ေဟရွာယအနာဂတိၱက်မ္း အခန္းၾကီး ၄၀

၁ သင္တို႔၏ ဘုရားသခင္ မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ငါ၏ လူတို႔ကို ႏွစ္သိမ့္ေစၾကေလာ့။ ႏွစ္သိမ့္ေစၾကေလာ့။

၂ စစ္မႈကိုထမ္းရေသာ အခ်ိန္ေစ့ၿပီ။ သင္၏ အျပစ္လည္း ေျပရွင္းၿပီဟု ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔အား ႏွစ္သိမ့္ေစေသာ စကားကို ေျပာ၍ ေၾကြးေၾကာ္ၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား၊ ထာဝရဘုရား၏ လက္ေတာ္၌ မိမိအျပစ္အတြက္ ႏွစ္ဆခံရၿပီ၊၊

၃ ေတာ၌ ဟစ္ေၾကာ္ေသာ သူ၏ အသံမွာ၊ ထာဝရဘုရား ၾကြေတာ္မူရာ လမ္းကို ျပင္ၾကေလာ့၊၊ ငါတို႔ဘုရား သခင္၏ လမ္းခရီးေတာ္ကို လြင္ျပင္၌ ေျဖာင့္ေစၾကေလာ့၊၊

၄ ခ်ိဳင့္ဝွမ္းရာ ရွိသမွ်တို႔ကို ဖို႔ရမည္။ ေတာင္ႀကီးး ေတာင္ငယ္ရွိ သမွ်တုိ႔ကုိ ၿဖိဳရမည္။ ေကာက္ေသာလမ္းမ်ားကိုေျဖာင့္ေစရမည္။ ၾကမ္းတမ္းေသာ လမ္းမ်ားကိုလည္း သုတ္သင္ ျပင္ဆင္ရမည္။

၅ ထာဝရဘုရား၏ ဘုန္းေတာ္ေပၚထြန္း၍၊ လူအေပါင္းတို႔သည္ အတူျမင္ၾကရေလတံု႔ဟု ထာဝရဘုရား၏ ႏႈတ္ေတာ္ထြက္အမိန္႔ေတာ္ရွိ၏။

၆ တဖန္ထိုအသံက၊ ဟစ္ေၾကာ္ေလာ့ဟုဆိုလွ်င္ငါက၊ အဘယ္အရာကုိ ဟစ္ေၾကာ္ရမည္နည္းဟုေမးေသာ္၊ လူမ်ဳိးရွိသမွ်သည္ ျမက္ပင္ျဖစ္၏။ လူမ်ဳိး၏ဘုန္းရွိသမွ်သည္လည္း ေတာအပြင့္ကဲ့သို႔ျဖစ္၏။

၇ ထာဝရဘုရား၏ ေလတိုက္ေသာအခါ၊ ျမက္ပင္သည္ ညွဳိးႏြမ္းေသြ႔ေျခာက္တတ္၏။ အပြင့္သည္လည္းေၾကြတတ္၏။ အကယ္စင္စစ္ လူတို႔သည္ ျမက္ပင္ျဖစ္ၾက၏။

၈ ျမက္ပင္သည္ ညွိဳးႏြမ္းေသြ႔ေျခာက္တတ္၏။ အပြင္႔လည္း ေၾကြတတ္၏။ ထာဝရဘုရား ၏ ႏႈတ္ကပတ္ တရားမႈကား၊ကာလအစဥ္အျမဲတည္၏ဟုဆိုသတည္း။

၉ ဇိအုန္းေတာင္သို႔ဝမ္းေျမာက္စရာသိတင္းကိုေဆာင္ခဲ့ေသာသူ၊ ျမင့္ေသာေတာင္ေပၚသို႔တတ္ေလာ့။ ေယ ရုရွလင္ၿမိဳ႔သို႔ဝမ္းေျမာက္စရာသတင္းကိုေဆာင္ခဲ့ေသာသူ၊ က်ယ္ေသာအသံကိုလႊင့္ေလာ့။ မစိုးရိမ္ဘဲ အသံကိုလႊင့္ ေလာ့။ သင္တို႔၏ ဘုရားသခင္ကို ၾကည့္ရႈၾကဟု ယုဒၿမိဳ႔ရြာ တို႔အားေျပာေလာ့။

၁၀ ၾကည့္ရႈေလာ့။ အရွင္ထာဝရဘုရား သည္၊ႀကီးေသာတန္ခိုးႏွင့္ ၾကြလာ၍၊ လက္ရုံးေတာ္အားျဖင့္ အစိုးရေတာ္မူလိမ့္မည္။ မိမိခံေတာ္မူထိုက္ေသာ အခ မိမိ ၌ပါလွ်က္၊ ဆုလပ္ ေတာ္သည္ ေရွ႔ေတာ္၌ ရွိ၏။

၁၁ မိမိသိုးစုကို သိုးထိန္္္းကဲသို႔ ေကြၽးေမြးေတာ္မူမည္။ သိုးသငယ္တို႔ ကို ခ်ီ၍ပိုက္ေပြ႔ေတာ္မူမည္။ သားငယ္ရွိေသာ သိုးမတိို႔ကိုလည္း ျဖည္းညွင္းစြာ ပို႔ေဆာင္ေတာ္မူမည္။

၁၂ ေရမ်ားကိုလက္ဆြန္းျဖင့္ျခင္ေသာသူ၊ မိုဃ္းေကာင္ကင္ကို မိမိလက္ျဖင့္ထြာေသာသူ၊ ေျမမႈန္႔ကုိ တင္းေတာင္းျဖင့္ ခ်င့္တြက္ေသာသူ၊ ေတာင္ႀကီးကို ခ်ိန္ခြင္ျဖင့္င္း၊ ေတာင္းငယ္ကုိကပ္ပယ္ျဖင့္င္း ခ်ိန္ေသာသူကား အဘယ္သူနည္း။

၁၃ ထာဝရဘုရား၏ဝိညာဥ္ကို အဘယ္သူစစ္ေၾကာသနည္း။ ထိုဘုရားႏွင့္တိုင္ပင္၍၊ အဘယ္သူသည္ အၾကံေပးသနည္း။

၁၄ အဘယ္သူႏွင့္တုိင္ပင္ေတာ္မူသနည္း၊၊ ထုိဘုရားကုိ အဘယ္သူသြန္သင္သနည္း၊၊ ထုိဘုရားအား တရားလမ္းကိုျပေသာသူ၊ ပညာနည္းကိုေပးေသာသူ၊ ဥာဏ္လမ္းကို ၫႊန္ေသာသူကားအဘယ္သူနည္း။

၁၅ လူအမ်ဳိး မ်ဳိးတို႔သည္ ေရပံုးမွက်ေသာေရစက္ကဲ့သို႔ျဖစ္၍၊ ခ်ိန္ခြင္္၌ ျမဴမုန္႔ကဲ့သို႔ ထင္မွတ္စရာရွိ၏။ ကြၽန္းတို႔သည္လည္း၊ လႊင့္တတ္ေသာအဏုျမဴကဲ့သုိ႔ျဖစ္ၾက၏။

၁၆ ေလဗႏုန္ေတာသည္ မီးေမြးဘို႔မေလာက္။ ထုိေတာ၌ ရွိေသာတိရ စၧာန္ တို႔သည္လည္း၊ မီး႔႐ႈိရာယဇ္တို႔ မေလာက္။

၁၇ ခပ္သိမ္းေသာ လူအမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔သည္ အဘယ္မွ်မဟုတ္သကဲ့သုိ႔ ေရွ႔ေတာ္၌ျဖစ္ၾက၏၊၊ အဘယ္မွ်မဟုတ္ေသာ အရာထက္သာ၍ ငယ္သကဲ့သို႔င္း၊ အနတၱ ကဲ့သို႔င္း မွတ္ေတာ္မူ၏။

၁၈ သို႔ျဖစ္၍၊ ဘုရားသခင္ကို အဘယ္သို႔ ပံုျပရအံ့နည္း။ ဘုရားသခင္ႏွင့္ အဘယ္မည္ေသာ ပံုသဏၭာန္ တူသည္ဟု ဆုိရအံ့နည္း။

၁၉ ပန္းတဥ္းသမားသည္ ရုပ္တုကို သြန္းၿပီးမွ၊ ပန္းထိမ္သမားသည္ ေရႊႏွင့္ မြမ္းမံ၍၊ ေငြႀကိဳးကိုလည္း လုပ္တတ္၏။

၂၀ အဘုိးထိုက္ေသာ အလႉကို မလႉႏုိင္ေသာသူသည္၊ မေဆြးေျမ့တတ္ေသာ သစ္သားကိုေရြးေကာက္ ၿပီးမွ၊ ျမဲျမံေသာ ႐ုပ္တုကို လုပ္ေစျခင္းငွါ၊ လိမၼာေသာလက္သမားကိုရွာတတ္၏။

၂၁ သင္တို႔သည္ မသိၾကသေလာ။  မၾကားၾကသေလာ။ ေရွးဦးစြာမွစ၍သင္တို႔အားမေဘာ္ျပသေလာ။ ေျမႀကီးတည္သည္ အေၾကာင္းကို နားမလည္ၾကသေလာ။

၂၂ ေျမႀကီးစက္အေပၚမွာထုိင္၍၊ ေျမႀကီးသားတို႔ကိုႏွံေကာင္ကဲ့သို႔ မွတ္ေတာ္မူထေသာ၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ကို မ်က္ႏွာၾကက္ကဲ့သို႔ၾကက္၍၊ ေနစရာတဲကဲ့သို႔ ျဖန္႔ေတာ္မူထေသာ၊

၂၃ မင္းတို႔ကိုရုတ္ခ်၍၊ ေျမႀကီးတရားသူႀကီးတို႔ကို အနတၱကဲ့သို႔ ျဖစ္ေစေတာ္မူေသာသူေပတည္း။

၂၄ အကယ္စင္စစ္သူတို႔ကိုမစိုက္မပ်ဳိးရ။ အကယ္စင္စစ္ သူတို႔၏မ်ဳိးေစ့ကို မၾကဲရ။ အကယ္စင္စစ္ သူတို႔အပင္သည္ ေျမ၌အျမစ္မစြဲရ။ သူတုိ႔အေပၚမွာ မႈတ္ေတာ္မူသျဖင့္၊ သူတုိ႔သည္ ညွိဳးႏြမ္းေသြ႔ေျခာက္၍၊ ေလေဘြသည္ သူတို႔ကိုဖြဲ႔ကဲ့သို႔တိုက္လႊင့္လိမ့္မည္။

၂၅ သို႔ျဖစ္ပါ၍၊ ငါ့ကိုအဘယ္သို႔ပံုျပဳအံ့နည္း။ ငါသည္ အဘယ္သူႏွင့္ တူရအံ့နည္းဟု သန္႔ရွင္းေသာဘုရား ေမးေတာ္မူ၏။

၂၆ အထက္သို႔ ေမွ်ာ္ၾကည့္ၾကေလာ့။ ထုိအရာသည္တို႔ကို အဘယ္သူဖန္ဆင္း သနည္း။ ထုိသူသည္ သူတို႔အလံုးအရင္းကို အေရအတြက္အားျဖင့္ ထုတ္ေဆာင္ေတာ္မူ၏။ အလံုးစုံတို႔ကို နာမည္ျဖင့္ ေခၚေတာ္မူ၏။ ခြန္အားႀကီး၍ တန္ခိုးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာေၾကာင့္၊ တစံုတခုမွ်မေပၚဘဲမေနရ။

၂၇ အိုယာကုပ္အမ်ဳိး၊ သင္သြားေသာ လမ္းကိုထာဝရဘုရား သိေတာ္မမူဟု အဘယ္ေၾကာင့္ေျပာသနည္း။ အိုဣသေရလအမ်ဳိး၊ သင့္အမႈကိုသင္၏ဘုရားသခင္ မွတ္ေတာ္မမူဟု၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုရသနည္း။

၂၈ ထာဝရဘုရား သည္အစဥ္အျမဲ တည္ေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေၾကာင္းကိုင္း၊ ေျမႀကီးစြန္းတိုင္ေအာင္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ အရွင္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ေမာေတာ္မူျခင္း၊ ပင္ပန္းေတာ္မူျခင္းမရွိ၊ စစ္၍မကုန္ႏိုင္ေသာ ဥာဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေၾကာင္းကိုင္း၊ သင္သည္မသိမၾကားဘူးသေလာ။

၂၉ ထိုဘုရားသည္ ေမာေသာသူတို႔အား၊ ခြန္အားကို ေပးေတာ္မူ၏။ ႏြမ္းႏြယ္ေသာ သူတို႔အား၊ အစြမ္းသတိၱႏွင့္ ျပည့္စံုေသာအခြင့္ကို ေပးေတာ္မူ၏။

၃၀ လူပ်ိဳတို႔သည္ ေမာ၍ ပင္ပန္းျခင္္းသို႔ ေရာက္ၾကလိမ့္မည္။ လုလင္တို႔သည္လည္း ထိမိ၍ လဲၾကလိမ့္မည္။

၃၁ ထာဝရဘုရားကို ေမွ်ာ္လင့္ေသာ သူတို႔မူကား၊ အားျပည့္ၾကလိမ့္မည္။ ေရႊလင္းတကဲ့သို႔ မိမိတို႔အေတာင္ကို အသစ္ျပဳျပင္ ၾကလိမ့္မည္။ ေျပးေသာလည္းမပင္ပန္း၊ ခရီးသြားေသာအခါ မေမာရၾက။