၁ ယုဒျပည္မွ အႏၱိအုတ္ၿမိဳ႔သို႔ ေရာက္လာေသာသူအခ်ိဳ႔တို႔က၊ သင္တို႔သည္ ေမာေရွ၏တရားအတိုင္း အေရဖ်ားလွီးျခင္းကိုမခံလွ်င္၊ ကယ္တင္ေတာ္မူျခင္းသို႔ မေရာက္ႏိုင္ဟု ညီအစ္ကိုတို႔အား ဆံုးမၾသဝါဒေပးၾက၏။
၂ ထိုသူတို႔ႏွင့္ေပါလု၊ ဗာနဗတို႔သည္ ေဆြးေႏႊးျငင္းခုန္ျခင္းမ်ားေသာအခါ၊ ေပါလုႏွင့္ဗာနဗတို႔သည္ အျခားေသာ တပည့္ေတာ္အခ်ိဳ႔တို႔ႏွင့္တကြ ထိုျပႆနာ၏အေၾကာင္းေၾကာင့္ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔၌ရွိေသာ တမန္ေတာ္တို႔ႏွင့္ သင္းအုပ္တို႔ထံသို႔ သြားရမည္အေၾကာင္းကို စီရင္ၾက၏။
၃ အသင္းေတာ္သည္ လမ္း၌ပို႔သျဖင့္၊ ေပါလုႏွင့္ ဗာနဗ တို႔သည္ ဖိနိတ္ျပည္ႏွင့္ ရွမာရိျပည္ကိုေရွာက္သြား၍ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔ ေျပာင္းလဲျခင္းအေၾကာင္းအရာကို ၾကားေျပာသျဖင့္၊ ညီအစ္ကိုအေပါင္းတို႔ကို အလြန္ဝမ္းေျမာက္ေစၾက၏။
၄ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔သို႔ေရာက္လွ်င္၊ တမန္ေတာ္တို႔ႏွင့္ သင္းအုပ္တို႔မွစ၍ သင္းဝင္သူမ်ားတို႔တြင္ လက္ခံျခင္းေက်းဇူးကိုခံ၍၊ မိမိတို႔အားျဖင့္ ဘုရားသခင္ျပဳေတာ္မူသမွ်တို႔ကို ျပန္ၾကားၾက၏။
၅ ဖာရိရွဲစုထဲက ယံုၾကည္ေသာသူအခ်ိဳ႔တို႔သည္ အေရဖ်ားလွီးျခင္းကို ေပးရမည္။ ေမာေရွ၏တရားကို က်င့္ေစျခင္းငွါ ဆံုးမရမည္ဟုဆိုၾက၏။
၆ ထိုအခါ တမန္ေတာ္တို႔ႏွင့္ သင္းအုပ္တို႔သည္ ထိုအမႈကိုၾကည့္ရႈဆင္ ျခင္ျခင္းငွါ စည္းေဝးၾက၏။
၇ မ်ားစြာေသာေဆြးေႏြးျငင္းခုန္ျခင္းရွိေသာအခါ ေပတရုသည္ထလွ်က္၊ ညီအစ္ကိုတို႔၊ ဘုရားသခင္သည္ ေရွ႔ဦးစြာငါတို႔တြင္ ေရြးေကာက္ေတာ္မူ၍၊ ငါေဟာေျပာေသာအားျဖင့္ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔သည္ ဧဝံေဂလိတရား ကိုၾကားနာ၍ ယံုၾကည္ရမည္အေၾကာင္း စီရင္ေတာ္မူသည္ကို သင္တို႔သိၾက၏။
၈ စိတ္ႏွလံုးကိုသိေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္သည္ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ကို ငါတို႔အားေပးသည္နည္းတူ သူတို႔အားေပးသျဖင့္၊ သူတို႔ဘက္၌ သက္ေသခံေတာ္မူ၏။
၉ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္လည္း သူတို႔၏စိတ္ႏွလံုးကို စင္ၾကယ္ေစ၍ ငါတို႔ကိုျခားနားေစေတာ္မမူ။
၁၀ သို႔ျဖစ္လွ်င္၊ ငါတို႔ႏွင့္ငါတို႔ဘိုးေဘးမ်ားမထမ္းႏိုင္ေသာ ထမ္းပိုးကိုတပည့္ေတာ္တို႔၏လည္ပင္းေပၚ၌ တင္ေစျခင္းငွါ အဘယ္ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကို စံုစမ္းၾကသနည္း။
၁၁ သခင္ေယရႈ၏ ေက်းဇူးေတာ္အားျဖင့္သာ ထိုသူတို႔သည္ ကယ္တင္ေတာ္မူျခင္းသို႔ ေရာက္သည္နည္းတူ၊ ငါတို႔သည္လည္း ေရာက္ရမည္ကို ငါတို႔သည္ ယုံၾက၏ဟု ေပတရုေျပာဆို၏။
၁၂ ထိုအခါဗာနဗႏွင့္ေပါလုတို႔သည္ မိမိတို႔အားျဖင့္ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔တြင္ ဘုရားသခင္ျပဳေတာ္မူသမွ်ေသာ နိမိတ္လကၡဏာ၊ အံ့ဘြယ္ေသာအမႈတို႔ကို ၾကားေျပာသည္ကို စုေဝးေသာသူ အေပါင္းတို႔သည္ တိတ္ဆိတ္စြာေန၍ နားေထာင္ၾက၏။
၁၃ ထိုသူတို႔သည္ အကုန္အစင္ေျပာဆိုၿပီးမွ၊ ယာကုပ္က ညီအစ္ကိုတို႔၊ ငါ့စကားကိုနားေထာင္ၾကေလာ့။
၁၄ ဘုရားသခင္သည္ မိမိနာမအဘို႔၊ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔အထဲက အခ်ိဳ႔ေသာသူတို႔ကို ႏႈတ္ယူျခင္းငွါ၊ ေရွ႔ဦးစြာ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔ကို အၾကည့္အရႈၾကြလာေတာ္မူသည္ အေၾကာင္းအရာကို ရွိမုန္သည္ေဟာေျပာခဲ့ၿပီ။
၁၅ ထိုအေၾကာင္းအရာသည္လည္း ပေရာဖက္တို႔၏စကားႏွင့္ညီ၏။
၁၆ က်မ္းစာလာသည္ကား၊ ငါ၏နာမျဖင့္ သမုတ္ေသာ တပါးအမ်ိဳးသားအေပါင္းတည္းဟူေသာ က်န္ၾကြင္းရစ္ေသာသူတို႔သည္ ထာဝရဘုရားကို ရွာေစ ျခင္းငွါ ေနာက္မွငါျပန္လာမည္။
၁၇ လဲလွ်က္ရွိေသာ ဒါဝိဒ္၏တဲကို ေဆာက္တည္ျပန္မည္။ ၿပိဳပ်က္ရာမ်ားကိုလည္း ျပဳျပင္ၿပီးလွ်င္၊ ထိုတဲကို မတ္ေစျပန္မည္ဟု၊
၁၈ ဤအမႈအရာတို႔ကို စီရင္ေတာ္မူေသာ ထာဝရဘုရား၏ ဗ်ာဒိတ္ ေတာ္ရွိ၏ဟု လာသတည္း။ ဘုရားသခင္သည္ ကမၻာဦးမွစ၍ မိမိစီရင္ေတာ္မူသမွ်ေသာ အမႈအရာတို႔ကို သိေတာ္မူသည္။
၁၉ ထိုေၾကာင့္၊ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔အထဲမွ ဘုရားသခင့္ထံေတာ္သို႔ ေျပာင္းလဲေသာသူတို႔ကို မေႏွာင့္ ရွက္ဘဲလ်က္၊
၂၀ ရုပ္တုတို႔၏ညစ္ညဴးရာကို၎၊ မတရားေသာေမထံုကို၎၊ လည္ပင္းကိုညွစ္၍သတ္ေသာ အရာကို၎၊ အေသြးကို၎ ၾကဥ္ေရွာင္ေစျခင္းငွါ သူတို႔ကိုမွာလိုက္သင့္သည္ဟု ငါသေဘာရွိ၏။
၂၁ အေၾကာင္းမူကား ေမာေရွ၏ပညတၱိက်မ္းကို တရားစရပ္၌ ဥပုသ္ေန႔တိုင္းဘတ္ရြတ္သျဖင့္၊ ေမာေရွ၏တရားကို ေရွးကာလမွ စ၍ ခပ္သိမ္းေသာၿမိဳ႔တို႔၌ ေဟာေျပာေလ့ရွိသည္ဟု ယာကုပ္ေျပာဆို၏။
၂၂ ထိုအခါ တမန္ေတာ္တို႔ႏွင့္ သင္းအုပ္တို႔မွစ၍ သင္းဝင္သူအေပါင္းတို႔သည္ မိမိတို႔အထဲ၌ ေရြးေကာက္၍ ညီအစ္ကိုတို႔တြင္ ထင္ရွားေသာသူတည္းဟူေသာ ဗာရွဗအမည္သစ္ကို ရေသာယုဒႏွင့္သိလတို႔ကို၊ အႏၱိအုတ္ၿမိဳ႔သို႔ ေပါလု၊ ဗာနဗ တို႔ႏွင့္တကြ ေစလႊတ္မည္အေၾကာင္း သေဘာညီညြတ္ၾက၏။
၂၃ သူတို႔လက္ျဖင့္ ေပးလုိက္ေသာ စာဟူမူကား၊ တမန္ေတာ္၊ သင္းအုပ္၊ ညီအစ္ကိုမ်ားတို႔သည္ အႏၱိအုတ္ၿမိဳ႔မွစ၍ ရႈရိျပည္၊ ကိလိကိျပည္တို႔၌ရွိေန၍ တပါးအမ်ိဳးသားျဖစ္ေသာ ညီအစ္ကိုတို႔ကို ေမတၱာႏွင့္ၾကားလိုက္ပါ၏။
၂၄ လူအခ်ိဳ႔တို႔ သည္ ငါတို႔အခြင့္မရွိဘဲ ငါတို႔ထံမွထြက္သြား၍၊ သင္တို႔သည္ အေရဖ်ားလွီးျခင္းကိုခံရမည္၊ ပညတ္တရားကို က်င့္ရမည္ဟူေသာ စကားျဖင့္၊ သင္တို႔၏စိတ္ႏွလံုးကို ေႏွာင့္ရွက္ဖ်က္ဆီးသည္ကို ငါတို႔ၾကားရသည္ျဖစ္၍၊
၂၅ ငါတို႔သခင္ ေယရႈခရစ္၏နာမ ေတာ္ေၾကာင့္ မိမိအသက္ကိုစြန္႔စားေသာသူတည္းဟူေသာ၊
၂၆ ငါတို႔ခ်စ္ေသာ ဗာနဗ၊ ေပါလုတို႔ႏွင့္တကြ ေရြးေကာက္ ေသာသူတို႔ကို သင္တို႔ဆီသို႔ ေစလႊတ္ျခင္းငွါ တညီတညြတ္တည္း စီရင္သည္ႏွင့္အညီ၊
၂၇ ဤအေၾကာင္းအရာကို သင္တို႔အား ႏႈတ္ျဖင့္ၾကားေစျခင္းငွါ ယုဒႏွင့္သိလတို႔ကို ေစလႊတ္ ၾက၏။
၂၈ ရုပ္တုေရွ႔မွာ ပူေဇာ္ေသာ ယဇ္ေကာင္ကို၎၊ အေသြးကို၎၊
၂၉ လည္ပင္းကိုညွစ္၍သတ္ေသာအရာ ကို၎၊ မတရားေသာေမထံုကို၎ ၾကဥ္ေရွာင္ရမည္ဟူေသာ ပညတ္မွတပါး အျခားေသာဝန္ သင္တို႔၏အေပၚ၌ တင္ျခင္းငွါ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ ငါတို႔သည္ အလိုမရွိ။ ထိုအရာမ်ားကို ၾကဥ္ေရွာင္အပ္၏။ က်မ္းမာ ၾကပါေစေသာဟု ေရး၍ေပးလုိက္သတည္း။
၃၀ ထိုသူတို႔သည္ သြားရေသာအခြင့္ရွိသျဖင့္၊ အႏၱိအုတ္ၿမိဳ႔သို႔သြား၍ လူအေပါင္းတို႔ကို စုေဝးၿပီးလွ်င္ မွာစာကိုအပ္ေပးၾက၏။
၃၁ မွာစာကိုဘတ္ရြတ္ေသာအခါ ထိုသက္သာျခင္း၏အေၾကာင္းေၾကာင့္ ဝမ္းေျမာက္ ျခင္းသို႔ေရာက္ၾက၏။
၃၂ ယုဒႏွင့္သိလတို႔သည္ ပေရာဖက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မ်ားစြာေသာစကားႏွင့္ ညီအစ္ကို တို႔ကို ဆံုးမ၍ၿမဲၿမံခိုင္ခန္႔ေစၾက၏။
၃၃ ထိုသူတို႔သည္ အတန္အရာေနၿပီးမွ၊ တမန္ေတာ္တို႔ထံသို႔ ၿငိမ္သက္စြာ ျပန္ေစျခင္းငွါ ညီအစ္ကိုတို႔သည္ အခြင့္ေပးၾက၏။
၃၄ သို႔ေသာ္လည္း သိလသည္ အလိုအေလ်ာက္ေနရစ္၏။
၃၅ ေပါလုႏွင့္ဗာနဗတို႔သည္လည္း အႏၱိအုတ္ၿမိဳ႔၌ေနလ်က္၊ အျခားေသာသူမ်ားတို႔ႏွင့္တကြ ဆံုးမၾသဝါဒေပး၍၊ သခင္ဘုရား၏ ႏႈတ္ကပတ္တရားတည္းဟူေသာ ဧဝံေဂလိတရားကိုေဟာေျပာၾက၏။
၃၆ အင္တန္ကာလၾကာေသာအခါ၊ ေပါလုက၊ ငါတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္တရားကို ေဟာ ေျပာဘူးေသာ ၿမိဳ႔မ်ားတို႔၌ ရွိေသာညီအစ္ကိုတို႔သည္ အဘယ္သို႔ရွိေနသည္ကို ၾကည့္ရႈ၍ ျပန္သြားၾကကုန္အံ့ ဟု ဗာနဗအားဆို၏။
၃၇ ဗာနဗသည္ မာကုအမည္ရွိေသာ ေယာဟန္ကိုေခၚမည္ဟု အႀကံရွိ၏။
၃၈ ေပါလုက၊ ပံဖုလိျပည္၌ သူတို႔ႏွင့္ခြါ၍ အမႈထမ္းရာသို႔ မလုိက္မသြားေသာထိုသူကို မေခၚသင့္ဟု သေဘာရွိ၏။
၃၉ ထိုအေၾကာင္းႏွင့္ အခ်င္းခ်င္းမသင့္သျဖင့္ တျခားစီသြား၍၊ ဗာနဗသည္ မာကုကိုေခၚ ၿပီးလွ်င္ ကုပရုကြၽန္းသို႔ လႊင့္ေလ၏။
၄၀ ညီအစ္ကိုတို႔သည္ ေပါလုကို ဘုရားသခင္၏ေက်းဇူးေတာ္သို႔ အပ္ႏွံၾကသျဖင့္၊ သူသည္ သိလ ကိုေရြးခ်ယ္ၿပီးလွ်င္ ထြက္၍၊
၄၁ သင္းေတာ္မ်ားကို ၿမဲၿမံခိုင္ခန္႔ေစလ်က္၊ ရႈရိျပည္၊ ကိလိကိျပည္တို႔ကို ေရွာက္သြား ေလ၏။
၃ အသင္းေတာ္သည္ လမ္း၌ပို႔သျဖင့္၊ ေပါလုႏွင့္ ဗာနဗ တို႔သည္ ဖိနိတ္ျပည္ႏွင့္ ရွမာရိျပည္ကိုေရွာက္သြား၍ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔ ေျပာင္းလဲျခင္းအေၾကာင္းအရာကို ၾကားေျပာသျဖင့္၊ ညီအစ္ကိုအေပါင္းတို႔ကို အလြန္ဝမ္းေျမာက္ေစၾက၏။
၄ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔သို႔ေရာက္လွ်င္၊ တမန္ေတာ္တို႔ႏွင့္ သင္းအုပ္တို႔မွစ၍ သင္းဝင္သူမ်ားတို႔တြင္ လက္ခံျခင္းေက်းဇူးကိုခံ၍၊ မိမိတို႔အားျဖင့္ ဘုရားသခင္ျပဳေတာ္မူသမွ်တို႔ကို ျပန္ၾကားၾက၏။
၅ ဖာရိရွဲစုထဲက ယံုၾကည္ေသာသူအခ်ိဳ႔တို႔သည္ အေရဖ်ားလွီးျခင္းကို ေပးရမည္။ ေမာေရွ၏တရားကို က်င့္ေစျခင္းငွါ ဆံုးမရမည္ဟုဆိုၾက၏။
၆ ထိုအခါ တမန္ေတာ္တို႔ႏွင့္ သင္းအုပ္တို႔သည္ ထိုအမႈကိုၾကည့္ရႈဆင္ ျခင္ျခင္းငွါ စည္းေဝးၾက၏။
၇ မ်ားစြာေသာေဆြးေႏြးျငင္းခုန္ျခင္းရွိေသာအခါ ေပတရုသည္ထလွ်က္၊ ညီအစ္ကိုတို႔၊ ဘုရားသခင္သည္ ေရွ႔ဦးစြာငါတို႔တြင္ ေရြးေကာက္ေတာ္မူ၍၊ ငါေဟာေျပာေသာအားျဖင့္ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔သည္ ဧဝံေဂလိတရား ကိုၾကားနာ၍ ယံုၾကည္ရမည္အေၾကာင္း စီရင္ေတာ္မူသည္ကို သင္တို႔သိၾက၏။
၈ စိတ္ႏွလံုးကိုသိေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္သည္ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ကို ငါတို႔အားေပးသည္နည္းတူ သူတို႔အားေပးသျဖင့္၊ သူတို႔ဘက္၌ သက္ေသခံေတာ္မူ၏။
၉ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္လည္း သူတို႔၏စိတ္ႏွလံုးကို စင္ၾကယ္ေစ၍ ငါတို႔ကိုျခားနားေစေတာ္မမူ။
၁၀ သို႔ျဖစ္လွ်င္၊ ငါတို႔ႏွင့္ငါတို႔ဘိုးေဘးမ်ားမထမ္းႏိုင္ေသာ ထမ္းပိုးကိုတပည့္ေတာ္တို႔၏လည္ပင္းေပၚ၌ တင္ေစျခင္းငွါ အဘယ္ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကို စံုစမ္းၾကသနည္း။
၁၁ သခင္ေယရႈ၏ ေက်းဇူးေတာ္အားျဖင့္သာ ထိုသူတို႔သည္ ကယ္တင္ေတာ္မူျခင္းသို႔ ေရာက္သည္နည္းတူ၊ ငါတို႔သည္လည္း ေရာက္ရမည္ကို ငါတို႔သည္ ယုံၾက၏ဟု ေပတရုေျပာဆို၏။
၁၂ ထိုအခါဗာနဗႏွင့္ေပါလုတို႔သည္ မိမိတို႔အားျဖင့္ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔တြင္ ဘုရားသခင္ျပဳေတာ္မူသမွ်ေသာ နိမိတ္လကၡဏာ၊ အံ့ဘြယ္ေသာအမႈတို႔ကို ၾကားေျပာသည္ကို စုေဝးေသာသူ အေပါင္းတို႔သည္ တိတ္ဆိတ္စြာေန၍ နားေထာင္ၾက၏။
၁၃ ထိုသူတို႔သည္ အကုန္အစင္ေျပာဆိုၿပီးမွ၊ ယာကုပ္က ညီအစ္ကိုတို႔၊ ငါ့စကားကိုနားေထာင္ၾကေလာ့။
၁၄ ဘုရားသခင္သည္ မိမိနာမအဘို႔၊ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔အထဲက အခ်ိဳ႔ေသာသူတို႔ကို ႏႈတ္ယူျခင္းငွါ၊ ေရွ႔ဦးစြာ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔ကို အၾကည့္အရႈၾကြလာေတာ္မူသည္ အေၾကာင္းအရာကို ရွိမုန္သည္ေဟာေျပာခဲ့ၿပီ။
၁၅ ထိုအေၾကာင္းအရာသည္လည္း ပေရာဖက္တို႔၏စကားႏွင့္ညီ၏။
၁၆ က်မ္းစာလာသည္ကား၊ ငါ၏နာမျဖင့္ သမုတ္ေသာ တပါးအမ်ိဳးသားအေပါင္းတည္းဟူေသာ က်န္ၾကြင္းရစ္ေသာသူတို႔သည္ ထာဝရဘုရားကို ရွာေစ ျခင္းငွါ ေနာက္မွငါျပန္လာမည္။
၁၇ လဲလွ်က္ရွိေသာ ဒါဝိဒ္၏တဲကို ေဆာက္တည္ျပန္မည္။ ၿပိဳပ်က္ရာမ်ားကိုလည္း ျပဳျပင္ၿပီးလွ်င္၊ ထိုတဲကို မတ္ေစျပန္မည္ဟု၊
၁၈ ဤအမႈအရာတို႔ကို စီရင္ေတာ္မူေသာ ထာဝရဘုရား၏ ဗ်ာဒိတ္ ေတာ္ရွိ၏ဟု လာသတည္း။ ဘုရားသခင္သည္ ကမၻာဦးမွစ၍ မိမိစီရင္ေတာ္မူသမွ်ေသာ အမႈအရာတို႔ကို သိေတာ္မူသည္။
၁၉ ထိုေၾကာင့္၊ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔အထဲမွ ဘုရားသခင့္ထံေတာ္သို႔ ေျပာင္းလဲေသာသူတို႔ကို မေႏွာင့္ ရွက္ဘဲလ်က္၊
၂၀ ရုပ္တုတို႔၏ညစ္ညဴးရာကို၎၊ မတရားေသာေမထံုကို၎၊ လည္ပင္းကိုညွစ္၍သတ္ေသာ အရာကို၎၊ အေသြးကို၎ ၾကဥ္ေရွာင္ေစျခင္းငွါ သူတို႔ကိုမွာလိုက္သင့္သည္ဟု ငါသေဘာရွိ၏။
၂၁ အေၾကာင္းမူကား ေမာေရွ၏ပညတၱိက်မ္းကို တရားစရပ္၌ ဥပုသ္ေန႔တိုင္းဘတ္ရြတ္သျဖင့္၊ ေမာေရွ၏တရားကို ေရွးကာလမွ စ၍ ခပ္သိမ္းေသာၿမိဳ႔တို႔၌ ေဟာေျပာေလ့ရွိသည္ဟု ယာကုပ္ေျပာဆို၏။
၂၂ ထိုအခါ တမန္ေတာ္တို႔ႏွင့္ သင္းအုပ္တို႔မွစ၍ သင္းဝင္သူအေပါင္းတို႔သည္ မိမိတို႔အထဲ၌ ေရြးေကာက္၍ ညီအစ္ကိုတို႔တြင္ ထင္ရွားေသာသူတည္းဟူေသာ ဗာရွဗအမည္သစ္ကို ရေသာယုဒႏွင့္သိလတို႔ကို၊ အႏၱိအုတ္ၿမိဳ႔သို႔ ေပါလု၊ ဗာနဗ တို႔ႏွင့္တကြ ေစလႊတ္မည္အေၾကာင္း သေဘာညီညြတ္ၾက၏။
၂၃ သူတို႔လက္ျဖင့္ ေပးလုိက္ေသာ စာဟူမူကား၊ တမန္ေတာ္၊ သင္းအုပ္၊ ညီအစ္ကိုမ်ားတို႔သည္ အႏၱိအုတ္ၿမိဳ႔မွစ၍ ရႈရိျပည္၊ ကိလိကိျပည္တို႔၌ရွိေန၍ တပါးအမ်ိဳးသားျဖစ္ေသာ ညီအစ္ကိုတို႔ကို ေမတၱာႏွင့္ၾကားလိုက္ပါ၏။
၂၄ လူအခ်ိဳ႔တို႔ သည္ ငါတို႔အခြင့္မရွိဘဲ ငါတို႔ထံမွထြက္သြား၍၊ သင္တို႔သည္ အေရဖ်ားလွီးျခင္းကိုခံရမည္၊ ပညတ္တရားကို က်င့္ရမည္ဟူေသာ စကားျဖင့္၊ သင္တို႔၏စိတ္ႏွလံုးကို ေႏွာင့္ရွက္ဖ်က္ဆီးသည္ကို ငါတို႔ၾကားရသည္ျဖစ္၍၊
၂၅ ငါတို႔သခင္ ေယရႈခရစ္၏နာမ ေတာ္ေၾကာင့္ မိမိအသက္ကိုစြန္႔စားေသာသူတည္းဟူေသာ၊
၂၆ ငါတို႔ခ်စ္ေသာ ဗာနဗ၊ ေပါလုတို႔ႏွင့္တကြ ေရြးေကာက္ ေသာသူတို႔ကို သင္တို႔ဆီသို႔ ေစလႊတ္ျခင္းငွါ တညီတညြတ္တည္း စီရင္သည္ႏွင့္အညီ၊
၂၇ ဤအေၾကာင္းအရာကို သင္တို႔အား ႏႈတ္ျဖင့္ၾကားေစျခင္းငွါ ယုဒႏွင့္သိလတို႔ကို ေစလႊတ္ ၾက၏။
၂၈ ရုပ္တုေရွ႔မွာ ပူေဇာ္ေသာ ယဇ္ေကာင္ကို၎၊ အေသြးကို၎၊
၂၉ လည္ပင္းကိုညွစ္၍သတ္ေသာအရာ ကို၎၊ မတရားေသာေမထံုကို၎ ၾကဥ္ေရွာင္ရမည္ဟူေသာ ပညတ္မွတပါး အျခားေသာဝန္ သင္တို႔၏အေပၚ၌ တင္ျခင္းငွါ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ ငါတို႔သည္ အလိုမရွိ။ ထိုအရာမ်ားကို ၾကဥ္ေရွာင္အပ္၏။ က်မ္းမာ ၾကပါေစေသာဟု ေရး၍ေပးလုိက္သတည္း။
၃၀ ထိုသူတို႔သည္ သြားရေသာအခြင့္ရွိသျဖင့္၊ အႏၱိအုတ္ၿမိဳ႔သို႔သြား၍ လူအေပါင္းတို႔ကို စုေဝးၿပီးလွ်င္ မွာစာကိုအပ္ေပးၾက၏။
၃၁ မွာစာကိုဘတ္ရြတ္ေသာအခါ ထိုသက္သာျခင္း၏အေၾကာင္းေၾကာင့္ ဝမ္းေျမာက္ ျခင္းသို႔ေရာက္ၾက၏။
၃၂ ယုဒႏွင့္သိလတို႔သည္ ပေရာဖက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မ်ားစြာေသာစကားႏွင့္ ညီအစ္ကို တို႔ကို ဆံုးမ၍ၿမဲၿမံခိုင္ခန္႔ေစၾက၏။
၃၃ ထိုသူတို႔သည္ အတန္အရာေနၿပီးမွ၊ တမန္ေတာ္တို႔ထံသို႔ ၿငိမ္သက္စြာ ျပန္ေစျခင္းငွါ ညီအစ္ကိုတို႔သည္ အခြင့္ေပးၾက၏။
၃၄ သို႔ေသာ္လည္း သိလသည္ အလိုအေလ်ာက္ေနရစ္၏။
၃၅ ေပါလုႏွင့္ဗာနဗတို႔သည္လည္း အႏၱိအုတ္ၿမိဳ႔၌ေနလ်က္၊ အျခားေသာသူမ်ားတို႔ႏွင့္တကြ ဆံုးမၾသဝါဒေပး၍၊ သခင္ဘုရား၏ ႏႈတ္ကပတ္တရားတည္းဟူေသာ ဧဝံေဂလိတရားကိုေဟာေျပာၾက၏။
၃၆ အင္တန္ကာလၾကာေသာအခါ၊ ေပါလုက၊ ငါတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္တရားကို ေဟာ ေျပာဘူးေသာ ၿမိဳ႔မ်ားတို႔၌ ရွိေသာညီအစ္ကိုတို႔သည္ အဘယ္သို႔ရွိေနသည္ကို ၾကည့္ရႈ၍ ျပန္သြားၾကကုန္အံ့ ဟု ဗာနဗအားဆို၏။
၃၇ ဗာနဗသည္ မာကုအမည္ရွိေသာ ေယာဟန္ကိုေခၚမည္ဟု အႀကံရွိ၏။
၃၈ ေပါလုက၊ ပံဖုလိျပည္၌ သူတို႔ႏွင့္ခြါ၍ အမႈထမ္းရာသို႔ မလုိက္မသြားေသာထိုသူကို မေခၚသင့္ဟု သေဘာရွိ၏။
၃၉ ထိုအေၾကာင္းႏွင့္ အခ်င္းခ်င္းမသင့္သျဖင့္ တျခားစီသြား၍၊ ဗာနဗသည္ မာကုကိုေခၚ ၿပီးလွ်င္ ကုပရုကြၽန္းသို႔ လႊင့္ေလ၏။
၄၀ ညီအစ္ကိုတို႔သည္ ေပါလုကို ဘုရားသခင္၏ေက်းဇူးေတာ္သို႔ အပ္ႏွံၾကသျဖင့္၊ သူသည္ သိလ ကိုေရြးခ်ယ္ၿပီးလွ်င္ ထြက္၍၊
၄၁ သင္းေတာ္မ်ားကို ၿမဲၿမံခိုင္ခန္႔ေစလ်က္၊ ရႈရိျပည္၊ ကိလိကိျပည္တို႔ကို ေရွာက္သြား ေလ၏။
