ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၁၃
၁ ထိုေန႔၌ေယရႈသည္ အိမ္ကထြက္၍ အိုင္နားမွာထိုင္ေနေတာ္မူသည္တြင္၊
၂ မ်ားစြာေသာလူအေပါင္း တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကိုဝန္းရံ၍ စုေဝးလ်က္ရွိၾကေသာေၾကာင့္၊ ေလွထဲသို႔ဝင္၍ ထိုင္ေတာ္မူ၏။ ပရိသတ္အေပါင္းတို႔သည္ ကုန္းေပၚ မွာရပ္ေနၾက၏။
၃ ထိုအခါ ဥပမာစကားမ်ားတို႔ကို ျမြက္ဆုိေတာ္မူ သည္မွာ၊ မ်ိဳးေစ့ႀကဲေသာသူသည္ မ်ိဳးေစ့ကိုႀကဲျခင္းငွာထြက္သြား၏။
၄ အေစ့ကိုႀကဲသည္တြင္၊ အခ်ိဳ႔ေသာအေစ့တို႔သည္ လမ္း၌က်သျဖင့့္ ငွက္တို႔သည္ လာ၍ေကာက္စားၾက၏။
၅ အခ်ိဳ႔ေသာ အေစ့တို႔သည္ ေျမနည္း၍ေက်ာက္ေပါမ်ားေသာ အရပ္၌က်သျဖင့္၊ ေျမတိမ္ ေသာေၾကာင့္ ခ်က္ျခင္း အပင္ေပါက္ေသာ္လည္း၊
၆ ေနထြက္ေသာအခါ ပူေလာင္သည္ျဖစ္၍ အျမစ္မစြဲေသာေၾကာင့္ ၫိွဳးႏြမ္း ပ်က္ဆီးျခင္းသို႔ေရာက္ၾက၏။
၇ အခ်ိဳ႔ေသာအေစ့တို႔သည္ ဆူးပင္တို႔တြင္က်သျဖင့္၊ ဆူးပင္တို႔သည္ႀကီးပြား၍ ညွင္းဆဲၾက၏။
၈ အခ်ိဳ႔ေသာအေစ့တို႔သည္ ေကာင္းေသာေျမ၌က်သျဖင့္၊ အဆသံုးဆယ္၊ အဆေျခာက္ဆယ္၊ အဆ တရာပြားမ်ား၍ အသီးသီးၾက၏။
၉ ၾကားစရာနားရွိေသာသူမည္သည္ကား ၾကားပါေစဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၀ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ခ်ဥ္းကပ္လ်က္၊ ကိုယ္ေတာ္သည္အဘယ္ေၾကာင့္ဥပမာကိုေဆာင္၍ ဤလူတုိ႔အား ေဟာေျပာေတာ္မူသနည္းဟု ေမးေလွ်ာက္ၾကလွ်င္၊
၁၁ ကိုယ္ေတာ္က၊ သင္တို႔သည္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ နက္နဲေသာအရာတို႔ကိုသိရေသာအခြင့္ရွိၾက၏။ ထိုသူတို႔မူကား အခြင့္မရွိၾက၊
၁၂ အၾကင္သူသည္ရတတ္၏၊ ထိုသူ၌ ၾကြယ္ဝျပည့္စံုေစျခင္းငွါေပးဦးမည္။ အၾကင္သူသည္ဆင္းရဲ၏၊ ထိုသူ၌ရွိသမွ်ကိုပင္ ႏႈတ္လိမ့္မည္။
၁၃ ထိုေၾကာင့္ သူတို႔ သည္ ျမင္လ်က္မျမင္၊ ၾကားလ်က္မၾကား၊ အနက္ကိုလည္းနားမလည္ေသာေၾကာင့္ ဥပမာကိုေဆာင္၍ ငါေဟာေျပာ ၏။
၁၄ ေဟရွာယေဟာဘူးေသာ အနာဂတ္စကားဟူမူကား၊ သင္တို႔သည္ၾကားလ်က္ပင္ အနက္ကိုနားမည္ဘဲ ၾကားၾကလိမ့္မည္။ ျမင္လ်က္ပင္ အာရံုမျပဳဘဲျမင္ၾကလိမ့္မည္။
၁၅ အေၾကာင္းမူကား၊ ဤလူမ်ိဳးသည္ မ်က္စိမျမင္၊ နားမၾကား၊ စိတ္ႏွလံုးမသိ၊ အက်င့္မေျပာင္းလဲ၊ သူတို႔အနာေရာဂါကို ငါမၿငိမ္းေစရသည္တိုင္ေအာင္၊ သူတို႔စိတ္ႏွလံုး သည္ မိုက္လ်က္၊ နားသည္ထိုင္းလ်က္၊ ကိုယ္မ်က္စိကိုပိတ္လ်က္ရွိၾက၏ ဟူေသာစကားသည္ ဤလူတို႔၌ျပည့္စံု ျခင္းသို႔ေရာက္သတည္း။
၁၆ သင္တို႔မ်က္စိသည္ ျမင္ေသာေၾကာင့္ မဂၤလာရွိ၏။ သင္တို႔နားသည္လည္း ၾကားေသာေၾကာင့္ မဂၤလာရွိ၏။
၁၇ ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ သင္တို႔ျမင္ရေသာအရာတို႔ကို ပေရာဖက္မ်ားႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူမ်ားတို႔သည္ ျမင္ျခင္းငွါအလိုရွိေသာ္လည္း မျမင္ရၾက။ သင္တို႔ၾကားရေသာအရာတို႔ကို ၾကားျခင္းငွါအလိုရွိေသာ္လည္း မၾကားရၾက။
၁၈ မ်ိဳးေစ့ႀကဲေသာသူ၏ ဥပမာအနက္အဓိပၸါယ္ကို နားေထာင္ၾကေလာ့။
၁၉ လမ္း၌ အေစ့ကိုႀကဲျခင္းအေၾကာင္း အရာကား၊ ႏိုင္ငံေတာ္၏တရားစကားကိုၾကား၍ ႏွလံုးမသြင္းသည္ရွိေသာ္၊ နတ္ဆိုးလာ၍ ႏွလံုး၌ႀကဲေသာအေစ့ကို ႏႈတ္ယူတတ္သည္ဟု ဆိုလိုသတည္း။
၂၀ ေက်ာက္ေပါေသာအရပ္၌ အေစ့ကိုႀကဲျခင္းအေၾကာင္းအရာကား၊ တရားစကားကိုၾကား၍ ဝမ္းေျမာက္ေသာစိတ္ႏွင့္ ခ်က္ျခင္းခံယူ ေသာ္လည္း၊
၂၁ စိတ္ႏွလံုး၌ အျမစ္မစြဲခဏသာတည္သျဖင့္၊ တရားစကားေၾကာင့္ အမႈအခင္းႏွင့္ ညွင္းဆဲျခင္းကိုခံရေသာအခါ ခ်က္ျခင္းေဖာက္ျပန္တတ္သည္ဟု ဆုိလိုသတည္း။
၂၂ ဆူးပင္တို႔တြင္ အေစ့ကိုႀကဲျခင္းအေၾကာင္းအရာကား၊ တရားစကားကိုၾကား၍ ေလာကီအမႈ၌ စိုးရိမ္ျခင္းႏွင့္ စည္းစိမ္ဥစၥာ၏ လွည့္စားျခင္းသည္ တရားစကားကို လႊမ္းမိုးညွဥ္းဆဲတတ္ေသာေၾကာင့္ အသီးမသီးႏိုင္ဟု ဆိုလို သတည္း။
၂၃ ေကာင္းေသာေျမ၌ အေစ့ကိုႀကဲျခင္းအေၾကာင္းအရာကား၊ တရားစကားကိုၾကား၍ ႏွလံုးသြင္းသျဖင့္၊ အဆသံုးဆယ္၊ အဆေျခာက္ဆယ္၊ အဆတရာပြားမ်ား၍ အသီးသီးတတ္သည္ဟု ဆိုလိုသတည္းဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၄ အျခားေသာဥပမာစကားကို မိန္႔ျမြက္ေတာ္မူသည္ကား၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ေကာင္းေသာမ်ိဳးေစ့ကို လယ္၌ႀကဲေသာသူႏွင့္တူ၏။
၂၅ လူတို႔သည္ အိပ္ေပ်ာ္ေသာအခါ သူ၏ရန္သူသည္ လာ၍၊ ေကာင္းေသာစပါးႏွင့္ လကၡဏာတူေသာ ေတာမ်ိဳးေစ့ကို စပါးအထဲ၌ ႀကဲ၍သြားေလ၏။
၂၆ အပင္ေပါက္၍ အသီးအႏွံထြက္ေသာအခါ၊ ေတာပင္မ်ားလည္းထင္ရွားလွ်င္၊
၂၇ ကြၽန္တို႔သည္ အိမ္ရွင္ထံသို႔သြား၍ သခင္၊ ေကာင္းေသာမ်ိဳးေစ့ကို လယ္၌ ႀကဲေတာ္မူသည္မဟုတ္ေလာ။ ေတာပင္တို႔သည္ အဘယ္ကျဖစ္သနည္းဟု ေလွ်ာက္ၾကလွ်င္၊
၂၈ အိမ္ရွင္က၊ ဤအမႈ ကား ရန္သူျပဳေသာအမႈတည္းဟု ဆို၏။ အကြၽႏ္ုပ္တို႔သည္သြား၍ေတာပင္တို႔ကို ေရြးႏႈတ္ေစျခင္းငွာ အလိုေတာ္ ရွိသေလာ ဟု ေလွ်ာက္ၾကလွ်င္၊
၂၉ အိမ္ရွင္က ထိုသို႔ငါအလိုမရွိ။ ေတာပင္တို႔ကို ေရြးႏႈတ္လွ်င္ စပါးပင္တို႔ကိုေရာေႏွာ၍ ႏႈတ္မိမည္စိုးရိမ္စရာအေၾကာင္းရွိ၏။
၃၀ စပါးရိတ္သည္ကာလတိုင္ေအာင္ အပင္ႏွစ္မ်ိဳးတို႔သည္ အတူႀကီး ပြားပါေလေစ။ စပါးရိတ္သည္ကာလေရာက္လွ်င္၊ ေတာပင္တို႔ကိုေရွ႔ဦးစြာ ေရြးႏႈတ္၍မီးရႈိ႔ျခင္းငွါစည္းေႏွာင္ၾက ေလာ့။ စပါးကိုကား က်ီ၌စုသိမ္းသြင္းထားၾကေလာ့ဟု ရိတ္ေသာသူတို႔အား ငါစီရင္မည္ဟု အိမ္ရွင္ဆိုသည္ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၃၁ အျခားေသာဥပမာစကားကို မိန္႔ျမြက္ေတာ္မူသည္ကား၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သည္ လယ္၌ စိုက္ေသာ မုန္ညင္းေစ့ႏွင့္တူ၏။
၃၂ မုန္ညင္းေစ့သည္ အေစ့တကာတို႔ထက္ငယ္ေသာ္လည္း၊ ႀကီးပြားေသာအခါ မ်က္ပင္တကာ တို႔ထက္ႀကီးသျဖင့္၊ မိုဃ္းေကာင္းကင္ငွက္တို႔သည္ လာ၍အကိုင္းအခက္တို႔၌ နားေနမွီခိုေလာက္ေသာအပင္ ျဖစ္တတ္သည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၃၃ အျခားေသာဥပမာစကားကို မိန္႔ျမြက္ေတာ္မူသည္ကား၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သည္ တေဆးႏွင့္ တူ၏၊ မိန္းမသည္ တေဆးကိုယူ၍ မုန္႔ညက္သံုးတင္း၌ထည့္သျဖင့္၊ မုန္႔ညက္ရွိသမွ်ကို ေဖာင္းၾကြေစ တတ္သည္ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၃၄ ေယရႈသည္ ဤဥပမာမ်ားတို႔ကိုေဆာင္၍ ပရိတ္သတ္မ်ားတို႔အား ေဟာေျပာေတာ္မူ၏။ ဥပမာကင္း၍ ေဟာေျပာေတာ္မမူ။
၃၅ ထိုသို႔ေသာအားျဖင့္ ပေရာဖက္စကားဟူမူကား၊ ငါသည္ႏႈတ္ကိုဖြင့္၍ ဥပမာမ်ားကိုျမြက္ဆို ေပအံ့။ ကမၻာဦးမွစ၍ ထိမ္ဝွက္ေသာအရာတို႔ကို ေဘာ္ျပေပအံ့ဟု ေဟာဘူးေသာစကား သည္ ျပည့္စံုျခင္းသို႔ ေရာက္သတည္း။
၃၆ ထိုေနာက္မွ ေယရႈသည္ လူအစုအေဝးမ်ားကိုလႊတ္၍ အိမ္သို႔ဝင္ေတာ္မူၿပီးမွ၊ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ခ်ဥ္းကပ္၍၊ လယ္၌ႀကဲေသာေတာမ်ိဳးေစ့၏ ဥပမာအနက္အဓိပၸါယ္ကို အကြၽႏ္ုပ္တို႔အား ေဘာ္ျပေတာ္မူပါဟု ေလွ်ာက္ၾကလွ်င္၊
၃၇ ကိုေတာ္က၊ ေကာင္းေသာမ်ိဳးေစ့ကိုႀကဲေသာသူသည္ လူသားျဖစ္၏။
၃၈ လယ္ကား ဤေလာက ျဖစ္၏။ ေကာင္းေသာအေစ့ကား ႏိုင္ငံေတာ္သားျဖစ္၏။ ေတာမ်ိဳးေစ့ကား နတ္ဆိုးသားျဖစ္၏။
၃၉ ေတာမ်ိဳးေစ့ကို ႀကဲေသာရန္သူကား မာရ္နတ္ျဖစ္၏။ စပါးရိတ္ေသာကာလကား ဤကမၻာကုန္ေသာကာျဖစ္၏။ စပါးရိတ္ေသာသူ ကား ေကာင္းကင္တမန္ျဖစ္၏။
၄၀ ေတာပင္တို႔ကိုေရြးႏႈတ္၍ မီးရိႈ႔သကဲ့သို႔ ဤကမၻာအဆံုး၌ျဖစ္လတံ့။
၄၁ လူသားသည္ မိမိေကာင္းကင္တမန္တို႔ကို ေစလႊတ္ၿပီးလွ်င္၊ မွားယြင္းေစေသာသူတို႔ႏွင့္ မတရားေသာအမႈကိုျပဳေသာသူရွိသမွ်တို႔ ကို ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကေရြးႏႈတ္၍၊
၄၂ ငိုေၾကြးျခင္း၊ အံသြားခဲႀကိတ္ျခင္းရွိရာ မီးဖို၌ခ်ၾကလတံ့။
၄၃ ထိုအခါေျဖာင့္မတ္ေသာ သူတို႔သည္ ေနထြန္းလင္းသကဲ့သို႔ မိမိတို႔အဘ၏ႏိုင္ငံေတာ္၌ ထြန္းလင္းၾကလတံ့။ ၾကားစရာနားရွိေသာသူမည္ သည္ကား ၾကားပါေစ။
၄၄ တနည္းကား၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သည္ လယ္၌ဝွက္ထားေသာဘ႑ာႏွင့္တူ၏။ ထိုဘ႑ာကိုေတြ႔ ေသာသူသည္ တဖန္ဖံုးအုပ္၍၊ ဝမ္းေျမာက္ေသာစိတ္ႏွင့္သြားၿပီးလွ်င္၊ ရတတ္သမွ်ကို ေရာင္း၍ ထိုလယ္ကိုဝယ္ တတ္၏။
၄၅ တနည္းကား၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ျမတ္ေသာပုလဲတို႔ကိုရွာေသာ ကုန္သည္ႏွင့္တူ၏။
၄၆ ထိုကုန္ သည္သည္ အလြန္အဘိုးထိုက္ေသာပုလဲကိုေတြ႔ေသာအခါ၊ သြား၍မိမိ၌ရတတ္သမွ်ကိုေရာင္း ၿပီးလွ်င္ ထိုပုလဲကို ဝယ္ေလ၏။
၄၇ တနည္းကား၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သည္ ပင္လယ္၌ခ်၍ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာငါးတို႔ကိုအုပ္မိေသာ ပိုက္ကြန္ ႏွင့္တူ၏။
၄၈ ငါးႏွင့္အျပည့္ရွိေသာအခါ တံငါတို႔သည္ကုန္းေပၚ သို႔ဆြဲတင္၍ထိုင္လ်က္၊ ေကာင္းေသာငါးကိုျခင္းထဲသို႔ ေရြးခ်ယ္ထည့္ထား၍၊ မေကာင္းေသာငါးကိုျပင္သို႔ပစ္လိုက္ၾက၏။
၄၉ ထိုနည္းတူ ကမၻာအဆံုး၌ေကာင္းကင္တမန္ တို႔သည္ဆင္းလာၿပီးလွ်င္၊ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔အထဲမွ ဆိုးေသာသူတို႔ကို ႏႈတ္ယူခြဲထား၍၊
၅၀ ငိုေၾကြးျခင္း၊ အံသြားခဲႀကိတ္ျခင္းရွိရာမီးဖို၌ ခ်ၾကလတံ့။
၅၁ ဤအရာအလံုးစံုတို႔ကို သင္တို႔သည္နားလည္ၾကသေလာဟု ေမးေတာ္မူလွ်င္၊ နားလည္ပါၿပီသခင္ဟု တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ေလွ်ာက္ၾက၏။
၅၂ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း၊ သို႔ျဖစ္၍ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ အေၾကာင္းအရာကို သင္ၿပီးေသာက်မ္းဆရာမည္သည္ကား၊ မိမိဘ႑ာထဲကအထူးထူး အျပားျပားေသာ အသစ္အေဟာင္းတို႔ကို ထုတ္ေဘာ္ေသာအိမ္ရွင္ႏွင့္ တူသည္ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။
၅၃ ထိုဥပမာစကားမ်ားကို အကုန္အစင္မိန္႔ျမြက္ေတာ္ မူၿပီးလွ်င္ ထိုအရပ္မွၾကြသြားေတာ္မူ၏။
၅၄ ထိုေနာက္မွ မိမိၿမိဳ႔သို႔ေရာက္ေတာ္မူ၍ တရားစရပ္၌ ဆံုးမၾသဝါဒေပးေလ၏။ ၿမိဳ႔သားတို႔သည္ မိန္းေမာ ေတြေဝျခင္းရွိၾကသျဖင္၊့ ဤသူသည္ ဤပညာကို၎၊ ဤတန္ခိုးကို၎ အဘယ္မွာရသနည္း။
၅၅ သူသည္ လက္သမားသားမဟုတ္ေလာ။ သူ႔အမိကားမာရိအမည္ရွိသည္မဟုတ္ေလာ။ သူ႔ညီကား၊ ယာကုပ္၊ ေယာေသ၊ ရွိမုန္၊ ယုဒဟုဆိုၾကသည္မဟုတ္ေလာ။
၅၆ သူ႔ႏွမမ်ားတို႔သည္လည္း ငါတို႔ႏွင့္အနီးအပါး ေနၾကသည္မဟုတ္ေလာ။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဤသူသည္ဤအရာမ်ားကိုအဘယ္မွာရသနည္းဟု ေျပာဆိုလ်က္၊
၅၇ ေစတနာစိတ္ပ်က္ၾက၏။ ေယရႈက လည္း၊ ပေရာဖက္သည္ မိမိၿမိဳ႔၊ မိမိအိမ္မွတပါးအျခားေသာအရပ္၌ အသေရရွိသည္ဟု ထိုသူတို႔အားမိန္႔ေတာ္မူ၏။ ၅၈ ၿမိဳ႕သားမ်ားတို႔သည္ မယံုၾကည္ၾကေသာေၾကာင့္၊ ထိုအရပ္၌ မ်ားစြာေသာတန္ခိုးကို ျပေတာ္မမူ။
