ေယာနဝတၳဳ အခန္းၾကီး ၁
၁ အမိတၱဲ၏သား ေယာနသို႔ေရာက္လာေသာ ထာဝရဘုရား၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ဟူမူကား၊
၂ သင္ထ၍ နိေနေဝၿမိဳ႔ႀကီးသို႔သြားၿပီးလွ်င္၊ ျခိမ္းေခ်ာက္ေသာစကားႏွင့္ ေၾကြးေၾကာ္ေလာ့။ ထုိၿမိဳ႔ျပဳေသာ ဒုစရုိက္အျပစ္သည္ ငါ့ေရွ႔သို႔တတ္လာၿပီဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၃ သို႔ေသာ္လည္း၊ ေယာနသည္ ထာဝရဘုရားထံေတာ္မွ တာရႈၿမိဳ႔သို႔ ေျပးမည္အၾကံရွိသည္ႏွင့္ ထလ်က္ယုေပၸၿမိဳ႔သို႔သြား၍ ေရာက္သျဖင့္၊ တာရႈၿမိဳ႔သုိ႔သြားေသာ သေဘၤာကိုေတြ႔ႀကံဳ၍ သေဘၤာခကိုေပးၿပီးလွ်င္၊ ထာဝရဘုရားထံေတာ္မွ သေဘၤာသားတို႔ႏွင့္ အတူ တာရႈၿမိဳ႔သို႔လုိက္ျခင္းငွါ၊ သေဘၤာကို စီးေလ၏။
၄ ထာဝရဘုရားသည္လည္း၊ ျပင္းစြာေသာေလကို ပင္လယ္အေပၚသို႔ေစလႊတ္ေတာ္မႈသျဖင့္၊ ပင္လယ္၌ ႀကီးစြာေသာ မိုဃ္းသက္မုန္တိုင္းျဖစ္၍၊ သေဘၤာသည္ ပ်က္လုေသာ လကၡဏာရွိ၏။
၅ ထုိအခါ သေဘၤာသားတို႔သည္ ေၾကာက္ရြ႔ံ၍ အသီးအသီးမိမိတို႔ဘုရားကို ေအာ္ဟစ္ၾက၏။ သေဘၤာေပါ့ေစျခင္းငွါ၊ ဝန္မ်ားကိုလည္း ပင္လယ္ထဲသို႔ ပစ္ခ်ၾက၏။ ေယာနမူကား၊ သေဘၤာဝမ္းထဲသို႔ဆင္း၍ အိပ္ေပ်ာ္လ်က္ေန၏။
၆ သေဘၤာသူႀကီးသည္ လာ၍အိုအိပ္ေပ်ာ္ ေသာသူ၊ အဘယ္သို႔နည္း။ ထေလာ့။ သင္၏ဘုရားကုိ ဆုေတာင္းေလာ့။ ငါတို႔အသက္လြတ္ေစျခင္းငွါ၊ ထုိဘုရားသည္ ငါတို႔ကိုေအာက္ေမ့ေကာင္း ေအာက္ေမ့လိမ့္မည္ဟု ဆုိ၏။
၇ ေနာက္တဖန္သူတို႔က၊ လာၾက။ အဘယ္သူ၏အျပစ္ ေၾကာင့္၊ ဤအမႈေရာက္သည္ကို ငါတို႔သိရမည္အေၾကာင္း၊ စာေရးတံခ်ၾကကုန္အံ့ဟု တိုင္ပင္၍ စာေရးတံခ်လွ်င္ ေယာန၌ စာေရးတံက်၏။
၈ တဖန္သူတို႔က အဘယ္အျပစ္ေၾကာင့္၊ ဤအမႈေရာက္သည္ကို ေျပာပါေလာ့။ သင္ေဆာင္ရြက္ေသာအမႈက၊ အဘယ္အမႈနည္း။ သင္သည္ အဘယ္အရပ္ကလာသနည္း။ အဘယ္ျပည္၊ အဘယ္အမ်ဳိးသားျဖစ္သနည္း။ ေမးျမန္းၾကေသာ္၊
၉ ငါသည္ေဟျဗဲအမ်ဳိးသားျဖစ္၏။ ေရေျမကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာ ေကာင္းကင္ဘံု၏ အရွင္ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားကို ကိုးကြယ္ေသာသူျဖစ္၏ဟု၊
၁၀ ထုိသူတို႔သည္ အလြန္ ေၾကာက္ရြံ႔၍၊ သင္သည္အဘယ္ေၾကာင့္ ဤသို႔ျပဳသနည္းဟု ေမးၾက၏။ ေယာနသည္ ထာဝရဘုရားထံေတာ္မွ မိမိေျပးေၾကာင္းကိုေဘာ္ျပေသာေၾကာင့္ သူတို႔သိၾက၏။
၁၁  ထုိအခါ ပင္လယ္၌ လႈိင္းတံပိုးသည္ တုိး၍ထေသာေၾကာင့္ သူတို႔က၊ ငါတို႔၌ လိႈင္းတံပိုးၿငိမ္းေစျခင္းငွါ၊ သင့္ကိုအဘယ္သို႔ျပဳရမည္နည္းဟု ေမးၾကေသာ္။
၁၂ ငါ့ကိုခ်ီ၍ ပင္လယ္ထဲသို႔ ခ်ပစ္ၾကေလာ့။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ လႈိင္းတံပိုး သည္ သင္တို႔၌ ၿငိမ္းလိမ့္မည္။ ဤျပင္းစြာေသာ မိုဃ္းသက္မုန္တိုင္းသည္ ငါ့ေၾကာင့္သာ သင္တို႔အေပၚသို႔ေရာက္ သည္ကုိ ငါသိ၏ ဟုျပန္ေျပာေသာ္လည္း၊
၁၃ သေဘၤာသားတို႔သည္ ကမ္းသို႔ေရာက္အံ့ေသာငွါ၊ ပင္ပန္းစြာ တက္ခတ္ ၾက၏။ သို႔ရာတြင္၊ သူတို႔တဘက္၌ လႈိင္းတံပိုးတိုး၍ထေသာေၾကာင့္၊ သူတို႔သည္ မတက္ႏိုင္ေသာအခါ၊
၁၄ အိုထာဝရဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ ေတာင္းပန္ပါ၏။ ဤသူ၏အသက္ေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္ အက်ိဳးနည္း မျဖစ္ပါေစႏွင့္။ အျပစ္မရွိေသာသူ၏ အသက္သတ္ေသာ အျပစ္ကိုအကြၽႏ္ုပ္တို႔၌ တင္ေတာ္မမူပါႏွင့္။ အိုထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ အလိုရွိေတာ္မူသည္အတိုင္း ျပဳေတာ္မူ၏ဟု ထာဝရဘုရားအား ေၾကြးေၾကာ္ ေတာင္းပန္ၿပီးမွ
၁၅ ေယာနကိုခ်ီ၍ ပင္လယ္ထဲသို႔ ခ်ပစ္ၾက၏။ ထိုအခါ ပင္လယ္လႈိင္းတံပိုးသည္ ၿငိမ္းေလ၏။
၁၆ သေဘၤာသားတို႔သည္လည္း ထာဝရဘုရားကို အလြန္ေၾကာက္ရြံ႔သျဖင့္ ယဇ္ပူေဇာ္၍ သစၥာဂတိထားၾက၏။
၁၇ ေယာနကိုမ်ိဳေစျခင္းငွါ ငါးႀကီးကို ထာဝရဘုရား ခန္႔ထားေတာ္မူသည္ႏွင့္အညီ၊ ေယာနသည္ ငါး၏ဝမ္း ထဲမွာ သံုးရက္ပတ္လံုးေနရ၏။