တမန္ေတာ္ဝတၳဳ အခန္းၾကီး ၁၂
၁ ထိုအခါ ေဟရုဒ္မင္းႀကီးသည္ သင္းဝင္သူအခ်ိဳ႔တို႔ကို ညွင္းဆဲျခင္းငွါစီရင္၍၊
၂ ေယာဟန္၏အစ္ကိုျဖစ္ ေသာ ယာကုပ္ကို ထားႏွင့္ကြပ္မ်က္ေလ၏။
၃ ယုဒလူတို႔သည္ အားရဝမ္းေျမာက္ျခင္းရွိသည္ကို ျမင္လွ်င္၊ အဇုမပြဲေန႔ရက္တုိ႔၌ တဖန္ထပ္၍၊
၄ ေပတရုကိုလည္း ဘမ္းဆီးၿပီးမွ ပသခါပြဲလြန္လွ်င္ လူမ်ားတို႔အား ထုတ္ေပးမည္အႀကံႏွင့္ အေစာင့္အေရွာက္စစ္သူရဲတက်ိန္ေျခာက္ေယာက္တို႔၌ အပ္၍ ေထာင္ထဲမွာေလွာင္ထားေလ၏။
၅ ေပတရုသည္ ေထာင္ထဲ၌ အက်ဥ္းေနရစဥ္၊ သင္းဝင္သူတို႔သည္ သူ႔အဘို႔ႀကိဳးစား၍ ဘုရားသခင္ကို ဆုေတာင္း ပဌနာျပဳၾက၏။
၆ ေပတရုသည္ ေဟရုဒ္မင္းထုတ္ခါနီး၊ ညဥ့္အခ်ိန္တြင္ သံႀကိဳးႏွစ္စင္းႏွင့္ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္းကို ခံရလ်က္၊ စစ္သူရဲႏွစ္ေယာက္တို႔အလယ္၌ အိပ္ေပ်ာ္၍၊ အေစာင့္မ်ားတို႔သည္ ေထာင္တံခါးေရွ႔မွာ ေစာင့္ေနၾက၏။
၇ ထိုအခါ ထာဝရဘုရား၏ ေကာင္းကင္တမန္သည္ ေပၚလာလွ်င္ ေထာင္အိမ္၌ အလင္းထြန္းေတာက္ေလ၏။ ေကာင္း ကင္တမန္သည္ ေပတရု၏နံေဖးကိုပုတ္ခတ္၍၊ အလ်င္အျမန္ထေလာ့ဟုဆိုလ်က္ ထေစ၏။ သံႀကိဳးသည္လည္း ေပတရုလက္မွ ကြၽတ္ေလ၏။
၈ ေကာင္းကင္တမန္ကလည္း၊ သင္၏ခါးပန္းကိုစည္းေလာ့။ ေျခနင္းကိုလည္း စီးေလာ့ဟုဆိုလွ်င္၊ ဆိုသည္အတိုင္း ေပတရုျပဳ၏။ ဝတ္လံုကိုၿခဳံ၍ ငါ့ေနာက္သို႔လိုက္ေလာ့ဟု ဆိုျပန္၏။
၉ ေပတရုသည္ ထြက္၍လိုက္ေသာ္လည္း၊ ေကာင္းကင္တမန္ျပဳသမွ်တို႔သည္ မွန္ေသာအမႈအရာျဖစ္သည္ဟု မသိမမွတ္ဘဲ၊ မိမိသည္ ဗ်ာဒိတ္ရူပါရံုကို ျမင္သည္ဟုထင္ေလ၏။
၁၀ လူေစာင့္ႏွစ္တန္ကို လြန္သြား၍ ၿမိဳ႔ထဲသို႔ ဝင္ေသာသံတံခါးသို႔ေရာက္လွ်င္၊ ထိုတံခါးသည္ အလိုလိုပြင့္သျဖင့္ သူတို႔သည္ ထြက္၍လမ္းတေၾကာင္း၌ ေရွာက္သြားၿပီးမွ၊ ေကာင္းကင္တမန္သည္ ခ်က္ျခင္းေပတရုမွ ခြာ၍သြားေလ၏။
၁၁ ေပတရုသည္ သတိရလွ်င္၊ ယခုပင္သခင္ဘုရားသည္ မိမိေကာင္းကင္တမန္ကို ေစလႊတ္၍ ေဟရုဒ္ မင္းလက္မွ၎၊ ယုဒလူတို႔၏ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမွ၎၊ ငါ့ကိုကယ္ႏႈတ္ေတာ္မူသည္ကို ငါအမွန္သိ၏ဟု ေအာက္ေမ့စဥ္၊
၁၂ လူမ်ားအစုအေဝး၌ ဆုေတာင္းရာ၊ မာကုအမည္သစ္ကိုရေသာ ေယာဟန္၏အမိျဖစ္ေသာ မာရိ၏အိမ္သို႔ ေရာက္၍၊
၁၃ အိမ္ဦးတံခါးကို ေခါက္ေလေသာ္၊ ေရာေဒအမည္ရွိေသာ မိန္းမငယ္တေယာက္သည္ နားေထာင္ ျခင္းငွါလာ၍၊
၁၄ ေပတရု၏စကားသံကိုသိလွ်င္၊ ဝမ္းေျမာက္ေသာအားျဖင့္ တံခါးကိုမဖြင့္ဘဲ အထဲသို႔ေျပးဝင္၍၊ ေပတရုသည္ တံခါးေရွ႔မွာ ရပ္ေနသည္ဟု ၾကားေျပာ၏။
၁၅ ထုိသူတို႔က၊ သင္သည္အရူးျဖစ္၏ ဟုထုိမိန္းမငယ္အား ဆိုၾကေသာ္လည္း၊ ေပတရုအမွန္ရွိသည္ဟု သူသည္ခုိင္မာစြာဆုိလွ်င္၊ ေပတရု၏ ေကာင္းကင္တမန္ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ဆိုၾက၏။
၁၆ ေပတရုသည္ေခါက္၍ေနေသာ္၊ တံခါးကိုဖြင့္ၾက၍ သူ႔ကိုျမင္သျဖင့္ အလြန္တရာအံ့ၾသၾက၏။
၁၇ ေပတရုသည္လည္း ထုိသူတို႔ကိုတိတ္ဆိတ္စြာေနေစျခင္းငွါမိမိလက္ႏွင့္ အမွတ္ေပး၍ မိမိကုိေထာင္ထဲကသခင္ ဘုရားႏႈတ္ေတာ္မူေသာ အေၾကာင္းအရာကို ေဘာ္ျပၿပီးမွ၊ သင္တို႔သြား၍ ယာကုပ္ႏွင့္ညီအစ္ကိုတို႔အား ဤအေၾကာင္းမ်ားကို ျပန္ၾကားၾကေလာ့ဟု ဆိုၿပီးလွ်င္၊ ထြက္၍ အျခားတပါးသို႔သြားေလ၏။
၁၈ မိုဃ္းလင္း ေသာအခါ စစ္သူရဲတို႔သည္ ေပတရု၌အဘယ္သို႔ျဖစ္သနည္းဟု ရုန္းရင္းခတ္မွ်ျဖစ္ၾက၏။
၁၉ ေဟရုဒ္မင္းသည္ ေပတရုကိုရွာ၍ မေတြ႔သည္ရွိေသာ္၊ ေစာင့္ေရွာက္ေသာသူတို႔ကို စစ္ေၾကာၿပီးမွ သတ္မည္အေၾကာင္းကို စီရင္ ေလ၏။
၂၀ ထိုေနာက္၊ ေဟရုဒ္မင္းသည္ ယုဒျပည္မွ ကဲသရိၿမိဳ႔သို႔သြား၍ေနသည္ရွိေသာ္ တုရုၿမိဳ႔သားႏွင့္ ဇိဒုန္ ၿမိဳ႔သားတို႔ကို အမ်က္ထြက္ေလ၏။ ထိုသူတို႔သည္ တညီတညြတ္တည္းလာၾက၍၊ ဗလတၱဳအမည္ရွိေသာ အတြင္းဝန္ကို ေဖ်ာင္းဖ်ၿပီးမွ၊ အမ်က္ေတာ္ေျပမည္အေၾကာင္း ေတာင္းပန္ၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ သူတို႔ ျပည္သည္ ျပည္ေတာ္ကိုမွီ၍ ေကြၽးေမြးျခင္းကိုခံရ၏။
၂၁ ေဟရုဒ္မင္းသည္လည္း ခ်ိန္းခ်က္ေသာေန႔၌ မင္းေျမာက္ တန္ဆာကို ဝတ္ဆင္၍ ပလႅင္ေတာ္ေပၚမွာထိုင္လ်က္ ထိုသူတို႔အား မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၂ လူမ်ားတို႔က၊ ဤအသံသည္ လူ၏အသံမဟုတ္။ ဘုရားသခင္၏အသံျဖစ္၏ဟု ေၾကြးေၾကာ္ၾကသည္ရွိေသာ္၊
၂၃ ထိုမင္းႀကီးသည္ ဘုရား သခင္၏ဂုဏ္ အသေရေတာ္ကို မေထာက္ထားေသာေၾကာင့္၊ ထိုခဏျခင္းတြင္ ထာဝရဘုရား၏ ေကာင္းကတမန္ သည္ ဒဏ္ခတ္၍ ကိုယ္တြင္း၌ပိုးမ်ားကိုက္သျဖင့္ အနိစၥေရာက္ေလ၏။
၂၄ ဘုရားသခင္၏သာသနာေတာ္သည္ တိုးပြားမ်ားျပားေလ၏။
၂၅ ဗာနဗႏွင့္ေရွာလုတို႔သည္ လုပ္ေကြၽးျခင္းအမႈကိုေဆာင္ရြက္ၿပီးလွ်င္ မာကုအမည္သစ္ ကိုရေသာ ေယာဟန္ကိုလည္း ေခၚခဲ့၍ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔မွျပန္ၾက၏။