တမန္ေတာ္ဝတၳဳ အခန္းၾကီး ၉
၁ ေရွာလုသည္ကား၊ သခင္ဘုရား၏ တပည့္ေတာ္တို႔တဘက္၌ ၿခိမ္းေခ်ာက္၍၊ အေသသတ္ျခင္းငွါ ျပင္းစြာအသက္ရႈသျဖင့္၊
၂ ထိုဘာသာဝင္ေသာ ေယာက္်ားမိန္းမတို႔ကို ေတြ႔လွ်င္၊ ခ်ည္ေႏွာင္၍ ေယရုရွလင္ ၿမိဳ႔သို႔ပို႔ေဆာင္ရမည္အေၾကာင္း၊ ဒမာသက္ၿမိဳ႔၌ရွိေသာ တရားစရပ္မႉးတို႔ထံသို႔ မွာစာေပးပါဟု ယဇ္ပုေရာဟိတ္ မင္းထံ၌ ဝင္၍ေတာင္းၿပီးမွ၊
၃ သြား၍ဒမာသက္ၿမိဳ႔အနီးသို႔ေရာက္ေသာအခါ၊ ေကာင္းကင္ထဲကအလင္းသည္ သူပတ္လည္၌ ရုတ္ကနဲထြန္းေတာက္ေလ၏။
၄ ေရွာလုသည္ ေျမေပၚမွာလဲ၍ေနစဥ္၊ ေရွာလု၊ ေရွာလု၊ အဘယ္ ေၾကာင့္ငါ့ကို ညွဥ္းဆဲသနည္းဟု မိမိအားေျပာေသာစကားသံကိုၾကားလွ်င္၊
၅ သခင္၊ ကိုယ္ေတာ္သည္အဘယ္ သူနည္းဟု ေမးေလွ်ာက္၏။ ဘုရားသခင္ကလည္း၊ ငါကား သင္ညွဥ္းဆဲေသာေယရႈျဖစ္သတည္း။
၆ သို႔ေသာ္ လည္း ထ၍ၿမိဳ႔သို႔ဝင္ေလာ့။ သင္ျပဳရမည္အမႈကို ေျပာလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၇ ေရွာလုႏွင့္အတူ သြားေသာ သူတို႔သည္ အသံကိုၾကားရံုမွ်သာရွိ၍၊ အဘယ္သူကိုမွ်မျမင္ဘဲ မိန္းေမာေတြေဝလ်က္ ရပ္ေနၾက၏။
၈ ေရွာလုသည္လည္း ေျမမွထ၍ မ်က္စိကိုဖြင့္ေသာ္လည္း အဘယ္သူကိုမွ်မျမင္ႏိုင္သည္ျဖစ္၍၊ သူ၏လက္ကိုဆြဲလ်က္၊ ဒမာသက္ၿမိဳ႔သို႔ ပို႔ေဆာင္ၾက၏။
၉ သံုးရက္ပတ္လံုး မ်က္စိမျမင္၊ မစားမေသာက္ဘဲေနေလ၏။
၁၀ ထိုအခါ အာနနိအမည္ရွိေသာ တပည့္ေတာ္တေယာက္သည္ ဒမာသက္ၿမိဳ႔၌ရွိ၏။ ထိုသူကို သခင္ ဘုရားသည္ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္အားျဖင့္၊ အာနနိဟူ၍ေခၚေတာ္မူလွ်င္၊ နာနနိက၊ သခင္ဘုရား အကြၽႏ္ုပ္ရွိပါသည္ ဟုေလွ်ာက္၏။
၁၁ သခင္ဘုရားကလည္း၊ သင္သည္ထ၍ လမ္းေျဖာင့္အမည္ရွိေသာ လမ္းသို႔သြားေလာ့။ ေရွာလုအမည္ရွိေသာ တာရႈၿမိဳ႔သားကို ယုဒ၏အိမ္၌ရွာေဖြေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား၊ ထိုသူသည္ ဆုေတာင္း လ်က္ေန၏။
၁၂ မိမိမ်က္စိကို ျမင္ျပန္ေစျခင္းငွါ အာနနိအမည္ရွိေသာသူသည္ ဝင္၍၊ မိမိအေပၚ၌လက္တင္သည္ ကို ဗ်ာဒိတ္ေတာ္အားျဖင့္ ျမင္ေလၿပီဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၃ အာနနိကလည္း၊ သခင္ဘုရား၊ ထိုသူသည္ ေယရုရွလင္ ၿမိဳ႔၌ ကိုယ္ေတာ္၏သန္႔ရွင္းသူတို႔ကို အဘယ္မွ်ေလာက္ပင္ ညွဥ္းဆဲသည္ကို လူမ်ားေျပာ၍ အကြၽႏ္ုပ္ၾကားရပါၿပီ။
၁၄ ဤအရပ္၌လည္း ကိုယ္ေတာ္ကို ပဌနာျပဳေသာသူရွိသမွ်တို႔ကို ခ်ည္ေႏွာင္ရမည္အခြင့္ကို ယဇ္ပုေရာဟိတ္ အႀကီးတို႔ထံ၌ ရပါသည္ဟုျပန္ေလွ်ာက္၏။
၁၅ သခင္ဘုရားကလည္း၊ ထိုသူကား တပါးအမ်ိဳးသားတို႔ႏွင့္ ရွင္ဘုရင္ထံသို႔၎၊ ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔ရွိရာသို႔၎၊ ငါ၏နာမကို ပို႔ေဆာင္ေစျခင္းငွါ ငါေရြးေကာက္ေသာ တန္ဆာျဖစ္၏။
၁၆ အေၾကာင္းမူကား၊ ထိုသူသည္ ငါ၏နာမေၾကာင့္ အဘယ္မွ်ေလာက္ပင္ ဆင္းရဲခံရမည္ကို ငါသည္ သူ႔အားျပမည္။ ထိုေၾကာင့္ သင္သြားေလာ့ဟု အာနနိအား မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၇ အာနနိသည္လည္း သြား၍အိမ္သို႔ေရာက္လွ်င္၊ ေရွာလုအေပၚ၌ မိမိလက္ကိုတင္၍၊ ညီေရွာလု၊ သင္လာေသာလမ္း၌ သင့္အား ထင္ရွားေတာ္မူေသာ သခင္ေယရႈသည္ သင္၏မ်က္စိျမင္ျပန္ေစျခင္းငွါ၎၊ သင့္ကို သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ ျပည့္ေစျခင္းငွါ၎ ငါကိုေစခန္႔ေတာ္မူသည္ဟု ေျပာဆို၏။
၁၈ ထိုခဏ၌ေရွာလု၏မ်က္စိမွ ငါးေၾကးကြာက်သကဲ့သို႔ ျဖစ္၍၊ မ်က္စိျမင္ျပန္သျဖင့္ထ၍ ဗတၱိဇံ ကိုခံၿပီးလွ်င္၊ အစာအာဟာရကို သံုးေဆာင္၍ အားျဖည့္ေလ၏။
၁၉ ထိုေနာက္ေရွာလုသည္ ဒမာသက္ၿမိဳ႔၌ရွိေသာ တပည့္ေတာ္တို႔ႏွင့္အတူ ကာလအတန္အရာေန၍၊
၂၀ ေယရႈသည္ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္းကို တရားစရပ္တို႔၌ မဆိုင္းမလင့္ေဟာေလ၏။
၂၁ ၾကားေသာ သူအေပါင္းတို႔သည္ အံ့ၾသ၍၊ ဤသူကား၊ ထိုသခင္ကုိ ပဌနာျပဳေသာ သူတို႔ကို ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔၌ ဖ်က္ဆီးသည္ သာမက၊ ထိုသူမ်ားကိုခ်ည္ေႏွာင္၍ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔ထံသို႔ ပို႔ေဆာင္ျခင္းငွါ ဤအရပ္သို႔လာေသာ သူျဖစ္သည္မဟုတ္ေလာဟု ဆိုၾက၏။
၂၂ ေရွာလုသည္လည္း အားတိုးပြားသျဖင့္ ဒမာသက္ၿမိဳ႔၌ ေနေသာ ယုဒ လူတို႔သည္ ေျပာသမွ်ေသာစကားကို ေခ်၍၊ ေယရႈသည္ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္းကို ထင္ရွားစြာျပ၏။
၂၃ ကလၾကာျမင့္ၿပီးမွ ေရွာလုကိုသတ္အံ့ေသာငွါ၊ ယုဒလူတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္းတိုင္ပင္ၾက၏။
၂၄ ထိုအႀကံ အစည္ကို ေရွာလုသည္ သိ၏။ သူ႔ကိုသတ္အံ့ေသာငွါ ၿမိဳ႔တံခါးတို႔ကို ေန႔ညဥ့္မျပတ္ ေစာင့္ၾကေသာေၾကာင့္၊
၂၅ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ညဥ့္အခါ သူ႔ကိုယူ၍ ေတာင္း၌ထည့္ၿပီးလွ်င္ ၿမိဳ႔ရိုးေပၚက ေလ်ာ့ခ်ၾက၏။
၂၆ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔သို႔ေရာက္ေသာအခါ၊ တပည့္ေတာ္တို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဘာ္မည္ျပဳေသာ္၊ သူသည္ တပည့္ ေတာ္ျဖစ္ေၾကာင္းကို တပည့္ေတာ္အေပါင္းတို႔သည္ မယံုသျဖင့္ သူ႔ကိုေၾကာက္ရြံ႔ၾက၏။
၂၇ ထိုအခါ ဗာနဗသည္ သူ႔ကိုေခၚ၍ တမန္ေတာ္မ်ားထံသို႔ ပို႔ေဆာင္ၿပီးလွ်င္၊ အထက္ကေရွာလုသည္ လမ္းခရီး၌ ဘုရားသခင္ကို ျမင္သည္ဟူ၍၎၊ သူ႔အား မိန္႔ေတာ္မူသည္ဟူ၍၎၊ ဒမာသက္ၿမိဳ႔၌ ေယရႈ၏နာမေတာ္ကို အမွီျပဳလ်က္၊ ရဲရင့္စြာေဟာသည္ဟူ၍၎ ေျပာေလ၏။
၂၈ ထိုေနာက္မွ ေရွာလုသည္ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔၌ တမန္ေတာ္တို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဘာ္၍၊ သခင္ေယရႈ၏နာမေတာ္ကို အမွီျပဳ၍ ရဲရင့္စြာေဟာလ်က္ေန၏။
၂၉ ေဟေလနစ္လူတို႔ႏွင့္ ႏွီးေႏွာ ေျပာဆိုသျဖင့္၊ ထိုသူတို႔သည္ ေရွာလုကိုသတ္မည္ဟု အားထုတ္ၾက၏။
၃၀ ထိုအေၾကာင္းကို ညီအစ္ကိုတို႔သည္ ၾကားသိလွ်င္၊ ေရွာလုကို ကဲသရိၿမိဳ႔သို႔ပို႔၍ တာရႈၿမိဳ႔တိုင္ေအာင္ ေစလႊတ္ၾက၏။
၃၁ ထိုအခါ ယုဒျပည္၊ ဂါလိလဲျပည္၊ ရွမာရိျပည္ အရပ္ရပ္တို႔တြင္ အသင္းေတာ္တို႔သည္ ၿငိမ္သက္၍ တည္ေဆာက္ျခင္းရွိၾက၏။ သခင္ဘုရားကို ေၾကာက္ရြံ႔ျခင္း၌င္း၊ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ အဆံုးအမ၌၎၊ ေမြ႔ေလ်ာ္ေသာအားျဖင့္ ပြားမ်ားၾက၏။
၃၂ ေပတရုသည္ အရပ္ရပ္တို႔ကိုလွည့္လည္သည္တြင္ သန္႔ရွင္းသူတို႔ရွိရာ လုဒၵၿမိဳ႔သို႔ေရာက္ေလ၏။
၃၃ ထိုအရပ္၌ အဲေနအမည္ရွိေသာ လက္ေျခေသ၍ ရွစ္ႏွစ္ပတ္လံုး အိပ္ယာ၌ တံုးလံုးေနေသာသူတေယာက္ကို ေတြ႔လွ်င္၊ အဲေန ေယရႈခရစ္သည္ သင့္အား ခ်မ္းသာေပးေတာ္မူ၏။
၃၄ ထ၍ အိပ္ယာကိုျပင္ေလာ့ဟု ေပတရုဆိုေသာ္၊ ထိုသူသည္ ခ်က္ျခင္းထ၏။
၃၅ လုဒၵၿမိဳ႔ႏွင့္ ရွာရုန္ၿမိဳ႔၌ ေနေသာသူအေပါင္းတို႔သည္ ထိုသူကို ျမင္၍ သခင္ဘုရား ထံေတာ္သို႔ ေျပာင္းလဲၾက၏။
၃၆ ယုေပၸၿမိဳ႔၌ ေဒၚကာဟုဆိုလိုေသာ တဗိသအမည္ရွိေသာ တပည့္ေတာ္မတေယာက္ရွိ၏။ ထိုမိန္းမ သည္ ေကာင္းေသာအက်င့္၊ စြန္႔ႀကဲျခင္းအက်င့္ႏွင့္ျပည့္စံုလ်က္၊
၃၇ ထိုအခါ၌ နာ၍ေသေလ၏။ အေလာင္းကို ေရခ်ိဳးၿပီးလွ်င္ အထက္ခန္း၌ တင္ထားၾက၏။
၃၈ လုဒၵၿမိဳ႔သည္ ယုေပၸၿမိဳ႔ႏွင့္ နီီးသည္ျဖစ္၍ ထိုၿမိဳ႔၌ ေပတရုရွိေၾကာင္း ကို တပည့္ေတာ္တို႔သည္ၾကားလွ်င္၊ ေပတရုသည္ အလ်င္အျမန္ၾကြလာပါမည္အေၾကာင္း လူႏွစ္ေယာက္ကို ေစလႊတ္၍ ေတာင္းပန္ၾက၏။
၃၉ ေပတရုသည္ထ၍ ထိုသူတို႔ႏွင့္အတူလိုက္ေလ၏။ ေရာက္လွ်င္ အထက္ခန္း သို႔ေခၚပင့္၍ မုတ္ဆိုးမမ်ားတို႔သည္ ငိုေၾကြးလ်က္၊ သူတို႔ႏွင့္အတူ ေဒၚကာရွိစဥ္အခါ လုပ္ခဲ့ေသာအက်ႌႏွင့္အဝတ္ မ်ားကို ျပလ်က္ရွိၾက၏။
၄၀ ေပတရုသည္ ထိုသူအေပါင္းတို႔ကို ျပင္သို႔ထြက္ေစသည္ေနာက္ ကိုယ္တုိင္ဒူးေထာက္ ၍ ဆုေတာင္းပဌနာျပဳၿပီးလွ်င္ ထိုအေလာင္းသို႔ မ်က္ႏွာလွည့္၍ တဗိသ၊ ထေလာ့ဟုဆိုေလ၏။ ထိုမိန္းမသည္ မ်က္စိကိုဖြင့္၍ ေပတရုကိုျမင္လွ်င္ ထ၍ထိုင္၏။
၄၁ ေပတရုသည္ မိမိလက္ကိုသူ႔အားေပး၍ ခ်ီၾကြၿပီးမွ သန္႔ရွင္း သူတို႔ႏွင့္ မုတ္ဆိုးမတို႔ကိုေခၚ၍ အသက္ရွင္လ်က္ရွိေသာ ထိုမိန္းမကိုျပေလ၏။
၄၂ ထိုအေၾကာင္းကို ယုေပၸၿမိဳ႔၌ အႏွံ႔အျပားသိၾက၍၊ လူမ်ားတို႔သည္ သခင္ဘုရားကိုယံုၾကည္ျခင္းသို႔ေရာက္ၾက၏။
၄၃ ေပတရုသည္ ယုေပၸၿမိဳ႔ ၌ ရွိမုန္အမည္ရွိေသာ သားေရလုပ္သမားႏွင့္ အတူၾကာျမင့္စြာေန၏။