ေကာရိ ႏၱဳ ၾသဝါဒစာဒုတိယေစာင္ အခန္းၾကီး ၁၁
၁ ငါမိုက္မဲေသာအျပစ္ကို သင္တို႔သည္ ခဏသည္းခံေစျခင္းငွါ ငါအလိုရွိ၏။ ခဏသည္းခံၾကပါေလာ့။
၂ အေၾကာင္းမူကား၊ ငါသည္ သင္တို႔ကို သီလႏွင့္ျပည့္စံုေသာ သတို႔သမီးကညာကဲ့သို႔ ခရစ္ေတာ္အား ဆက္ဆံ အံ့ေသာငွါ၊ သင္တို႔ကို လင္တဦးႏွင့္ ထိမ္းျမားေဆာင္ႏွင္းၿပီးေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္အတိုင္း စိုးရိမ္ေသာစိတ္ႏွင့္ သင္တို႔ကို ေစာင့္ေရွာက္လ်က္ေန၏။
၃ ေျမြသည္ မိမိပရိယာယ္အားျဖင့္ ဧဝကိုလွည့္စားသကဲ့သို႔၊ သင္တို႔သည္ စိတ္ေဆြးေျမ့ယိုယြင္း၍၊ ခရစ္ေတာ္ကိုအၾကြင္းမဲ့ ခ်စ္ေသာစိတ္ေပ်ာက္မည္ဟု စိုးရိမ္ျခင္းရွိ၏။
၄ သင္တို႔ရွိရာသို႔ ေရာက္လာေသာသူသည္ ငါတို႔မေဟာ မေျပာေသးေသာ ေယရႈတပါးကို ေဟာေျပာေသာ္၎၊၊ သင္တို႔သည္ မခံရေသးေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္တပါးကို ခံရေသာ္၎၊ နားမေထာင္ေသးေသာ ဧဝံေဂလိတရားစကားကို နားေထာင္ေသာ္၎၊ ထိုသူကို သည္းခံေကာင္း၏။
၅ ငါသည္ အႀကီးဆံုးေသာ တမန္ေတာ္ေအာက္ အလွ်င္းမယုတ္သည္ကို ငါသေဘာရွိ၏။
၆ စကားအားျဖင့္ လူရိုင္းဟုတ္ေသာ္လည္း၊ ပညာအားျဖင့္ လူရိုင္းမဟုတ္။ သင္တို႔တြင္ အရာရာ၌ ငါတို႔သည္ အစဥ္ကိုယ္ကိုကိုယ္ ထင္ရွားစြာျပၾကၿပီ။
၇ သင္တို႔ကိုခ်ီးေျမွာက္ျခင္းငွါ၊ ကိုယ္ကိုကိုယ္ႏွိမ့္ခ်လ်က္၊ ေက်းဇူးဆပ္ျခင္းကိုမခံဘဲ၊ သင္တို႔အား ဘုရားသခင္၏ ဧဝံေဂလိတရားကို ေဟာေျပာသည္အရာမွာ ငါသည္အျပစ္ရွိသေလာ။
၈ သင္တို႔အမႈကို ေဆာင္ရြက္ မည္အေၾကာင္း၊ အျခားေသာအသင္းေတာ္မ်ား ေပးေသာစရိတ္ကို ငါခံ၍ သူတို႔ကိုလုယူရာသို႔ ေရာက္ေလၿပီ တကား။
၉ သင္တို႔ႏွင့္အတူ ရွိေန၍ တစံုတခုကိုလုိေသာအခါ အဘယ္သူကိုမွ် ငါမေႏွာက္ရွက္။ အေၾကာင္းမူကား၊ မာေကေဒါနိျပည္ကလာေသာ ညီအစ္ကိုတို႔သည္ ငါလိုသမွ်ကိုေပးၾက၏။ သင္တို႔ကို အလွ်င္းမေႏွာက္ရွက္ဘဲ သတိႏွင့္ေနခဲ့ၿပီ။ ေနာင္၌လည္း သတိႏွင့္ေနဦးမည္။
၁၀ ခရစ္ေတာ္၏ သစၥာတရားသည္ ငါ၌ရွိသည္ျဖစ္၍၊ အခါယျပည္ မ်ားတို႔၌ ဤသို႔ငါဝါၾကြားသည္အမႈကို အဘယ္သူမွ် မဆီးတားရ။
၁၁ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း၊ သင္တို႔ကို ငါမခ်စ္သေလာ။ ဘုရားသခင္သိေတာ္မူ၏။
၁၂ အခြင့္ရလိုေသာသူတို႔သည္ အခြင့္မရေစျခင္းငွါင္း၊ ဝါၾကြားျခင္းအရာ၌ သူတို႔သည္ ငါကဲ့သို႔ထင္ရွားစြာ ျဖစ္ေစျခင္းငွါ၎၊ ငါျပဳခဲ့ၿပီးသည္အတိုင္း အစဥ္ျပဳဦးမည္။
၁၃ အေၾကာင္းမူကား၊ ထိုသူတို႔သည္ မိစာၦတမန္ေတာ္ျဖစ္ ၾက၏။ ခရစ္ေတာ္၏ တမန္ျဖစ္ေယာင္ေဆာင္၍ လွည့္ျဖားတတ္ေသာ အမႈေစာင့္ျဖစ္ၾက၏။
၁၄ ဤအမႈသည္ အံ့ၾသ ဘြယ္ျဖစ္သည္မဟုတ္။ စာတန္ပင္လွ်င္ လင္းေသာေကာင္းကင္တမန္ ျဖစ္ေယာင္ေဆာင္တတ္၏။
၁၅ သို႔ျဖစ္၍ သူ၏ ဆရာတို႔သည္လည္း ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားကို ေဟာေသာဆရာျဖစ္ေယာင္ေဆာင္လွ်င္၊ အဘယ္ဆိုဘြယ္ ရွိသနည္း။ သူတို႔သည္ ကိုယ္က်င့္ေသာအက်င့္အတိုင္း ေနာက္ဆံုး၌ အက်ိဳးအျပစ္ကို ခံရၾကလတ့ံ။
၁၆ တဖန္ ငါဆိုသည္ကား၊ ငါ့ကို သူရူးျဖစ္သည္ဟု အဘယ္သူမွ်မထင္ေစႏွင့္။ သို႔မဟုတ္ ငါဝါၾကြားစရာအခြင့္ အနည္းငယ္ရွိေစျခင္းငွါ ငါ့ကို သူရူးကဲ့သို႔မွတ္၍ သည္းခံၾကေလာ့။
၁၇ ဤသို႔ ငါေျပာေသာစကားမွာ သခင္ဘုရား၏နည္းတူ ငါေျပာသည္မဟုတ္။ သူရူးကဲ့သို႔ ရဲရင့္စြာဝါၾကြားလ်က္ေျပာဆို၏။
၁၈ လူမ်ားတို႔သည္ ေလာကီအခ်င္းအရာတို႔၌ ဝါၾကြားေသာေၾကာင့္ ငါသည္လည္း ဝါၾကြားရ၏။
၁၉ သင္တို႔ သည္ လိမၼာေသာသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ သူရူးတို႔ကို ေစတနာစိတ္ႏွင့္ သည္းခံၾက၏။
၂၀ သူတပါးသည္ သင္တို႔ကို ကြၽန္ခံေစျခင္း၊ ေရာင္း၍စားျခင္း၊ ဥစၥာကိုလုယူူျခင္း၊ ရန္ေတြ႔ျခင္း၊ ပါးပုတ္ျခင္းကိုျပဳလွ်င္ သင္တို႔သည္ သည္းခံၾက၏။
၂၁ ငါတို႔သည္ အစြမ္းသတၱိမရွိဟု ကဲ့ရဲ႔ျခင္းကို အမွတ္ျပဳ၍ ငါေျပာ၏။ အၾကင္အရာကို သူတပါးမွီဝဲ၍ ရဲရင့္၏၊ ထိုအရာကို ငါမွီဝဲ၍ ရဲရင့္ျခင္းရွိ၏ဟု သူရႈးကဲ့သို႔ငါဆို၏။
၂၂ သူတို႔သည္ ေဟၿဗဲလူျဖစ္ၾကသေလာ။ ငါသည္လည္း ျဖစ္၏။ သူတို႔သည္ ဣသေရလလူျဖစ္ၾကသေလာ။ ငါသည္လည္းျဖစ္၏။ သူတို႔သည္ အာျဗဟံအမ်ိဳးျဖစ္ၾကသေလာ။ ငါသည္လည္းျဖစ္၏။
၂၃ သူတို႔သည္ ခရစ္ေတာ္၏ ဓမၼဆရာျဖစ္ၾကသေလာ။ ငါသည္အထူးသျဖင့္ျဖစ္၏ ဟု သူရူးကဲ့သို႔ ဆိုရ၏။ ပင္ပန္းစြာအမႈကို အထူးသျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ေသာသူ၊ ရိုက္ပုတ္ျခင္း၊ ေထာင္ထဲ၌ ေလွာင္ထားျခင္းကို အထူးသျဖင့္ ခံရေသာသူ၊ ေသေဘးႏွင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတြ႔ႀကံဳေသာသူ ျဖစ္၏။
၂၄ ငါးႀကိမ္ေျမာက္ေအာင္ ယုဒလူတို႔ လက္တြင္ ဒဏ္ခ်က္ေလးဆယ္တခုယုတ္ ငါခံခဲ့ရၿပီ။
၂၅ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ေအာင္ ႀကိမ္လံုးႏွင့္ရိုက္ျခင္းကို၎၊ တႀကိမ္ ခဲႏွင့္ပစ္ျခင္းကို၎ ငါခံရၿပီ။ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ေအာင္ သေဘၤာပ်က္ျခင္းကို ခံရၿပီ။ တေန႔ႏွင့္တညဥ့္ပတ္လံုး ပင္လယ္ထဲမွာ ေနရၿပီ။
၂၆ အႀကိမ္ႀကိမ္ေဒသစာရီ လွည့္လည္ၿပီ။ ျမစ္ကိုကူးေသာေဘး၊ ထားျပတိုက္ေသာေဘး၊ အမ်ိဳးသားျခင္းျပဳေသာေဘး၊ တပါးအမ်ိဳးသားျပဳေသာေဘး၊ ၿမိဳ႔ရြာ၌ေရာက္ေသာေဘး၊ ေတာ၌ေရာက္ေသာေဘး၊ ပင္လယ္ေဘး၊ ညီအစ္ကို ျဖစ္ေယာင္ေဆာင္ေသာသူတို႔ ျပဳေသာေဘး၊ ဤေဘးမ်ားကို ငါေတြ႔ခဲ့ၿပီ။
၂၇ ပင္ပန္းစြာ အမႈေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ အႀကိမ္မ်ားစြာမအိပ္ဘဲ ေစာင့္ေနျခင္း၊ မြတ္သိပ္ျခင္း၊ ေရငတ္ျခင္း၊ အႀကိမ္ႀကိမ္အစာေရွာင္ျခင္း၊ အခ်မ္းအေအးခံရျခင္း၊ အဝတ္အခ်ည္းစည္းရွိျခင္း၊ ဤဆင္းရဲျခင္းမ်ားကို ငါခံခဲ့ၿပီ။
၂၈ ထိုအမႈမွတပါး အသင္းေတာ္အေပါင္းတို႔ကို စိုးရိမ္ေသာစိတ္ႏွင့္ ၾကည့္ရႈျပဳစု၍ ေန႔တိုင္းအစဥ္ေႏွာင့္ရွက္ ျခင္းကို ငါခံရ၏။
၂၉ ငါမႏြမ္းရိဘဲ အဘယ္သူႏြမ္းရိသနည္း။ ငါသည္ စိတ္မပူပန္ဘဲ ဘယ္သူေဖာက္ျပန္သနည္း။
၃၀ ငါသည္မဝါၾကြားဘဲ မေနရသည္မွန္လွ်င္၊ ကိုယ္ႏြမ္းရိေသာအျဖစ္ကိုသာ အေၾကာင္းျပဳ၍ ဝါၾကြားမည္။
၃၁ ငါသည္ မုသာမေျပာသည္ကို ထာဝရမဂၤလာရွိေတာ္မူေသာ ငါတို႔သခင္ေယရႈခရစ္၏ ခမည္းေတာ္ဘုရားသခင္ သိေတာ္မူ၏။
၃၂ ဒမာသက္ၿမိဳ႔၌ အေရတ မင္းႀကီးခန္႔ထားေသာ ၿမိဳ႔ဝန္သည္ ငါ့ကိုဘမ္းဆီးျခင္းငွါ အလိုရွိ၍၊ ဒမာသက္ ၿမိဳ႔ကို ေစာင့္စဥ္တြင္၊
၃၃ တပည့္ေတာ္တို႔သည္ ငါ့ကိုေတာင္း၌ထည့္ၿပီးလွ်င္၊ ျပတင္းေပါက္မွထုတ္၍ ၿမိဳ႔ရိုးအေပၚက ေလွ်ာ့ခ်သျဖင့္ ထိုၿမိဳ႔ဝန္လက္မွ ငါေျပး၍လြတ္ရ၏။
