တမန္ေတာ္ဝတၳဳ အခန္းၾကီး ၁၆
၁ ထိုေနာက္မွ ေပါလုသည္ ေဒရေဗၿမိဳ႔ႏွင့္ လုတၱရၿမိဳ႔သို႔ေရာက္ေလ၏။ လုတၱရၿမိဳ႔၌ တိေမာေသအမည္ ရွိေသာ တပည့္ေတာ္တစ္ေယာက္ရွိ၏။ သူ၏အမိကား၊ ယံုၾကည္ေသာ ယုဒမိန္းမျဖစ္၏။ အဘကား၊ ေဟလသ လူျဖစ္၏။
၂ ထုိသူသည္လုတၱရၿမိဳ႔၊ ဣေကာနိၿမိဳ႔၌ ရွိေသာညီအစ္ကိုတို႔တြင္ အသေရရွိေသာသူျဖစ္၏။
၃ ေပါလုသည္ ထုိသူကိုေခၚျခင္းငွါ အလုိရွိ၍၊ သူ၏အဘသည္ ေဟေလသလူျဖစ္သည္ကို ထုိအရပ္တို႔၌ရွိေသာ ယုဒလူအေပါင္း တုိ႔သည္ သိေသာေၾကာင့္၊ အေရးဖ်ားလီွးျခင္းကို သူ႔အားေပးေလ၏။
၄ သူတို႔သည္ ၿမိဳ႔မ်ားကိုေရွာက္သြား စဥ္တြင္၊ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔၌ေနေသာ တမန္ေတာ္တို႔ႏွင့္ သင္းအုပ္တို႔သည္ စီရင္ေသာပညတ္တို႔ကို အသင္းမ်ား က်င့္ေစာင့္ဖို႔ရာ အပ္ေပးၾက၏။
၅ ထုိသို႔အသင္းေတာ္တို႔သည္ ယံုၾကည္ျခင္း၌ တည္ၾကည္ျမဲျမံသည္ျဖစ္၍၊ အေရအတြက္အားျဖင့္ တေန႔ထက္တေန႔တိုးပြါးမ်ားျပားၾက၏။
၆ ျဖဳဂိျပည္၊ ဂလာတိျပည္ကို ေရွာက္သြားၿပီးမွ အာရွိျပည္၌ ႏႈတ္ကပတ္တရားေတာ္ကို မေဟာေစျခင္းငွါ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ျမစ္တားေတာ္မူသျဖင့္၊
၇ မုသိျပည္သို႔ေရာက္၍၊ ဗိသုန္ျပည္သို႔သြားမည္ျပဳစဥ္၊ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ အခြင့္ေပးေတာ္မမူေသာေၾကာင့္၊
၈ မုသိျပည္အနားမွာ ေရွာက္၍ တေရာၿမိဳ႔သို႔ေရာက္ၾက၏။
၉ ညဥ့္အခါေပါလုသည္ ဗ်ာဒိတ္ရူပါရုံကိုျမင္ရ၍၊ မာေကေဒါနိ လူတစ္ေယာက္က၊ မာေကေဒါနိျပည္သို႔ ကူးပါ။ ငါတို႔ကိုမစပါဟု ရပ္လ်က္ေတာင္းပန္၏။
၁၀ ထုိဗ်ာဒိတ္ရူပါရုံကို ျမင္ရလွ်င္၊ မာေကေဒါနိျပည္၌ ဧဝံေဂလိ တရားကိုေဟာေစျခင္းငွါ သခင္ဘုရားသည္ ငါတို႔ကိုေခၚေတာ္မူသည္ဟု ငါတို႔သေဘာက်သျဖင့္၊ ထုိျပည္သို႔ သြားျခင္းငွါ ခ်က္ျခင္းရွာၾကံၾက၏။
၁၁ ထုိေၾကာင့္၊ တေယာၿမိဳ႔မွ သေဘၤာလႊင့္၍ သာေမာသရက္ကြၽန္းသို႔ တည့္တည့္သြားသျဖင့္၊ နက္ျဖန္ေန႔၌ နာေပါလိၿမိဳ႔သို႔ေရာက္ၾက၏။
၁၂ ထုိၿမိဳ႔မွထြက္ျပန္လွ်င္ မင္းမႈလြတ္ေသာ ၿမိဳ႔တည္းဟူေသာ မာေကေဒါနိျပည္တပိုင္းကို အစိုးရေသာဖိလိပၸိၿမိဳ႔သို႔ေရာက္၍ ကာလအတန္အရာေနၾက၏။
၁၃ ဥပုသ္ေန႔၌ ငါတို႔သည္ ၿမိဳ႔ျပင္သို႔ထြက္လွ်င္၊ ပဌနာစရပ္ရွိတတ္ရာ ျမစ္နားသို႔သြား၍ ထုိင္ၿပီးမွ၊ ထုိအရပ္၌စည္းေဝးေသာမိန္းမတို႔အား ေဟာေျပာၾက၏။
၁၄ ထုိအခါ နီေမာင္းေသာအထည္အလိပ္ကို ေရာင္းေသာ သြားတိရဲၿမိဳ႔သူလုဒိအမည္ရွိေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္သည္ ဘုရားသခင္ကိုကိုးကြယ္ေသာသူ ျဖစ္၍၊တရားနာစဥ္တြင္ ေပါလုေဟာေျပာေသာအရာကိုမွီဝဲဆည္းကပ္ေစျခင္းငွါသူ၏ စိတ္ႏွလံုးကိုသခင္ဘုရားဖြင့္ ေတာ္မူ၏။
၁၅ ထုိမိန္းမသည္ အိမ္သူအိမ္သားတို႔ႏွင့္တကြ ဗတၱိဇံ ကိုခံၿပီးမွ၊ ကြၽန္မသည္ သခင္ဘုရား၌ အမွန္ယံုၾကည္သည္ကိုသင္တို႔သည္ ထင္မွတ္လွ်င္၊ ကြၽန္မအိမ္သို႔ဝင္၍ ေနၾကပါဟု ေတာင္းပန္လ်က္ ငါတို႔ကိုအႏိုင္ေသြးေဆာင္ေလ၏။
၁၆ ထုိေနာက္မွ ငါတို႔သည္ ပဌနာစရပ္သို႔သြားစဥ္တြင္ နတ္ဝင္ျဖစ္၍ အနာဂတ္ကိုေဟာသျဖင့္၊ မိမိသခင္တို႔အား စီးပြားမ်ားကို ျပဳတတ္ေသာမိန္းမငယ္တေယာက္သည္ ငါတို႔ကိုဆီးႀကိဳေလ၏။
၁၇ ထိုမိန္းမ ငယ္သည္ ေပါလုႏွင့္ငါတို႔ေနာက္သို႔ လိုက္၍၊ ဤသူတို႔ကား အကြၽတ္တရားလမ္းကို ငါတို႔အား ေဟာေျပာျပသေသာ အျမင့္ဆံုးေသာဘုရားသခင္၏ ကြၽန္ျဖစ္ၾက၏ဟု ဟစ္ေၾကာ္ေလ၏။
၁၈ ထိုသို႔ အဖန္မ်ားစြာျပဳေသာေၾကာင့္ ေပါလုသည္ စိတ္မသာလ်က္ လွည့္ၾကည့္၍၊ သင္သည္သူ၏အထဲမွထြက္သြားေလာ့၊ ေယရႈခရစ္၏နာမေတာ္ ကိုအမွီျပဳ၍ ငါအမိန္႔ရွိ၏ဟု ထိုနတ္ကိုဆိုေသာခဏျခင္းတြင္ နတ္သည္ထြက္သြား၏။
၁၉ သူ၏သခင္တုိ႔သည္ ေနာက္တဖန္စီးပြားျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္စရာအေၾကာင္းမရွိသည္ကုိ သိျမင္လွ်င္၊ ေပါလုႏွင့္သိလတို႔ကို ဘမ္းဆီးဆြဲငင္၍ ရံုးေတာ္သို႔ပို႔ၾက၏။
၂၀ စစ္ကဲမင္းထံသို႔ေရာက္ေသာအခါ ဤသူတို႔သည္ ယုဒလူျဖစ္လ်က္ ငါတို႔ၿမိဳ႔ကို ေႏွာက္ရွက္တတ္ပါ၏။
၂၁ ေရာမလူျဖစ္ေသာငါတို႔သည္ မခံမယူမက်င့္အပ္ေသာ ဘာသာထံုးတမ္း မ်ားကို ေဟာေျပာသြန္သင္တတ္ပါ၏ဟု ေလွ်ာက္ဆိုၾကလွ်င္။
၂၂ စုေဝးေသာသူတို႔သည္ သူတို႔တဘက္၌ တၿပိဳင္နက္ ထၾက၏။ စစ္ကဲမင္းတို႔လည္း သူတို႔၏အဝတ္ကိုခြၽတ္၍ ႀကိမ္လံုးႏွင့္ရိုက္ေစျခင္းငွါ စီရင္ၾက၏။
၂၃ ရိုက္၍ဒဏ္ခ်က္မ်ားရွိၿပီးမွ၊ လံုၿခံဳစြာေစာင့္ေစဟု ေထာင္မႉးကိုမွာလိုက္၍ ေထာင္ထဲမွာေလွာင္ထားၾက၏။
၂၄ ထိုသို႔မွာလိုက္သည္အတိုင္း ေထာင္မႉးသည္ အတြင္းေထာင္မွာေလွာင္၍ ထိတ္ခတ္လွ်က္ထား၏။
၂၅ သန္းေခါင္အခ်ိန္၌ ေပါလုႏွင့္သိလတို႔သည္ ပဌနာျပဳ၍ ဘုရားသခင္ကို ခ်ီးမြမ္းလ်က္ သီခ်င္းဆိုေလ၏။ ေထာင္ထဲမွာေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္းကို ခံရေသာသူတို႔သည္ နားေထာင္ၾက၏။
၂၆ ထိုခဏျခင္းတြင္ ေျမႀကီးသည္ျပင္းစြာ လႈပ္ေသာေၾကာင့္ ေထာင္ေျခရင္းလည္းလႈပ္ရွား၏။ တံခါးရွိသမွ်တို႔သည္ ခ်က္ျခင္းပြင့္၍ လူအေပါင္းတို႔သည္ ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္းႏွင့္လြတ္ၾက၏။
၂၇ ေထာင္မႉးသည္ႏိုး၍ ေထာင္တံခါးမ်ားပြင့္လ်က္ရွိသည္ကို ျမင္လွ်င္၊ ေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္း ကိုခံရေသာသူတို႔သည္ ထြက္ေျပးၾကၿပီဟု ထင္မွတ္သည္ႏွင့္ ထားကိုအိမ္မွဆြဲထုတ္၍ ကိုယ္အသက္ကို သတ္မည္ျပဳေလ၏။
၂၈ ေပါလုကလည္း၊ ကိုယ္ကိုအျပစ္မျပဳႏွင့္။ ငါတို႔အေပါင္းသည္ ရွိၾက၏ဟု ႀကီးေသာအသံ ႏွင့္ဟစ္၍ ေျပာဆို၏။
၂၉ ေထာင္မႉးသည္ ညွိထြန္းေသာမီးကို ေတာင္းၿပီးမွေျပးဝင္၍ ေပါလုႏွင့္သိလတို႔၏ ေျခရင္း၌တုန္လႈပ္လ်က္ ျပပ္ဝပ္ေလ၏။
၃၀ သူတို႔ကိုျပင္သို႔ထုတ္ၿပီးလွ်င္လည္း၊ သခင္တို႔၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ကယ္တင္ ျခင္းသို႔ ေရာက္အံ့ေသာငွါ အဘယ္သို႔ျပဳရပါမည္နည္းဟု ေမးေလွ်ာက္ေလ၏။
၃၁ ထိုသူတို႔ကလည္း၊ သခင္ေယရႈ ခရစ္ကို ယံုၾကည္ေလာ့။ ယံုၾကည္လွ်င္ သင္ႏွင့္သင္၏အိမ္သူအိမ္သားတို႔သည္ ကယ္တင္ျခင္းသို႔ ေရာက္ၾက လိမ့္မည္ဟု ေျပာဆိုလ်က္၊
၃၂ ထိုသူတို႔မွစ၍ သူ၏အိမ္၌ရွိသမွ်ေသာသူတို႔အား သခင္ဘုရား၏ ႏႈတ္ကပတ္ တရားေတာ္ကို ေဟာၾက၏။
၃၃ ထိုညဥ့္အခ်ိန္နာရီ၌ပင္၊ ေထာင္မႉးသည္ ေပါလုႏွင့္သိလတို႔ကိုယူ၍ ဒဏ္ခ်က္ရာ မ်ားကို ေဆးေၾကာၿပီးလွ်င္၊ မိမိလူအေပါင္းတို႔ႏွင့္တကြ ဗတၱိဇံ ကိုခ်က္ျခင္းခံေလ၏။
၃၄ တဖန္ေပါလုႏွင့္သိလ တို႔ကို မိမိအိမ္သို႔ေခၚပင့္ၿပီးမွ သူတို႔ကိုလုပ္ေကြၽး၍၊ ဘုရားသခင္ကုိယံုၾကည္လ်က္ အိမ္သူအိမ္သားအေပါင္း တို႔ႏွင့္တကြ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းသို႔ေရာက္ေလ၏။
၃၅ နံနက္ေရာက္ေသာအခါ စစ္ကဲတို႔သည္ ရံုးလုလင္တို႔ကိုေစလႊတ္၍ ထိုလူတို႔ကို လႊတ္ေစဟု မွာလိုက္ၾက၏။
၃၆ ထိုစကားကို ေထာင္မႉးသည္ ေပါလုအားၾကားေျပာ၍၊ ကိုယ္ေတာ္ကိုလႊတ္ေစျခင္းငွါ စစ္ကဲတို႔သည္ ေစလႊတ္ၾကပါၿပီ။ ထိုေၾကာင့္ ယခုထြက္၍ ၿငိမ္ဝပ္စြာၾကြသြားေတာ္မူၾကပါဟု ေလွ်ာက္လွ်င္၊
၃၇ ေပါလုက ေရာမလူျဖစ္ေသာငါတို႔ကို ဓမၼသတ္အတိုင္းမစီရင္ဘဲလ်က္ စစ္ကဲတို႔သည္ ထင္ရွားစြာရိုက္၍ ေထာင္ထဲမွာ ေလွာင္ထားၿပီးမွ တိတ္ဆိတ္စြာႏွင္ထုတ္ၾကမည္ေလာ။ ထိုသို႔မျပဳသင့္။ ကိုယ္တိုင္လာ၍ ငါတို႔ကိုႏႈတ္ယူၾကေစ ဟု ရံုးလုလင္တို႔အား ေျပာဆို၏။
၃၈ ထိုစကားကို ရံုးလုလင္တို႔သည္ စစ္ကဲတို႔အားၾကားေလွ်ာက္၍၊ ေပါလုႏွင့္ သိလတို႔သည္ ေရာမလူျဖစ္ေၾကာင္းကို စစ္ကဲတို႔သည္ ၾကားသိေသာအခါ ေၾကာက္ျခင္းသို႔ေရာက္၍၊
၃၉ ကိုယ္တိုင္လာၿပီးလွ်င္ ေခ်ာ့ေမာ့ေသာစကားႏွင့္ သူတို႔ကိုႏႈတ္ယူ၍၊ ထိုၿမိဳ႔မွထြက္သြားပါမည္အေၾကာင္း ေတာင္းပန္ၾက၏။
၄၀ ထိုအခါေပါလုႏွင့္ သိလတို႔သည္ ေထာင္မွထြက္၍ လုဒိအိမ္သို႔ဝင္သျဖင့္၊ ညီအစ္ကိုမ်ားကို ေတြ႔ျမင္၍ သက္သာေစၿပီးမွ ထြက္သြားၾက၏။