ရွင္မာကုခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၁၅
၁ နံနက္အခ်ိန္တြင္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔သည္ မဆိုင္းမလင့္ဘဲ လူအႀကီးအကဲ၊ က်မ္းျပဳဆရာ၊ လႊတ္အရာရွိအေပါင္းတို႔ႏွင့္ တိုင္ပင္ျခင္းကိုျပဳ၍၊ ေယရႈကို ခ်ည္ေႏွာင္ၿပီးလွ်င္ ပိလတ္မင္းထံသို႔ ေဆာင္သြား၍ အပ္လိုက္ၾက၏။
၂ ပိလတ္မင္းက၊ သင္သည္ယုဒရွင္ဘုရင္မွန္သေလာဟု ကိုယ္ေတာ္ကိုေမးလွ်င္၊ မင္းႀကီးေမး သည္အတိုင္းမွန္သည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၃ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔သည္ မ်ားစြာေသာအျပစ္ကိုတင္ၾက၏။
၄ တဖန္ ပိလတ္မင္းက၊ သင္သည္တခြန္းကိုမွ်ျပန္၍မေျပာသေလာ။ သင့္တဘက္၌အဘယ္မွ်ေလာက္သက္ေသ ခံၾကသည္ ကိုၾကည့္ပါဟု ေမးျမန္းေျပာဆိုေသာ္လည္း၊
၅ စကားတခြန္းကိုမွ်ျပန္ေတာ္မမူသည္ကို ပိလတ္မင္းသည္ အံ့ၾသေလ၏။
၆ ထိုပြဲ၌ ၿမိဳ႔ဝန္မင္းသည္ အက်ဥ္းခ်ထားေသာသူတုိ႔တြင္၊ လူမ်ားေတာင္းေသာသူတေယာက္ေယာက္ ကိုလႊတ္တတ္၏။
၇ ထိုအခါ ပုန္ကန္၍ လူအသက္ကိုသတ္ေသာအျပစ္သင့္ေသာ ဗာရဗၺအမည္ရွိေသာ သူတ ေယာက္သည္ ပုန္ကန္ေသာအေပါင္းအေဘာ္တို႔ႏွင့္တကြ အက်ဥ္းခံလ်က္ရွိ၏။
၈ လူအေပါင္းတို႔သည္ မိမိတို႔အား ျပဳၿမဲျပဳပါမည္အေၾကာင္း ေအာ္ဟစ္၍ေတာင္းပန္ေသာအခါ၊
၉ ပိလတ္မင္းက၊ သင္တို႔သည္ ယုဒရွင္ဘုရင္ကို လႊတ္ေစခ်င္သေလာဟု ျပန္ေမး၏။
၁၀ အဘယ္ေၾကာင့္ဤသို႔ေမးသနည္းဟူမူကား၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔သည္ မနာလိုေသာစိတ္ႏွင့္ ေယရႈကိုအပ္ႏွံေၾကာင္းကိုသိ၏။
၁၁ ပိလတ္မင္းသည္ ေယရႈကိုမလႊတ္၊ ဗာရဗၺကိုလႊတ္ေစျခင္းငွါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔သည္ လူအစုအေဝးကို ႏႈိးေဆာ္ၾက၏။
၁၂ တဖန္ ပိလတ္မင္းက၊ ယုဒရွင္ဘုရင္ဟု သင္တို႔ေခၚေဝၚေသာသူကို အဘယ္သို႔ျပဳရမည္နည္းဟု ေမးျပန္ေသာ္၊
၁၃ ထိုသူအေပါင္းတို႔က၊ သူ႔ကိုလက္ဝါး ကပ္တိုင္မွာ ရိုက္ထားပါဟုဟစ္ၾက၏။
၁၄ ပိလတ္မင္းကလည္း၊ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း၊ အဘယ္အျပစ္ကိုျပဳဘိသနည္း ဟုေမးလွ်င္၊ ထိုသူကို လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာရိုက္ထားပါဟု လူမ်ားတို႔သည္ သာ၍ဟစ္ၾက၏။
၁၅ ပိလတ္မင္းသည္လည္း လူမ်ားတို႔၏စိတ္ကို ေျပေစျခင္းငွါအလိုရွိ၍၊ ဗာရဗၺကိုသူတို႔အား လႊတ္ေလ၏။ ေယရႈကိုကား၊ ရိုက္ၿပီးလွ်င္ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာသတ္ေစျခင္းငွါ အပ္လိုက္ ေလ၏။
၁၆ ထိုအခါ စစ္သူရဲတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို ၿပဲေတာရိရံုးတည္းဟူေသာ အိမ္ေတာ္ဦးအတြင္းသို႔ ေဆာင္သြား၍၊ စစ္သူရဲတတပ္လံုးကို စုရံုးေစၿပီးမွ၊ ကိုယ္ေတာ္အား နီေမာင္းေသာအဝတ္ကို ဝတ္ေစ၍၊
၁၇ ဆူးပင္ႏွင့္ရက္ေသာဦးရစ္ကို တင္ၿပီးလွ်င္၊
၁၈ ယုဒရွင္ဘုရင္၊ ကိုယ္ေတာ္သည္မဂၤလာရွိေစသတည္းဟု ေကာင္းခ်ီး စကားကိုေျပာၾက၏။
၁၉ ေခါင္းေတာ္ကို က်ဴလံုးႏွင့္ရိုက္ျခင္း၊ တံေထြးႏွင့္ေထြးျခင္း၊ ေရွ႔ေတာ္မွာဒူးေထာက္၍ ျပပ္ဝပ္ျခင္းကိုလည္း ျပဳၾက၏။
၂၀ ထိုသို႔ကိုယ္ေတာ္ကို ျပက္ယယ္ျပဳသည္ေနာက္၊ နီေမာင္းေသာအဝတ္ကို ခြၽတ္၍ အဝတ္ေတာ္ကို ဝတ္ျပန္ေစၿပီးလွ်င္၊ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာ ရိုက္ထားျခင္းငွါ ထုတ္သြားၾက၏။
၂၁ အာေလ ဇျႏၵဳႏွင့္ ရုဖု၏အဘ ရွိမုန္အမည္ရွိေသာ ကုေရေနျပည္သားတေယာက္သည္၊ ေတာရြာမွ လာ၍ လမ္း၌သြားသည္ကို သူတို႔သည္ေတြ႔လွ်င္၊ အႏိုင္ျပဳ၍ လက္ဝါးကပ္တိုင္ေတာ္ကိုထမ္းေစၾက၏။
၂၂ ဦးေခါင္း ခြံအရပ္ဟု ဆိုလိုေသာ ေဂါလေဂါသအရပ္သို႔ ကိုယ္ေတာ္ကိုေဆာင္သြားၿပီးမွ၊
၂၃ မုရန္ႏွင့္ေရာေသာ စပ်စ္ရည္ကို ကိုယ္ေတာ္အား ေသာက္စိမ့္ေသာငွါ ေပးလွ်င္ မခံဘဲေနေတာ္မူ၏။
၂၄ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာရိုက္ထားၿပီးလွ်င္ အဝတ္ေတာ္ကို စာေရးတံခ်၍ အသီးသီးတို႔အား ေဝဖန္ၾက၏။
၂၅ ကိုယ္ေတာ္ကိုလက္ဝါးကပ္တိုင္မွာ ရိုက္ၾကေသာအခ်ိန္ကား၊ နံနက္တခ်က္တီးအခ်ိန္ျဖစ္သတည္း။
၂၆ အျပစ္ေဘာ္ျပေသာ ကမၺည္းလိပ္စာ ခ်က္ဟူမူကား၊ ယုဒရွင္ဘုရင္ ဟုေရးထား သတည္း။
၂၇ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္တကြ ထားျပႏွစ္ေယာက္တို႔ကို လက္်ာ ေတာ္ဘက္၌တေယာက္၊ လက္ဝဲေတာ္ဘက္ေတာ္၌ တေယာက္၊ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာရိုက္ထားၾက၏။
၂၈ ထိုသို႔ မတရားေသာသူတို႔ႏွင့္ ေရတြက္ဝင္ျခင္းသို႔ေရာက္သည္ ဟုဆိုေသာ က်မ္းစာခ်က္သည္ျပည့္စံုျခင္းသို႔ ေရာက္သတည္း။
၂၉ လမ္းမွာသြားလာေသာသူတို႔ကလည္း၊ ဟဲ့၊ ဗိမာန္ေတာ္ကိုၿဖိဳဖ်က္၍ သံုးရက္အတြင္းတြင္ တည္ေဆာက္ ျပန္ေသာသူ၊
၃၀ ကိုယ္ကိုကိုယ္ကယ္တင္ေလာ့။ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွဆင္းေလာ့ဟု မိမိတို႔ေခါင္းကိုညွိတ္၍ ကဲ့ရဲ႔ေသာ စကားႏွင့္ေျပာဆိုၾက၏။
၃၁ ထိုနည္းတူ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီး၊ က်မ္းျပဳဆရာတို႔က၊ ဤသူသည္ သူတပါးတို႔ကို ကယ္တင္တတ္၏။ ကိုယ္ကိုမကယ္တင္ႏိုင္ပါတကား။
၃၂ ငါတို႔ျမင္၍ ယံုၾကည္ေစျခင္းငွါ၊ ဣသေရလရွင္ ဘုရင္တည္းဟူေသာ ခရစ္ေတာ္သည္ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွ ယခုဆင္းပါေလေစဟု အခ်င္းခ်င္းျပက္ယယ္ ျပဳေျပာဆိုၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္တကြ လက္ဝါးကပ္တိုင္မွာ ရိုက္ထားေသာသူတို႔သည္လည္း ကဲ့ရဲ႔ျပစ္တင္ၾက၏။
၃၃ မြန္းတည့္အခ်ိန္မွစ၍ သံုးခ်က္တီးအခ်ိန္တိုင္ေအာင္ ေျမတျပင္လံုး၌ ေမွာင္မိုက္အတိျဖစ္ေလ၏။
၃၄ သံုးခ်က္တီးအခ်ိန္၌ ေယရႈက၊ ဧလိ၊ ဧလိ၊ လာမရွာဗခသာနိဟု ႀကီးေသာအသံႏွင့္ ေၾကြးေၾကာ္ေတာ္မူ၏။ အနက္ကား၊ အကြၽႏ္ုပ္ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္ဘုရား၊ အဘယ္ေၾကာင့္အကြၽႏ္ုပ္ကိုစြန္႔ပစ္ေတာ္မူသနည္းဟု ဆိုလို သတည္း။
၃၅ အနား၌ရပ္ေသာသူအခ်ိဳ႔တို႔သည္ ၾကားလွ်င္ သူသည္ဧလိယကိုေခၚသည္ဟု ဆိုၾက၏။
၃၆ လူတေယာက္သည္ ေျပး၍ ေရမႈိတေထြးကို ပုံးရည္ႏွင့္ျပည့္ေစၿပီးလွ်င္၊ က်ဴလံုးဖ်ား၌ တတ္၍ ကိုယ္ေတာ္အား ေသာက္စိမ့္ေသာငွါ ေပးလ်က္၊ ရွိေစေတာ့။ ဧလိယသည္ သူ႔ကိုခ်ယူျခင္းငွါ လာမည္မလာမည္ကို ၾကည့္ၾက ကုန္အံ့ဟု ဆို၏။
၃၇ ေယရႈသည္ ႀကီးေသာအသံႏွင့္ေၾကြးေၾကာ္၍ အသက္ခ်ဳပ္ေတာ္မူ၏။
၃၈ ထိုအခါ ဗိမာန္ေတာ္၏ ကုလားကာသည္ အထက္စြန္းမွေအာက္စြန္းတိုင္ေအာင္ စုတ္ကြဲေလ၏။
၃၉ ထိုသို႔ေၾကြးေၾကာ္၍ အသက္ခ်ဳပ္ေတာ္မူေၾကာင္းကို ေရွ႔ေတာ္၌ရပ္ေနေသာတပ္မႉးသည္ျမင္လွ်င္၊ စင္စစ္ဤ သူသည္ ဘုရားသခင္၏သားေတာ္မွန္ေပ၏ဟု ဆို၏။
၄၀ မိန္းမအခ်ိဳ႔တို႔သည္လည္း ထိုအရပ္၌အေဝးကၾကည့္ရႈ၍ ေနၾက၏။
၄၁ ထိုမိန္းမတို႔တြင္ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဂါလိလဲျပည္မွာရွိေတာ္မူစဥ္၊ ေနာက္ေတာ္သို႔အလုပ္အေကြၽး လိုက္ေသာ မာဂဒလမာရိ၊ ယာကုပ္ငယ္ႏွင့္ ေယာေသ၏ အမိျဖစ္ေသာမာရိႏွင့္ ရွာလံုတို႔မွစ၍ ေနာက္ေတာ္၌ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔သို႔ လုိက္လာေသာအျခားမိန္းမမ်ားလည္း ပါၾကသတည္း။
၄၂ ထိုေန႔ကား အဘိတ္ေန႔တည္းဟူေသာ ပရကၠဳေန႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ညအခ်ိန္ေရာက္မွ၊
၄၃ အသေရ ရွိေသာလႊတ္အရာရွိ၊ အရိမသဲၿမိဳ႔သား ေယာသပ္သည္၊ ဘုရားသခင္၏ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ေျမာ္လင့္ေသာသူ ျဖစ္သည္ႏွင့္၊ ပိလတ္မင္းထံသို႔ ရဲရင့္စြာဝင္၍ ေယရႈ၏အေလာင္းေတာ္ကို ေတာင္းေလ၏။
၄၄ ေယရႈသည္ ယခုပင္ေသသည္ကို ပိလတ္မင္းသည္ အံ့ၾသျခင္းရွိသျဖင့္ တပ္မႉးကိုေခၚ၍၊ ေသသည္ကားၾကာၿပီေလာဟု ေမး၏။
၄၅ ေသေၾကာင္းကို တပ္မႉးစကားျဖင့္သိလွ်င္၊ အေလာင္းေတာ္ကို ေယာသပ္အားေပး၏။
၄၆ ေယာသပ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုခ်၍၊ မိမိဝယ္ခဲ့ေသာပိတ္ေခ်ာႏွင့္ ပတ္ရစ္ၿပီးလွ်င္၊ ေက်ာက္၌ထြင္းေသာသခ်ႋဳင္းတြင္းထဲမွာထား၍ တြင္း၌ ေက်ာက္ကို လွိမ့္ထားေလ၏။
၄၇ မာဂဒလမာရိ၊ ေယာေသ၏အမိျဖစ္ေသာ မာရိတို႔သည္ အေလာင္းေတာ္ ထားရာအရပ္ကို ၾကည့္ရႈၾက၏။
