ေပးေတာ္မူ၏။
၂၃ ခြက္ကိုလည္းယူ၍ ေက်းဇူးေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းၿပီးမွ သူတို႔အားေပးေတာ္မူလွ်င္၊ ထိုသူရွိသမွ်တို႔သည္ ေသာက္ၾက၏။
၂၄ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း၊ ဤခြက္ကား၊ ပဋိိညာဥ္တရားသစ္ႏွင့္ဆိုင္၍၊ လူမ်ားအဘို႔အလိုငွါ သြန္းေသာငါ၏ အေသြးျဖစ္၏။
၂၅ ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ ဤစပ်စ္ရည္မ်ိဳးအသစ္ကို ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္၌ ငါမေသာက္မီွေန႔ တိုင္ေအာင္ ယခုမွစ၍တဖန္ ငါမေသာက္ရဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၆ ထိုေနာက္ သီခ်င္းဆိုၿပီးမွ သံလြင္ေတာင္သို႔ ထြက္သြားၾက၏။
၂၇ ထိုအခါ ေယရႈကလည္း၊ က်မ္းစာလာသည္ကား၊ သိုးထိန္းကို ငါရိုက္သတ္၍ သိုးတို႔သည္ကြဲလြင့္ရၾက လိမ့္မည္ဟု ေရးထားသည္ႏွင့္အညီ၊ ယေန႔ညဥ့္တြင္ သင္တို႔ရွိသမွ်သည္ ငါ့ေၾကာင့္စိတ္ပ်က္ၾကလိမ့္မည္။
၂၈ သို႔ေသာ္လည္းငါသည္ ထေျမာက္ၿပီးမွသင္တို႔ေရွ႔၊ ဂါလိလဲျပည္သို႔သြားမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူေသာ္၊
၂၉ ေပတရုက၊ ဤသူရွိသမွ်တို႔သည္ စိတ္ပ်က္ၾကေသာ္လည္း အကြၽႏ္ုပ္သည္စိတ္မပ်က္ပါဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။
၃၀ ေယရႈကလည္း၊ ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ ယေန႔ညဥ့္တြင္ပင္ ၾကက္သည္ႏွစ္ႀကိမ္မတြန္မီွ သင္သည္သံုးႀကိမ္ေျမာက္ေအာင္ ငါ့ကိုျငင္းပယ္ လိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူလွ်င္၊
၃၁ ေပတရုက၊ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္တကြေသရေသာ္လည္း အကြၽႏ္ုပ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို မျငင္းမပယ္ပါဟု သာ၍ခိုင္ခံ့ေသာစကားႏွင့္ ေလွ်ာက္ျပန္၏။ ထိုသူအေပါင္းတို႔သည္လည္း ထိုနည္းတူေလွ်ာက္ၾက၏။
၃၂ ထိုအခါ ေဂသေရွမန္အရပ္သို႔ေရာက္ၾကလွ်င္ ကိုယ္ေတာ္က၊ ငါဆုေတာင္းစဥ္တြင္ သင္တို႔သည္ ဤအရပ္၌ ထိုင္ေနၾကေလာ့ဟု တပည့္ေတာ္တို႔အား မိန္႔ေတာ္မူၿပီးမွ၊
၃၃ ေပတရု၊ ယာကုပ္၊ ေယာဟန္တို႔ကို ေခၚသြား၍ မိန္းေမာေတြေဝျခင္း၊ စိတ္ပူပန္ျခင္းသို႔ေရာက္ေတာ္မူ၏။
၃၄ ထိုအခါ ငါသည္ေသေလာက္ေအာင္ စိတ္ႏွလံုးအလြန္ ညွိဳးျခင္းရွိ၏။ ဤအရပ္၌ေစာင့္ေနၾကဟု တပည့္ေတာ္သံုးေယာက္တို႔အား မိန္႔ေတာ္မူ၍၊
၃၅ ထိုမွ အနည္းငယ္ လြန္ျပန္လွ်င္၊ ေျမေပၚမွာျပပ္ဝပ္၍၊ အိုအဘခမည္းေတာ္၊
၃၆ ကိုယ္ေတာ္သည္ အလံုးစံုတို႔ကို တတ္ႏိုင္ေတာ္မူ၏။ ဤခြက္ကို အကြၽႏ္ုပ္မွလႊဲေတာ္မူပါ၊ သို႔ေသာ္လည္း အကြၽႏ္ုပ္အလိုရွိသည္အတိုင္း မျဖစ္ပါေစႏွင့္။ ကိုယ္ေတာ္ အလိုရွိသည္အတိုင္း ျဖစ္ပါေစေသာဟူ၍ ထိုအခ်ိန္နာရီသည္ မိမိႏွင့္လြန္သြားႏိုင္လွ်င္ လြန္သြားပါမည္အေၾကာင္း ဆုေတာင္းေတာ္မူၿပီးမွ၊
၃၇ ျပန္လာ၍ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ အိပ္ေပ်ာ္လ်က္ေနၾက သည္ကို ေတြ႔ေတာ္မူလွ်င္၊ ရွိမုန္၊ သင္သည္အိပ္ေပ်ာ္သေလာ။ တနာရီခန္႔မွ်ေစာင့္ေနျခင္းငွါ မစြမ္းႏိုင္သေလာ။
၃၈ စံုစမ္းေႏွာင့္ရွက္ျခင္းႏွင့္ကင္း လြတ္မည္အေၾကာင္း ဆုေတာင္းလ်က္ ေစာင့္ေနၾကေလာ့။ စိတ္ဝိညာဥ္ကား ေစတနာရွိျငားေသာ္လည္း၊ ကိုယ္မူကား အားနည္းသူဟု ေပတရုအားမိန္႔ေတာ္မူၿပီးမွ၊
၃၉ တဖန္ သြား၍ ေရွ႔ျမြက္ဆိုသည္နည္းတူ ဆုေတာင္းေတာ္မူ၏။
၄၀ ထိုေနာက္ တပည့္ေတာ္တို႔ရွိရာသို႔ျပန္၍ သူတို႔သည္ မ်က္စိေလးလံသျဖင့္ တဖန္အိပ္ေပ်ာ္လ်က္ေနၾကသည္ကို ေတြ႔ေတာ္မူ၏။ သူတို႔သည္ အဘယ္သို႔ေလွ်ာက္ရ မည္ကိုမသိၾက။
၄၁ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ေအာင္သူတို႔ရွိရာ သို႔ျပန္လာလွ်င္၊ ယခုအိပ္ေပ်ာ္၍ ၿငိမ္ဝပ္စြာေနၾကေလာ့။ အမႈလြန္ၿပီ။ လူသားကို ဆိုးေသာသူတို႔လက္သို႔ အပ္ႏွံရေသာအခ်ိန္ေရာက္လာၿပီ။
၄၂ ထၾက။ ငါတို႔သည္ သြားၾကကုန္အံ့။ ငါ့ကိုအပ္ႏွံေသာသူသည္ ေရာက္လာၿပီဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၄၃ ထိုသို႔မိန္႔ေတာ္မူစဥ္တြင္ပင္ တပည့္ေတာ္တက်ိပ္ႏွစ္ပါးအဝင္ျဖစ္ေသာ ယုဒရွကာရုတ္ႏွင့္အတူ ယဇ္ပုေရာ ဟိတ္အႀကီး၊ က်မ္းျပဳဆရာ၊ လူအႀကီးအကဲမ်ားေစလႊတ္ေသာ လူအစုအေဝးအေပါင္းတို႔သည္ ထားႏွင့္ဒုတ္မ်ား ကိုကိုင္လ်က္ ခ်က္ျခင္းလာၾက၏။
၄၄ ကိုယ္ေတာ္ကိုအပ္ႏွံေသာသူက၊ ငါနမ္းေသာသူသည္ ေယရႈပင္ျဖစ္၏။ သူ႔ကိုဘမ္း၍လံုၿခံဳစြာေဆာင္သြားၾကဟု ထိုသူတို႔အား အမွတ္ေပးခဲ့သည္အတိုင္း၊
၄၅ သူသည္ ေရာက္လွ်င္ ကုိယ္ေတာ္ရင္းသို႔ခ်က္ျခင္းခ်ဥ္းကပ္၍ အရွင္ဘုရား၊ အရွင္ဘုရားဟုဆိုလ်က္ နမ္းေလ၏။
၄၆ ထိုသူတို႔သည္ လာ၍ကိုယ္ေတာ္ကို ဆြဲကိုင္ဘမ္းဆီးၾက၏။
၄၇ အနား၌ရပ္ေနေသာသူတေယာက္သည္ ထားကိုဆြဲထုတ္ၿပီးလွ်င္၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္း၏ ကြၽန္တေယာက္ကိုခုတ္သျဖင့္ နားရြက္ျပတ္ေလ၏။
၄၈ ေယရႈကလည္း သင္တို႔သည္ ထားျပကိုဘမ္းသကဲ့သို႔ ငါ့ကိုဘမ္းအံ့ေသာငွါ ထားႏွင့္ဒုတ္မ်ားကိုလက္စြဲလ်က္ လာၾကသည္တကား။
၄၉ ငါသည္ ဗိမာန္ေတာ္၌ေန႔တိုင္းဆံုးမၾသဝါဒေပးလ်က္ သင္တို႔အလယ္၌ရွိေနစဥ္အခါ သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုမဘမ္းမဆီးၾက။ ဤအေၾကာင္းအရာကား၊
၅၀ က်မ္းစာျပည့္စံုမည္အေၾကာင္းတည္းဟု ထိုလူမ်ားကိုမိန္႔ေတာ္မူ၏။
၅၁ ထိုအခါ တပည့္ေတာ္အေပါင္းတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုစြန္႔ပစ္၍ေျပးၾက၏။ လုလင္တေယာက္သည္ ေစာင္တထည္ကို သာဝတ္လ်က္ ေနာက္ေတာ္သို႔လိုက္သည္ျဖစ္၍၊ မင္းလုလင္တို႔သည္ ထိုသူကိုဘမ္းဆီးၾက၏။
၅၂ သူသည္လည္း ေစာင္ကိုစြန္႔ပစ္၍အဝတ္မရွိဘဲ လုလင္တို႔လက္မွထြက္ေျပးေလ၏။
၅၃ ထိုသူတုိ႔သည္ ေယရႈကိုယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းထံသို႔ေဆာင္သြားၾက၏။ ထိုမင္းထံ၌ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ အႀကီး၊ လူအႀကီးအကဲ၊ က်မ္းျပဳဆရာအေပါင္းတို႔သည္ စည္းေဝးၾက၏။
၅၄ ေပတရုသည္လည္း ယဇ္ပုေရာဟိတ္ မင္း၏ အိမ္ဦးအတြင္းသို႔တိုင္ေအာင္ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ေဝးစြာလိုက္ၿပီးလွ်င္၊ မင္းလုလင္တို႔ႏွင့္အတူထိုင္၍ မီးလႈံေလ၏။
၅၅ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔ႏွင့္ လႊတ္အရာရွိအေပါင္းတို႔သည္ ေယရႈကိုသတ္ရမည္အေၾကာင္း သက္ေသကိုရွာ ေသာ္လည္း မေတြ႔ၾက။
၅၆ လူမ်ားတို႔သည္ မမွန္ေသာသက္ေသကိုခံၾကေသာ္လည္း သူတို႔၏ သက္ေသခံခ်က္ သည္မညီ။
၅၇ အခ်ိဳ႔တို႔သည္ထ၍၊ ဤသူက၊ လူတို႔လက္ျဖင့္လုပ္ေသာ၊
၅၈ ဤဗိမာန္ေတာ္ကို ငါၿဖိဳဖ်က္၍ လူတို႔လက္ျဖင့္မလုပ္ေသာ ဗိမာန္ေတာ္တဆူကို တည္ေဆာက္မည္ဟုေျပာဆိုသည္ကို အကြၽႏ္ုပ္တို႔ ၾကားရပါၿပီဟု သက္ေသခံၾက၏။
၅၉ သို႔ေသာ္လည္း သူတို႔၏သက္ေသခံခ်က္သည္မညီ။
၆၀ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ မင္းသည္ အလယ္၌ မတ္တတ္ထ၍၊ သင္သည္ တခြန္းမွ်ျပန္၍မေျပာသေလာ။ ဤသူတို႔သည္ အဘယ္သို႔ သက္ေသခံသနည္းဟု ေယရႈကိုေမးလွ်င္၊
၆၁ ကိုယ္ေတာ္သည္ တခြန္းမွ်ျပန္ေျပာေတာ္မမူဘဲ တိတ္ဆိတ္စြာေန၏။ တဖန္ ယဇ္ပုေရာ ဟိတ္မင္းက၊ သင္သည္ ခရစ္ေတာ္တည္းဟူေသာ မဂၤလာရွိေသာဘုရားသခင္၏ သားေတာ္ မွန္သေလာဟု ေမးျပန္လွ်င္၊
၆၂ ေယရႈက၊ မွန္၏။ ေနာင္ကာလ၌လူသားသည္ တန္ခိုးေတာ္၏ လက္်ာဘက္၌ ထိုင္လ်က္၊ မိုးတိမ္ကိုစီး၍ၾကြလာသည္ကို သင္တို႔ျမင္ရၾကလတံ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၆၃ ထိုအခါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ မင္းသည္ မိမိအဝတ္ကိုဆုတ္လ်က္ အဘယ္သက္ေသကိုလိုေသးသနည္း။
၆၄ ဘုရားကိုလြန္က်ဴး၍ေျပာေသာ စကားကို သင္တို႔ၾကားရၿပီ။ အဘယ္သို႔ ထင္မွတ္ၾကသနည္းဟု ေမးျမန္းလွ်င္၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ သက္ေသ ခံထိုက္ေၾကာင္းကို ထိုသူအေပါင္းတို႔သည္ စီရင္ၾက၏။
၆၅ ထိုအခါ အခ်ိဳ႔တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို တံေထြးႏွင့္ ေထြးၾက၏။ မ်က္ႏွာေတာ္ကို ဖုံးၿပီးလွ်င္ လက္သီးႏွင့္ထုိးလ်က္၊ ပေရာဖက္ျပဳ၍ေဟာေတာ္မူပါဟု ဆိုၾက၏။ မင္းလုလင္တို႔သည္လည္း ပါးေတာ္ကို လက္ႏွင့္ပုတ္ၾက၏။
၆၆ ေပတရုသည္ ေအာက္မွာအိမ္ဦး၌ရွိစဥ္၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္း၏ အေစအပါမိန္းမတေယာက္သည္ လာ၍၊
၆၇ ေပတရုသည္ မီးလႈံလ်က္ေနသည္ကိုျမင္ေသာအခါ သူ႔ကိုေစ့ေစ့ၾကည့္၍၊ သင္သည္လည္း နာဇရက္ ၿမိဳ႔သားေယရႈႏွင့္ ေပါင္းေဘာ္ေသာသူျဖစ္သည္ဟုဆိုလွ်င္၊
၆၈ ေပတရုက၊ သင္ေျပာေသာအရာကို ငါမသိ၊ နားမလည္ဟု ျငင္းခုန္ၿပီးမွ အိမ္ဦးေရွ႔သို႔ထြက္ေသာ္ ၾကက္တြန္ေလ၏။
၆၉ ေနာက္တဖန္ အေစအပါမိန္းမသည္ ေပတရုကိုျမင္လွ်င္၊ အနား၌ရပ္ေနေသာသူတို႔အား၊ ဤသူသည္ ထိုသူတို႔အဝင္ျဖစ္သည္ဟုဆိုေသာ္၊
၇၀ ေပတရုသည္ တဖန္ျငင္းခုန္ျပန္၏။ ထိုေနာက္ မ်ားမၾကာအနား၌ရပ္ေနေသာသူတို႔က၊ အကယ္စင္စစ္သင္သည္ ထိုသူတို႔အဝင္ျဖစ္၏။ သင္သည္ဂါလိလဲလူျဖစ္၏။ သင့္စကားလည္းတူ၏ဟု ေပတရုကိုဆိုၾကလွ်င္၊
၇၁ ေပတရုက၊ သင္တို႔ေျပာေသာသူကို ငါမသိဟုဓိ႒ာန္ျပဳ၍ ႀကိမ္ဆိုသည္ေနာက္၊
၇၂ တဖန္ၾကက္တြန္ေလ၏။ ေယရႈက၊ ၾကက္သည္ႏွစ္ႀကိမ္မတြန္မွီသင္သည္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ေအာင္ငါ့ကို ျငင္းပယ္လိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူေသာစကားကို၊ ေပတရုသည္ သတိရသျဖင့္ ေခါင္းကိုၿခံဳ၍ငိုေၾကြးေလ၏။
