ေဟရွာယအနာဂတိၱက်မ္း အခန္းၾကီး ၄၁

၁ တကြ်န္းတႏိုင္ငံအရပ္တို႔၊ ငါေရွ႔မွာၿငိမ္ဝပ္စြာေနၾက။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔၊ အားျဖည့္ၾက၊ ခ်ဥ္းကပ္၍ေျပာၾက။ တရားေတြ႔ၾကကုန္အံ့။

၂ ေျဖာင့္မတ္္ျခင္း မဂၤလာလိုက္တက္ေသာသူသအေရွ႔ျပည္က၊ အဘယ္သူေပၚလာေစသနည္း။ လူအမ်ိဳး မ်ိဳးတို႔ကို သူ၌အပ္၍၊ ရွင္ဘုရင္တို႔ ကိုအုပ္စိုးေစျခင္းငွါ၊ အဘယ္္သူစီရင္သနည္း၊၊ ရန္သူတို႔ကို သူ၏ထားေရွ႔မွာ ေျမမႈန္႔ကဲ့သိုု႔င္း၊ သူ၏ေလးေရွ႔မွာ လြင့္ေသာဖြဲကဲ့သို႔င္း အဘယ္သူျဖစ္ေစသနည္း။

၃ ရန္သူတို႔ကို လိုက္ရ၏။ မိမိေျခမ နင္းဘူးေသာလမ္းျဖင့္၊ ေဘးမရွိလြန္သြားရ၏။

၄ ထိုုအမႈမ်ားကိုစီရင္ဖန္ဆင္းလ်က္၊ ေရွ႔ဦးစြာမွစ၍၊  လူမ်ဳိးအစဥ္ အဆက္တို႔ကို ေခၚေသာသူသည္အဘယ္သူနည္းဟုမူကား၊ အဦးဆံုးေသာသူျဖစ္၍၊ ေနာက္ဆံုးေသာ သူတို႔ႏွင့္ရွိေသာ ငါထာဝရဘုရားေပတည္း။

၅ တကြၽန္းတႏုိင္ငံအရပ္တို႔သည္ ျမင္၍ေၾကာက္ၾက၏။ ေျမႀကီးစြန္းသားတို႔သည္ ထိတ္လန္႔ေသာစိတ္ႏွင့္ ခ်ဥ္းကပ္၍ စုေဝးၾက၏။

၆ အိမ္နီးခ်င္းတေယာက္ကို တေယာက္မစ၍၊ ညီအစ္ကိုခ်င္းတေယာက္ကိုတေယာက္၊ မစုိးရိမ္နွင့္ဟုဆုိၾက၏။

၇ ထိုသို႔ပန္းတဥ္သမားသည္ ပန္းတိမ္သမားကိုႏႈိးေဆာ္တတ္၏။ သံတူႏွင့္ေခ်ာေစေသာ သူသည္ ေပေပၚမွာရုိက္ေသာ သူကိုလည္းႏႈိးေဆာ္၍၊ ဂေဟေကာင္းသည္ဟုဆုိတတ္၏။ ရုပ္တုကိုမလႈပ္ရွား ေစျခင္းငါွ သံခြၽန္းနွင့္ရုိက္ထားတတ္၏။

၈ ငါ့ကြၽန္းဣသေရလ ငါေရြးခ်ယ္ေသာသူယာကုပ္၊ ငါ့အေဆြအာျဗဟံ၏သား၊

၉ ေျမႀကီးအစြန္းအနားမွ ငါလက္ဆြဲ၍ေခၚေသာသူ၊ သင္သည္ငါ့ကြၽန္ျဖစ္၏ ဟူ၍င္း၊ သင့္ကိုငါေရြးခ်ယ္ၿပီ၊ သင့္ကိုမပစ္မပယ္ဟူ၍င္း၊ ဂတိကို ခံရေသာသူ၊၊

၁၀ မစိုးရိမ္နွင့္။ ငါသည္ သင့္ဘက္မွာရွိ၏။ မေၾကာက္ႏွင့္။ သင္၏ ဘုရားသခင္ ငါသည္သင့္ကိုခိုင္ခံ့ေစမည္။ သင့္ကိုေစာင့္မမည္။ ငါ့သစၥာလက္်ာလက္ျဖင့္ ေထာက္ပင့္မည္။

၁၁ သင့္၌ အမ်က္ထြက္ေသာ သူတို႔သည္ ရွက္ေၾကာက္ ျခင္းႏွင့္ မ်က္ႏွာပ်က္ျခင္း ရွိၾကလိမ့္မည္။ သင္၌ရန္ျပဳေသာ သူတို႔သည္ အဘယ္မွ် မဟုတ္သကဲ့သို႔ျဖစ္၍၊ ရွင္းရွင္းပ်က္စီး ျခင္းသုိ႔ ေရာက္ၾကလိမ့္မည္၊၊

၁၂ သင္ႏွင့္ဆန္႔က်င္ဘက္ျပဳေသာသူတုိ႔ကုိ သင္သည္ရွာ၍မေတြ႔ရ၊၊ သင့္ကုိ စစ္တုိက္ေသာ သူတုိ႔သည္အဘယ္မွ် မဟုတ္သကဲ့သုိ႔င္း၊ အနတၱသက္သက္ကဲ့သို႔ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။

၁၃ အေၾကာင္းမူကား၊ သင္၏ ဘုရားသခင္ထာဝရ ဘုရားက၊ မစိုးရိမ္ႏွင့္။ ငါမစမည္ဟု သင့္အားဆိုလွ်က္၊ သင္၏လက္်ာလက္ကိုကိုင္မည္။

၁၄ အိုတီေကာင္ယာကုပ္၊ အမ်ဳိးငယ္ဣသေရလ၊ မစုိးရိမ္ႏွင့္။ ငါသည္သင့္ကုိမစေသာသူျဖစ္၏၊၊ သင့္ကုိေရြးႏႈတ္ေသာ သူသည္၊ ဣသေရလအမ်ဳိး၏ သန္႔ရွင္းေသာ ဘုရားျဖစ္သည္ဟု ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူ၏။

၁၅ ငါသည္သင့္ကို အသြားရွိေသာ စပါးနယ္စရာ ယႏၱရားစက္အသစ္ျဖစ္ေစရမည္။ သင္သည္ ေတာင္ႀကီးတို႔ကိုနယ္၍ညက္ေစမည္။ ေတာင္ငယ္တို႔ကို ဖြဲသကဲ့သို႔ျဖစ္ေစမည္။

၁၆ သူတုိ႔ကိုေလွ႔၍၊ ေလသည္သူတို႔ကို တိုက္သြားလိမ့္မည္၊၊ မုန္တုိင္း လႊင့္လိမ့္မည္၊၊ သင္မူကားထာဝရဘုရား၌ ဝမ္းေျမာက္လိမ့္မည္၊၊ ဣသေရလအမ်ိဳး၏ သန္႔ရွင္းေသာဘုရား၌ ဝါၾကြား လိမ့္မည္၊၊

၁၇ ဆင္းရဲေသာ သူႏွင့္ငတ္မြတ္ေသာ သူတို႔သည္ ေရကိုရွာ၍မေတြ႔၊ ေရငတ္၍ လွ်ာေသြ႔ေျခာက္ေသာအခါ၊ ငါထာဝရဘုရားသည္ သူတို႔စကားကို နားေထာင္မည္၊၊ ဣသေရလအမိ်ဳး၏ ဘုရားသခင္ျဖစ္ေသာ ငါသည္ သူတုိ႔ကို မစြန္႔။

၁၈ ျမင့္ေသာအရပ္တို႔၌ ျမစ္ကိုင္း၊ နိမ့္ေသာအရပ္တို႔၌ စမ္းေရကိုင္း ငါေပါက္ေစမည္။ ေတာအရပ္၌ ေရကန္မ်ား ကိုင္း၊ ေသြ႔ေျခာက္ေသာ အရပ္၌ စမ္းေရတြင္းမ်ားကိုင္း ငါျဖစ္ေစမည္။

၁၉ ေတာ၌ အာရဇ္ပင္၊ အကာရွပင္၊ မုရတု ပင္၊ သံလြင္ပင္မ်ားကိုင္း၊ လြင္ျပင္၌ ထင္ရႈးပင္၊ တေဒရပင္၊ တာရႈရပင္မ်ားကိုင္း ေရာေႏွာလ်က္စိုက္မည္။

၂၀ သုိ႔ျဖစ္၍၊ ထာဝရဘုရားသည္ ဤအမႈကို စီရင္၍၊ ဣသေရလအမ်ိဳး၏ သန္႔ရွင္းေသာဘုရားဖန္ဆင္းေတာ္မူေၾကာင္းကို၊ ထုိသူအေပါင္းတို႔သည္ သိျမင္၍၊ ဆင္ျခင္နားလည္ၾကလိမ့္မည္။

၂၁ သင္တို၏ အမႈကို ေစာင့္ၾကေလာ့ဟု ထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူ၏။ သင္တုိ႔၏ ခိုင္ခံ့ေသာ သက္ေသမ်ားကို ထုတ္ျပၾကေလာ့ဟု ယာကုပ္အမ်ိဳး၏ ရွင္ဘုရင္ မိန္႔ေတာ္မူ၏။

၂၂ ထုတ္ေဘာ္၍ အနာဂတိၱအရာတို႔ကို ငါတုိ႔အား ျပၾကေစ။ အရင္ျဖစ္ဘူးေသာ အရာတို႔သည္ အဘယ္သုိ႔ ျဖစ္သည္ကို ငါတို႔ ဆင္ျခင္၍၊ ထုိအရာ တို႔၏ အဆံုးကို သိရမည္အေၾကာင္း ေဘာ္ျပၾကေစ။ သုိ႔မဟုတ္၊ ျဖစ္လတံ့ေသာအရာတုိ႔ကို ငါတို႔အား ေဟာေျပာၾကေစ။

၂၃ သင္တုိ႔ သည္ ဘုရားျဖစ္သည္ကို ငါတို႔သိရမည္အေၾကာင္း၊ ျဖစ္လတံ့ေသာ အရာတုိ႔ကိုျပၾကေလာ့။ အခ်င္းခ်င္းတေယာက္ကို တေယာက္ၾကည့္ရႈ ေတြ႔ျမင္မည္အေၾကာင္း၊ ေကာင္းေသာအမႈ၊ ဆိုးေသာအမႈ တစံုတခုကို ျပဳၾကေလာ့။

၂၄ သင္တို႔ သည္ အဘယ္မွ်မဟုတ္ေသာ အရာထက္သာ၍ ယုတ္မာၾက၏။ သင္တို႔အမႈလည္း၊ အဘယ္မွ်မဟုတ္ေသာ အမႈထက္သာ၍ယုတ္မာ၏။ သင္တို႔ကို ေရြးယူေသာသူသည္ ရြံရွာဘြယ္ျဖစ္၏။

၂၅ ေျမာက္မ်က္ႏွာ၌ လူတစ္ေယာက္ကို ငါေပၚထြန္းေစ၍၊ သူသည္ လာလိမ့္မည္။ ေနထြက္ရာမွလာ၍၊ ငါနာမကို ပဌနာျပဳလိမ့္မည္။ အိုးထိန္းသမားသည္ အိုးေျမကို နင္းသကဲ့သုိ႔၊ ထုိသူသည္ မင္းတုိ႔ကို အိုးေျမအမွတ္ႏွင့္ ေက်ာ္ နင္းလိမ့္မည္။

၂၆ ငါတုိ႔သည္ သိရမည့္အေၾကာင္း၊ ေရွ႔ဦးစြာမွ စ၍ အဘယ္သူသည္ ေဟာေျပာသနည္း။ မွန္ေပ၏ဟု ငါတို႔သည္ ဆိုရမည္အေၾကာင္း၊ ေရွ႔မဆြက အဘယ္သူသည္ ေဟာေျပာသနည္း။ ေဘာ္ျပေသာ သူတစ္ေယာက္မွ် မရွိ။ ေဟာေျပာေသာသူ တစ္ေယာက္မွ်မရွိ။ သင္တုိ႔စကားကို ၾကားေသာသူတစ္ေယာက္မွ်မရွိ။

၂၇ ဤမည္ေသာအမႈ တို႔သည္ ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္ဟု ေရွ႔ဦးစြာ ငါသည္ ဇိအုန္ၿမိဳ႔အားေျပာ၏။ ဝမ္းေျမာက္စရာသိတင္းကို ၾကားေျပာေသာ တမန္ကိုလည္း၊ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔သို႔ ငါေစလႊတ္၏။

၂၈ သူတို႔ကို ငါၾကည့္ရႈေသာအခါ၊ တစ္စံုတစ္ေယာက္ မွ်မရွိ။ သူတို႔တြင္ သတိေပးေသာသူတစ္ေယာက္မွ်မရွိ။ ျပန္ေျပာေစျခင္းငွာ သူတို႔ကို ငါေမးျမန္းေသာ္လည္း၊

၂၉ သူတို႔သည္ အၾကြင္းမဲ့အနတၱျဖစ္ၾက၏။ သူတို႔အမႈမ်ားလည္း၊ အဘယ္မွ်မဟုတ္။ သူတို႔သြန္းေသာ ရုပ္တုတို႔လည္း အတၱမရွိ၊ ေလသက္သက္ျဖစ္ၾက၏။