တမန္ေတာ္ဝတၳဳ အခန္းၾကီး ၄
၁ ထိုသို႔ တမန္ေတာ္တို႔သည္ လူမ်ားတို႔အား ေဟာေျပာစဥ္တြင္၊ ဗိမာန္ေတာ္မႉးမွစေသာ ယဇ္ပုေရာ ဟိတ္တို႔ႏွင့္ ဇဒၵဳကဲမ်ားတို႔သည္ လာၾကသျဖင့္၊
၂ တမန္ေတာ္တို႔သည္ လူမ်ားတို႔အား ဆံုးမၾသဝါဒေပး၍ ေယရႈကို အေၾကာင္းျပဳလ်က္ ေသျခင္းမွထေျမာက္ျခင္းတရားကို ေဟာေသာေၾကာင့္၊ ထိုမင္းမ်ားတို႔သည္ စိတ္ပူပန္ျခင္း ရွိသည္ႏွင့္၊
၃ တမန္ေတာ္တို႔ကို ဘမ္းဆီးၿပီးမွ၊ ညအခ်ိန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ နက္ျဖန္ေန႔တိုင္ေအာင္ ေႏွာင္အိမ္၌ ခ်ဳပ္ထားၾက၏။
၄ တရားနာေသာသူမ်ားတို႔သည္ ယံုၾကည္ျခင္းသို႔ေရာက္၍ အေရအတြက္အားျဖင့္ လူငါး ေထာင္မွ်ေလာက္ရွိၾက၏။
၅ နက္ျဖန္ေန႔ေရာက္ေသာ္ မင္းအရာရွိ၊ လူအႀကီးအကဲ၊ က်မ္းျပဳဆရာတို႔ႏွင့္၊
၆ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္း အႏၷတ္၊ ကယာဖ၊ ေယာဟန္၊ အာေလဇျႏၵဳမွစ၍ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းမ်ိဳးရွိသမွ်တို႔သည္ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔၌ စုေဝးၾကၿပီးလွ်င္၊
၇ တမန္ေတာ္တို႔ကို အလယ္၌ထား၍၊ သင္တို႔သည္ အဘယ္သို႔ေသာတန္ခိုး၊ အဘယ္သူ၏ နာမအားျဖင့္ ဤအမႈကိုျပဳသနည္းဟု ေမးျမန္းၾက၏။
၈ ထိုအခါ ေပတရုသည္ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ျပည့္လ်က္၊ လူမ်ားကိုအစိုးရေသာ မင္းတို႔ႏွင့္ ဣသေရလအမ်ိဳး အႀကီးအကဲတို႔၊
၉ အဂၤါခ်ိဳ႔တဲ့ေသာသူတို႔ ေက်းဇူးျပဳ၍၊ သူသည္အနာေရာဂါႏွင့္ အဘယ္သို႔ ကင္းလြတ္သနည္းဟု ငါတို႔သည္ ယေန႔အစစ္ခံရလွ်င္၊
၁၀ သင္တို႔သည္ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာ ကြပ္မ်က္၍၊ ဘုရားသခင္ သည္ ေသျခင္းမွထေျမာက္ေစေတာ္မူေသာ နာဇရက္ၿမိဳ႔သား ေယရႈခရစ္၏ နာမေတာ္အားျဖင့္ ဤသူသည္ သင္တို႔မ်က္ေမွာက္၌ က်မ္းမာလ်က္ရွိသည္ကို သင္တို႔မွစ၍ ဣသေရလူအေပါင္းတို႔ သိမွတ္ၾကေလာ့။
၁၁ ထိုသခင္ကား၊ သင္တို႔သည္ တိုက္ကိုတည္လုပ္ေသာအခါ ပယ္ထား၍၊ ေနာက္တဖန္တိုက္ေထာင့္ အထြဋ္ဖ်ားသို႔ ေရာက္ျပန္ေသာ ေက်ာက္ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ထိုသခင္မွတပါး အဘယ္သူမွ်ကယ္တင္ျခင္းအမႈကို မတတ္ႏိုင္။
၁၂ ထိုသခင္၏နာမေတာ္မွတပါး ငါတို႔ကိုကယ္တင္ႏိုင္ေသာ နာမတစံုတခုမွ် ေကာင္းကင္ေအာက္ လူတို႔တြင္ မေပၚမရွိဟု ေပတရုသည္ ထိုသူတို႔အား ျမြက္ဆို၏။
၁၃ ထိုသူတို႔သည္ ေပတရုႏွင့္ေယာဟန္တို႔၏ ရဲရင့္သတၱိကိုျမင္၍၊ လူတတ္မဟုတ္၊ လူသာမညသာ ျဖစ္သည္ကို သိမွတ္သျဖင့္ အံံ့ၾသ၍ေနၾက၏၊ ထိုသူႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ အထက္ကေယရႈႏွင့္အတူရွိသည္ကို သတိရ၍၎၊
၁၄ အနာကင္းလြတ္ေသာသူသည္ ထိုသူတို႔ႏွင့္အတူ ရွိေနသည္ကိုျမင္၍င္း၊ ျငင္းခံုဆိုဘြယ္ရာ မရွိ မေတြ႔ၾက။
၁၅ တမန္ေတာ္တို႔ကို လႊတ္ေတာ္မွထြက္သြားေစၿပီးလွ်င္၊ ဤသူတို႔ကိုအဘယ္သို႔ျပဳရမည္နည္း။
၁၆ သူတို႔သည္ ထင္ရွားစြာေသာနိမိတ္လကၡဏာကို ျပၿပီးသည္ကို ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔၌ ေနေသာသူအေပါင္းတုိ႔သည္ သိျမင္ၾက၏။ ငါတို႔သည္လည္း ျငင္းခံုျခင္းငွါ မတတ္ႏိုင္ၿပီ။
၁၇ သို႔ေသာ္လည္း လူမ်ားထဲ၌သာ၍ မႏွံ႔မျပားေစ ျခင္းငွါ၊ ေနာက္တဖန္ ထိုနာမကိုအမွီျပဳလ်က္ အဘယ္သူကိုမွ် မေဟာမေျပာႏွင့္ဟူ၍ သူတို႔ကို က်ပ္တည္းစြာ ၿခိမ္းေခ်ာက္ၾကကုန္အံ့ဟု အျခင္းျခင္းတိုင္ပင္ၿပီးမွ၊
၁၈ တမန္ေတာ္တို႔ကိုေခၚ၍၊ ေယရႈ၏နာမကို အမွီျပဳလွ်က္ ေဟာေျပာသြန္သင္ျခင္းကို အလွ်င္းမျပဳႏွင့္ဟု အမိန္႔ရွိၾက၏။
၁၉ ေပတရုႏွင့္ေယာဟန္တို႔ကလည္း၊ ဘုရားသခင္၏စကားေတာ္ကို နားေထာင္သည္ထက္ သင္တို႔၏ စကားကို သာ၍နားေထာင္ေသာ္၊ ဘုရားသခင့္ေရွ႔မွာ ေကာင္းမည္မေကာင္းမည္ကို ဆင္ျခင္၍စီရင္ၾကေလာ့။
၂၀ ငါတို႔သည္ ၾကားလ်က္၊ ျမင္လ်က္ရွိေသာအရာတို႔ကို မေဟာမေျပာဘဲမေနႏိုင္ဟု ထိုသူတို႔အားဆိုၾက၏။
၂၁ ထိုအခါ တမန္ေတာ္တို႔၌ အျပစ္ဒဏ္ေပးသင့္ေသာအေၾကာင္းကို မေတြ႔သျဖင့္ တဖန္ၿခိမ္းေခ်ာက္ၿပီးလွ်င္ လႊတ္ၾက၏။
၂၂ အေၾကာင္းမူကား၊ အနာကင္းျခင္းနိမိတ္လကၡဏာကို ခံရေသာသူသည္ အသက္ေလးဆယ္ ေက်ာ္ရွိသည္ျဖစ္၍ လူအေပါင္းတို႔သည္ ထိုအမႈကို ေထာက္လ်က္ ဘုရားသခင္၏ဂုဏ္ေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္းၾက၏။
၂၃ တမန္ေတာ္တို႔သည္ လႊတ္ေသာအခါ မိမိတို႔အေပါင္းအသင္းရွိရာသို႔သြား၍၊ မိမိတို႔အား ယဇ္ပုေရာ ဟိတ္အႀကီးတို႔ႏွင့္ လူအႀကီးအကဲတို႔ေျပာဆိုသမွ်ကို ျပန္ၾကားၾက၏။
၂၄ ထိုသူမ်ားတို႔သည္ ၾကားလွ်င္၊ တညီတညြတ္တည္း ဘုရားသခင္ထံသို႔ အသံကိုလႊင့္လ်က္၊ အစိုးရေတာ္မူေသာအရွင္၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီး၊ သမုဒၵရာမွစ၍ ထိုအရပ္တို႔၌ ရွိသမွ်တို႔ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာဘုရားသခင္ ျဖစ္ေတာ္မူ၏။
၂၅ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း၊ လူမ်ိဳးတို႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ရုန္းရင္းခတ္ျပဳၾကသနည္း။ လူစုတို႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ အခ်ည္းႏွီးႀကံစည္ၾကသနည္း။
၂၆ ေလာကီရွင္ဘုရင္တို႔သည္ ထၾက၍၊ မႉးမတ္အရာရွိတို႔လည္း ထာဝရဘုရား ႏွင့္ ခရစ္ေတာ္ကိုရန္ဘက္ျပဳလ်က္ စည္းေဝးၾက၏ဟု ကိုယ္ေတာ္ကြၽန္ဒါဝိဒ္၏ႏႈတ္ျဖင့္ ဗ်ာဒိတ္ထားေတာ္မူ သည္ႏွင့္အညီ၊
၂၇ ေဟရုဒ္မင္း၊ ပုႏၱိပိလတ္မင္းမွစ၍ ဣသေရလအမ်ိဳးသား၊ တပါးအမ်ိဳးသားတို႔သည္၊
၂၈ ကိုယ္ေတာ္၏ အလိုရွိသည္ အတိုင္း၊ ေရွးမဆြက လက္ေတာ္ျဖင့္ ခြဲခန္႔မွတ္သားေတာ္မူႏွင့္သမွ်တို႔ကို ျပဳျခင္းငွါ ဘိသိက္ေပးေတာ္မူေသာ သားေတာ္ျမတ္ေယရႈကို ဤၿမိဳ႔၌ရန္ဘက္ျပဳ၍ စည္းေဝးၾကၿပီ၊ အမွန္ျဖစ္ပါ၏။
၂၉ အိုထာဝရဘုရား၊ ယခုအခါ ထိုသူတို႔၏ ၿခိမ္းေခ်ာက္ျခင္းကို မွတ္ေတာ္မူပါ။
၃၀ အနာေရာဂါၿငိမ္းေစျခင္းငွါ လက္ေတာ္ကိုဆန္႔ေတာ္မူ၍၊ သန္႔ရွင္းေသာသားေတာ္ ေယရႈ၏ နာမေတာ္အားျဖင့္ နိမိတ္လကၡဏာ၊ အံ့ၾသဘြယ္ေသာအမႈတို႔ကို ျဖစ္ေတာ္မူစဥ္တြင္၊ ကိုယ္ေတာ္၏ ကြၽန္တို႔သည္ ႏႈတ္ကပတ္တရားေတာ္ကို ရဲရင့္စြာ ေဟာေျပာပါမည္အေၾကာင္း ကယ္မသနားေတာ္မူပါဟု ဆုေတာင္း ၾက၏။
၃၁ ထိုသို႔ဆုေတာင္းပဌနာျပဳၿပီးမွ၊ စုေဝးေသာအရပ္သည္ တုန္လႈပ္၍၊ ထိုသူအေပါင္းတို႔သည္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ျပည့္သျဖင့္၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္တရားေတာ္ကို ရဲရင့္စြာေဟာေျပာၾက၏။
၃၂ ယံုၾကည္ေသာသူအေပါင္းတို႔သည္ စိတ္ႏွလံုးတညီတညြတ္တည္း ရွိၾက၍၊ အဘယ္သူမွ် မိမိဥစၥာ တစံုတခုကို ငါ့ဥစၥာဟု၍မဆိုဘဲလ်က္၊ ရွိသမွ်ေသာဥစၥာတို႔ကို ဆက္ဆံသျဖင့္ သံုးေဆာင္ၾက၏။
၃၃ ဘုရားသခင္ ေယရႈထေျမာက္ေတာ္မူျခင္းအေၾကာင္းကို တမန္ေတာ္တို႔သည္ ႀကီးေသာတန္ခိုးႏွင့္ သက္ေသခံ၍၊ ထိုသူ အေပါင္းတို႔သည္ ႀကီးေသာေက်းဇူးေတာ္ႏွင့္ ျပည့္စံုၾက၏။
၃၄ ထိုသူတို႔တြင္ ဆင္းရဲေသာသူ တေယာက္မွ်မရွိ၊ အေၾကာင္းမူကား၊ အိမ္၊ ေျမကြက္ကိုပိုင္ေသာသူ ရွိသမွ်တို႔သည္ေရာင္းၿပီးလွ်င္ ရေသာအဘိုးကိုယူေဆာင္ခဲ့၍၊
၃၅ တမန္ေတာ္တို႔၏ ေျခရင္း၌ထားၾကသျဖင့္၊ လူမ်ားဆင္းရဲသည္အတိုင္း အသီးသီးတို႔အား ေဝငွေပးကမ္းၾက၏။
၃၆ ေယာေသအမည္ရွိ၍ သက္သာေစျခင္း၏သားဟု ဆိုလိုေသာ ဗာနဗအမည္သစ္ကို တမန္ေတာ္တို႔ သမုတ္ျခင္းအားျဖင့္ရေသာ ကုပရုျပည္သား ေလဝိလူတေယာက္သည္၊
၃၇ မိမိပိုင္ေသာေျမကိုေရာင္းၿပီးလွ်င္၊ ရေသာေငြကို ယူေဆာင္ခဲ့၍ တမန္ေတာ္တို႔၏ေျခရင္း၌ ထားေလ၏။