ေဟရွာယအနာဂတိၱက်မ္း အခန္းၾကီး ၄၇

၁ အိုဗာဗုလုန္သတို႔သမီးကညာ၊ ဆင္း၍ေျမမႈန္႔၌ ထိုင္ေလာ့။ အိုဒါလခဲ သတို႔သမီး၊ ရာဇပလႅင္မရွိဘဲ ေျမေပၚ မွာထိုင္ေလာ့။ သင့္ကိုႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ ေသာသူဟူ၍ ေနာက္တဖန္ မေခၚရ။

၂ ႀကိတ္ဆံုကိုယူ၍ စပါးကိုႀကိတ္ေလာ့။ မ်က္ႏွာဖံုးကိုဖြင့္ေလာ့။ ရွည္ေသာ အက်ႌကိုခြၽတ္ေလာ့။ ေပါင္းအဝတ္ကို ပင့္၍ ျမစ္ကိုကူးေလာ့။

၃ သင္သည္ အဝတ္ အခ်ည္းစည္းရွိ၍၊ အရွက္ကြဲျခင္းကို ခံရမည္။ ငါသည္ အျပစ္ဒဏ္ကိုေပးမည္။ အဘယ္သူႏွင့္မွ် မိႆဟာယမဖြ႔ဲ။

၄ ငါတို႔ကို ေရြးႏႈတ္ေသာသူကား၊ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခအရွင္ ထာဝရဘုရား၊ ဣသေရလအမ်ိဳး၏ သန္႔ရွင္း ေသာ ဘုရားတည္းဟူေသာဘြဲ႔နာမရွိေတာ္မူ၏။ 

၅ အုိခါလဒဲ သတို႔သမီး တိတ္ဆိတ္စြာထုိင္ေလာ့။ မိုက္ရာသို႔သြားေလာ့။ သင့္ကိုႏိုင္ငံတို႔၏ အရွင္မဟူ၍ ေနာက္တဖန္မေခၚရ။

၆ ငါသည္ငါ၏လူတို႔ကိုအမ်က္ထြက္ေသာေၾကာင့္ ငါ၏အေမြကိုရႈတ္ခ်၍ သင့္လက္သို႔ အပ္လုိက္ၿပီ။ သင္သည္ သနားေသာစိတ္မရွိ။ အသက္ႀကီးသူတို႔အေပၚမွာ ေလးေသာထမ္းဘိုးကို တင္ေလၿပီ။

၇ သင္ကလည္း၊ ငါသည္အရွင္မ၏ အရာ၌ အစဥ္အၿမဲေနမည္ဟု ထင္ေသာေၾကာင့္၊ ဤအမႈအရာတို႔ကုိ မဆင္ျခင္။ သင္၌ ေနာက္ဆံုး ျဖစ္လတံ့ေသာအမႈကုိ မေအာက္ေမ့။

၈ ထုိေၾကာင့္၊ ကာမဂုဏ္၌ ေပ်ာ္ေမြ႔၍၊ ေသာကကင္း လြတ္လွ်က္ေနေသာသူ၊ ငါရွိ၏။ ငါမွတပါး အဘယ္သူမွ်မရွိ။ ငါသည္ မုတ္ဆိုးမကဲသို႔ ထုိင္၍မေနရ။ သားဆံုျခင္းကို ငါမခံရဟုေအာက္ေမ့ေသာသူ၊ နားေထာင္ေလာ့။

၉ သင္သည္ျပဳစားေသာ အတတ္ႏွင့္ နတ္ဝိဇၨာအတတ္မ်ားတို႔ကို အလြန္ျပဳစုေသာ္လည္း တေန႔တခဏျခင္းတြင္ သားဆံုုးျခင္းႏွင့္ လင္ဆံုးျခင္း တည္းဟူေသာ ေဘးႏွစ္ပါးတို႔သည္ သင္၌ေရာက္လိမ့္မည္။ သင္၏အေပၚ၌ အကုန္အစင္ သင့္ေရာက္လိမ့္မည္။

၁၀ သင္သည္ ကိုယ္ျပဳေသာ အဓမၼအမႈကို ကိုးစားၿပီ။ ငါ့ကိုအဘယ္ သူမွ် မျမင္ဟုဆိုၿပီ။ သင့္ဥာဏ္ႏွင့္ သင့္ပညာ အတက္သည္၊ သင္၏စိတ္ကို ေမွာက္လွန္သည္ျဖစ္၍၊ သင္ကငါရွိ၏၊ ငါမွတပါးအဘယ္သူမွ မရိွဟု ေအာက္ေမ့ၿပီ။

၁၁ ထုိ႔ေၾကာင့္အဆံုးမထင္ေသာ ေဘးဥပဒ္သည္ သင္၏အေပၚမွာ ေရာက္လိမ့္မည္။ သင္သည္မေျဖ ႏိုင္ေသာ အျပစ္ဒဏ္ႏွင့္င္း၊ မေျမာ္လင့္ႏိုင္ေအာင္ခ်က္ျခင္း ဖ်က္စီးျခင္းႏွင့္င္း ေတြ႔ၾကံဳလိမ့္မည္။

၁၂ သင္သည္ငယ္ ေသာ အရြယ္မွစ၍၊ ႀကိဳးစားအားထုတ္ေသာ နတ္ဝိဇၨာအတက္ႏွင့္ ျပဳစားေသာ အတက္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို အမွီျပဳ၍ တည္ေနေလာ့။ အကိ်ဳးကိုရေကာင္းလွ်င္ ရလိမ့္မည္။ ႏိုင္ေကာင္းလွ်င္ ႏိုင္လိမ့္မည္။

၁၃ သင္သည္မ်ားျပားေသာ တိုင္ပင္ျခင္းအားျဖင့္ ပင္ပန္းလွၿပီး၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ကို ၾကည့္ရႈေသာသူ၊ ၾကယ္နကၡက္တို႔ကို မွတ္ေသာသူ၊ သင္၌ျဖစ္လတံံ့ေသာ အမႈကို၊လ၏အျခင္းအရာအားျဖင့္ ေဟာတက္ေသာ သူတို႔သည္ထ၍ သင့္ကိုယ္ယခုကယ္ တင္ၾကေစ။

၁၄ သူတို႔သည္ အမႈိက္ကဲ့သို႔ျဖစ္၍ မီးရႈိ႔ျခင္းကိုခံရၾကလိမ့္မည္။ မီးအရွိန္မွ မိမိတို႔ကို မကယ္မႏႈတ္ရၾက။  ေႏြးစရာဘို႔ မီးတခဲမွ်၊ လံုစရာဘို႔မီးလွ်င္းမွ မက်န္ရစ္ရ။

၁၅ သင္ႏွင့္ ဝိုင္းညီ၍ အမႈေဆာင္ရြက္ေသာသူ၊ သင္ငယ္ေသာ အရြယ္မွစ၍ သင္ႏွင့္ ေဖာက္ကားေရာင္းဝယ္ေသာသူတို႔သည္ သင္၌ ထို႔သို႔ျဖစ္ၾက၍၊ ကိုယ္စီကိုယ္စီ မိမိေနရာအရပ္ သို႔ လႊဲသြားသျဖင့္၊ သင့္ကိုကယ္တင္ေသာ သူတစံုတစ္ေယာက္မွ် မရွိရ။