၁ အရွက္မရွိေသာအမ်ိဳးသားတို႔၊ ကိုယ္ကိုစစ္ေၾကာၾကေလာ့။
၂ အမိန္႔ေတာ္အတိုင္း မစီရင္၊ သင္တို႔အခ်ိန္ သည္ ဖြဲကဲ့သို႔မလြန္၊ ထာဝရဘုရား၏ ျပင္းစြာေသာအမ်က္ေတာ္သည္ သင္တို႔အေပၚသို႔ မေရာက္၊ ထာဝရဘုရား၏ အမ်က္ေတာ္ေန႔သည္ သင္တို႔အေပၚသို႔မေရာက္မွီ ကိုယ္ကိုစစ္ေၾကာၾကေလာ့။
၃ တရားေတာ္အတိုင္းက်င့္၍ စိတ္ႏွိမ့္ခ်ေသာ ျပည္သူျပည္သားအေပါင္းတို႔၊ ထာဝရဘုရားကို ရွာၾကေလာ့။ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းႏွင့္ စိတ္ႏွိမ့္ခ်ျခင္းကို လည္း ရွာၾကေလာ့။ ထာဝရဘုရားအမ်က္ထြက္ေတာ္မူေသာ ေန႔၌ သင္တို႔သည္ ပုန္းေရွာင္ရာကို ေတြ႔ေကာင္း ေတြ႔ၾကလိမ့္မည္။
၄ အကယ္စင္စစ္ ဂါဇၿမိဳ႔သည္ စြန္႔ပစ္ရာ၊ အာရွေကလုန္ၿမိဳ႔သည္ သုတ္သင္ပယ္ရွင္းရာျဖစ္လိမ့္မည္။ အာဇုတ္ ၿမိဳ႔သားတို႔ကို မြန္းတည့္ခ်ိန္၌ ႏွင္ထုတ္၍၊ ဧႀကဳန္ၿမိဳ႔ကိုလည္း ႏွင္ထုတ္ၾကလိမ့္မည္။
၅ အို ပင္လယ္ကမ္းနားမွာ ေနေသာ ေခရသိအမ်ိဳးသားတို႔၊ သင္တို႔တဘက္၌ ထာဝရဘုရား၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရွိ၏။ အိုဖိလိတၱိလူေနရာ ခါနာန္ျပည္၊ သင္၌ အဘယ္သူမွ် မေနေစျခင္းငွါ ငါသုတ္သင္မည္။
၆ ပယ္လယ္ကမ္းနားအရပ္သည္ က်က္စားရာ၊ သိုးထိန္းမွီခိုရာ သိုးၿခံလုပ္စရာဘို႔ ျဖစ္လိမ့္မည္။
၇ ပင္လယ္ကမ္းသည္လည္း က်န္ၾကြင္းေသာ ယုဒအမ်ိဳးသားတို႔အဘို႔ျဖစ္၍၊ သူတို႔ သည္ ထိုအရပ္၌ က်က္စားၾကလိမ့္မည္။ ညအခ်ိန္၌လည္း အာရွေကလုန္ၿမိဳ႔ရာ အိမ္တို႔၌ အိပ္ၾကလိမ့္မည္။ သူတို႔၏ ဘုရားသခင္ ထာဝရဘုရားသည္ သူတို႔ကို အၾကည့္အရႈၾကြလာ၍ သိမ္းသြားျခင္းေဘးကို ပယ္ရွင္းေတာ္မူလိမ့္မည္။
၈ ေမာဘအမ်ိဳးသားႏွင့္ အမၼဳန္အမ်ိဳးသားတို႔သည္ ငါ၏လူမ်ိဳးကို ကဲ့ရဲ႔ျပစ္တင္၍၊ ငါ၏လူေနရာတဘက္၌ ဝါၾကြားေသာစကားကို ၾကားၿပီ။
၉ သို႔ျဖစ္၍၊ ဣသေရလအမ်ိဳး၏ဘုရားသခင္၊ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခ အရွင္ထာဝရ ဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ေမာဘျပည္ႏွင့္ အမၼဳန္ျပည္သည္ ေသာဒံုၿမိဳ႔ႏွင့္ ေဂါေမာရၿမိဳ႔ကဲ့သို႔ ဆူးပင္ေပါက္ေသာ အရပ္၊ ဆားခ်က္ဘို႔ ေျမတူးရာအရပ္၊ အစဥ္အၿမဲပ်က္ဆီးရာ အရပ္ျဖစ္၍ က်န္ၾကြင္းေသာငါ၏လူ၊ ငါ၏အမိ်ဳးသား တို႔သည္ လုယူသိမ္းစားၾကလိမ့္မည္။
၁၀ ထိုသူတို႔သည္ မာနႀကီးေသာသူ ျဖစ္၍ ကဲ့ရဲ႔လ်က္၊ ေကာင္းကင္ဗိုလ္ေျခ အရွင္ထာဝရဘုရား၏ လူမ်ိဳးတဘက္၌ ဝါၾကြားေသာေၾကာင့္ ထိုသို႔ေသာအျပစ္ကို ခံရၾကလိမ့္မည္။
၁၁ ထာဝရဘုရား သည္ သူတို႔တဘက္၌ ေၾကာက္မက္ဘြယ္ျဖစ္၍၊ ေလာကီဘုရား ရွိသမွ်တို႔ကို အငတ္ထားေတာ္မူလိမ့္မည္။ တပါး အမ်ိဳးသားေနရာ ကြၽန္းရွိသမွ်တို႔သည္ အသီးအသီး မိိမိတို႔အရပ္၌ ရွိခိုးၾကလိမ့္မည္။
၁၂ အိုကုရွျပည္သားတို႔၊ သင္တို႔ သည္လည္း ငါ့ထားျဖင့္ အေသခံရၾကလိမ့္မည္။
၁၃ ေျမာက္မ်က္ႏွာကိုလည္း တိုက္၍ အာရႈရိျပည္ကို ဖ်က္ဆီးေတာ္မူမည္။ နိေနေဝၿမိဳ႔ကို လူဆိတ္ညံရာအရပ္၊ လြင္ျပင္ကဲ့သို႔ ေသြ႔ေျခာက္ေသာအရပ္ ျဖစ္ေစေတာ္မူမည္။
၁၄ ၿမိဳ႔အလယ္၌ သိုးစုမ်ားႏွင့္ တပါးအမ်ိဳးသားရဲ အေပါင္း တို႔သည္ အိပ္ၾကလိမ့္မည္။ ဝံပိုႏွင့္ ျဖဴတို႔သည္ တံခါးထုတ္၍ ေနရာက်၍ ျပတင္းေပါက္၌ ျမည္ၾကလိမ့္မည္။ တံခါး ခံုတို႔သည္ လူဆိတ္ညံလ်က္၊ အာရဇ္သစ္သား၌ အေျပာက္ပယ္ရွင္းလ်က္ ရွိလိမ့္မည္။
၁၅ ထိုၿမိဳ႔က၊ ငါရွိ၏။ ငါမွတပါး အဘယ္သူမွ်မရွိဟု ဆိုလ်က္၊ ေသာကႏွင့္ကင္းလြတ္၍ ဝမ္းေျမာက္လ်က္ ေနဘူးေသာၿမိဳ႔ျဖစ္ပါသည္တကား။ ယခုမွာ သုတ္သင္ပယ္ရွင္းရာ၊ သားရဲအိပ္ရာအရပ္ ျဖစ္ပါသည္တကား။ ေရွာက္သြားေသာသူ အေပါင္းတို႔သည္ ကဲ့ရဲ႔သံကို ျပဳ၍ လက္ဖ်ားခါၾကလိမ့္မည္။
