၁ ထိုအရပ္မွ ကိုယ္ေတာ္သည္ထ၍ ေယာ္ဒန္ျမစ္တဘက္ကို ေရွာက္သြားသျဖင့္ ယုဒျပည္စြန္းသို႔ ေရာက္ေတာ္မူ၏။ လူမ်ားတို႔သည္ အထံေတာ္၌ စုေဝးျပန္၍၊ ထံုးစံရွိေတာ္မူသည္အတိုင္း တဖန္ ဆံုးမၾသဝါဒ ေပးေတာ္မူ၏။
၂ ဖာရိရွဲတို႔သည္ အထံေတာ္သို႔လာ၍၊ လူသည္ မိမိမယားႏွင့္ကြာအပ္သေလာဟု စံုစမ္းေႏွာင့္ ရွက္ျခင္းငွါ ေမးေလွ်ာက္ၾကေသာ္၊
၃ ေယရႈက၊ ေမာေရွသည္ သင္တို႔အား အဘယ္သို႔စီရင္သနည္းဟု လွန္၍ ေမးေတာ္မူလွ်င္၊
၄ သူတို႔က၊ ျဖတ္စာကိုေပး၍ မယားႏွင့္ကြာေစျခင္းငွါ ေမာေရွစီရင္ပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။
၅ ေယရႈကလည္း၊ သင္တို႔စိတ္ႏွွလံုးခိုင္မာေသာေၾကာင့္ ေမာေရွသည္ ထိုပညတ္ကိုေရးထားသတည္း။
၆ ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူစက ေယာက္်ားႏွင့္မိန္းမႏွစ္ေယာက္တည္းကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၏။
၇ ထိုအေၾကာင္းေၾကာင့္ ေယာက္်ားသည္ ကိုယ္မိဘကိုစြန္႔၍ ကိုယ္ခင္ပြန္း၌မွီဝဲသျဖင့္၊
၈ ထိုသူႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ တသား တကိုယ္တည္း ျဖစ္ရလိမ့္မည္။ ထိုေၾကာင့္ လင္မယားတို႔သည္ ႏွစ္ဦးမဟုတ္ တဦးတည္းျဖစ္၏။
၉ ဘုရားသခင္တြဲဘက္၍ ထမ္းဘိုး တင္ေတာ္မူေသာအရာကို လူမခြဲမခြါေစႏွင့္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၀ ေနာက္တဖန္ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ အိမ္၌ရွိစဥ္၊ ထိုအေၾကာင္းကို ေမးေလွ်ာက္ျပန္ၾက၏။
၁၁ ကိုယ္ေတာ္ ကလည္း၊ အၾကင္သူသည္ မယားႏွင့္ကြာ၍ အျခားေသာမိန္းမႏွင့္စံုဘက္ျခင္းကိုျပဳ၏၊ ထိုသူသည္ မိမိမယားကိုျပစ္ မွား၏။
၁၂ မိန္းမသည္လည္း မိမိလင္ႏွင့္ကြာ၍ အျခားေသာေယာက္်ားႏွင့္ စံုဘက္ျခင္းကိုျပဳလွ်င္ မွားယြင္းျခင္းသို႔ ေရာက္သည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၃ ထိုအခါ သူငယ္တို႔ကို လက္ေတာ္ႏွင့္တို႔ေစျခင္းငွါ အထံေတာ္သို႔ေဆာင္ခဲ့သည္ျဖစ္၍၊ တပည့္ေတာ္ တို႔သည္ ေဆာင္ခဲ့ေသာသူတို႔ကို အျပစ္တင္ၾက၏။
၁၄ ေယရႈသည္ ျမင္ေတာ္မူလွ်င္အမ်က္ေတာ္ထြက္၍၊ ထိုသူငယ္ တို႔ကို ငါ့ထံသို႔လာပါေလေစ။ မဆီးတားၾကႏွင့္။ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ထိုသို႔ေသာသူတို႔၏ ႏိုင္ငံျဖစ္၏။
၁၅ ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ အၾကင္သူသည္ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္ကို သူငယ္ကဲ့သို႔မခံမယူ၊ ထိုသူသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ သို႔မဝင္ရဟု မိန္႔ေတာ္မူၿပီးမွ၊
၁၆ သူငယ္တို႔ကို ခ်ီပိုက္၍ သူတို႔အေပၚမွာလက္ေတာ္ကိုတင္လ်က္ ေကာင္းႀကီးေပးေတာ္ မူ၏။
၁၇ လမ္းမွာၾကြေတာ္မူစဥ္တြင္ လူတေယာက္သည္ အထံေတာ္သို႔ေျပး၍ ဒူးေထာက္လ်က္၊ ေကာင္းျမတ္ေသာ ဆရာ၊ ထာဝရအသက္ကို အေမြခံရအံ့ေသာငွါ၊ အကြၽႏ္ုပ္သည္ အဘယ္အမႈကို ျပဳရပါမည္နည္းဟု ေမးေလွ်ာက္ ေသာ္၊
၁၈ ေယရႈက၊ ငါ့ကိုေကာင္းျမတ္သည္ဟု အဘယ္ေၾကာင့္ေခၚသနည္း။ ဘုရားသခင္တပါးတည္းသာ ေကာင္းျမတ္ ေတာ္မူ၏။
၁၉ သင္သည္ ပညတ္ေတာ္တို႔ကိုသိသည္မဟုတ္ေလာ။ သူ႔မယားကိုမျပစ္မွားႏွင့္။ လူအသက္ကိုမသတ္ႏွင့္။ သူ႔ဥစၥာကိုမခိုးႏွင့္။ မမွန္ေသာသက္ေသကိုမခံႏွင့္။ သူ႔ဥစၥာကိုမတရားသျဖင့္မသိမ္းႏွင့္။ မိဘကို ရိုေသစြာျပဳေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူလွ်င္၊
၂၀ အရွင္ဘုရား၊ ထိုပညတ္ရွိသမွ်တို႔ကို အကြၽႏ္ုပ္သည္ ငယ္ေသာအရြယ္မွစ၍ ေစာင့္ေရွာက္ပါၿပီဟု ေလွ်ာက္ျပန္လွ်င္၊
၂၁ ေယရႈသည္၊ ထိုသူကိုၾကည့္ရႈလ်က္ ခ်စ္ေသာစိတ္ရွိ၍၊ သင္သည္တခုလိုေသး၏။ သြားေလာ့။ ကိုယ္ဥစၥာရွိသမွ်ကို ေရာင္း၍ ဆင္းရဲေသာသူတို႔အားေပးေလာ့။ ထိုသို႔ျပဳလွ်င္၊ ေကာင္းကင္ဘံု၌ ဘ႑ာကိုရလိမ့္မည္။ သို႔ၿပီးမွလာ၍ လက္ဝါးကပ္တိုင္ကို ထမ္းလ်က္ ငါ့ေနာက္သို႔လိုက္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၂ ထိုသူသည္ မ်ားစြာေသာဥစၥာကို ရတတ္ေသာသူျဖစ္၍၊ ထိုစကားကိုၾကားလွ်င္ မ်က္ႏွာပ်က္၍ စိတ္မသာသည္ႏွင့္သြားေလ၏။
၂၃ ေယရႈကလည္း၊ ဥစၥာရတတ္ေသာသူသည္ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ အလြန္ဝင္ခဲလွ၏ဟု ပတ္လည္ သို႔ၾကည့္ရႈ၍ တပည့္ေတာ္တို႔အား မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၄ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ထိုစကားကိုၾကားလွ်င္ မိန္းေမာေတြေဝ ျခင္းရွိၾက၏။ တဖန္ေယရႈက၊ ငါ့သားတို႔၊ မိမိဥစၥာကိုမွီခိုေသာသူသည္ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ အလြန္ဝင္ခဲလွ၏။
၂၅ ကုလားအုပ္သည္ အပ္နဖားကို လွ်ိဳလြယ္၏။ ေငြရတတ္ေသာသူသည္ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ ဝင္ခဲသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၆ ထိုသူတို႔သည္ သာ၍မိန္းေမာေတြေဝျခင္းရွိ၍၊ သို႔ျဖစ္လွ်င္အဘယ္သူသည္ ကယ္တင္ေတာ္မူျခင္း သို႔ေရာက္ႏိုင္မည္နည္းဟု အခ်င္းခ်င္းေျပာဆိုၾက၏။
၂၇ ေယရႈသည္လည္း၊ သူတို႔ကိုၾကည္ရႈ၍၊ ဤအမႈကို လူမတတ္ ႏိုင္ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္မတတ္ႏိုင္သည္မဟုတ္။ ဘုရားသခင္သည္ ခပ္သိမ္းေသာအမႈတို႔ကို တတ္ႏိုင္ေတာ္ မူသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၈ ထိုအခါ ေပတရုက၊ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ရွိသမွ်ကိုစြန္႔ပစ္၍ ကိုယ္ေတာ္ေနာက္သို႔လုိက္ၾကပါၿပီဟု ေလွ်ာက္ေလေသာ္၊
၂၉ ေယရႈက၊ ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ အၾကင္သူသည္ ငါ့ေၾကာင့္င္း၊ ဧဝံေဂလိတရားေၾကာင့္င္း၊ အိမ္၊ လယ္၊ ညီအစ္ကို၊ ႏွမ၊ မိဘ၊ သားမယားတည္းဟူေသာတပါးပါးကိုစြန္႔၏။
၃၀ ထိုသူသည္ အဆတရာေသာ အက်ိဳးတည္းဟူေသာ ယခုကာလ၌ ညွင္းဆဲျခင္းႏွင့္တကြ အိမ္၊ လယ္၊ ညီအစ္ကို၊ ႏွမ၊ အမိ၊ သားသမီးတို႔ကိုင္း၊ ေနာင္ဘဝ၌ထာဝရအသက္ကို၎ ခံရလတံ့။
၃၁ ေနာက္က်ေသာသူအမ်ားတို႔သည္ အရင္က်ၾကလိမ့္မည္။ အရင္က်ေသာ သူအမ်ားတို႔သည္ ေနာက္က်ၾကလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၃၂ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔သို႔တက္သြားၾကရာ၊ လမ္းမွာေယရႈသည္ တပည့္ေတာ္တို႔ေရွ႔၌ ၾကြေတာ္မူစဥ္၊ သူတို႔သည္ မိန္းေမာေတြေဝ၍ ေၾကာင္ရြံ႔ေသာစိတ္ႏွင့္ လိုက္ၾက၏။ ထိုအခါကိုယ္ေတာ္သည္ တက်ိပ္ႏွစ္ပါး တို႔ကို တဖန္ေခၚ၍၊ ငါတို႔သည္ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔သို႔ ယခုသြားၾက၏။
၃၃ လူသားသည္ ယဇ္ပေရာဟိတ္အႀကီး၊ က်မ္းျပဳဆရာ တို႔လက္သို႔ေရာက္လိမ့္မည္။ ထိုသူတို႔သည္ ေသျပစ္ကိုစီရင္၍ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔လက္သို႔ အပ္ႏွံၾကလိမ့္မည္။
၃၄ သူတို႔သည္လည္း လူသားအား ျပက္ယယ္ျပဳျခင္း၊ ရိုက္ပုတ္ျခင္း၊ တံေထြးႏွင့္ေထြးျခင္း၊ အေသသတ္ျခင္းကို ျပဳၾကလိမ့္မည္။ သံုးရက္ေျမာက္ေသာေန႔၌ ထေျမာက္လိမ့္မည္ဟူ၍ မိမိကို၌ေရာက္လတံ့ ေသာ အမႈအရာတို႔ကို တပည့္ေတာ္တို႔အား မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၃၅ ထိုအခါ ေဇေဗဒဲ၏သား ယာကုပ္ႏွင့္ေယာဟန္သည္ အထံေတာ္သို႔ခ်ဥ္းကပ္၍၊ အရွင္ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ ေတာင္းေသာ ဆုေက်းဇူးကို ျပဳေတာ္မူေစခ်င္ပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။
၃၆ ကိုယ္ေတာ္က ငါသည္သင္တို႔ကို အဘယ္သို႔ျပဳေစခ်င္သနည္းဟု ေမးေတာ္မူေသာ္၊
၃၇ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဘုန္းပြင့္ေတာ္မူေသာအခါ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ လက္်ာေတာ္ဘက္၌တေယာက္၊ လက္ဝဲေတာ္ဘက္၌တေယာက္ ထိုင္ရေသာအခြင့္ကို ေပးေတာ္မူပါဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။
၃၈ ေယရႈကလည္း သင္တို႔သည္ အဘယ္သို႔ေတာင္းပန္သည္ကို သင္တို႔မသိၾက။ ငါေသာက္ေသာခြက္ကို ေသာက္ျခင္းငွါ၎၊ ငါခံေသာ ဗတၱိဇံ ကိုခံျခင္းငွါ၎၊ သင္တို႔သည္ တတ္စြမ္းႏိုင္သေလာ ဟုေမးေတာ္မူလွ်င္၊
၃၉ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ တတ္စြမ္းႏိုင္ပါ၏ဟု ေလွ်ာက္ၾကေသာ္၊ ေယရႈက၊ ငါေသာက္ေသာ ခြက္ကို သင္တို႔သည္ ေသာက္ရၾကလိမ့္မည္၊ ငါခံေသာ ဗတၱိဇံ ကိုလည္း သင္တို႔သည္ ခံရၾကလိမ့္မည္။
၄၀ သို႔ေသာ္လည္း ငါ့လက္်ာဘက္ လက္ဝဲဘက္မွာ ထိုင္ရေသာအခြင့္ကိုကား အၾကင္သူတို႔အဘို႔ အလိုငွါ ျပင္ဆင္၏၊ ထိုသူတို႔အားသာ ငါေပးပိုင္သည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၄၁ အျခားေသာတပည့္ေတာ္တက်ိပ္တို႔သည္ ၾကားသိလွ်င္၊ ယာကုပ္ႏွင့္ေယာဟန္တို႔ကို အမ်က္ထြက္ ၾက၏။
၄၂ ေယရႈသည္ ထိုသူတို႔ကို ေခၚေတာ္မူ၍၊ သင္တို႔သိသည္အတိုင္း ေလာကီမင္းတို႔သည္ အစိုးတရ ျပဳတတ္ၾက၏။ အကဲအမႉးတို႔သည္ အာဏာထားတတ္ၾက၏။
၄၃ သင္တို႔မူကား ထိုသို႔မျပဳၾကႏွင့္။ သင္တို႔တြင္ အကဲအမႉး ျပဳလိုေသာ သူသည္ သင္တို႔အေစခံျဖစ္ရမည္။
၄၄ သင္တို႔တြင္ အထြဋ္အျမတ္လုပ္ခ်င္ေသာသူသည္ လည္း အလံုးစံုတို႔၏ေစခိုင္းရာ ကြၽန္ျဖစ္ရမည္။
၄၅ အေၾကာင္းမူကား၊ လူသားသည္ သူတပါးကိုေစစားျခင္းငွါ မလာ၊ သူတပါးအေစကိုခံျခင္းငွါ၎၊ မိမိအသက္ကိုစြန္႔၍ လူမ်ားကိုေရြးျခင္းငွါ၎၊ ၾကြလာသတည္းဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၄၆ ေယရိေခါ ၿမိဳ႔သို႔ေရာက္ၾကလွ်င္ တပည့္ေတာ္တို႔မွစ၍ မ်ားစြာေသာလူအေပါင္းတို႔ႏွင့္တကြ ထိုၿမိဳ႔မွ ထြက္ၾကြေတာ္မူစဥ္တြင္၊ တိမဲ၏သား ဗာတိမဲအမည္ရွိေသာလူကန္းသည္ လမ္းနားမွာထိုင္၍ေတာင္းစားေလ၏။
၄၇ နာဇရက္ၿမိဳ႔သား ေယရႈရွိေၾကာင္းကို ၾကားရလွ်င္ ဒါဝိဒ္၏သားေတာ္ေယရႈ၊ အကြၽႏ္ုပ္ကို ကယ္မသနားေတာ္ မူပါဟု ဟစ္ေၾကာ္ေလ၏။
၄၈ ထိုသူကို တိတ္ဆိတ္စြာေနေစျခင္းငွါ လူမ်ားတို႔သည္ ေငါက္၍ဆိုၾကေသာ္လည္း၊ ဒါဝိဒ္၏သားေတာ္၊ အကြၽႏ္ုပ္ကို ကယ္မသနားေတာ္မူပါဟု သာ၍ဟစ္ေၾကာ္ေလေသာ္၊
၄၉ ေယရႈသည္ ရပ္ေတာ္မူလ်က္၊ ထိုသူကိုေခၚခဲ့ဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။ သူတပါးတို႔သည္ လူကန္းကိုေခၚ၍ မစိုးရိမ္ႏွင့္၊ ထေလာ့။ သင့္ကိုေခၚေတာ္မူသည္ဟု ဆိုၾက၏။
၅၀ ထိုသူသည္ မိမိအဝတ္ကိုၿခံဳၿပီးလွ်င္၊ ထ၍ေယရႈထံေတာ္သို႔ သြား၏။
၅၁ ေယရႈကလည္း၊ သင္၌အဘယ္ သို႔ျပဳေစလိုသနည္းဟု ေမးေတာ္မူလွ်င္၊
၅၂ အရွင္ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္မ်က္စိျမင္ေစ ျခင္းငွါ ျပဳေတာ္မူပါဟု လူကန္း ေလွ်ာက္ေလေသာ္၊ ေယရႈက၊ သြားေလာ့။ သင္၏ယံုၾကည္ျခင္းသည္ သင့္ကို ကယ္မၿပီဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထိုခဏျခင္း တြင္ ထိုသူသည္ မ်က္စိျမင္၍ လမ္း၌ေနာက္ေတာ္သို႔လိုက္ေလ၏။
