ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၈
၁ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေတာင္ေပၚကဆင္းၾကြေတာ္မူလွ်င္၊ မ်ားစြာေသာလူအေပါင္း တို႔သည္ေနာက္ ေတာ္သို႔ လိုက္ၾက၏။
၂ ထိုအခါ ႏူနာစြဲေသာသူတေယာက္သည္ ညြတ္ျပပ္လ်က္၊ သခင္အလိုေတာ္ရွိလွ်င္ ကြၽန္ေတာ္ကို သန္႔ရွင္းေစႏိုင္ေတာ္မူသည္ဟုေလွ်ာက္ေလ၏။
၃ ေယရႈကလည္း ငါအလိုရွိ၏။ သန္႔ရွင္းျခင္းသို႔ေရာက္ေစဟု မိန္႔ေတာ္ မူလ်က္ လက္ေတာ္ကိုဆန္႔၍ ထိုသူကို တို႔ေတာ္မူ၏။ ထိုခဏျခင္းတြင္ ႏူနာေပ်ာက္၍ သန္႔ရွင္းျခင္းသို႔ေရာက္ေလ၏။
၄ ေယရႈကလည္း သင္သတိျပဳ။ ဤအေၾကာင္းကိုအဘယ္သူအားမွ်မေျပာႏွင့္။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ထံသို႔သြား၍ ကိုယ္ကိုျပေလာ့။ သူတပါး၌သက္ေသျဖစ္ေစျခင္းငွါ ေမာေရွစီရင္မွာထားေသာ ပူေဇာ္သကၠာကိုဆက္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၅ ထိုေနာက္မွ ကေပရေနာင္ၿမိဳ႔သို႔ၾကြဝင္ေတာ္မူလွ်င္၊ တပ္မႉးတေယက္သည္အထံေတာ္သို႔လာ၍၊
၆ သခင္၊ ကြၽန္ေတာ္၏ငယ္သားတေယာက္သည္ လက္ေျခေသသည္အနာႏွင့္ျပင္းစြာ ခံရ၍အိမ္တြင္တံုးလံုး ေနပါသည္ဟု ေတာင္းပန္ေလ၏။
၇ ေယရႈကလည္း ငါလာ၍ခ်မ္းသာေပးမည္ဟုမိန္႔ေတာ္မူလွ်င္၊
၈ တပ္မႉးက၊ သခင္၊ ကြၽန္ေတာ္၏ အိမ္မိုးေအာက္သို႔ၾကြဝင္ေတာ္မူျခင္းေက်းဇူးေတာ္ကိုကြၽန္ေတာ္မခံထိုက္ပါ။ အမိန္႔ေတာ္တခြန္းရွိလွ်င္ ကြၽန္ေတာ္၏ ငယ္သားသည္ခ်မ္းသာရပါလိမ့္မည္။
၉ ဥပမာကား၊ ကြၽန္ေတာ္သည္ မင္းေအာက္၌ကြၽန္ခံေသာသူျဖစ္ေသာ္လည္း၊ စစ္သူရဲမ်ားကိုအုပ္စိုး၍၊ တဦးကိုသြားေခ်ဟုဆိုလွ်င္သြားပါ၏။ တဦးကိုလာခဲ့ဟုဆိုလွ်င္လာပါ၏။ ကြၽန္ကိုလည္း ဤအမႈကိုလုပ္ေတာ့ဟုဆိုလွ်င္လုပ္ပါ၏ ဟုတပ္မႉး ေလွ်ာက္ေလ၏။
၁၀ ထိုစကားကိုေယရႈသည္ၾကားလွ်င္အံ့ၾသျခင္း ရွိ၍၊ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ ဤမွ်ေလာက္ ေသာ ယံုၾကည္ျခင္းကို ဣသေရလအမ်ိဳး၌ပင္ငါမေတြ႔ဘူးေသး။
၁၁ ငါဆိုျပန္သည္ ကား၊လူမ်ားတို႔သည္၊ အေရွ႔အရပ္၊ အေနာက္အရပ္မွလာ၍၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၌အာျဗဟံ၊ ဣဇာက္၊ ယာကုပ္ တို႔ႏွင့္တကြေလ်ာင္းရၾကလတံ့၊
၁၂ ႏိုင္ငံေတာ္သားတို႔သည္လည္းငိုေၾကြးျခင္း၊ အံသြားခဲႀကိတ္ျခင္းရွိရာ၊ ျပင္အရပ္ ေမွာင္မိုက္ထဲသို႔ ႏွင္ခ်ျခင္းကိုခံရၾကလတံ့ဟု ေနာက္ေတာ္သို႔လိုက္ေသာသူတို႔အားမိန္႔ေတာ္မူၿပီးမွ၊
၁၃ တပ္မႉးအား သင္သြားေလာ့။ ယံုၾကည္သည္ႏွင့္အညီသင္၌ျဖစ္ေစဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထိုခဏျခင္းတြင္သူ၏ ငယ္သားသည္ အနာ ေရာဂါကင္း၍သက္သာျခင္းသို႔ေရာက္ေလ၏။
၁၄ ထိုေနာက္မွေယရႈသည္ ေပတရုအိမ္သို႔ၾကြ၍ ေပတရု၏ေယာကၡမသည္ဖ်ားနာ စြဲလ်က္တံုးလံုး ေနသည္ကို ေတြ႔ျမင္ေတာ္မူ၏။
၁၅ ထိုမိန္းမ၏လက္ကိုတို႔ေတာ္မူလွ်င္၊ သူသည္အဖ်ားေပ်ာက္သျဖင့္ထ၍ ဧည့္သည္ဝတ္ကိုျပဳ ေလ၏။
၁၆ ညဦးယံ၌ နတ္ဆိုးစြဲေသာသူအမ်ားတို႔ကို အထံေတာ္သို႔ေဆာင္ခဲ့၍ ႏႈတ္ေတာ္ျမြက္ကာမွ်ႏွင့္ ထိုနတ္ တို႔ကိုႏွင္ထုတ္ေတာ္မူ၏။ နာေသာသူရွိသမွ်တို႔ကိုသက္သာေစေတာ္မူ၏။
၁၇ ထိုအေၾကာင္း အရာမူကား၊ သူသည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔အနာေရာဂါေဝဒနာမ်ားကို ယူတင္ေဆာင္ရြက္ေလသည္ဟု ပေရာဖက္ေဟရွာယေဟာဘူးေသာ စကား ျပည့္စံုမည္အေၾကာင္းျဖစ္သတည္း။
၁၈ မ်ားစြာေသာလူအေပါင္းတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုဝန္းရံလ်က္ေနၾကသည္ကိုျမင္ေတာ္မူလွ်င္၊ ကမ္းတဘက္ သို႔ကူးမည္အေၾကာင္းအမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။
၁၉ ထိုအခါက်မ္းျပဳဆရာတေယာက္သည္ လာ၍အရွင္ဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္ၾကြ ေတာ္မူရာအရပ္ရပ္သို႔အကြၽႏ္ုပ္လိုက္ပါမည္ဟုေလွ်ာက္ေလ၏။
၂၀ ေယရႈကလည္း၊ ေျမေခြးသည္ေျမတြင္းရွိ၏။ မိုဃ္းေကာင္းကင္၌က်င္လည္ေသာငွက္သည္ နားေနရာ အရပ္ရွိ၏။ လူသားမူကား၊ ေခါင္းခ်ရာမွ်မရွိဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၁ အျခားေသာတပည့္ေတာ္ကလည္း၊ သခင္၊ အကြၽႏ္ုပ္အဘကို ေရွ႔ဦးစြာသြား၍သၿဂႋဳဟ္ရေသာအခြင့္ကိုေပးေတာ္ မူပါဟုေလွ်ာက္ေလ၏။
၂၂ ေယရႈကလည္း၊ ငါ့ေနာက္သို႔လိုက္ေလာ့။ လူေသတို႔သည္ မိမိလူေသတို႔ကိုသၿဂႋဳဟ္ပါ ေလေစဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၃ ထိုအခါေလွထဲသို႔ဝင္ေတာ္မူ၍တပည့္ေတာ္တို႔သည္လိုက္ၾက၏။ အိုင္၌လႈိင္းတံပိုးျပင္းစြာထ၍ ေလွကို လႊမ္းေလ၏။
၂၄ ကိုယ္ေတာ္သည္က်ိန္းစက္၍ေနေတာ္မူ၏။
၂၅ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ခ်ဥ္းကပ္၍ ကိုယ္ေတာ္ကို ႏႈိးၿပီးလွ်င္၊ သခင္၊ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ပ်က္စီးျခင္းသို႔ေရာက္ပါ၏။ ကယ္ေတာ္မူပါဟု ေလွ်ာက္ၾကေသာ္၊
၂၆ ကိုယ္ေတာ္က၊ ယံုၾကည္အားနည္းေသာသူတို႔၊ အဘယ္ေၾကာင့္ေၾကာက္တတ္ သနည္းဟုေမးေတာ္မူၿပီးလွ်င္၊ ထ၍ ေလႏွင့္ပင္လယ္ ပယ္လယ္ကိုဆံုးမေတာ္မူသျဖင့္ အလြန္သာယာေလ၏။
၂၇ ထိုသူတို႔ကလည္း၊ ဤသူကားအဘယ္သို႔ေသာသူ ျဖစ္သနည္း။ ေလႏွင့္ပင္လယ္သည္သူ၏စကားကို နားေထာင္ပါသည္တကားဟုအံ့ၾသၾက၏။
၂၈ ကမ္းတဘက္ ဂါဒရျပည္သို႔ေရာက္ေတာ္မူေသာအခါ၊ နတ္ဆိုးစြဲေသာသူႏွစ္ေယာက္တုိ႔သည္ ထိုလမ္းကို အဘယ္သူမွ်မသြားႏိုင္ေအာင္ အလြန္ၾကမ္းၾကဳတ္စြာျပဳလ်က္၊ သခ်ႋဳင္းတစျပင္မွထြက္လာ၍ ကိုယ္ေတာ္ကို ခရီးဦးႀကိဳျပဳ ျပီးလွ်င္၊
၂၉ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္ေယရႈ၊ ကိုယ္ေတာ္သည္အကြၽႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္ အဘယ္သို႔ဆိုင္သနည္း။ အခ်ိန္မေရာက္မီွအကြၽႏ္ုပ္တို႔ကိုညွဥ္းဆဲျခင္းငွါ ၾကြလာေတာ္မူသေလာဟု ေအာ္ဟစ္၍ေလွ်ာက္ၾက၏။
၃၀ ထိုသူတို႔ႏွင့္ မနီးမေဝးေသာအရပ္၌မ်ားစြာ ေသာဝက္အစုသည္ က်က္စားလ်က္ရွိ၏။
၃၁ နတ္ဆိုးတို႔လည္းကိုယ္ေတာ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ကိုႏွင္ထုတ္လွ်င္၊ ထိုဝက္အစုထဲသို႔ ဝင္ရပါမည္အေၾကာင္း အခြင့္ေပးေတာ္မူပါဟုေတာင္းပန္ၾကေသာ္၊
၃၂ သြားၾကဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ နတ္ဆိုးတို႔သည္ထြက္၍ ဝက္ထဲသို႔ဝင္သျဖင့္ဝက္အစုရွိသမွ်သည္ အိုင္ကမ္းေစာက္ကို တဟုန္တည္း ေျပးဆင္း၍ေရ၌ေသၾက၏။
၃၃ ၀က္ေက်ာင္းေသာသူတို႔သည္လည္းေျပး၍ၿမိဳ႔ထဲသို႔ဝင္ၿပီးလွ်င္၊ နတ္ဆိုး စြဲေသာသူတို႔၏အေၾကာင္းမွစ၍ ျဖစ္ေလသမွ်တို႔ကိုၾကားေျပာၾကေသာ္၊
၃၄ တၿမိဳ႔လံုးလည္းေယရႈကို ေတြ႔အံ့ေသာငွါ ထြက္လာၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကိုေတြ႔ျမင္လွ်င္၊ မိမိတို႔ျပည္ကထြက္သြားေတာ္မူမည္အေၾကာင္း ေတာင္းပန္ၾက၏။
