တမန္ေတာ္ဝတၳဳ အခန္းၾကီး ၂၁
၁ ထိုသူမ်ားႏွင့္ငါတို႔သည္ ခြါသြား၍ သေဘၤာလႊင့္မွ ေကာသကြၽန္းသို႔ တည့္တည့္သြားသျဖင့္၊ နက္ျဖန္ ေန႔၌ ေရာဒုကြၽန္းသို႔င္း၊ ထိုကြၽန္းမွပါတရၿမိဳ႔သို႔င္း ေရာက္ၾက၏။
၂ ဖိနိတ္ျပည္သို႔ကူးေသာသေဘၤာကိုေတြ႔လွ်င္၊ ထိုသေဘၤာကိုစီး၍ လႊင့္ျပန္၏။
၃ ကုပရုကြၽန္းကိုျမင္လွ်င္ လက္်ာဖက္၌ေရွာက္သြားသျဖင့္၊ ရႈရိျပည္သို႔ကူး၍ တုရုၿမိဳ႔၌ ဆိုက္ေလ၏။ ထိုၿမိဳ႔မွာ သေဘၤာ၌ပါေသာဝန္ကို ခ်ရ၏။
၄ တပည့္ေတာ္တို႔ကိုေတြ႔၍ ငါတို႔သည္ ခုနစ္ ရက္ေနၾက၏။ ေပါလုသည္ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔သို႔ မတက္ရမည္အေၾကာင္း၊ ထိုတပည့္ေတာ္တို႔သည္ ဝိညာဥ္ေတာ္ အားျဖင့္ ေျပာျပၾက၏။
၅ ခုနစ္ရက္ေစ့ေသာအခါ တပည့္ေတာ္အေပါင္းတို႔သည္ သားမယားႏွင့္တကြ ၿမိဳ႔ျပင္သို႔ ငါတို႔ကို ပို႔လိုက္ၾက၍ ငါတို႔သည္ထြက္သြားၿပီးလွ်င္၊ ပင္လယ္ကမ္းေပၚ၌ ဒူးေထာက္လ်က္ဆုေတာင္းၾက၏။
၆ အခ်င္းခ်င္း ႏႈတ္ဆက္ၿပီးမွ ငါတို႔သည္ သေဘၤာေပၚသို႔တက္၍ သူတို႔သည္ မိမိအိမ္သို႔ျပန္ၾက၏။
၇ တုရုၿမိဳ႔မွ ပေတာလင္ၿမိဳ႔သို႔ေရာက္လွ်င္၊ ပင္လယ္ကူးျခင္းႏွင့္လြတ္ၾက၏။ ပေတာ္လင္ၿမိဳ႔၌ ညီအစ္ကို တို႔ႏွင့္ႏႈတ္ဆက္၍ တရက္ေနၿပီးမွ၊
၈ နက္ျဖန္ေန႔၌ ထြက္သြားျပန္၍ ကဲသရိၿမိဳ႔သို႔ေရာက္လွ်င္၊ ဆရာခုနစ္ပါးအဝင္ သာသနာျပဳဆရာ ဖိလိပၸဳ၏အိမ္သို႔ဝင္၍ေနၾက၏။
၉ ထိုသူ၌ ပေရာဖက္ျပဳေသာ သမီးကညာေလးေယာက္ရွိ၏။
၁၀ ထိုအိမ္၌ တာရွည္စြာေနၾကၿပီးမွ အာဂဗုအမည္ရွိေသာ ပေရာဖက္တေယာက္သည္ ယုဒျပည္မွလာ၍၊
၁၁ ငါတို႔ရွိရာသို႔ ဝင္သျဖင့္၊ ေပါလု၏ခါးပန္းကိုယူ၍ မိမိေျခလက္ကို ခ်ည္ေႏွာင္ၿပီးလွ်င္၊ ဤခါးပန္းရွင္ကို ယုဒလူ တို႔သည္ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔၌ ခ်ည္ေႏွာင္၍ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔လက္သို႔ အပ္ႏွံၾကလိမ့္မည္ဟု သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ မိန္႔ေတာ္မူသည္ဟု ဆို၏။
၁၂ ထိုစကားကိုၾကားလွ်င္ ငါတို႔ႏွင့္ထိုအရပ္၌ရွိေသာသူတို႔က၊ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔သို႔ မသြားပါႏွင့္ဟု ေပါလုကိုေတာင္းပန္ၾက၏။
၁၃ ေပါလုကလည္း၊ အဘယ္ေၾကာင့္ငိုေၾကြးလ်က္ ငါ့စိတ္ႏွလံုးကို ေၾကကြဲေစလ်က္ျပဳၾကသနည္း။ သခင္ေယရႈ၏နာမေတာ္ေၾကာင့္ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔၌ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္းမက၊ အေသ သတ္ျခင္းကိုပင္ ခံျခင္းငွါ ငါအသင့္ရွိသည္ဟု ဆို၏။
၁၄ ထိုသို႔ေသြးေဆာင္ျခင္းသို႔ မလိုက္ေသာအခါ ငါတို႔သည္ မေသြးေဆာင္ဘဲေန၍၊ သခင္ဘုရားအလိုေတာ္ရွိသည္အတိုင္း  ျဖစ္ပါေစဟုဆိုၾက၏။
၁၅ ထိုေနာက္မွငါတို႔သည္ အသံုးအေဆာင္မ်ားကို ျပင္ဆင္၍ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔သို႔သြားၾက၏။
၁၆ ကဲသရိ ၿမိဳ႔သား တပည့္ေတာ္အခ်ိဳ႔တို႔သည္ ငါတို႔ႏွင့္အတူလိုက္ၾက၍၊ ငါတို႔ကိုဧည့္ခံမည့္သူ မနာသုန္အမည္ရွိေသာ ကုပရုကြၽန္းသား အသက္ႀကီးေသာ တပည့္ေတာ္ဆီသို႔ ပို႔ေဆာင္ၾက၏။
၁၇ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔သို႔ေရာက္ေသာအခါ၊ ညီအစ္ကိုတို႔သည္ ၾကည္ညိဳေသာစိတ္ႏွင့္ ငါတို႔ကိုလက္ခံၾက၏။
၁၈ နက္ျဖန္ေန႔၌ ေပါလုသည္ ငါတို႔ႏွင့္တကြ ယာကုပ္ထံသို႔ဝင္လွ်င္၊ သင္းအုပ္အေပါင္းတို႔သည္ စည္းေဝးၾက၏။
၁၉ ေပါလုသည္ ထိုသူမ်ားကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီးလွ်င္၊ မိမိသည္ ဓမၼဆရာအမႈကို ေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္သည္ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔တြင္ ျပဳေတာ္မူသမွ်တို႔ကို ေသခ်ာစြာ ထုတ္ေဘာ္ျပသေလ၏။
၂၀ ထိုသူတို႔သည္ ၾကားလွ်င္၊ ဘုရားသခင္၏ဂုဏ္ေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္းၾက၏။ ေပါလုအားလည္း၊ ငါတို႔ညီ၊ ယံုၾကည္ေသာ ယုဒလူဘယ္ႏွစ္ေသာင္းရွိသည္ကို သင္သည္သိျမင္၏၊ ထိုသူအေပါင္းတို႔သည္ ပညတ္တရား ဘက္၌ စိတ္အားႀကီးေသာသူျဖစ္ၾက၏။
၂၁ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔တြင္ ေနေသာယုဒလူအေပါင္းတို႔သည္ သူငယ္တို႔အား အေရဖ်ားလွီးျခင္းကို မေပးရၾက။ ေရွးထံုးတမ္းအတိုင္း မက်င့္ရၾကဟု သင္သည္ဆိုလ်က္၊ သူတို႔သည္ ေမာေရွတရားကို စြန္႔ေစျခင္းငွါ ဆံုးမၾသဝါဒေပးတတ္သည္ကို ဤလူတို႔သည္ သိတင္းၾကားၾကၿပီ။
၂၂ သို႔ျဖစ္၍ အဘယ္သို႔ျပဳရမည္နည္း။ လူအေပါင္းတို႔သည္ မစုမေဝးဘဲမေနႏိုင္ရာ။ သင္ေရာက္ေၾကာင္းကို ၾကားသိၾကလိမ့္မည္။
၂၃ ထိုေၾကာင့္ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ဆိုသည္အတိုင္းျပဳပါေလာ့။ သစၥာဂတိျပဳၿပီးေသာ လူေလးေယာက္သည္ အကြၽႏု္ပ္တို႔တြင္ရွိ၏။
၂၄ ထိုသူတို႔ ကိုယူ၍ သူတို႔ႏွင့္တကြ စင္ၾကယ္ျခင္းကိုျပဳလ်က္၊ သူတို႔ေခါင္းရိတ္ျခင္းစရိတ္ကို ေပးပါေလာ့။ ထိုသို႔ျပဳလွ်င္ လူအေပါင္းတို႔သည္ မိမိတို႔ၾကားေသာ သိတင္းစကားမမွန္သည္ကို၎၊ သင္သည္ကိုယ္တိုင္ ပညတ္တရား ကိုေစာင့္ေရွာက္၍ က်င့္ေနသည္ကို၎ သိရၾကလိမ့္မည္။
၂၅ ယံုၾကည္ျခင္းသို႔ေရာက္ ေသာ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔မူကား၊ ထိုသို႔ေသာတရားကို မက်င့္မေစာင့္လဲလ်က္ ရုပ္တုေရွ႔မွာပူေဇာ္ေသာ ယဇ္ေကာင္ကို၎၊ အေသြးကို၎၊ လည္ပင္းကိုညွစ္၍ သတ္ေသာအရာကို၎၊ မတရားေသာေမထုန္ကို၎၊ ေရွာင္ေစျခင္းငွါသာ ငါတို႔သည္စီရင္၍ ၾကားလိုက္ခဲ့ၿပီဟု ဆိုၾက၏။
၂၆ ထိုအခါ ေပါလုသည္ ထိုသူတို႔ကိုေခၚ၍ နက္ျဖန္ေန႔၌ သူတို႔ႏွင့္တကြ စင္ၾကယ္ျခင္းကိုျပဳၿပီးမွ၊ ဗိမာန္ေတာ္သို႔ဝင္၍ သူတို႔အတြက္ အသီးအျခားပူးေဇာ္သကၠာျပဳရေသာ အခ်ိန္တည္းဟူေသာ စင္ၾကယ္ျခင္းကို ျပဳရေသာေန႔ရက္ ေစ့မည့္အခ်ိန္ကိုၾကားေျပာေလ၏။
၂၇ ထိုခုနစ္ရက္ေစ့လုေသာအခါ၊ အာရွိျပည္မွလာေသာ ယုဒလူတို႔သည္ ဗိမာန္ေတာ္၌ ေပါလုကိုျမင္လွ်င္ စုေဝးေသာလူအေပါင္းတို႔ကို တိုက္တြန္းႏႈိးေစာ္၍ ဣသေရလလူတို႔၊ ကူမၾကပါ။
၂၈ ဤသူကား၊ ငါတို႔အမ်ိဳးႏွင့္ ပညတ္တရားကိုင္း၊ ဤအရပ္ဌာနကိုင္း၊ ခပ္သိမ္းေသာအရပ္တို႔၌ ဆန္႔က်င္ဘက္ျပဳ၍၊ လူအေပါင္းတို႔အား ဆံုးမၾသဝါဒေပးေသာသူျဖစ္ပါ၏။ ထိုမွ်မက၊ ေဟလသလူတို႔ကို ဗိမာန္ေတာ္ထဲသို႔သြင္း၍၊ ဤသန္႔ရွင္းရာဌာနေတာ္ကို ညစ္ညဴးေစၿပီတကားဟု ဟစ္ေၾကာ္၍၊ ေပါလုကိုဘမ္းဆီး ၾက၏။
၂၉ အထက္ကၿမိဳ႔ထဲ၌ ေပါလုႏွင့္တူ တေရာဖိမ္အမည္ရွိေသာ ဧဖက္ၿမိဳ႔သားတေယာက္ကို ျမင္ၾကသည္ ျဖစ္၍၊ ထိုသူကိုေပါလုသည္ ဗိမာန္ေတာ္ထဲသို႔သြင္းသည္ဟု ထင္မွတ္ၾက၏။
၃၀ တၿမိဳ႔လံုးရုန္းရင္းခတ္မွ်ျဖစ္လွ်င္၊ လူမ်ား တို႔သည္ ေျပးလာ၍ စုေဝးၾကလ်က္၊ ေပါလုကို ကိုင္ယူ၍ ဗိမာန္ေတာ္ျပင္သို႔ ဆြဲငင္ၿပီးမွ တခဏျခင္းတံခါး မ်ားတို႔ကို ပိတ္ထားၾက၏။
၃၁ ေပါလုကို သတ္မည္ဟု အားထုတ္ၾကေသာအခါ၊ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔တၿမိဳ႔လံုး မၿငိမ္မသက္ရုန္းရင္ခတ္မွ် ျဖစ္သည္ဟု လူတေထာင္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္ေသာ စစ္သူႀကီးသည္ သိတင္းၾကားလွ်င္၊
၃၂ စစ္သူရဲမ်ားႏွင့္ တပ္မွဴးတို႔ကို အလွ်င္အျမန္ေခၚ၍ ထုိသူတို႔ရွိရာသို႔ဆင္းေျပး၏။ ထုိသူတို႔သည္ စစ္သူႀကီးႏွင့္စစ္သူရဲတို႔ကိုျမင္လွ်င္၊ ေပါလုကိုမရုိက္ဘဲေနၾက၏။
၃၃ ထုိအခါ စစ္သူႀကီးသည္ အနီးသို႔ေရာက္၍ ေပါလုကိုကိုင္ယူၿပီးလွ်င္၊ သံႀကိဳးႏွစ္စင္း ႏွင့္ ခ်ည္ေခ်ဟု စီရင္၍၊ ဤသူသည္အဘယ္သူနည္း။ အဘယ္အမႈကိုျပဳမိသနည္း ဟုေမးစစ္ေလ၏။
၃၄ လူအစုအေဝးထဲ၌ အသီးသီး အျခားျခား ဟစ္ေၾကာ္၍ အသံမ်ားေသာေၾကာင့္၊ စစ္သူႀကီးသည္ အမွန္ကိုမသိ ႏုိင္သျဖင့္၊ ေပါလုကိုရဲတိုက္ထဲသို႔ ေဆာင္သြားေစျခင္းငွါ စီရင္ျပန္ေလ၏။
၃၅ လူမ်ားတို႔သည္ ျပင္းထန္ေသာေၾကာင့္၊ ေလွကားေပၚသို႔ေရာက္ေသာအခါ၊ စစ္သူရဲတို႔သည္ ေပါလုကိုခ်ီေပြ႔၍ေဆာင္ရၾက၏။
၃၆ သူ႔ကိုထုတ္ေလာ့ဟု လူမ်ားအေပါင္းတို႔သည္ ဟစ္ေၾကာ္လ်က္လိုက္ၾက၏။
၃၇ ေပါလုသည္ ရဲတိုက္ထဲသို႔ဝင္လုေသာအခါ၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ စကားေျပာရပါမည္ေလာ ဟု စစ္သူႀကီးအားေမးလွ်င္ စစ္သူႀကီးက၊ သင္သည္ ေဟလသစကားကိုေျပာတတ္သေလာ။
၃၈ သင္သည္ အထက္ကပုန္ကန္၍ ထားျပေလးေထာင္တို႔ကို ေတာသို႔ေခၚသြားေသာ အဲဂုတၱဳလူျဖစ္သည္မဟုတ္ေလာဟု ေမး၏။
၃၉ ေပါလုကလည္း၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ ကိလိကိျပည္ တာရႈၿမိဳ႔၌ေမြးဘြားေသာ ယုဒလူျဖစ္ပါ၏။ အကြၽႏ္ုပ္ ေနေသာၿမိဳ႔ကား၊ သာမညၿမိဳ႔မဟုတ္။ ဤသူတို႔အား အကြၽႏု္ပ္ေျပာရေသာအခြင့္ကို ေပးပါ။ အကြၽႏ္ုပ္ပန္ၾကား ပါသည္ဟုဆို၏။
၄၀ စစ္သူႀကီးသည္ အခြင့္ေပးသျဖင့္၊ ေပါလုသည္ ေလွခါးေပၚမွာရပ္၍ ထိုလူတို႔အား မိမိလက္ႏွင့္ အမွတ္ေပးေလ၏။ သူတို႔သည္ အလြန္တိတ္ဆိတ္စြာေနၾကေသာအခါ ေဟၿဗဲဘာသာအားျဖင့္ ျမြက္ဆိုလ်က္၊