၁ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေလွစီး၍ကူးျပန္သျဖင့္၊ မိမိၿမိဳ႔သို႔ေရာက္ေတာ္မူ၏။
၂ လက္ေျခေသ၍ အိပ္ရာ ေပၚမွာတံုးလံုးေနေသာသူတေယာက္ကို အထံေတာ္သို႔ေဆာင္ခဲ့ၾက၏။ ေယရႈသည္ ထိုသူတို႔၏ ယံုၾကည္ျခင္းကို ျမင္လွ်င္ လက္ေျခေသေသာသူအား၊ ငါ့သား မစိုးရိမ္ႏွင့္။ သင္၏အျပစ္ကိုလြတ္ေစၿပီဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၃ က်မ္းျပဳ ဆရာအခ်ိဳ႔တို႔က၊ ဤသူသည္ဘုရားကိုလြန္က်ဴး၍ေျပာသည္ဟုထင္ၾက၏။
၄ ေယရႈသည္ ထိုသူတို႔၏စိတ္ကိုသိျမင္ ေတာ္မူလွ်င္၊ သင္တို႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ျငဴစူေသာ စိတ္ရွိၾကသနည္း။
၅ အဘယ္စကားကိုသာ၍ေျပာလြယ္သနည္း။ သင္၏အျပစ္ကိုလြတ္ေစၿပီဟု ေျပာလြယ္သေလာ။ သင္ထ၍ လွမ္းသြားေလာ့ဟု ေျပာလြယ္သေလာ။
၆ လူသားသည္ ေျမႀကီးေပၚမွာ အျပစ္လႊတ္ပိုင္သည္ကိုသင္တို႔သိေစျခင္းငွါထေလာ့။ ကိုယ္အိပ္ရာကိုေဆာင္၍ ကိုယ္အိမ္သို႔သြား ေလာ့ဟု လက္ေျခေသေသာသူအားမိန္႔ေတာ္မူ၏။
၇ ထိုသူသည္လည္း ထ၍မိမိအိမ္သို႔သြားေလ၏။
၈ လူအစုအေဝး တို႔သည္ျမင္လွ်င္ အ့ံၾသျခင္းရွိ၍၊ လူတို႔အားဤသို႔ေသာအခြင့္ကိုအပ္ေပးေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကို ခ်ီးမြမ္းၾက၏။
၉ ေယရႈသည္ ထိုအရပ္မွၾကြေတာ္မူလွ်င္၊ မႆဲအမည္ရွိေသာသူတေယာက္သည္ အခြန္ခံရာတဲ၌ ထိုင္ေန သည္ကိုျမင္ေသာ္၊ ငါ့ေနာက္သို႔လိုက္ေလာ့ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထိုသူသည္လည္းထ၍ ေနာက္ေတာ္သို႔လိုက္ေလ၏။
၁၀ ထိုေနာက္မွ အိမ္တြင္စားပြဲ၌ေလ်ာင္းေတာ္မူစဥ္၊ အခြန္ခံေသာသူမ်ားႏွင့္ ဆိုးေသာသူမ်ားတို႔သည္လာ၍ ကိုယ္ေတာ္ မွစေသာတပည့္ေတာ္တို႔ႏွင့္တကြ စားပြဲ၌ေလ်ာင္းၾက၏။
၁၁ ဖာရွိရွဲတို႔သည္ျမင္လွ်င္ တပည့္ေတာ္တို႔အား၊ သင္တို႔ ဆရာသည္ အခြန္ခံေသာသူ၊ ဆိုးေသာသူတို႔ႏွင့္ အတူအဘယ္ေၾကာင့္စားသနည္းဟုဆိုၾက၏။
၁၂ ေယရႈသည္ၾကား ေတာ္မူလွ်င္၊ က်န္းမာေသာသူတို႔သည္ ေဆးသမားကိုအလိုမရွိၾက။ နာေသာသူတို႔သာလွ်င္အလိုရွိၾက၏။
၁၃ ယဇ္ပူေဇာ္ျခင္းအက်င့္ထက္ သနားျခင္းကရုဏာအက်င့္ကိုငါႏွစ္သက္၏ ဟူေသာက်မ္းစကားကိုနားလည္ျခင္းငွါ သင္တို႔သြား၍သင္ၾက ေလာ့။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔ကိုေနာင္တသို႔ေခၚျခင္းငွါ၊ ငါလာသည္မဟုတ္။ ဆိုးေသာသူ တို႔ကိုေခၚျခင္းငွါ၊ ငါလာသတည္းဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၄ ထိုအခါေယာဟန္၏တပည့္တို႔သည္ အထံေတာ္သို႔ခ်ဥ္းကပ္၍ အကြၽႏ္ုပ္တို႔ႏွင့္ ဖာရွိရွဲတို႔သည္ အဖန္တလဲလဲအစာေရွာင္ၾကသည္ျဖစ္၍၊ အဘယ္ေၾကာင့္ကိုယ္ေတာ္၏တပည့္တို႔သည္ အစာမေရွာင္ဘဲ ေနၾက ပါသနည္းဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။
၁၅ ေယရႈကလည္း၊ မဂၤလာေဆာင္လုလင္သည္ မိမိအေပါင္းအေဘာ္တို႔ႏွင့္ အတူရွိစဥ္ အခါသူတုိ႔သည္ စိတ္မသာညည္းတြားတတ္ၾကသေလာ။ မဂၤလာေဆာင္လုလင္ကို သူ၏အေပါင္းအေဘာ္တို႔ႏွင့္ ခြာ၍ယူသြားေသာအခ်ိန္ကာလေရာက္လိမ့္မည္။ ထိုအခါ သူတို႔သည္ အစာေရွာင္ၾကလိမ့္မည္။
၁၆ အဝတ္ေဟာင္း ကိုအထည္သစ္ႏွင့္ဖာေလ့မရွိ။ ထိုသို႔ဖာလွ်င္ ဖာေသာအထည္သည္အဝတ္ေဟာင္းကိုစား၍ အေပါက္က်ယ္တတ္၏။
၁၇ ၎နည္း ေဟာင္းေသာ သားေရဘူး၌ အသစ္ေသာစပ်စ္ရည္ကိုထည့္ေလ့မရွိ။ ထိုသို႔ထည့္လွ်င္၊ သားေရဘူးသည္ စုတ္ကြဲသျဖင့္၊ စပ်စ္ရည္သည္ ယို၍ သားေရဘူးလည္းပ်က္ဆီးတတ္၏။ အသစ္ေသာစပ်စ္ရည္ကို အသစ္ေသာ သားေရဘူး၌ထည့္ေလ့ရွိ၏။ ထိုသို႔ထည့္လွ်င္ ႏွစ္ပါးစလံုးမပ်က္ဆီးဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၈ ထိုစကားကိုမိန္႔ေတာ္မူစဥ္၊ အရာရွိတေယာက္သည္လာ၍ ျပပ္ဝပ္လ်က္၊ အကြၽႏ္ုပ္၏သမီးသည္ ယခုပင္ ေသဆဲရွိပါ၏။ သို႔ေသာ္လည္း၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ၾကြ၍ သူ႔အေပၚ၌ လက္ကိုတင္ေတာ္မူလွ်င္ အသက္ရွင္ပါလိမ့္မည္ ဟုေလွ်ာက္၏။
၁၉ ေယရႈသည္ ထ၍ တပည့္ေတာ္တို႔ႏွင့္အတူ ထိုသူေနာက္သို႔ လိုက္ေတာ္မူ၏။
၂၀ ထိုအခါ တဆယ္ ႏွစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ေသြးသြန္အနာစြဲေသာမိန္းမတေယာက္က၊
၂၁ ငါသည္ အဝတ္ေတာ္ကိုသာတို႔လွ်င္ခ်မ္းသာရမည္ဟု စိတ္ထင္ႏွင့္၊ ေနာက္ေတာ္သို႔ခ်ဥ္းကပ္၍ အဝတ္ေတာ္၏ ပန္းပြားကိုတို႔ေလ၏။
၂၂ ေယရႈသည္ လွည့္၍ထိုမိန္းမကို ျမင္ေတာ္မူလွ်င္၊ ငါ့သမီး၊ မစိုးရိမ္ႏွင့္ သင္၏ယံုၾကည္ျခင္းသည္ သင့္အနာကိုၿငိမ္းေစၿပီဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထိုခဏမွစ၍ ထိုမိန္းမသည္ အနာကင္းေပ်ာက္ေလ၏။
၂၃ အရာရွိအိမ္သို႔ေရာက္ေတာ္မူ၍ တီးမႈတ္ေသာသူတို႔ႏွင့္မ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ အုန္းအုန္းသဲသဲျပဳၾကသည္ကိုျမင္လွ်င္၊
၂၄ ဖယ္ရွားၾကေလာ့။ မိန္းမငယ္ေသသည္မဟုတ္၊ အိပ္ေပ်ာ္သည္ ဟုမိန္႔ေတာ္မူေတာ္၊ ထိုသူတို႔သည္ျပက္ယယ္ျပဳၾက၏။
၂၅ ထိုလူမ်ားကို ျပင္သို႔ထြက္ေစၿပီးမွ အတြင္းသို႔ဝင္၍ မိန္းမငယ္၏လက္ကို ကိုင္ေတာ္မူသည္တြင္ သူသည္ထေလ၏။
၂၆ ထိုသိတင္းစကားသည္ တျပည္လံုး၌ႏွံ႔ျပား ေက်ာ္ေစာေလ၏။
၂၇ ထိုအရပ္မွေယရႈသည္ ၾကြေတာ္မူစဥ္၊ မ်က္စိကန္းေသာသူႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ ေနာက္ေတာ္သို႔ လိုက္၍ ဒါဝိဒ္၏သားေတာ္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုသနားေတာ္မူပါဟု ဟစ္ေၾကာ္ၾက၏။
၂၈ အိမ္သို႔ဝင္ေတာ္မူလွ်င္၊ မ်က္စိ ကန္းေသာသူတို႔သည္ အထံေတာ္သို႔ခ်ဥ္းကပ္ၾက၏။ ကိုယ္ေတာ္ကလည္း၊ ဤအမႈကိုငါ တတ္ႏိုင္သည္ကိုယံု သေလာဟုေမးေတာ္မူလွ်င္၊ ယံုပါ၏သခင္ဟုေလွ်ာက္ၾက၏။
၂၉ ထိုအခါ သူတို႔၏မ်က္စိကို တို႔ေတာ္မူ၍၊ သင္တို႔ယံု ၾကည္ျခင္းရွိသည္အတိုင္း သင္တို႔၌ျဖစ္ေစဟုမိန္႔ေတာ္မူလွ်င္၊
၃၀ သူတို႔သည္ မ်က္စိပြင့္လင္းေလ၏။ ေယရႈကလည္း၊ အဘယ္သူမွ်မသိေစျခင္းငွါ သတိျပဳၾကေလာ့ဟု ျမစ္တားေတာ္မူ၏။
၃၁ သို႔ေသာ္လည္း ထုိသူတို႔သည္သြား၍ သိတင္းေတာ္ကို တျပည္လံုး၌ႏွံ႔ျပားေက်ာ္ေစာေစ၏။
၃၂ ထိုသူတို႔သည္ ထြက္သြားၾကသည္ေနာက္၊ နတ္ဆိုးစြဲေသာလူအတေယာက္ကို အထံေတာ္သို႔ ေဆာင္ခဲ့ၾက၏။
၃၃ နတ္ဆိုးကို ႏွင္ထုတ္ေတာ္မူၿပီးမွ ထိုအေသာသူသည္ စကားေျပာ၏။ လူအစုအေဝးတို႔သည္ လည္းအံ့ၾသ၍၊ ဣသေရလအမ်ိဳး၌ ဤကဲ့သို႔မျမင္ရစဖူးဟုေျပာဆိုၾက၏။
၃၄ ဖာရိရွဲတို႔ကလည္း၊ နတ္ဆိုးအႀကီးကို အမွီ ျပဳ၍ နတ္ဆိုးတို႔ကိုႏွင္ထုတ္သည္ဟုေျပာဆိုၾက၏။
၃၅ ေယရႈသည္ တရားစရပ္တို႔၌ ဆံုးမၾသဝါဒေပးလ်က္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ ဧဝံေဂလိတရားကို ေဟာလ်က္၊ လူမ်ားခံရေသာအနာေရာဂါအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို ၿငိမ္းေစလ်က္၊ ၿမိဳ႔ရြာရွိသမွ်တို႔ကို ေဒသစာရီ လွည့္လည္ေတာ္မူ၏။ လူအစုအေဝးတို႔ကိုျမင္ေတာ္မူလွ်င္ သနားျခင္းစိတ္ရွိေတာ္မူ၏။
၃၆ အေၾကာင္းမူကား၊ ထိုသူတို႔သည္ပင္ပန္းသည္ ျဖစ္၍ ထိန္းသူမရွိဘဲပစ္ထားေသာသိုးကဲ့သို႔ျဖစ္ၾက၏။
၃၇ ထိုအခါ ကိုယ္ေတာ္က၊ စပါးရိတ္စရာမ်ားစြာရွိ၏။ ရိတ္ေသာ သူတို႔သည္ နည္းၾက၏။ ၃၈ ထို႔ေၾကာင့္ လုပ္ေဆာင္ေသာသူတို႔ကို စပါးရိတ္ေစျခင္းငွါ ေစလႊတ္ေတာ္မူမည္အေၾကာင္း၊ စပါးရွင္ကို ဆုေတာင္းၾကေလာ့ဟု တပည့္ေတာ္တို႔အား မိန္႔ေတာ္မူ၏။
