ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ အခန္းၾကီး ၁၁
၁ ညီအစ္မ မာရိႏွင့္ မာသတို႔ေနေသာ ေဗသနိရြာသား၊ လာဇရုအမည္ရွိေသာသူတေယာက္သည္ နာလ်က္ေနေလ၏။
၂ နာလ်က္ေနေသာ လာဇရု၏ႏွမ မာရိကား၊ သခင္ဘုရားကိုဆီေမႊးႏွင့္လိမ္း၍ ေျခေတာ္ကို မိမိဆံပင္ႏွင့္သုတ္ေသာမာရိျဖစ္သတည္း။
၃ ညီအစ္မတို႔သည္ အထံေတာ္သို႔ေစလႊတ္၍၊ သခင္၊ ကိုယ္ေတာ္ခ်စ္ေတာ္ မူေသာသူသည္ နာလ်က္ေနပါသည္ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။
၄ ထိုစကားကို ေယရႈသည္ၾကား ေတာ္မူလွ်င္၊ ထိုအနာသည္ ေသနာမဟုတ္။ ဘုရားသခင္၏ဘုန္းေတာ္ကို ထင္ရွားေစေသာအနာျဖစ္၏။ ထိုအနာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ သားေတာ္သည္ ဘုန္းထင္ရွားျခင္းရွိိလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၅ ေယရႈသည္ မာသကို၎၊ သူ၏ညီမႏွင့္ လာဇရုကို၎ ခ်စ္ေတာ္မူ၏။
၆ လာဇရုနာသည္ကို ၾကားေတာ္မူလွ်င္၊ ၾကြေတာ္မမူဘဲ ထိုအရပ္၌ ႏွစ္ရက္ေနေတာ္မူ၏။
၇ ထိုေနာက္မွ တပည့္ေတာ္တို႔အား၊ ယုဒျပည္သို႔တဖန္သြားၾကကုန္အံ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူလွ်င္၊
၈ တပည့္ေတာ္တို႔က၊ အရွင္ဘုရား၊ ယုဒလူတို႔သည္ ယခုပင္ ကိုယ္ေတာ္ကိုခဲႏွင့္ပစ္ျခင္းငွါ ရွာႀကံလ်က္ပင္ ထိုအရပ္သို႔တဖန္ ၾကြေတာ္မူဦးမည္ေလာဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။
၉ ေယရႈကလည္း၊ တေန႔တြင္ တဆယ္ႏွစ္နာရီ ရွိသည္မဟုတ္ေလာ။ လူသည္ေန႔အခ်ိန္၌သြားလာလွ်င္၊ ေနေရာင္အလင္းကိုျမင္ရေသာေၾကာင့္ ထိမိ၍ မလဲတတ္။
၁၀ ညဥ့္အခ်ိန္၌ သြားလာလွ်င္မူကား၊ အလင္းမရွိေသာေၾကာင့္ ထိမိ၍လဲတတ္၏ဟု မိန္႔ေတာ္ မူၿပီးမွ၊
၁၁ ငါတို႔အေဆြလာဇရုသည္ အိပ္ေပ်ာ္၏။ သူ႔ကိုႏႈိးျခင္းအလိုငွါ ငါသြားမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၂ တပည့္ေတာ္တို႔ကလည္း၊ သခင္၊ သူသည္ အိပ္ေပ်ာ္လွ်င္ သက္သာရလိမ့္မည္ဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။
၁၃ ေယရႈသည္ လာဇရုေသေၾကာင္းကို ရည္မွတ္၍ မိန္႔ေတာ္ မူေသာ္လည္း၊ ပကတိ အိပ္ေပ်ာ္ေၾကာင္းကို မိန္႔ေတာ္မူသည္ဟု တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ထင္မွတ္ၾက၏။
၁၄ ထိုေၾကာင့္ေယရႈက၊ လာဇရုေသၿပီ။ သင္တို႔သည္ ယံုၾကည္မည္အေၾကာင္း၊
၁၅ ထိုအရပ္၌ငါမရွိသည္ကို ေထာက္၍ သင္တို႔အတြက္ ငါဝမ္းေျမာက္ျခင္းရွိ၏။ သူ႔ဆီသို႔ယခုသြားၾကကုန္အံ့ဟု အတည့္အလင္းမိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၆ ဒိဒုမု အမည္ရွိေသာ ေသာမက၊ အကြၽႏ္ုပ္ တို႔လည္းလုိက္၍ သခင္ႏွင့္အတူ အေသခံၾကကုန္အ့ံဟု တပည့္ေတာ္ခ်င္း တို႔အားေျပာဆို၏။
၁၇ ေယရႈသည္ ေရာက္ေတာ္မူေသာအခါ၊ လာဇရုကိုသၿဂႋဳဟ္၍ သခ်ႋဳင္းတြင္း၌ေလးရက္လြန္ေလၿပီ။
၁၈ ေဗသနိရြာသည္ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႔ႏွင့္ တတိုင္ေလာက္သာကြာသည္ျဖစ္၍၊
၁၉ မာသႏွင့္မာရိတို႔၏ေမာင္ ေသေသာေၾကာင့္၊ သူတို႔ကိုႏွစ္သိမ့္ေစလိုေသာငွါ ယုဒလူမ်ားတို႔သည္လာၾက၏။
၂၀ ေယရႈၾကြလာေတာ္ မူေၾကာင္းကို မာသသည္ ၾကားလွ်င္၊ ကိုယ္ေတာ္ကို ခရီးဦးႀကိဳျပဳျခင္းငွါ သြား၏။ မာရိမူကား အိမ္၌ထိုင္ လ်က္ေနရစ္၏။
၂၁ မာသက၊ သခင္၊ ကိုယ္ေတာ္ရွိေတာ္မူလွ်င္ ကြၽန္မ၏ေမာင္မေသပါ။
၂၂ ယခုေသလ်က္ရွိ ေသာ္လည္း ကိုယ္ေတာ္သည္ ဘုရားသခင္ကို ဆုေတာင္းေတာ္မူသမွ်အတိုင္း ဘုရားသခင္ေပးေတာ္မူမည္ကို ကြၽန္မသိပါသည္ဟု ေလွ်ာက္၏။
၂၃ ေယရႈကလည္း၊ သင္၏ေမာင္သည္ ထေျမာက္လိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၄ မာသကလည္း၊ ေနာက္ဆံုးေသာေန႔ တည္းဟူေသာ ထေျမာက္ရာကာလ၌ သူသည္ ထေျမာက္လိမ့္မည္ကို ကြၽန္မသိပါသည္ဟုေလွ်ာက္၏။
၂၅ ေယရႈကလည္း၊ ငါသည္ ထေျမာက္ျခင္းအေၾကာင္း၊ အသက္ရွင္ျခင္း အေၾကာင္းျဖစ္၏။ ငါ့ကိုယံုၾကည္ေသာသူသည္ ေသလြန္ေသာ္လည္း ရွင္လိမ့္မည္။
၂၆ ငါ့ကိုယံုၾကည္၍ အသက္ရွင္ေသာသူ ရွိသမွ်တိုိ႔သည္လည္း ေသျခင္းႏွင့္ အစဥ္မျပတ္ ကင္းလြတ္ၾကလိမ့္မည္။ ငါ့စကားကို ယံုသေလာဟု ေမးေတာ္မူလွ်င္၊ မာသက၊ ဟုတ္ပါ၏သခင္။
၂၇ ကိုယ္ေတာ္သည္ ခရစ္ေတာ္တည္းဟူေသာ ဤေလာကသို႔ ၾကြလာေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္၏ သားေတာ္ျဖစ္ ေတာ္မူသည္ကို ကြၽန္မယံုပါသည္ဟု ေလွ်ာက္၏။
၂၈ ထိုသို႔ေလွ်ာက္ၿပီးမွ မာသသည္ သြား၍ မိမိညီမမာရိအား၊ အရွင္ဘုရားေရာက္လာေတာ္မူၿပီ။ သင့္ကို ေခၚေတာ္မူသည္ဟု တိတ္ဆိတ္စြာေခၚေလ၏။
၂၉ မာရိသည္ ထိုစကားကိုၾကားလွ်င္ အလ်င္တေဆာ ထ၍ အထံ ေတာ္သို႔သြားေလ၏။
၃၀ ထိုအခါ ေယရႈသည္ ရြာထဲသို႔မဝင္ေသး။ မာသခရီးဦးႀကိဳျပဳေသာအရပ္၌ ရွိေတာ္မူသတည္း။
၃၁ ထိုေၾကာင့္ ႏွစ္သိမ့္ေစေသာစကားကို ေျပာလ်က္ မာရိႏွင့္အတူအိမ္၌ရွိေသာ ယုဒလူတို႔သည္ မာရိအလ်င္တေဆာ ထ၍ ထြက္သြားသည္ကိုျမင္ၾကလွ်င္၊ ငိုေၾကြးျခင္းငွါ သခ်ႋဳင္းသို႔ သြားၿပီဟုဆို၍ သူ႔ေနာက္သို႔လုိက္ၾက၏။
၃၂ မာရိသည္ ေယရႈရွိေတာ္မူရာအရပ္သို႔ေရာက္၍ ကိုယ္ေတာ္ကို ျမင္လွ်င္ ေျခေတာ္ရင္း၌ ျပပ္ဝပ္လ်က္၊ သခင္၊ ကိုယ္ေတာ္ ရွိေတာ္မူလွ်င္ ကြၽန္မ၏ေမာင္မေသပါဟု ေလွ်ာက္၏။
၃၃ မာရိမွစ၍ လိုက္လာေသာယုဒလူတို႔သည္ ငိုေၾကြးၾကသည္ ကို ေယရႈသည္ျမင္ေတာ္မူေသာ အခါ၊ အလြန္ညွိဳးငယ္ျခင္း၊ စိတ္ပူပန္ျခင္းရွိ၍၊
၃၄ အေလာင္းကို အဘယ္မွာထားၾက သနည္းဟု ေမးေတာ္ မူလွ်င္၊ သခင္ၾကြ၍ၾကည့္ေတာ္မူပါဟု ေလွ်ာက္ၾက၏။
၃၅ ေယရႈသည္ မ်က္ရည္က်ေတာ္မူ၏။
၃၆ ယုဒလူတို႔က၊ ၾကည့္ပါ၊ လာဇရုကိုအလြန္ခ်စ္ေတာ္မူပါသည္တကားဟု ဆိုၾက၏။
၃၇ အခ်ိဳ႔တို႔က၊ မ်က္စိကန္းေသာ သူကို ျမင္ေစေတာ္မူေသာ ဤသခင္သည္၊ လာဇရုကို မေသေစျခင္းငွါ မတတ္ႏိုင္သေလာဟု ဆိုၾက၏။
၃၈ တဖန္ ေယရႈသည္ အလြန္ညွိဳးငယ္ေသာစိတ္ႏွင့္ သခႋ်ဳင္းတြင္းသို႔ ေရာက္ေတာ္မူ၏။ ထိုတြင္းသည္ ေျမတြင္းျဖစ္၏။ ေက်ာက္ႏွင့္ပိတ္ထား၏။
၃၉ ေက်ာက္ကိုေရြ႔ၾကေလာ့ဟု ေယရႈသည္မိန္႔ေတာ္မူလွ်င္၊ ေသလြန္ေသာသူ၏ႏွမ မာသက၊ သခင္၊ ယခုျဖစ္လွ်င္နံလိမ့္မည္။ ေလးရက္ရွိပါၿပီဟုေလွ်ာက္၏။
၄၀ ေယရႈကလည္း၊ သင္သည္ယံုလွ်င္ ဘုရားသခင္၏ ဘုန္းအာႏုေဘာ္ေတာ္ကို ျမင္ရလိမ့္မည္၊ ငါေျပာၿပီမဟုတ္ေလာဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၄၁ ထိုအခါ ေသလြန္ေသာသူ၏ အခ်ႋဳင္းမွ ေက်ာက္ကိုေရြ႔ၾက၏။ ေယရႈသည္လည္း အထက္သို႔ၾကည့္ေမွ်ာ္လ်က္၊ အဘ၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္စကားကို နားေထာင္ေတာ္မူေသာ ေက်းဇူးေတာ္ႀကီးလွပါ၏။
၄၂ ကိုယ္ေတာ္သည္ အကြၽႏ္ုပ္စကားကို အစဥ္မျပတ္နားေထာင္ေတာ္မူသည္ကို အကြၽႏ္ုပ္သိပါ၏။ သို႔ေသာ္လည္း ကိုယ္ေတာ္ သည္ အကြၽႏ္ုပ္ကို ေစလႊတ္ ေတာ္မူသည္ကို ဝန္းရံလ်က္ရွိေသာ ဤလူအေပါင္းတို႔သည္ ယံုၾကည္ေစျခင္းငွါ သူတို႔၏အက်ိဳးကိုေထာက္၍ ဤသို႔အကြၽႏ္ုပ္ေလွ်ာက္ပါ၏ဟု မိန္႔ျမြက္ေတာ္မူၿပီးမွ။
၄၃ လာဇရု ထြက္၍ လာေလာ့ဟု ႀကီးေသာအသံႏွင့္ ဟစ္ေခၚေတာ္မူ၏။
၄၄ ထိုအခါ ေသလြန္ေသာသူသည္ မိမိေျခလက္၌ ပုဆိုးနံငယ္ႏွင့္ ရစ္ပတ္လ်က္၊ မ်က္ႏွာကိုလည္း ပဝါႏွင့္စည္းလ်က္ထြက္လာ၏။ ေယရႈကလည္း၊ သူ႔ကိုျဖည္၍ လႊတ္ၾကေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၄၅ ထိုအခါ မာရိဆီသို႔လာေသာ ယုဒလူအမ်ား တို႔သည္ ေယရႈျပဳေတာ္ မူေသာအမႈကိုျမင္လွ်င္၊ ကိုယ္ေတာ္ကို ယံုၾကည္ၾက၏။
၄၆ အခ်ိဳ႔မူကား၊ ဖာရိရွဲတို႔ထံသို႔ သြား၍ ေယရႈျပဳေတာ္မူေသာအမႈကို ၾကားေျပာၾက၏။
၄၇ ထိုအခါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔ႏွင့္ ဖာရိရွဲမ်ားသည္ လႊတ္အရာရွိတို႔ကို စည္းေဝးေစၿပီးလွ်င္၊ ငါတို႔သည္ အဘယ္သို႔ျပဳလ်က္ေနၾကသနည္း။ ထိုသူသည္ မ်ားစြာေသာ နိမိတ္လကၡဏာကိုျပ၏။
၄၈ သူ႔ကိုဤသို႔ အလြတ္ ထားလွ်င္ လူခပ္သိမ္းတို႔သည္ ယံုၾကည္ၾကလိမ့္မည္။ ေရာမလူတို႔သည္လည္း လာ၍ ငါတို႔အရပ္ဌာနကို၎၊ ငါတို႔အမ်ိဳးကို၎ သုတ္သင္ပင္ရွင္းၾကလိမ့္မည္ ဟုေျပာဆိုၾက၏။
၄၉ ထိုသူတို႔အဝင္၊ ထိုႏွစ္တြင္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ မင္းျဖစ္ေသာ ကယာဖအမည္ရွိေသာသူက၊ သင္တို႔သည္ အလ်င္းမသိၾက။
၅၀ ယုဒလူမ်ိဳးအကုန္အစင္ ပ်က္စီးသည္ထက္၊ လူတေယာက္သည္ လူမ်ားတို႔အတြက္ ေသေသာ္သာ၍ ေကာင္းသည္ကို သင္တို႔သည္ မဆင္ ျခင္ပါတကားဟု ေျပာဆို၏။
၅၁ ထိုစကားကို ကိုယ္အလိုအေလ်ာက္ ေျပာဆိုသည္မဟုတ္။ ထိုႏွစ္တြင္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ မင္းျဖစ္လ်က္၊ ေယရႈသည္ ထိုအမ်ိဳးအတြက္ ေသရမည္ဟူ ၍၎၊
၅၂ ထိုအမ်ိဳးအတြက္သာမက အရပ္ရပ္တို႔၌ ကြဲျပားလ်က္ရွိေသာ ဘုရားသခင္၏သားမ်ားကို အတူစုေဝးေစျခင္းငွါ ေသရမည္ဟူ၍၎၊ ပေရာဖက္ဥာဏ္ႏွင့္ ေဟာေျပာ၏။
၅၃ ထိုေန႔မွစ၍ ကိုယ္ေတာ္၏ အသက္ကို သတ္ျခင္းငွါ တိုင္ပင္ႀကံစည္ၾက၏။
၅၄ ထိုေၾကာင့္၊ ေယရႈသည္ ေနာက္တဖန္ ယုဒလူတို႔တြင္ ထင္ရွားစြာမလွည့္လည္ဘဲ၊ ထိုအရပ္မွထြက္၍ ေတာႏွင့္အနီး ဧဖရိမ္ အမည္ရွိေသာ ၿမိဳ႔သို႔ၾကြ၍ တပည့္ ေတာ္တို႔ႏွင့္အတူ ေနေတာ္မူ၏။
၅၅ ယုဒပသခါပြဲခံခါနီးတြင္ လူမ်ားတို႔သည္ မိမိတို႔ကို သန္႔ရွင္းေစျခင္းငွါ ပြဲမခံမီွအရပ္ရပ္တို႔မွ ေယရႈရွလင္ၿမိဳ႔ သို႔လာၾက၏။
၅၆ ထိုသူတို႔သည္ ေယရႈကိုရွာေဖြ၍၊ အခ်င္းတို႔၊ အဘယ္သို႔ထင္ၾကသနည္း။ သူသည္ပြဲသို႔မလာ သေလာဟု ဗိမာန္ေတာ္၌ရပ္လ်က္ အခ်င္းခ်င္းေမးျမန္းၾက၏။
၅၇ ထိုအခါ အဘယ္သူသည္ ေယရႈရွိရာအရပ္ကို သိလွ်င္ သူ႔ကိုဘမ္းဆီးေစျခင္းငွါ ျပညႊန္ရမည္ဟု ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးတို႔ႏွင့္ ဖာရိရွဲတို႔သည္ မွာခဲ့ၾကၿပီ။
