သုတၱံက်မ္း အခန္းၾကီး ၂၁

၁ ရွင္ဘုရင္၏ စိတ္ႏွလံုးသည္ ေရေခ်ာင္းကဲ့သို႔ ျဖစ္၍၊ ထာဝရဘုရား၏လက္ေတာ္၌ ရွိသျဖင့္၊ အလိုေတာ္ရွိ သည္ အတိုင္းလွည့္ေစေတာ္မူ၏။

၂ လူတို႔သည္မိမိတို႔က်င့္သမွ်ေသာ အက်င့္တို႔ကို ႏွစ္သက္တတ္၏။ ထာဝရဘုရား မူကား စိတ္ႏွလံုးတို႔ကို ခ်ိန္ေတာ္မူ၏။

၃ ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းကို ႏွစ္သက္သည္ ထက္ေျဖာင့္မတ္စြာ ျပဳျခင္း၊ တရားသျဖင့္စီရင္ ျခင္းကို ထာဝရဘုရားသည္ သာ၍ႏွစ္သက္ေတာ္မူ၏။

၄ ေထာင္လႊားေသာ မ်က္ႏွာ၊ မာနၾကီးေသာႏွလံုး၊ မတရား ေသာ သူတို႔၏ အလင္းေသာ္လည္းအျပစ္ပါ၏။

၅ လံု႔လဝိရိယျပဳေသာ သူ၏ အၾကံအစည္သည္ ၾကြယ္ဝျခင္းႏွင့္င္း၊သမၼာသတိရွိေသာ သူ၏အၾကံအစည္ သည္ ဆင္းရဲျခင္းႏွင့္င္း ဆိုင္ေပ၏။

၆ မုသာစကားအားျဖင့္ ဘ႑ာကို ဆည္းဖူးျခင္းအမႈသည္ ေသမင္းေက်ာ့ကြင္းတို႔တြင္ ေပ်ာက္လႊင့္ေသာ အနတၱျဖစ္၏။

၇ မတရားေသာ သူတို႔သည္ တရားသျဖင့္မစီရင္ လိုေသာေၾကာင့္၊ မိမိညွဥ္းဆဲျခင္းအျပစ္သည္ မိမိကို ဖ်က္ဆီးလိမ့္မည္။

၈ လမ္းလႊဲသြားေသာသူသည္ ကြာေဝးရာသို႔ ေရာက္တက္၏။ စင္ၾကယ္ေသာသူျပဳေသာအမႈမူကား မွန္ေပ၏။

၉ ရန္ေတြ႔တက္ေသာ မိန္းမႏွင့္ အတူ လူမ်ားေသာအိမ္၌ ေနသည္ထက္၊ အိမ္မိုးေပၚေထာင့္ထဲမွာ ေနေသာ္သာ၍ ေကာင္း၏။

၁၀ မတရားေသာသူ သည္ မနာလိုေသာ စိတ္ရွိ၏။ အိမ္နီးခ်င္း၌ ေက်းဇူူးျပဳခ်င္ေသာ အလိုမရွိ။

၁၁ မထီမဲ့ျမင္ျပဳေသာသူသည္ အျပစ္ဒဏ္ကို  ခံရေသာအခါ၊ ဥာဏ္တိမ္ေသာသူသည္ သတိရတက္၏။ သတိရေသာသူသည္လည္း သြန္သင္ျခင္းကို ခံေသာအခါ၊ ပညာတိုးပြါးတက္၏။

၁၂ တရားေသာသူသည္ မတရားေသာသူ၏ အိမ္ကို ပညာစိတ္ႏွင့္ ဆင္ျခင္တတ္၏။ မတရား ေသာ သူတို႔မူကား၊ မိမိတို႔ျပဳေသာ ဒုစရိုက္အားျဖင့္ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္တတ္ၾက၏။

၁၃ ဆင္းရဲေသာသူ၏ ေအာ္ဟစ္ သံကို မၾကားလို၍၊ နားကိုပိတ္ေသာသူသည္ ကိုယ္တိုင္ေအာ္ဟစ္၍ အဘယ္သူမွ်မၾကားရ။

၁၄ တိတ္ဆိတ္စြာ ေပး ေသာလက္ေဆာင္သည္ သူ႔စိတ္ကိုင္း၊ ရင္ခြင္၌ ခ်ထားေသာလက္ေဆာင္ပဏာသည္ ျပင္းစြာေသာ အမ်က္ကိုင္း ေျဖတတ္၏။

၁၅ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူသည္တရားသျဖင့္ စီရင္၍ ဝမ္းေျမာက္တတ္၏။ အဓမၼအမႈတို႔ကို ျပဳေသာ သူမူ ကား၊ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္လိမ့္မည္။

၁၆ ဥာဏ္ပညာလမ္းမွ လႊဲသြားေသာသူသည္ သ ၤခ်ိဳင္းသား အစုအေဝး၌ ေနရာက်လိမ့္မည္။

၁၇ ကာမဂုဏ္၌ ေမြ႔ေလ်ာ္ေသာသူသည္ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ေရာက္လိမ့္မည္။ စပ်စ္ရည္ႏွင့္ဆီကိုႀကိဳက္ ေသာ သူသည္ လည္းေငြကိုမရတတ္ရ။

၁၈ မတရားေသာသူသည္ တရားေသာသူအဘို႔၊ လြန္က်ဴးေသာ သူသည္ ေျဖာင့္မတ္ ေသာသူအဘို႔ ေရြးရန္ျဖစ္၏။

၁၉ စိတ္တို၍ ရန္ေတြ႔တက္ေသာ မိန္းမႏွင့္ ေနသည္ထက္၊ ေတာလြင္ျပင္၌ ေနေသာ္ သာ၍ေကာင္း၏။

၂၀ ပညာရိွေသာသူ၏ အိမ္၌ ႏွစ္သက္ဘြယ္ေသာ ဘ႑ာႏွင့္ ဆီရိွတက္၏။ မိုက္ေသာသူမူကား ကုန္ေစတက္၏။

၂၁ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားႏွင့္ ကရုဏာတရားကို ရွာေသာသူသည္ အသက္ရွင္ျခင္း၊ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း၊ ဂုဏ္အသေရထင္ရွားျခင္းတို႔ကို ေတြ႔တတ္၏။

၂၂ ပညာရွိေသာသူသည္ ခိုင္ခံ့ေသာၿမိဳ႔ရိုးကို တက္၍၊ ၿမိဳ႔သားကိုးစား ရာ ခြန္အားကို ရႈတ္ခ်တတ္၏။

၂၃ မိမိႏႈတ္ႏွင့္ လွ်ာကိုေစာင့္ေသာသူသည္ မိမိစိတဝိညာဥ္ကို ဒုကၡႏွင့္လြတ္ေစျခင္းငွါ ေစာင့္ရာေရာက္၏။

၂၄ ျပင္းစြာေသာေဒါသအမ်က္၌ က်င္လည္ေသာသူကို၊ ေထာင္လြားေစာ္ကားေသာသူ၊ မထီမဲ့ျမင္ ျပဳေသာသူဟူ၍ သမုတ္အပ္၏။

၂၅ ပ်င္းရိေသာသူသည္ အလုပ္မလုပ္ခ်င္ေသာေၾကာင့္၊ မိမိတပ္မက္ေသာ အားျဖင့္ ေသတတ္၏။

၂၆ တေန႔လံုး တပ္မက္အားႀကီးတတ္၏။ ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူမူကား မေႏွာေျမာဘဲ စြန္႔ႀကဲတတ္၏။

၂၇ မတရားေသာသူ ပူေဇာ္ေသာယဇ္သည္ စက္ဆုပ္ရြံ႕ရွာဘြယ္ျဖစ္၏။ ထိုမွ်မက မတရားေသာ စိတ္ႏွင့္ ပူေဇာ္လွ်င္သာ ျဖစ္၏။

၂၈ မမွန္ေသာ သက္ေသသည္ ပ်က္္တတ္၏။ ကိုယ္တိုင္ၾကားေသာ သူမူကား တည္ၾကည္စြာေျပာတတ္၏။ 

၂၉ မတရားေသာ သူသည္မိမိမ်က္ႏွာကို ခိုင္မာေစတတ္၏။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူမူကား၊ မိမိသြားရာလမ္းကို ျပင္ဆင္ တက္၏။

၃၀ ထာဝရဘုရားတဘက္၌ ဥာဏ္မတည္၊ ပညာမတည္၊ အၾကံတစံုတစ္ခုမွ် မတည္ႏိုင္။

၃၁ စစ္တိုက္ရာကာလ အဘို႔ ျမင္းမ်ားကို ျပင္ဆင္ေသာ္လည္း၊ ထာဝရဘုရား၏ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ ခ်မ္းသာရပါ၏။