ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၁၅
၁ ငါသည္ မွန္ေသာစပ်စ္ႏြယ္ပင္ျဖစ္၏။ ငါ့ခမည္းေတာ္သည္လည္း ဥယ်ာဥ္ေစာင့္ျဖစ္ေတာ္မူ၏။
၂ ငါ၌ အသီးမသီးေသာ အခက္ရွိသမွ်တို႔ကို ခုတ္ပစ္ေတာ္မူ၏။ အသီးသီးေသာ အခက္ရွိသမွ်တို႔ကို သာ၍ အသီးသီး ေစျခင္းငွါ သုတ္သင္ရွင္းလင္းေတာ္မူ၏။
၃ သင္တို႔သည္ ငါေဟာေျပာေသာစကားအားျဖင့္ ယခုပင္ရွင္းလင္းလ်က္ ရွိၾက၏။
၄ ငါ၌တည္ေနၾကေလာ့။ ငါသည္လည္း သင္တို႔၌တည္ေနမည္။ စပ်စ္ခက္သည္ အပင္၌မတည္လွ်င္၊ ကိုယ္အလိုအေလ်ာက္ အသီးမသီးႏိုင္သကဲ့သို႔ သင္တို႔သည္ ငါ၌မတည္လွ်င္ အသီးမသီးႏိုင္ၾက။
၅ ငါသည္ စပ်စ္ႏြယ္ပင္ျဖစ္၏။ သင္တို႔သည္အခက္မ်ားျဖစ္ၾက၏။ အၾကင္သူသည္ ငါ၌တည္၍ ငါသည္လည္း သူ၌တည္၏၊ ထိုသူသည္ မ်ားစြာေသာအသီးကိုသီးတတ္၏။ ငါႏွင့္ကြာလွ်င္ သင္တို႔သည္ အဘယ္အမႈကိုမွ်မတတ္ႏိုင္ၾက။
၆ ငါ၌မတည္ေသာသူသည္ ေသြ႔ေျခာက္ေသာအခက္ကဲ့သို႔ ျပင္သို႔ပစ္လိုက္ျခင္းကို ခံရ၏။ ထိုသို႔ေသာအခက္မ်ားကို လူတို႔သည္ စုသိမ္း၍ မီးထဲသို႔ခ်လိုက္ၾကသျဖင့္ မီးေလာင္ျခင္းသို႔ေရာက္ၾက၏။
၇ သင္တို႔သည္ ငါ၌တည္၍ ငါ့စကားသည္ သင္တို႔၌တည္လွ်င္၊ သင္တို႔သည္ ေတာင္းခ်င္သမွ်ကို ေတာင္း၍ရၾကလိမ့္မည္။
၈ သင္တို႔သည္ မ်ားစြာေသာအသီးကို သီးေသာအားျဖင့္၊ ငါ့ခမည္းေတာ္သည္ ဘုန္းထင္ရွား ေတာ္မူ၍၊ သင္တို႔သည္လည္း ငါ၏တပည့္မွန္ၾကလိမ့္မည္။
၉ ခမည္းေတာ္သည္ ငါ့ကိုခ်စ္ေတာ္မူသကဲ့သို႔ ငါသည္သင္တို႔ကို ခ်စ္၏။ ငါ၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၌ တည္ေနၾကေလာ့။
၁၀ ငါသည္ ငါ့ခမည္းေတာ္၏ပညတ္တို႔ကို ေစာင့္ေရွာက္၍ ခမည္းေတာ္၏ ေမတၱာ၌ တည္ေနသကဲ့သို႔ သင္တို႔သည္ ငါ့ပညတ္တို႔ကို ေစာင့္ေရွာက္လွ်င္၊ ငါ့ေမတၱာ၌ တည္ေန ၾကလိမ့္မည္။
၁၁ သင္တို႔၌ ငါဝမ္းေျမာက္စရာအေၾကာင္းတည္ေစျခင္းငွါ၎၊ သင္တို႔ဝမ္း ေျမာက္စရာ အေၾကာင္း စံုလင္ေစျခင္းငွါ၎၊ ဤစကားကို သင္တို႔အားေဟာေျပာ၏။
၁၂ ငါ့ပညတ္ဟူမူကား၊ ငါသည္ သင္တို႔ကိုခ်စ္သည္ နည္းတူ၊ သင္တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္းခ်စ္ၾကေလာ့။
၁၃ ကိုယ္အေဆြတို႔အဘို႔အလိုငွါ ကိုယ္အသက္ကိုစြန္႔ျခင္းေမတၱာ ထက္သာ၍ ျမတ္ေသာေမတၱာသည္ အဘယ္သူ၌မွ်မရွိ။
၁၄ သင္တို႔သည္ ငါပညတ္သမွ်တို႔ကို က်င့္ေဆာင္လွ်င္ ငါ၏အေဆြျဖစ္ၾက၏။
၁၅ ယခုမွစ၍ ငါသည္ သင္တို႔ကို ကြၽန္ဟူ၍ မေခၚ။ ကြၽန္မူကား၊ ကိုယ္သခင္ျပဳေသာအမႈကို မသိ။ သင္တို႔ကိုအေဆြဟူ၍ငါေခၚ၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ငါသည္ခမည္းေတာ္ထံ၌ ၾကားသမွ်ေသာအရာတို႔ကို သင္တို႔အား ငါျပသ၏။
၁၆ သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုေရြး ေကာက္ၾကသည္မဟုတ္။ ငါသည္ သင္တို႔ကိုေရြးေကာက္သျဖင့္၊ သင္တို႔သည္သြား၍ တည္ၾကည္ေသာ အသီးကို သီးမည္အေၾကာင္းႏွင့္ ငါ့နာမကိုအမွီျပဳ၍ ခမည္းေတာ္မွာ ေတာင္းသမွ်တို႔ကို ရမည္အေၾကာင္း သင္တို႔ကို ငါခန္႔ထား၏။
၁၇ သင္တို႔သည္ အခ်င္းခ်င္းခ်စ္ေစျခင္းငွါ ဤပညတ္တို႔ကိုငါေပး၏။
၁၈ ေလာကီသားတို႔သည္ သင္တို႔ကိုမုန္းလွ်င္၊ သင္တို႔ကိုမမုန္းမီွ ငါ့ကိုမုန္းၾကသည္ကို သိမွတ္ၾကေလာ့။
၁၉ သင္တို႔သည္ ေလာကီႏွင့္ ဆက္ဆံလွ်င္၊ ေလာကီသားတို႔သည္ မိမိတို႔ႏွင့္ဆက္ဆံေသာသင္တို႔ကို ခ်စ္ၾကလိမ့္မည္။ သင္တို႔သည္ ေလာကီႏွင့္မဆက္ဆံ၊ ေလာကီထဲက ငါေရြးေကာက္ေသာသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေလာကီသားတို႔သည္ သင္တို႔ကို မုန္းၾက၏။
၂၀ ကြၽန္သည္ မိမိသခင္ထက္သာ၍ ႀကီးျမတ္သည္မဟုတ္ဟု ငါေျပာခဲ့ၿပီးေသာစကားကုိ ေအာက္ေမ့ၾကေလာ့။ သူတို႔သည္ ငါ့ကို ညွဥ္းဆဲလွ်င္ သင္တို႔ကိုညဥ္းဆဲၾကလိမ့္မည္ ငါ့စကားကိုနား ေထာင္လွ်င္ သင္တို႔၏စကားကုိ နားေထာင္ၾကလိမ့္မည္။
၂၁ ထိုသူတို႔သည္ ငါ့ကိုေစလႊတ္ေတာ္မူေသာသူကို မသိသည္ျဖစ္၍၊ ငါ၏နာမေၾကာင့္ သင္တို႔အား ထိုအမႈရွိသမွ် တို႔ကို ျပဳၾကလိမ့္မည္။
၂၂ ငါသည္လာ၍ ထိုသူတို႔အား မေဟာမေျပာလွ်င္ သူတို႔၌အျပစ္မရွိ။ ယခုမူကား၊ မိမိတို႔ အျပစ္ကို ဝွက္၍မထားႏိုင္ၾက။
၂၃ ငါ့ကိုမုန္းေသာသူသည္ ငါ့ခမည္းေတာ္ကိုမုန္း၏။
၂၄ ငါသည္အျခားသူမျပဳဘူးေသာ အမႈကို ထိုသူတို႔ေရွ႔မွာ မျပဳလွ်င္ သူတို႔၌အျပစ္မရွိ။ ယခုမူကား၊ သူတို႔သည္ ထိုအမႈကိုျမင္ရ၍ ငါႏွင့္ခမည္းေတာ္ ကိုမုန္းၾက၏။
၂၅ သို႔ျဖစ္လွ်င္ အေၾကာင္းမရွိဘဲ ငါ့ကိုမုန္းၾက၏ဟု သူတို႔၏ပညတၱိက်မ္းစာ၌ ေရးထားေသာစကား သည္ျပည့္စံုျခင္းသို႔ ေရာက္သတည္း။
၂၆ ခမည္းေတာ္ထံမွထြက္လာ၍ သမၼာတရားႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ တည္းဟူေသာ ခမည္းေတာ္ထံမွ သင္တို႔ဆီသို႔ငါေစလႊတ္လတံ့ေသာ ဥပဇၥ်ယ္ဆရာသည္ ေရာက္လာေသာအခါ၊ ငါ၏အေၾကာင္းကို သက္ေသခံလိမ့္မည္။
၂၇ သင္တို႔သည္လည္း ေရွ႔ဦးစြာမွစ၍ ငါႏွင့္အတူရွိေနေသာေၾကာင့္ သက္ေသခံရၾကလိမ့္မည္။
