ေယဇေက်လအနာဂတၱိက်မ္း အခန္းၾကီး ၂၉
၁ သကၠရာဇ္ဆယ္ခု၊ ဒသမလတဆယ္ရက္ေန႔တြင္၊ ထာဝရဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ ငါ့ဆီသို႔ ေရာက္လာ၍၊
၂ အခ်င္းလူသား၊ သင္သည္ အဲဂုတၱဳ ရွင္ဘုရင္ ဖါေရာမင္းတဘက္၌ မ်က္ႏွာ ထား၍၊ သူႏွင့္အဲဂုတၱဳျပည္ တျပည္လံုး တဘက္၌ ပေရာဖတ္ျပဳလ်က္၊
၃ အရွင္ထာဝရဘုရား၏ အမိန္႔ေတာ္ကို ဆင့္ဆိုရမည္မွာ၊ အိုအဲဂုတၱဳရွင္ဘုရင္ ဖါေရာမင္း၊ ကိုယ္ျမစ္မ်ား အလယ္၌ ေနလ်က္၊ ငါ့ျမစ္ကိုငါပိုင္၏။ ငါ့အဘို႔ ငါဖန္ဆင္းၿပီဟုဆိုတတ္ေသာ မိေက်ာင္းႀကီး၊ သင္တဘက္၌ ငါေနတက္၏။
၄ သင့္ပါးရိုးကို သံခ်ိတ္ႏွင့္ ခ်ိတ္၍၊ သင့္ျမစ္၌ ေနေသာ ငါ့တို႔ကို သင့္အေၾကးတို႔၌ ငါကပ္ ေစမည္။ သင့္ျမစ္မ်ား အလယ္ထဲက သင့္ကိုငါႏႈတ္၍၊ ျမစ္၌ ရွိသမွ်ေသာ ငါးတို႔သည္ သင့္အေၾကးတို႔၌ ကပ္ၾကလိမ့္မည္။
၅ သင့္ႏွင့္ သင့္ျမစ္၌ ရွိသမွ်ေသာ ငါးတိ႔ုကို ေတာ၌ ငါပစ္ထားမည္။ လြင္ျပင္၌ က်၍ ေနာက္တဖန္ စုေဝးျခင္းကို မျပဳ ရ။ ေတာသူရဲမ်ား မိုဃ္းေကာင္းကင္ငွက္မ်ား စားစရာဘို႔ သင့္ကိုငါအပ္၏။
၆ ငါသည္ထာဝရဘုရား ျဖစ္ေၾကာင္းကို အဲဂုတၱဳျပည္သား အေပါင္းတို႔သည္ သိရၾကလိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမူကား၊ သင္သည္ ဣသေရလအမ်ိဳး၌ က်ဴေတာင္ ေဝး ျဖစ္ေလၿပီ။
၇ သင့္ကို လက္ႏွင့္ကိုင္ေသာအခါ သင္သည္ အကိုင္မခံ၊ သူတို႔ ပခံုးဆစ္ကို ျဖဳတ္ေလ၏။ သင္ႏွင့္ ကိုကိုယ္ေထာက္ေသာအခါ သင္သည္ကိ်ဳး၍ သူတို႔ခါးကို နာေစ၏။
၈ သို႔ျဖစ္၍၊ အရွင္ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ ငါသည္သင့္အေပၚသို႔ ထားကိုေဆာင္ခဲ့၍ လူႏွင့္ တိရစာၦန္တို႔ကို ပယ္ျဖတ္သျဖင့္၊
၉ အဲဂုတၱဳျပည္သည္ လူဆိတ္ညံလ်က္၊ ပ်က္စီးလ်က္ရွိေသာအခါ၊ ငါသည္ ထာဝရ ဘုရားျဖစ္ေၾကာင္းကို သိရလိမ့္မည္။ သင္က ငါ့ျမစ္ကိုငါပိုင္၏။ ငါဖန္ဆင္းၿပီဟု ဆိုမိေသာေၾကာင့္၊
၁၀ သင္ႏွင့္ သင့္ျမစ္ တဘက္၌ငါေန၏။ အဲဂုတၱဳျပည္ကို မိဂေဒါလမွစ၍ သုေဏၿမိဳ႔တိုင္ေအာင္င္း၊ အဲသေယာ ပိျပည္စြန္းတိုင္ေအာင္င္း၊ ထားႏွင့္ဖ်က္ဆီး၍ ဆိတ္ညံေစမည္။
၁၁ အနွစ္ေလးဆယ္ပတ္လံုး လူေရွာက္၍ မသြားရ။ တိရိစျၧြာန္ လည္းေလွ်ာက္၍ မသြားရ။အဘယ္သူမွ်မေနရ။
၁၂ ပ်က္စီးေသာျပည္တို႔တြင္ အဲဂုတၱဳျပည္ကိုငါဖ်က္စီမည္။ လူဆိတ္ညံေသာ ၿမိဳ႔တို႔တြင္ အႏွစ္ေလးဆယ္ပတ္လံုး၊ အဲဂုတၱဳၿမိဳ႔တို႔သည္ ပ်က္စီးလ်က္ရွိၾကလိမ့္မည္။ အဲဂုတၱဳ လူတို႔ကို အတိုင္းတိုင္းအျပည္ျပည္ တို႔သို႔ ငါကြဲျပား ျပန္႔လြင့္ေစမည္။
၁၃ သို႔ရာတြင္၊ အရွင္ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ အႏွစ္ေလးဆယ္ေစေသာအခါ၊ ကြဲျပားလ်က္ေန ရေသာလူမ်ိဳးတို႔မွ အဲဂုတၱဳလူတို႔ကိုငါေခၚ၍ စုေဝးေစမည္။
၁၄ သိမ္းသြားျခင္းတို႔မရေသာ အဲဂုတၱဳလူတို႔ကုိ ငါတဖန္ ေဆာင္ခဲ့၍ သူတို႔ေနရင္းျပည္၊ ပါသရုျပည္သို႔ျပန္ေစမည္။ ထိုျပည္၌ ယုတ္ေသာ ႏိုင္ငံျဖစ္ရလိမ့္မည္။
၁၅ တပါးေသာလူ မ်ိဳးတို႔ကို ေနာက္တဖန္ အစိုးမရ။ ႏိုင္ငံတကာတို႔တြင္ အယုတ္ဆံုးျဖစ္ရလိမ့္မည္။ တပါးေသာ လူမ်ိဳးတို႔ကို ေနာက္တဖန္ အစိုးမရေစျခင္းငွါ ငါရႈတ္ခ်မည္။
၁၆ ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔သည္ ထုိျပည္သားတို႔ကို ေျမာ္လင့္၍ ၊ မိမိတို႔အျပစ္ကို ငါေအာက္ေမ့ေစသျဖင့္၊ ေနာက္တဖန္ထိုျပည္သည္ သူတို႔ခိုလႈံရာ မျဖစ္ရာ။ ငါသည္ထာဝရ ဘုရား ျဖစ္ေၾကာင္းကို သိရၾကလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၇ သကၠရာဇ္ႏွစ္ဆယ္ခုႏွစ္၊ ပဌမလ တရက္ေန႔သည္၊ ထာဝရဘုရား၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္၊ ငါ့ဆီသို႔ ေရာက္လာ၍၊
၁၈ အခ်င္းလူသား၊ ဗာဗုလုန္ရွင္ဘုရင္ ေနဗုခဒ္ေနဇာသည္၊ သူ၏ စစ္သူရဲတို႔ကို တုရုၿမိဳ႔တဘက္၌ မ်ားစြာေသာ အမႈကို ေဆာင္ရြက္ေစၿပီ။စစ္သူရဲတိုင္း ေခါင္းတံုးၿပီ။ပခံုးလည္းပြန္းၿပီ။သို႔ရာတြင္၊ရွင္ဘုရင္ႏွင့္စစ္သူရဲတို႔ သည္တုရုၿမိဳ႔တဘက္၌ အမႈေဆာင္ရြက္ခကို ထိုၿမိဳ႔တြင္မခံရၾက။
၁၉ သို႔ျဖစ္၍၊ အရွင္ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား၊ အဲဂုတၱဳျပည္ကို ဗာဗုလုန္ရွင္ဘုရင္ ေနဗုခဒ္ေနဇာအား ငါေပးမည္။ ထိုမင္းသည္ ျပည္သား အလံုးအရင္းကိုင္း၊ လက္ရဥစၥာ အမ်ိဳးမ်ိဳးကိုင္း၊ သိမ္းယူၿပီးလွ်င္၊ မိမိစစ္သူရဲတို႔ အခဘို႔ေဝငွလိမ့္မည္။
၂၀ ငါ့အမႈကို ေဆာင္ရြက္ေသာ ေၾကာင့္ တုရုၿမိဳ႔ တဘက္၌ အမႈေဆာင္ရြက္ခဘို႔ အဲဂုတၱဳျပည္ကို ငါေပးၿပီ။
၂၁ ထုိကာလ၌ ဣသေရလအမ်ိဳး၏ ခ်ိဳကို ငါေပါက္ေစ၍ သူတို႔အထဲမွာ သင္ေဟာေျပာရေသာ အခြင့္ကို ငါေပးမည္။ ငါသည္ ထာဝရဘုရား ျဖစ္ေၾကာင္းကို သူတို႔သိရၾကလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
