ေယဇေက်လအနာဂတၱိက်မ္း အခန္းၾကီး ၃
၁ တဖန္ အခ်င္းလူသား၊ သင္ေတြ႔ေသာအရာကိုစားေလာ့၊ ဤစာလိပ္ကိုစားျပီးလွ်င္၊ ဣသေရလ အမိ်ဳးသားတို႔ ရွိရာသို႔သြား၍ ငါ့စကားကိုေဟာေျပာေလာ ့
၂ ဟုမိန္႔ေတာ္မူသည့္အတို္င္း၊ ငါသည္ပါးစပ္ကိုဖြင့္စဥ္
၃ ထိုစာလိပ္ကိုခြံ႔ေတာ္မူလွ်က္၊ အခ်င္းလူသား၊ ငါေပးေသာဤစာလိပ္ကိုစား၍ ဝမ္းျပည့္ေစေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည့္ အတိုင္း၊ ငါသည္စား၍ပစပ္၌ပ်ားရည္ကဲ့သို႔ခ်ိဳ၏၊၊
၄ တဖန္၊အခ်င္းလူသား၊ ဣသေရလ အမ်ိဴးသားတုိ႔ရွိရာသို႔သြား၍ငါ့စကားကိုေဟာေျပာေလာ့။
၅ သင္မသိ မကြၽမ္း ၊ နားလည္ခဲေသာ စကားကို ေျပာတတ္ေသာ လူမ်ိဳးရွိရာသို႔ သင့္ကို ငါေစလႊတ္သည္မဟုတ္၊၊ ဣသေရလ အမ်ိဳးရွိရာသို႔ ေစလႊတ္၏။
၆ သင္မသိမကြၽမ္း နားလည္ခဲေသာစကား၊ အလွ်င္းနားမလည္ႏိုင္ေသာစကားကို ေျပာ တတ္ေသာ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ ရွိရာသို႔ ေစလႊတ္သည္မဟုတ္။ အကယ္၍ ထိုသိုု႔ေသာ သူတို႔ရွိရာသို႔ေစလႊတ္လွ်င္၊သင့္စကားကို နားေထာင္ၾကလိမ့္မည္၊၊
၇ ဣသေရလအမ်ိဳးတို႔မူကား၊ သင့္စကားကို နားမေထာင္ၾက။ ငါ့စကားကိုပင္ နားမေထာင္ၾက၊၊ ဣသေရလအမ်ိဳးအေပါင္းတို႔သည္ ခိုင္မာေသာ နဖူးႏွင့္ ခိုင္မာေသာ ႏွလံုးရွိၾက၏။
၈ သိုု႔ရာတြင္ သူတို႔မ်က္ႏွာ တဘက္၌ သင္၏ မ်က္ႏွာကိုင္း၊ သူတုိ႔ နဖူးတဘက္၌သင္၏ နဖူးကိုင္း ငါခိုင္ခံ့ေစၿပီ။
၉ သင္၏နဖူးကို ေက်ာက္ထက္မက စိန္ထက္သာ၍ ခိုင္မာေစၿပီ။ သူတို႔သည္ ပုန္ကန္တတ္ေသာ အမ်ိဳးျဖစ္၍၊ သင္သည္ မေၾကာက္ ႏွင့္၊၊ သူတို႔မ်က္ႏွာရည္ေၾကာင့္ သင္စိတ္မပ်က္ႏွင့္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၀ တဖန္ အခ်င္းလူသား၊ သင့္အား ငါေျပာလတံ့သမွ်ေသာ စကားတို႔ကို နားေထာင္၍ ႏွလံုးသြင္းေလာ့။
၁၁ သိမ္းသြင္းျခင္းကို ခံရေသာ သင္၏ အမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔ရွိရာသို႔သြား၍ အရွင္ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ဟု သူတို႔သည္ နားေထာင္သည္ျဖစ္ေစ၊ နားမေထာင္သည္ျဖစ္ေစ၊ ေဟာေျပာေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၁၂ ထိုအခါ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ငါ့ကိုခ်ီ၍ ထာဝရဘုရားကိ်န္းဝပ္ေတာ္မူရာ အရပ္ ဘုန္းေတာ္သည္ မဂၤလာ ရွိေစသတည္းဟု ငါေနာက္၌ ႀကီးစြာေသာ လႈပ္ရွားျခင္းအသံကို ငါၾကား၏။
၁၃ တခုႏွင့္တခု စပ္လ်က္ရွိေသာ သတၱ ဝါတို႔၏ အေတာင္ျမည္သံကိုင္း၊ သူတို႔အနားမွာ ဘီးမ်ားျမည္သံကိုင္း၊ ႀကီးစြာေသာလႈပ္ရွားသံကိုင္း၊ ငါၾကားရ၏။
၁၄ ၀ိညာဥ္ေတာ္သည္ ငါ့ကို ခ်ီသြားေတာ္မူ၍ ငါသည္ ခါးေသာစိတ္၊ ပူပန္ေသာစိတ္ႏွင့္ လိုက္ရ၏။ ထာဝရဘုရား၏ လက္ေတာ္သည္ ငါ့အေပၚမွာ ေလးလံစြာတင္လ်က္ရွိ၏။
၁၅ သိမ္းသြားျခင္းကိုခံ ရ၍၊ ေခမာျမစ္နား၊ ေတလဗိဗရာ မွာေနၾကေသာ သူတို႔ရွိရာသို႔ငါေရာက္၍ သူတို႔ေနရာ အရပ္၌ ခုႏွစ္ရက္ပတ္လံုးမိန္းေမာေတြ လ်က္ရွိ၏။
၁၆ ခုႏွစ္ရက္လြန္မွ ထာဝရဘုရား၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ ငါ့ဆီေရာက္လာ၍၊
၁၇ အခ်င္းလူသား၊ သင့္ကို ဣသေရအမ်ိဳး တြင္ ကင္းေစာင့္အရာ၌ ခန္႔ထားေသာေၾကာင့္၊ ငါသတိေပးေသာ စကားကို နားေထာင္၍ သူတို႔အား ဆင့္ဆိုေလာ့။
၁၈ သင္သည္ အမွန္ေသလိမ့္မည္ဟု၊ လူဆိုးအား ငါေျပာလ်က္ႏွင့္သင္သည္ သတိမေပး၊ လူဆိုး၏ အသက္ကို ခ်မ္းသာေစျခင္းငွာ၊ လူဆိုးအားသတိေပးေသာစကားကုိ မေျပာဘဲေနလ်င္ ထိုလူဆိုးသည္ မိမိအျပစ္၌ ေသလိမ့္မည္။ သူ၏ အသက္ကိုကား ၊ သင္၌ငါေတာင္းမည္။
၁၉ သို႔မဟုတ္ သင္သည္ လူဆိုးကို သတိ ေပးလ်က္ႏွင့္ သင္သည္ မိမိျပဳေသာ ဒုစရိုက္ကိုင္း၊ မိမိလိုက္ေသာ အဓမၼလမ္းကိုင္း၊ မေရွာင္ဘဲေနလ်င္ မိမိ အျပစ္၌ ေသလိမ့္မည္။ သင္မူကားကိုယ္္ အသက္ဝိညာဥ္ကို ကယ္ႏႈတ္ေလၿပီ။
၂၀ တဖန္တံု ေျဖာင့္မတ္ေသာ သူသည္ေဖါက္ျပန္၍ ဒုစရိုက္ ကိုျပဳ၍င္း၊ ထိမိ၍ လဲစရာအေၾကာင္းကို သူေရွ႔မွာ ငါထားလွ်င္ င္းသူသည္ ေသလိမ့္မည္။ သင္သည္သတိမေပး ေသာေၾကာင့္၊ သူသည္မိမိအပစ္၌ ေသလိမ့္မည္။ သူက်င့္ဘူးေသာ တရားကို ပမာဏမျပဳရ။ သူ၏ အသက္ကိုကား၊သင္၌ ငါေတာင္းမည္။
၂၁ သို႔မဟုတ္၊ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူသည္ ဒုစရိုက္ကိုမျပဳမည္အေၾကာင္းသင္သည္သတိေပး၍ သူသည္ ဒုစရိုက္ ကိုမျပဳဘဲ ေနလွ်င္၊ သတိေပးေၾကာင့္ စင္စစ္အသက္ခ်မ္းသာ လိမ့္မည္။ သင္သည္လည္း ကိုယ္ အသက္ဝိညာဥ္္ကုိ ကယ္ႏႈတ္ေလၿပီဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။
၂၂ တဖန္ထာဝရဘုရား၏ လက္ေတာ္သည္ ငါ့အေပၚမွာ တင္ၿပီးလွ်င္၊ သင္ထ၍ လြင္ျပင္သို႔သြားေလာ့။ ထိုအရပ္၌ ငါေျပာမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူသည္အတိုင္း၊
၂၃ ငါသည္ထ၍ လြင္ျပင္သို႔သြား၏။ ေရာက္ေသာအခါ ေခဗာျမစ္နားမွာ ငါ ျမင္ဘူးေသာ ထာဝရဘုရား၏ ဘုန္းေတာ္သည္၊ ရပ္ေတာ္မူ၍ ၊ ငါသည္ျပင္ဝပ္လ်တ္ေန၏။
၂၄ ိ ညာဥ္ေတာ္သည္ ငါ့အထဲသို႔ဝင္၍၊ မတ္တပ္ေနေစလ်က္ သင္သြားေလာ့။ ကုိယ္အိမ္၌ ပုန္းေရွာင္ေနေလာ့။
၂၅ အ ခ်င္းလူသား၊သင္သည္ ႀကိဳးႏွင့္ခ်ဥ္ေႏွာင္ျခင္းကို ခံ၍ သူတို႔တြင္ မထြက္ရ။
၂၆ သင္သည္သူတို႔ကို မဆံုးမဘဲေန ေစျခင္းငွါ၊စကားအလ်က္သင့္လွ်ာကို အာေခါင္၌ကပ္ေစမည္။ အေၾကာင္းမူကား၊ သူတို႔သည္ ပုန္ကန္တက္ေသာအ မ်ိဳးျဖစ္ၾက၏။
၂၇ သို႔ရာတြင္သင့္အား ငါေျပာေသာအခါ သင့္ႏႈတ္ကို ငါဖြင့္မည္။ သင္ကအရွင္ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္ မူ၏ဟု သူတို႔အားေဟာေျပာရမည္။ နားေထာင္ေသာသူသည္နားေထာင္ေစ။ နားမေထာင္ေသာသူသည္ နားမ ေထာင္ဘဲေနေစ။ သူတို႔သည္ ပုန္ကန္တက္ေသာ အမ်ိဳးျဖစ္သည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
